فرزانه همواره در آخر می ایستد،
به همین دلیل از همه جلوتر است.
به چیزی وابستگی ندارد،
به همین دلیل با همه چیز یگانه است.
چون از خودی رهاست،
به تمامی راضی و خُشنود است.

-تائو ت چینگ

مراقبه های تحت تأثیر آیین تانترا مراقبه های پیچیده و دارای مراتب متفاوتی هستند ، سکله کریتی در رساله tattvarhasaradipka مراقبهٔ پیچیدهٔ agneyi dharana را توصیه می کند که ساختاری تانترایی دارد:

یوگی باید دریای پهناوری از شیر را تصور کند ، ساکن و آرام و بدون موج ، و در وسط دریا نیلوفری به گستردگی هند با هزار گلبرگ و درخشان مانند طلا. باید در خیالش تصور کند بر تختی در مرکز آن نشسته است آماده برای غلبه بر کارما. آنگاه یوگی باید نیلوفر شانزده گلبرگی را انگار که در نافش جای دارد تصور کند. روی گلبرگ هایش چهار حرف با am و ah نقش بسته و مانترا arhan بزرگ در مرکز آن می درخشد. آنگاه باید توده ای از دود را تصور کند که از حرف R در واژهٔ arhan بر می خیزد تا سرانجام شعله بیرون می جهد و گسترده و گسترده تر می شود تا جایی که نیلوفر قلب او که دستاورد و محصول کارمای هشتگانه است می سوزد.

روش انجام مراقبهٔ باستانی سادهنهٔ تانترایی Candamaharosana در کتاب sadhanamala:

شاگرد در ابتدا تصور می کند که یک ماندالای خورشیدی به رنگ سرخ در قلبش دارد که روی یک لوتوس هشت گلبرگی قرار گرفته است؛ از مرکز این ماندالا هجای Hum به رنگ سیاه سر برافراشته و رو به بالا می رود. سپس باید تصور کند تشعشات نور از این هجا بالا می رود تا فضای وسیعی را در بر بگیرد؛ سپس باید گوروی خود ، همهٔ بودیستوه ها را تصور کند که روی این پرتو ها قرار دارند. سپس باید بر فضایل پنجگانه مراقبه کند و آنگاه هجای Hum را در خیالش تصور می کند که روی قبهٔ شمشیری قرار گرفته که از همان نخستین هجای سیاه Hum برخواسته و پرتو های نوری که از این دومین هجا می تابد ، همهٔ بوداها را به خود جلب می کند و موجب می شود در آن وارد شوند.

انسان به اشراق و‌ رهایی رسیده را دیگر نمی توان وجود مشخصی تعریف کرد و‌ گفت مثلا مادهٔ جسمانی ، احساسات ، افکار ، اراده ، دانش یا معرفت است ؛ او از این القاب و صفات رها شده ؛ عمیق است و لایتناهی و اسرار آمیز ، مانند اقیانوس بزرگ. کسی نمی تواند بگوید او هست یا او نیست یا او هست و نیست. او نه هست و نه نیست.

-Samyutta-nikaya , IV,347

به شاگردان و‌ پیروانم راهی را نشان داده ام که از طریق آن ، خارج از این کالبد جسمانی ، کالبد دیگری را به وجود می آورند که مخلوق ذهن است و همهٔ اعضا و اندام هایش کامل و دارای قوای فوق طبیعی و قابلیت های خارق العاده است.

Buddha / majjhima-nikaya ii , 17

گیتا بیشترین ستایش و‌ تمجید را برای آن یوگی که به طور کامل از درد و رنج و توهمات این جهان رها و جدا شده نمی داند ، بلکه برای آن کسی قایل است که درد و‌ رنج و شادمانی دیگران را متعلق به خودش می داند.

یوگی باید روح و روان (آتمن) را در همهٔ مخلوقات و همهٔ مخلوقات را در آتمن ببیند و بشناسد.

Bhagavadgita 6:29