Shu videoni subtitrlar bilan Instagramga joyladim.

Yaqinlaringiz va eshitishi shart deb hisoblaydigan do'stlaringiz bilan ulashib qo'ysangiz ko'proq insonga manfaatli bo'ladi.

https://www.instagram.com/reel/C_54fVwASqU/?igsh=MWZvam1pZnl1ZGFwbA==

Xato qilish dunyoning oxiri emas

Na siz, na men mukammal insonlarmiz. Hammada õziga yarasha kamchiliklar bor. Yashashni eng jozibador tomoni ham shunda. Xatolar qilamiz va ulardan õrganamiz.

Maslahatim: Rivojlanishni istasangiz kõproq xato qiling. Õzi umuman xato qilishdan qõrqmang va tushunkunlikka tushmang. Bilaman ba'zida õzingizni ahmoqdek his qilasiz lekin bu õsayotganingiz belgisi. Agar õsha xatoni qilmaganingizda ahmoq ekanligingizni bilmasdan õtib ketgan bõlardingiz.

Aynan shu mavzuni 9-12 yoshli bolalarga ingliz tilida tushuntirib berganman. Qanday deysizmi? Videoni ko'rsangiz bilib olasiz)

https://www.instagram.com/reel/C_xWYchAuwC/?igsh=ZnVicWxwMmFqYW1w

"Hali hammela qayergadur kotta joyga ishga kirasiz, õqishga ketasiz. Õshanda faqat õzilaga foyda bõladigan narsadan uzoq yurila, iloji boricha boshqalargayam foydasi tegadigan ish qilila. Bir kun kimgadur foydez tegadi va u inson sizga yomonlik qiladi. Shu voxti ''iye man sanga yaxshilik qiludim-u'' deb aytmela. Prosta let it go"

©Khafizullokh aka

O'rgatish va o'rganishiga qo'yib berish haqida

Futbolda bitta aksioma bor: Hakam o'yinga qancha ko'p aralashib kerak-kerakmas joyda xushtak chalaversa o'yin jozibasini buzadi. Yaxshi hakamni o'yinda borligi unchalik ham sezilmaydi, faqat muhum pallalardagina o'yinga aralashadi va qaror chiqaradi.

Yaxshi ustoz ham huddi shunday.
Darsda hamma narsani o'quvchiga aytib tashlamaydi. O'zi o'ylashiga, tushunishiga qo'yib beradi. Faqat kerakli joyda savollar berib to'g'ri yo'nalishga solib turadi (CLT).

Postni o'qiyotgan o'quvchilarim tasdiqlashadi: Darsda mavzu tushuntirayotganda taqillatib formula va qoidalar yozib tashlamayman. Boshida ozroq bitta holat haqida gaplashamiz (o'tilayotgan mavzudagi qoidalarga mos). Keyin umumiy guruhga savol beraman, javob berishadi. Ana undan keyin doskaga mavzuni yozib yana savollar beraman, javob berishadi. O'zlari bilmagan holda yangi mavzuni o'tib qo'yishadi. Yana 3-4ta misollar yozaman va mashq qilamiz. Bo'ldi. Men deyarli hech narsa qilmayman. O'zlari o'rganishadi, o'zlari tushunishadi, o'zlari mashqlarni yechishadi. Dars davomida hamma bitta kemadaligiga ishonch hosil qilib turaman. Eng muhumi, halaqit bermaslik.

Hayotda ham shunday, aslida.
Informatsiya va ilm abstrakt narsalar bo'lgani sabab qarshimizdagi inson biz berayotgan ilmni qanday qabul qilishini bilolmaymiz. Ustiga-ustak bitta insonga qancha o'rgatishni istamaylik, agar o'zi xohlamasa befoyda. Shuning uchun ham, insonga savollar berib uning ma'lum bir qadriyat va qarashlarini o'zi savol ostiga olishiga sharoit yaratib berish lozim.

O'zi anglab yetsagina eslab qoladi.
O'zi qiynalsagina tushunib yetadi.
O'zi la'nati shaxsiyati sabab, boshi toshga urulsa o'zgaradi.
O'zi buvijonisini uyida kechalari yig'lab chiqsa, shoptoligini anglaydi.
Ungacha ming gapirganni foydasi yo'q. Faqat, to'g'ri sharoit yaratish va o'z fahm-farosatiga havola etish kerak.

Javokhir. Toshkent
01.07.2024
@uniquelyblog

Moshkichiri haqida

Mitti.me jamoasi mashinada Germaniyaga sayohatga chiqishgani haqida ko'rgan bo'lsangiz kerak. Hozir o'sha yigitlar O'zbekistonga qaytishyabdi. Bugun tushlik payti buyurtma qilgan ovqatim kelguncha Instagramga kirgandim. Jamoasidagi bitta yigit 'Uyga borsang qanday ovqat yeysan?' deb do'stlaridan bitta-bitta so'rab chiqdi. Oralaridan biri dard bilan 'Moshkichiri yeyman. Uyni moshkichirisini sog'indim' deb javob qaytardi.

Shu video tugashi bilan oldimga ofitsant buyurtmam bir lagan moshkichirini olib kelib qo'ydi. Qotib qoldim.

Men hozir ishtaxa bilan yeyishni boshlaydigan oddiy bir ovqatimni dunyoning qaysidur chekkasida bir inson orzu qilyabdi. Ozgina o'tirib tafakkur qilinsa, bunday holatlarga hayotimizda yuzlab misol topish mumkun.

