Яўген «Аўгуст» Міхасюк

Description
Прыватны тэлеграм-канал пра вайну ва Украіне вачамі беларускага дабраахвотніка.

Пішу пра вайну, армію, баявыя дзеянні. Таксама пішу пра Беларусь і беларускую палітыку.

Падтрымаць можна тут:

? PayPal: [email protected]
Advertising
We recommend to visit

Реклама:
@ovsyanka_sup

Last updated 1 week, 6 days ago

Первый онлайн-переводчик междустрочного текста из ведущих и ведомых СМИ. ѣѣ

Похвалить, поругаться, предложить новость, разместить рекламу
???
@Otsuka_mail

Last updated 2 months, 2 weeks ago

Last updated 1 year, 3 months ago

4 months, 4 weeks ago
ГЭТЫ ДЗЕНЬ НАСТАЎ

ГЭТЫ ДЗЕНЬ НАСТАЎ

Чатыры месяцы нічога не пісаў, вось умею я, канешне, знікаць.

Але сёння я вырашыў, што пара б ужо канчаткова паставіць кропку, та публічна аб'явіць, што з 26 лютага 2024 году, я больш не вайсковы. Роўна два гады я правеў на вайне ў розных структурах, статусах та пасадах, апошняе месца службы - Данбас. Але гэты жыццёвы этап скончаны.

Чаму сыйшоў? Доўга разважаў на гэтую тэму, але шчыры адказ адзіны - няма больш матывацыі. Можна шукаць розныя тлумачэнні, тыпу там спіна баліць (хаха, людзі без ног ваююць), умовы не тыя (раскажыце гэта хлопцам, якія два гады ў акопах) ці кіраўніцтва дурное (лысая башка - дай піражка), але ўсё гэта апраўданні. Я змяніўся, змяніліся і мае погляды, больш няма ўнутранага полымя працягваць. Добра, што магу разарваць кантракт і сыйсці.

Што далей? Зараз я вучуся, працую (дзякуй сябрам за падтрымку і рэкамендацыі), трэнуюся та вяртаюся да звычайнага жыцця. Па магчымасці буду дапмагаць тым вайсковым, каго ведаю асабіста.

Уся маёмасць, якую я набываў за вашыя данаты або атрымліваў як дапамогу (дзве машыны, старлінкі, тэплавізары, дроны та іншае), я перадам тым хлопцам, якія працягваюць ваяваць. Гэта годныя беларусы з маёй каманды, так што ўсё не дарма.

Ёсць 1%, што я буду працягваць тут пісаць уласныя думкі пра жыццё, працу, КР, ПКК ці вайну. Таму самі разумееце.

9 months ago

РЭАЛІЗМ

Цяжка часам пабачыць як нешта атрымліваецца не так як ты б таго жадаў. Не ўсё ў гэтым свеце залежыць ад нас і не на ўсё мы здольныя.

Ёсць рэчы, значна больш за нас, на якія мы не можам паўплываць, і ў выніку стаем проста назіральнікамі.

Калі ў жніўне-лістападзе я крытыкаваў дзеянні нашай апазіцыі, шмат хто крытыкаваў мяне ў адказ. Але прайшоў час і я апынулася меў рацыю. Настолькі, што нават няёмка ад таго, што прадказаў будучыя падзеі.

Сёння я адчуваю нешта падобнае ў войску. Ёсць праўда, якую нам не прыемна ведаць і ад якой мы бяжым. Праз гэта мы не здольныя рэалістычна ацаніць сітуацыю і прыняць слушныя рашэнні. Вынік будзе вядома сумны.

Як я казаў у жніўне-лістападзе 2020: я б хацеў памыляцца. Спадзяюся так і будзе. Але калі ўсё ж такі я буду правы, гэта будзе вельмі сумна.

Яшчэ адзін прыклад у гісторыі, як людзі на сваіх месцах не робяць тое, што павінны, бо проста нездольныя на гэта.

10 months, 4 weeks ago
**РЭМАРКА ПРА ДАБРАБАТЫ**

РЭМАРКА ПРА ДАБРАБАТЫ

Я з большага пішу пра замежных дабраахвотнікаў. Як ваяваць украінцам хай разбіраюцца самастойна.

Варта падкрэсліць, што калі б не было дзясяткаў тысяч пехацінцаў, мы б са сваімі групамі спецыяльнага прызначэння (выведка, снайперы, ПТРК, мінамёты і г.д.) увогуле б нікому не былі патрэбныя і нічога б зрабіць не змаглі.

