Meşədə ayı görsən, özgə birinə deyərsən ki, filankəs, ora getmə, ayı var. Bir dəfə, iki dəfə... görsən qulaq asmır, ta əl çəkərsən. Amma öz uşağın olsa, əmr edərsən, üstünə qışqırarsan, hətta bəlkə vurarsan da ki, ora getmək olmaz, ayı var!

Allah öz bəndəsini çox sevir deyə onunla əmr diliylə danışır.

Yəni əmri yaradan sevgidir və 114 surəlik Quran (oxu: cəhənnəm atəşi təhdidləri) əslində Allahın sevgi məktubudur.

Hacı Şahin Həsənli

@kerbelasultani

Allah, ilahi övliyanın yolunun sonundadır

İnsanın fitrəti elə bir biçimdə yaradılmışdır ki, o daim məhbub axtarışındadır və ona qovuşmaq üçün səy göstərir. Mütləq məhbub isə Allahdır. Lakin maddi dünyada yaşayan insan, mücərrəd olan Allaha birbaşa çatmaq iqtidarında deyil. Odur ki, Allaha gedən yolda müəyyən nişanələr vardır ki, yalnız onların vasitəsilə hədəfə çatmaq mümkündür. Allahın yer üzündəki ən böyük nişanəsi isə ilahi övliyalardır. Allah, ilahi övliyanın yolunun sonundadır. Onları tanımaqla, sevməklə insanın ruhu paklanır və nəticədə belə bir ruh öz Rəbbinə qovuşa bilər.

Elşən İsmayılov

"Qəlblər qaba bənzəyir. Ən yaxşı qəlb ən çox tutumu olandır..."

Həzrət Əli. Nəhcül-bəlağə əsəri.

@kerbelasultani

Yezidin sarayında, qanlı-qadalı Kərbəla hadisəsindən azacıq sonra, əsirkən, susuzkən, qolu bağlı halda və bütün qətiyyətilə nə demişdi xanım Zeynəb: "mən (Kərbəlada) gözəllikdən başqa bir şey görmədim".

Bu ifadə öztəsəlliydimi?

Yoxsa acıq idi?

Bəlkə qürur idi...?

Xeyr!!! Gerçəyin lap özüydü!

Sadəcə xanım o sözü deyəndə, və bütün aşura boyu təlli-Zeynəbiyyədən (Zeynəb təpəsi deyilən yerdən) uzaqlara, çox uzaqlara, ta bu günə qədər baxmışdı. Aşuranın mesajı, hədəfi, təsir arealı... yəni gələcəyi gözəl idi - xanım tez-tez boylandığı səmalarda məhz bunu görmüşdü, odur ki, bütün qətiyyəyi və bütün səmimiyyətiylə demişdi tarixi sözünü:

Mən aşurada gözəllikdən başqa bir şey görmədim!

...Biz də baxa bilsək...

uzaqlara!

O közərən işığı görsək...

İlişib qalmarıq bu gün ayağımıza batan tikanlarda, zarımaz, sarsılmaz,

başımızı dik tutar və hey yürüyərik mübarək uzaqlara doğru.

Deyərik ki: yaxınlar sizin olsun, uzaqlarsa mütləq bizimdir!

İlqar Kamil
@kerbelasultani

Söylə Hüseynə, ey səba, Kərbübəlaya gəlməsün,
Gəlsə, düşər bu dəştidə dərdü bəlayə, gəlməsün.

Söyləginən gətirməsün Kufəyə nazlı Əkbəri,
Zülm ilə qanına batar türreyi-müşki-ənbəri.
Bəlkə Firəngətək apar cümleyi-ali-heydəri,
Zibhi-əzim üçün bu gün kuhi-Minayə gəlməsün.

Söylə gətirmə Qasimi, qatili eyləyir şitab,
Toyda olur yəqin onun qanına əlləri xizab.
Görmə rəva ki, Şümri-dun din evin eyləsin xərab,
Rəhm eyləsün o Zeynəbi-bəxti-qərayə, gəlməsün.

