Սովորեք ներել, ներումը առաջին հերթին բուժում է հենց ձեր հոգու համար:🪽

❤️‍🩹

Ցանկացած կապվածություն, ի վերջո, ցավի աղբյուր է: Բախտավոր, հազար անգամ բախտավոր են նրանք, ովքեր առանց դրա են:
Միայնակ մարդը ոչ ոքի համար չի լացում, ոչ էլ նրա համար են լացում: Նրանք, ովքեր չեն ցանկանում տառապել, պետք է ազատվեն էակներից:

էմիլ Սիորան

всё лучшее - впереди!

Օրագրից ?

Ես դայակ էի աշխատում։ Խնամում էի մի աղջնակի, որը կարծում էր, որ իր մայրիկի անունը <<Սեր իմ>> է, քանի որ հայրիկը նրան այդպես էր անվանում...❤️‍?

| Անկյունիկ

Աշունն առավելապես հոգու եղանակ է...

Ֆ.Նիցշե

Երկար, բայց անպայման կարդալու...

Ներեք իրար...
Սիրեք...
Որովհետև մինչ դու հպարտությամբ լցված անջատում ես հեռախոսդ և մի կողմ շպրտում, ինչ-որ մեկը այդ զանգին սպասելով գիշերներ է լուսացնում ու հաղթում է իր մեջ բույն դրած կարոտին...
Մինչ դու մեղանչում ես քո սիրո դեմ՝ մանր հարցերի պատճառով, ինչ-որ մեկը հերոսանում է ու հենց իր սերը զոհաբերում ՝ ձեր սիրո համար...
Մինչ դու լացում ես ուշացած զանգերի համար, ինչ-որ մեկը այդ զանգի հավիտենական սպասողն է լինելու...
Բայց չի գալու այդ զանգը...
Չի գալու...

Մինչ դու ատում ես քո կյանքը, պատռում ես նամակներն ու նվերներն ես այրում,երևի մեկը կարոտն հենց այդ նամակներից ու նվերներից է առնում, որովհետև էլ չկա նա, ով նամակներ ու նվերներ կպարգևի...
Հերոս է դարձել...

Մինչ դու ամաչում ես ներողություն խնդրել, որովհետև <<ես>> կոչվածը շատ թանկ է , ինչ որ մեկը ուշացումով թքել է այդ <<ես>>-ի վրա ու քայքայվում է ներսից...որովհետև ինչքան էլ ներողություն ասի, մեկ է՝ նա երկնքից չի լսելու...
Դու սպասում ես հարմար պահի, որ բացատրես սերդ։ Ա՜խ, խելառ, ախր ժամանակը գնում է։ Ինչ-որ մի Զինվոր հիմա <<սիրում եմ>>-ը շուրթերին դաջած՝ հեռանում է...

Մի՛ գոռա մորդ վրա։ Նա սիրում է քեզ։ Որովհետև ինչ-որ մեկը ՝ մի վիրավոր Զինվոր, հոգեվարքի մեջ մոր պատկերն է տեսնում ու անիծում բախտը, որ մոր ջերմությունը վերջին անգամ զգալ չի կարող...

Գոնե հիմա...
Գոնե այս պահին հասկացիր...
Գնահատիր...
Ասա բոլոր չասված խոսքերը ու գոռա ամբողջ թափով ,որ սիրում ես...
Գոնե հիմա վերցրու հեռախոսդ ու զանգիր, ասա՛, որ ներում ես...
Կամ էլ ներողություն խնդրիր...
Գեթ հիմա...

Որովհետև ինչ-որ մի տեղ,
Ինչ-որ մի հեռվում,
Ինչ֊որ մարդիկ
Ձեր փոխարեն ու հանուն ձեզ կարոտվում են հավերժորեն,
Ինչ-որ մի տեղ արյուն է քամվում,
Ու արցունք է հորդում ինչ֊որ մի աչքից...
Որովհետև ինչ֊որ մի հեռվում, սահմանին մոտիկ, որտեղ արյունն է խառնվում հողին ,
Ու հողն է դառնում անուրջի շիրիմ ...,
Ձեր փոխարեն ու հանուն ձեզ՝
Ինչ-որ մի սեր քուն է մտնում...

Կորցնում են՝ ձե՛ր փոխարեն...?
____
(C) Նա՛ զ. Ա.

Այժմ գիտեմ,որ այս աշխարհում արդեն ոչինչ չունեցող մարդը,թեկուզ մի պահ,կարող է օրհնյալ դառնալ՝խորապես տրվելով իր սիրելիի պատկերին…♥️

Վիկտոր ֆրանկլ|