Таму так, кожнаму свае.

11 months ago
**Ці можна сёння нармалёва ваяваць у …

Ці можна сёння нармалёва ваяваць у ЗСУ? Навошта тыя дабрабаты?

Маё меркаванне: не. Адносіны да людзей ў большасці вайсковых структур Украіны не моцна адрозніваюцца ад таго, што было ў саўковай арміі ў часы другой сусветнай. Дрэнная падрыхтоўка, фармалізм, адсутнасць планавання, недахоп экіпы і зброі, мясныя задачы, самадуры на пасадах камандзіраў, немагчымасць дамагчыся праўды і справядлівасці, 1001 абавязак.

Карацей, усё што можна было херовае захаваць - захавалі.

АЛЕ. Па-першае, ёсць структуры, дзе з гэтым лепш. Напрыклад у ГУР, ССО, СБУ ёсць шанец на адэкватнасць. Ёсць некаторыя асобныя фарміраванні тыпу "Азов" ці "Воўкі да вінчі", веру, што там можа быць акей (але я сам там не быў, сказаць не магу на 100%). Ёсць нейкія асобныя камандзіры на якіх трымаецца адзяленне-ўзвод-рота ці нават батальён. Так, такое бывае.

Але ва Украіне сёння каля 1 млн. чалавек у войску і большасць ваюе ва ўмовах татальнага саўка. Наступствы будуць і я думаю, што ўжо вельмі хутка мы ўсе адчуем і зразумеем, што пакуль з войска не будзе выгнана ўся гэтая саўковая шалупіна, перамогі не будзе.

11 months ago
**ГРОШЫ І ЛЮДЗІ**

ГРОШЫ І ЛЮДЗІ

Для стварэння паспяховага дабрабата ва Украіне сёння патрэбна дзве рэчы: якасныя чалавечыя кадры і грошы. Калі ў вас ёсць гэта, вы 100% дасягнеце поспеху.

Кадры. Тут я думаю ўсё зразумела, дэбілаў у войску хапае, а вось разумных людзей, здольных нешта ствараць і арганізоўваць на годным узроўні адзінкі. Знайсці людзей, якія змогуць працаваць у звышнекамфортных умовах войска і вайны, ды пры гэтым несці 100% адказнасць і быць самастойнымі - цяжкая задача. Я вельмі рады, што ў мяне ёсць нават 5 чалавек, якім можна дэлегаваць задачы і быць упэўненым, што ўсё будзе зроблена. Звычайна ж у войску ніхера не працуе, бо людзі элементарна тупыя.

Грошы. Грошы вырашаюць фактычна ўсе пытанні ва Украіне. Калі ёсць грошы, будзе і зброя, і сувязі, і экіпа і рэкруты. Бо за грошы можна набыць фактычна ўсё. І фактычна ўсіх.

Вы спытаеце, "Аўгуст, а як жа ідэя? Каштоўнасці? Мэта?", уф, паверце. Калі няма грошыкаў, вы можаце гадамі шукаць долі і так яе і не знайсці. Буду шчырым, усім пляваць на вашыя каштоўнасці і якія вы ідэйныя. Няма грошаў - няма варыянтаў для развіцця. Я меў перамовы з шматлікімі вайсковымі структурамі, але калі ты не можаш прапанаваць нешта, што можна "на хлеб намазаць", нікому не цікава.

У ПКК былі грошы, але не хапіла кадраў, таму структура максімальна сумная. У Тэрора не хапіла жадання набываць сабе ўмовы. У мяне ў свой час у Другім легіёне не было а ні грошаў а ні людзей. Так і жывем. Таму здымаем ружовыя акуляры пра ідэі і глядзім на рэчаіснасць як яна ёсць: хочаш умоваў, думай што можаш прапанаваць наўзамен.

І так, для людзей, якія прымаюць рашэнні ва Украіне, самога факта, што ты будзеш ваяваць за іх краіну і рызыкаваць жыццём, недастаткова, каб табе дапамагаць.

11 months ago
ВАЙСКОВЫЯ ЛЮБЯЦЬ СПІЗДЕЦЬ

ВАЙСКОВЫЯ ЛЮБЯЦЬ СПІЗДЕЦЬ

Выбачце, але гэта праўда. Адна з самых вялікіх расчаруючых рэчаў у войску з якой я сутыкаўся, гэта татальнае жаданне прывіраць па ўсіх накірунках. Больш за тое, нават звычайныя байцы не любяць чуць праўду і чураюцца тых, хто кажа ім як ёсць. Праўда не гучыць для большасці крута, а нават дэматывуе і злуе.

