қалайсың деген сұраққа мүлдем жауап бергім келмейді. ешқалаймын.

таңертең жылап келетін оқушыларыммен бірге қосылып жылайтын сияқтымын.😭

әже: Аллаға сыйын, емтиханды жақсы тапсыр.

😭

Туған күнімен, әлем🎂

23 жасқа толуыммен❤️

Өмір сүр. Ұмтыл. Талаптан.
Бәрі де жақсы болады.

#өзіме

менің эмоциям әткеншек. бірде жылауық болғым келеді, бірде күліп жүргім келеді.

мен сендерге Әлем, Айбану, Әдемі, Айдана есімді телегтің сұлуларымен заптрк ішкенімді айтпаппын ғой. Айбанумен Алматта кездесеміз деп ойламағам, көрші екенбіз деп үйден бірге шықтық. бесеуміз таңда бас қосқаннан түсте бір тарқадық. бір бірімізге кітап, дәрі, тәтті-пәтті сыйлап, мәәз боп қалдық)

содан кейін 4 жыл бұрын марафонда танысқан Әйгерім әпшеммен кездестім. спикинг клабына қонақ боп, ағылшын үйренуге шабытым ашылып кетті. өткен менен кеткенді сөз етіп, алғашқы кездесуіміз үшін деп копелетіп кешке дейін жүріппіз.

#бізжайлыжазбайспадепренжіпжүрген

Иә, біздің үмітімізді ақтайтын балаларды жақсы көру және олармен жұмыс істеу оңай. Бірақ нағыз мұғалімдік өнер — өзгелерден ерекшеленетіндерді жақсы көру және оларға көмектесу. Бізге ең көп сын-сынақ әкелген балалар біздің есімізде мәңгі сақталады, өйткені олардың арқасында біз күшейіп, даналығымыз артты.

Мұғалім — идеал жағдайларды күтетін адам емес. Мұғалім — барлық балаға мүмкіндік бере алатын тұлға, тіпті ол үшін уақыт, күш және өз үміттерін қайта қарау қажет болса да…

Бір жылы сөз бүкіл күнді өзгерте алады

Кеше оңай күн болған жоқ. Анамды ауруханаға жатқызу керек болды және өзіңіз түсінгендей, сезімдерім шарқ ұрып тұрды. Қызмет ақысын төлеу үшін кассада кезекте тұрмын. Көңіл-күй онша емес еді. Сол кезде кассир дөрекі түрде: «Отырыңыз!» — деп талап етті. Негізі, бірнеше адам кезегіміздә күтіп тұр едік.

Кассирдің де күні ауыр басталғаны сезіліп тұрды. (таңғы уақыт еді) Ренжудің орнына мен жай ғана:
— Көңіл-күйіңіз жоқ па?

Оның жауабы қысқа әрі ашулы болды:
— Иә.

Сонда мен бір сұрақ қойдым, ол тек оның күнін емес, менің де күнімді өзгертті:
— Көңіл-күйіңізді көтеру үшін мен сізге қалай көмектесе аламын?

Кенеттен оның жүзіне күлкі үйірілді. Ол бірден күлімсіреп, ішіндегі ауырлықтан арылғандай болды. Таңғаларлығы, ол қалған клиенттерді де күлімдеп қабылдай бастады. ( мен әлі де біраз қағаз толтырып тұрғанда байқағаным)

Бұл сәт маған қиын сәттердің өзінде адамгершілікті жоғалтпау қаншалықты маңызды екенін еске салды. Біз әрдайым таңдау жасай аламыз: басқа біреудің дөрекілігіне ренжіп жауап беру немесе оны жұмсартуға тырысу. Кейде бір жылы сөз біреудің қараңғы күнінде жарық сәуле бола алады.

Сіз дөрекілікпен қалай күресесіз? Біреуге ренжудің орнына қамқорлықпен қарауға тырысып көрдіңіз бе?
Пікірде бөлісіңіз.

күнде таңертең жақсы көңіл-күймен оянғым келеді. мектепке жұмысқа жақсы көңіл-күймен барғым келеді.