Gəlməyə yoxdu fürsətim, qan ilə namə yazmışam,
Öldürəcəkdi Müslümü Kufədə firqəyi-zülam.
Əbəlfəzin uzun qolu görmə rəva ola qələm,
Bacıların ayaqyalın, dəşti-bəlayə gəlməsün.

Yetsə əgər xəbər sənə öldü bu Müslimi-əqil,
İbni-Ziyad nəşimi gərçi edibdü çox zəlil,
Qüslü hənut olmadı, oldu qənarədə qətil,
İstəmirəm, əyalını qoyma, əzayə gəlməsün.

Badi-xəzan əsər sənin qönçəsifət əyalına,
Rəhm eylə, yavərim Hüseyn, Qasimi-xoşməqalına.
Canı təsəddüq eylədim Əkbərimin, cəmalına,
Sağ ola ol imam Hüseyn, qəm üsərayə gəlməsün.

Söylə əmoğluma məni-bikəsi eyləsin həlal,
Ərzimi birbəbir elə, Ali-əbayə şəhri-hal.
İki açılmış gülüm Kufədə zari-dilməlal,
Qaldılar Əkbər ilə ol Qasim, hərayə gəlməsün.

Həsrətəm ol cəmalına, ah çəkirəm bu sinədən,
Kufədə vardu qatilin, gəlmə həzin Mədinədən,
Qoyma yetim Xədicəni ayrı ola Səkinədən,
Başına əl çək, ağlayıb şuri-nəvayə gəlməsün.

Söylə onun anasına başına qarə bağlasın,
İki baladən ayrılıb, kövni-məkanı dağlasın,
Tutsa əza, Xədicədən söylə ki, gizli ağlasın,
Bəlkə yetimliyin tozu mahu-liqayə gəlməsün.

Fatimənin kənizi, bu qissəni eylə kim, tamam,
Bir-birə dəydi mərdü zən, şurə gəlibdü xasüam.
Növhə edər bu Natəvan, ruzü şəb ağlayar müdam,
Tapmasa bir dəri-nicat, dari-bəqayə gəlməsün.

Xurşidbanu Natəvan

#Məhərrəmayı2024
t.me/kerbelasultani

Əlvida, ey Allahın əzəmətli ayı, ey övliyaların bayramı! Əlvida, ey dostlaşdığımız ən əziz vaxt, ən üstün ay! Əlvida, ey arzulara çatdıran, əməlləri çoxaldan ay! Əlvida, ey varlığı çox dəyərli, yoxluğu isə dözülməz dost! Əlvida, ey tərk olunması çətin olan ümid mədəni! Əlvida, ey gəlişi ilə sevindirən, gedişi ilə qəmləndirən! Əlvidə, ey qəlbləri riqqətə gətirən, günahları bağışlatdıran! Əlvida, ey şeytana qarşı bizə yardım edən və yaxşılıq yollarını üzümüzə açan! Əlvida, ey cəhənnəmdən xilas olanların sayını artıran! Əlvida, hörmətini saxlayanı səadətə çatdıran! Əlvida, ey günahları yuyan və hər eybi örtən! Əlvida, ey günahkarlara darıxdırıcı, möminlərə isə heybətli görsənən! Əlvida, günləri heç bir günə bənzəməyən ay! Əlvida, ey hər anı salamatlıq olan ay! Əlvida, yoldaşlığından bezmək, ünsiyyətindən doymaq mümkün olmayan ay! Əlvida, ey özü ilə bərəkət gətirən və çirkinlikləri yuyub aparan! Əlvida! Səndən doymasaq da, orucundan yorulmasaq da - əlvida! Əlvida, ey gəlmədən intizarı, getmədən qəmi çəkilən ay! Əlvida, ey neçə-neçə pislikləri dəf, neçə-neçə xeyirləri isə cəzb edən ay! Əlvidə sənə də, min aydan üstün olan Qədr gecəsinə də! Əlvida, dünən ikiəlli yapışdığımız, sabah həsrətini çəkəcəyimiz ay! Əlvida sənə də, əlimizdən çıxan fəzlinə də, məhrum qaldığımız bərəkətlərinə də!