Чамусці людзі не кажуць "нас 10 чалавек", а кажуць "нас рота", не кажуць "штурм прайшоў спакойна, ворага не было", а кажуць "была цяжкая задача", не кажуць "мы не пойдзем, бо планаванне дрэнна арганізавана і мы не разумеем сваю задачу", а кажуць "там усё чотка, задача просценькая" і так ва ўсім. Я ўжо не кранаюся ЗСУ, дзе ўвогуле ўсё атлічна і Крым будзе наш праз месяц.

Я ўпэўнены, што "наябаўшы" сваіх пабрацімаў ты нічога годнага не пабудуеш. Да таго ж праўда заўсёды стае вядомай.

Таму лепш быць шчырым і маленькім, чым вялікім і піздаболамі.

11 months ago
ГЭТА МАЯ АПОШНЯЯ СПРОБА

ГЭТА МАЯ АПОШНЯЯ СПРОБА

Ня так даўно гутарыў з сябрамі і прыйшоў да думкі, што за гэтыя 20 месяцаў на вайне я атрымаў вялікі досвед менавіта арганізацыі вайсковай структуры. Я не так шмат (як некаторыя) ваяваў, не было ў мяне нейкіх гераічных эпізодаў, але я шчыра рабіў сваю справу і шмат чаго зрабіў для стварэння годнай беларускай вайсковай структуры. Да таго ж я бачыў як стваралася ПКК, Тэрор, спрабаваў стварыць нешта сам у Ліцвіне (ПКК) і Другім легіёне, а зараз прыйшоў працаваць у 79ку.

Дык вось гэты свой досвед я хачу зафіксаваць на прыкладзе сваёй апошняй спробы ў 79ке. Буду шчырым, калі я ішоў сюды, я сказаў і сабе і сваім пабрацімам, што гэта апошні раз, калі я спрабую нешта стварыць, калі не выйдзе - я пакідаю вайсковы дзвіж, праз адсутнасць тут развіцця і перспектывы.

Сёння я разам са сваёй камандай арганізоўваем працу беларускай групы ў 79ке, я бы хацеў падзяліцца гэтым досведам, нашымі памылкамі і дасягненнямі. Магчыма гэта будзе карысна для Беларусі будучага.

11 months, 1 week ago
Я мала пішу апошнім часам, затое …

Я мала пішу апошнім часам, затое шмат працую.

Сёння мы маем нядрэнныя магчымасці стварыць годнае беларускае падраздзяленне за якое не будзе сорамна.

Але для гэтага патрэбны людзі. Калі вы хочаце паспрабаваць свае сілы і навыкі на вайне – напішыце мне.

Зараз патрэбны людзі як для баявых груп, так і для тыла.

- Аператары дрона (выведка, фпв)
- Снайперы-марксмены
- Медыкі для медэвака
- Пяхота
- Сувязісты
- Мінамётнікі

Апроч гэтага:
- Працаўнікі склада і лагісты
- Кіроўцы машын
- Дапамошнікі па адміністратыўных пытаннях

1 year, 1 month ago

Вынікі аварыі:

- Зламана 4 пазванка: 4, 5, 6 та 8. Шосты пашкоджаны моцна і ў другі раз (?);
- Разрыў грудзіны;

Дактары сказалі месяц у ложку і буду здаровы як як.

Што датычна пералома пазванка. Я ніколі яго не ламаў і апошні раз, калі ў мяне былі моцныя траўмы цела быў у 2020 годзе. Такім чынам я даведаўся, што падчас збіцця ў 2020 годзе (інфа 99%) мне яшчэ зламалі пазванок ??‍♂️

Усе навіны на сёння, дзякуй за ўвагу ?

1 year, 1 month ago

Калі што, аварыя не на баявой машыне, а на легкавушке! ?

А то прыдумаеце там сабе!

We recommend to visit

Реклама:
@ovsyanka_sup

Last updated 1 week, 6 days ago

Первый онлайн-переводчик междустрочного текста из ведущих и ведомых СМИ. ѣѣ

Похвалить, поругаться, предложить новость, разместить рекламу
???
@Otsuka_mail

Last updated 2 months, 2 weeks ago

Last updated 1 year, 3 months ago