Ba'zida hozir oldimizda turgan, yonimizda bo'lgan, umuman hayotimizda mavjud narsalarga shukur qilish esimizdan chiqadi. Barchasiga, huddi biz o'sha narsalarga loyiq va haqlidek his qilib qadriga yetmay qo'yamiz. Muammolarimizni katta hisoblab, Yaratgan aynan bizga bergan ne'matlarini nazar-pisand qilmay qo'yamiz.

Barchamizda, tafakkur qilinsa, kimlardur orzu qilayotgan 'moshkichirilar' bor. Eng muhumi, ularni yo'qotishdan oldin shukur qilishdir. Aks holda, bizda yo'q narsalar ortidan quvib, bergan ne'matlarini ham qadriga yetmay qo'yamiz.

Javokhir. Toshkent
28.06.2024
@uniquelyblog

don't cross the ocean for someone who wouldn't step in a puddle for you

Kundan-kunga ketish to'g'ri qaror ekanligiga bo'lgan ishonchim geometrik progressiyada o'syabdi.

Bir kun sizni haqiqatdan sevadigan insonlarning paydo bo'lish ehtimoli bo'lgan holda juda kichik mehrni ham sevgi deb o'ylash  insonni o'ziga qiladigan eng katta hurmatsizligidir.

Sizga kichik mehr berayotganlarning o'tmishda yoki kelajakda boshqalarga hamma narsalarini berganini ko'rgan vaqtingiz, shunchaki behuda ketgan vaqtlaringizga va eng muhimi o'zingizga achinib qolasiz.

@uniquelyblog

Inson hayotida hal qilishi kerak bo'lgan katta muammo bo'lmasa, duch kelgan mayda-chuyda narsalarga o'ralashib yuraveradi.

O’qituvchi va Ustozlar haqida

Postni boshlashdan avval aytib o’tishim shart bo’lgan haqiqat bor. U ham bo’lsa: Men chinor ostida ming yil o’tirib, donishmandlikni cho’qqisiga chiqqan ustoz emasman. O’zi men o’z-o’zimni ustoz deb ham hisoblamayman. Quyida yozadiganlarim barchasi shaxsiy fikrlarim va umr yo’limda olgan saboqlarimni bir qismi deb qabul qiling.

Qishlog’imda ofitsant bo’lib ishlab yurganimda, mijozlar yo’q payti kitob o’qib o’tirardim. Kechqurun, ishdan charchab chiqib qulog’imga naushnigimni taqib podkast eshitib ketadigan odatim bor edi. Bir kuni ‘Osmondagi bolalar’ kanalidagi Hasanxo’ja MuhammadSodiq Ustozni suhbatlarini eshitib qoldim. 2 soatlik suhbatni bittada eshitib, ahvolimga achinib yig’laganim haliyam esimda. Umrimni zoya ketkizayotganim, ilmda ortda qolib ketayotganimni tushunish alam qilgan. Alloh bergan zehnimni, qobilyatimni yetarlicha ishlatmayotganim va insonlar mavjudligini ham bilmaydigan chekka bir joyda yashab o’lib ketishga loyiqmasligimni tushunganman aynan o’sha kuni.

Shundan keyin, ilmga va ilm berishga bo’lgan mehrim uyg’ongan va ingliz tili bilan chuqur shug’ullanganman. Aniq esimda, o’quv markaz namozxonasida yotib qolib o’qigan kunlarim ham bo’lgan. Balki biror kun ingliz tilini qanday o’rganganim va ustozim Khafizulloh aka haqidayam yozarman lekin hozir sizga o’qituvchilar va ustozlar orasidagi farqni aytmoqchiman.

O’qituvchilar sizga faqat ma’lum bir fan yoki yo’nalishda bilim berishadi. Ustozlar esa sizga nafaqat ilm beradi balki umr bo’yi sizga sherik bo’ladigan darajada ta’sir qiladi. Yaxshi tarafga o’zgartiradi. Ustozlarga qarab, ularni xatti-harakatidan o’zingizga xulosalar chiqarasiz. Qiynalganingizda, mavhumlikka cho’kkan paytingizda ulardan maslahat so’raysiz. Ana o’sha insonlar haqiqiy Ustozlar.

Ya’ni siz bitta insonga ixlos qilsangiz u sizni Ustozingizga aylanadi. Ungacha esa bilim beradigan o’qituvchi bo’lib qolaveradi. Menga kelsak, hayotimda uchratgan har bitta yaxshi-yomon insonlarim, hatti-harakatlaridan xulosa chiqargan o’quvchilarim, do’stlarim meni Ustozlarimdir.

Misol uchun, Novzadagi shoptolilarim, Yunusoboddagi studentlarim, Sergelidagi kidslarimdam to IELTS guruhimdagi har bittasidan umr bo’yi menga ko’mak beruvchi narsalarni o’rganganman va o’rganyabman. Ko’pchilik meni Ustoz deb o’ylaydi aslida esa meni o’quvchilarim haqiqiy Ustozlar. Aynan ular meni hozirgi men bo’lishimga hissa qo’shishgan. Katta yo’lni boshlanishiga sababchi bo’ladiganlar ham - Ustoz deyiladi.

Javokhir. Toshkent
19.04.24
@uniquelyblog