@Boğuş köpekleri
طبق یافته‌های محققان، سومریان به دست؛ قار می‌گفتند (سومئرنامه، اولیاس سولئیمانوو، ص۶۰) که این لغت مشتقات فراوانی در ترکی امروزی ما دارد.
ما در تورکی به وجب؛ قاریش میگوییم که ارتباطش با قار نیازی به بحث ندارد و پیش از رواج ابزارهای اندازه‌گیری، وجب ابزاری برای اندازه‌گیری بوده که در صفحه ۵۳۴ دیوان اللغات الترک، لغت «قاری» بمعنی معیار اندازه‌گیری نوشته شده و در ص۵۷۱ جمله‌ی «او زمین را قاریلادی» بمعنی اندازه‌گیری با دست می‌باشد.
پروفسور احمد جعفراوغلو در ص۱۱۱ لغتنامه اسکی اویغور تورکجه‌سی سؤزلوگو، لغت «قاریج» را ابزار اندازه‌گیری نوشته و در کتاب دده‌قورقود نیز به فعل قاریلاتماق برخورد میکنیم که دکتر حسین پناهی (ص۱۳۵) آن را آرشینلاماق و اؤلچمک (اندازه‌گیری کردن) نوشته است. محمود کاشغری نیز در شعر زیبای، اؤزون اؤیوب اورولادی/ ایراق یئری قاریلادی، اندازه‌گیری جاهای دور را کنایه از خودستایی دانسته است.
ما به سرکوفت و ضربه‌ای که با کف دست به سر دیگری زده شود، قاپاز، قاخینج، قامباچا و قاراما میگوییم که این آخری یادگار همان قار سومری است. توفیق حاجی‌یئو در ص۳۴۴ لغتنامه‌ای که برای کتاب دده‌قورقود نوشته، مصدر قارالاماق را ضربه محکم با دست ترجمه کرده و فعل قارمالادی بمعنی به دست آورد، به چنگ آورد و یغما کرد در زبان روزمره ما همچنان کاربرد دارد.
ما به بازو؛ قارو میگوییم و کتاب دده‌قورقود در جمله «گئییمین گئیدی، دیزلیک و قاروجوق باغلاندی» (تصحیح دکتر حسین پناهی سلماسی، ص ۲۴۰) قاروجوق را بمعنی بازوبند بکار برده است. همچنین به زنجیره‌ای انسانهایی که دست در دست، دست در افسار احشام و در امتداد یکدیگر حرکت کنند، قاروان یا کاروان گفته شده که این لغت در زبانهای دیگری مانند روسی (Караван) و انگلیسی (caravan) نیز دیده میشود.
در فرهنگ ما نوعی نفرین وجود دارد که دستانی باز شبیه وجب را به طرف مقابل نشان داده و آلئی یا آلا باخ میگوییم که معادل آرزوی مرگ برای طرف مقابل است و به این نفرین قارغیماق و قارغیش میگوییم.
به چوبی که طولش از کتف تا نوک انگشتان باشد و در بازیهای کودکانه استفاده شود، «قارو» میگویند و «آپقارو» و «قاپقارو» از اصطلاحات دیگر آن بازی است که نویسنده شهیر قرقیز چنگیز آیتماتوف این لغات را جاودانه کرده و در رمان الوداع گولساری، کودکان حین بازی این ورد را با هم خوانده‌اند: آپقای- قاپقای- قاپقارو.
✍I.s
مردی گوسفند دزدی می کرد و گوشتش را میان فقرا تقسیم می کرد.
پرسیدند این چه کاریست که می کنی؟
جواب داد: گناه دزدی و ثواب نذری یکسان است و این وسط کله پاچه اش برای خودم باقی می ماند.
جنگ کلاش محسن نصرالله زاده چناران vs شین برادران پریشان
راند 2
1403/09/24
مبلغ گرو 200 میلیون
جنگ کلاش محسن نصرالله زاده چناران vs شین برادران پریشان تربت حیدریه
راند1
1403/09/24
مبلغ گرو ؛ 200 میلیون
اینجا کاخ "آلا قاپوی" تبریز ساخت دوره صفویان است که در دوره قاجار تعمیر و اسمش "عالی قاپو" شد و پیشه وری بعنوان نخست وزیر حکومت دموکرات، این کاخ را مقر دولت آذربایجان قرار داد.
بعد از اینکه پهلوی مجددا بر آذربایجان مسلط شد، "علی منصور" استاندار شاه، این اثر شگرف تاریخی را تخریب و بانک ملی، فرمانداری و استانداری را در آن محل ساخت.