Ինձ դանդաղ սպանում են այն հիշողությունները, որոնք այդպես էլ չունեցանք մենք, որովհետև երբևէ չկանգնեցինք իրար դիմաց, ու չտեսանք աշխարհներն իրար աչքերում:
Ձայնդ միայն լսեցի, ու լսեցի սիրո բոլոր երանգները քո շուրթերից, որ հեռու էին ինձնից մղոններով:
Ձեռքերդ չտեսա ես այդպես էլ, բայց զգում էի նրանց տաքությունն այդքան հեռվից:
Ու զգում էի կարիքդ ես, գիշերներն էլ պատկերացնում, թե կարիքս առավոտյան անպայման կգա անակնկալ, անսպասելի, ու շատ սպասված:
Ես չտեսա, թե ոնց է ցուրտ քամին խաղ անում մազերիդ հետ, ու չնախանձեցի նրան քեզ դիպչելու համար… ?

Ասումա.
֊լսի եթե քո ժպիտը կարացել եմ գրավեմ, էս պատերազմի հաղթելն ի՞նչ ա...❤️‍?

Էլի սեպտեմբեր, էլի ցավ...
Ատում եմ...?

Macan ի երգերը ստեղ են?*?***

Տե՜ր իմ զորավոր,
փրկիր եղբորս,
որ անծանոթ է ու զենքը ձեռքին։

Ամէն?