یه نوع خاصه جوری که برای اتفاقاتیه که هنوز نیفتاد

نه مال گذشتش و نه مال حال

من و تو نشد که عکسی کنار یکدیگر داشته باشیم اما روزی نقاشی خواهم شد تا بتوانم هردویمان را در آغوش یکدیگر نقاشی کنم ..

فراموش؟ تا مغذ و استخونم نفوذ کرده بودی...خاطره های خوب و نمیشه فراموش کرد نه الان نه هیچ وقت...

اگر مرگم فرا رسید و یکدیگر را ندیدیم فراموش نکن ، من دیدار تورا بسیار ارزو کردم…

چه کسی می‌تواند بگوید دیدن کدام یک از این دو دهشتناک‌تر است، دل‌های خشکیده یا جمجمه‌های تهی شده؟

نمیدونم دردی که همراهم بوده همیشه برای اتفاق هایی که افتاده یا اتفاق هایی که قراره بیفته ...