#dua

Ya Mövla! Sığınmağım da, etimadım da, ümidim də, güvənim də Sənədir! Sənin rəhmətinə bağlanmışam. İstədiyini rəhmətinlə bürüyər, sevdiyini kərəminlə yönəldərsən! Odur ki, qəlbimi şirkdən təmizlədiyin üçün Sənə həmd olsun! Dilimi açdığın üçün Sənə həmd olsun! Bu topuq vuran dilimləmi Sənə şükr edəcəm? Bu yaramaz çabalarlarmı Səni razı salacam? Ya Rəbb, Sənin dəyər verməyinin müqabilində dilimdəki şükrün nə dəyəri var? Sənin nemət və yaxşılıqların müqabilində əməlimin nə dəyəri var? İlahi, Sənin səxavətin ümidimi böyütdü. Sənin dəyər verməyin əmməllərimi qəbul oluna biləcək etdi. Ya Mövla! Meylim Sənədir, qorxum Səndəndir, ümidim Sənədir! Ümidlərim məni Sənə yönəldib, ey Vahid Allah! himmətim Sənə sarı istiqamət alıb, iştaham Sənin yanındakı nemətlərə açılıb, ən xalis arzu və qorxum Səninlə bağlıdır, sevgim Səninlə ünsiyyət tapıb, əllərim Sənə açılıb, qorxum Sənə itaətlə aram olur. Ya Mövla, qəlbim Səni yad etməklə döyünür, qorxumun acısı Səninlə münacat etməklə azalır. Ey mənim Sahibim, ümidim, arzularımın nəhayəti! Sənə itaət etməyimə mane olan günahlarınmla mənim aramda ayrılıq sal. Axı doğurdan da heç zaman kəsmədiyim ümidimlə çağırırıam Səni. Özün üçün vacib etdiyin mehribanlıq və mərhəmətdən həvəslənərək çağırıram Səni. Hökm Sənindir, Təksən, Şəriksizsən! Hər bir yaranmış Sənin öhdəndə və Sənin ixtiyarındadır! Hər bir şey Sənin müqabilində baş əyir! Valehəm Sənə, ey Aləmlərin Rəbbi! 

Əbu Həmzə Sumali duasından

#dua

Təvəkkül - insanın Yaradanı yeganə sonsuz güc mənbəyi kimi qəbul edərək bütün işlərində qəlbən Ona bağlanması, fəaliyyət göstərərək nəticəni Ona həvalə etməsidir.
Təvəkkül yaradılış aləmində təsir qoyan ecazkar qüvvədir. Qəlbini Yaradana, həmişə var olan, sonsuz güc-qüdrət, elm mənbəyi olan Varlığa yönəltməklə sonsuz enerji qaynağına köklənmək və qarşıya çıxan maneələri asanlıqla dağıtmaq, tərəqqi üçün zəruri olan şərtləri maqnit kimi cəzb etmək mümkündür. Zəhmət və əzmkarlıq güclü inamla birləşdikdə həyatda "möcüzə yaratmaq" mümkündür.

Rövşən Abdullaoğlu - ?"Üsyan"

#kitabdan

Hər şeyi görə-görə mehribanlığından, hər şeyə gücün çata-çata bağışlamağından əl çəkmirsən. Mənə qarşı necə mehriban olduğunu görürəm deyə, günah edirəm. Eyblərimi necə gizlətdiyini görürəm deyə, həya gözləmirəm. Rəhmətinin sonsuzluğunu və əfvinin əzəmətini görürəm deyə, harama qaçıram. Ey Həlim, ey Kərim, Ey Diri, ey Əbədi! Ey günahları bağışlayan, ey tövbələri qəbul edən, ey əzəmətlə nemət yağdıran, ey həmişə ehsan edən! Hanı gözəl örtüyün? Hanı şöhrətli əfvin? Hanı yaxın fərəcin? Hanı gecikməyən yardımın? Hanı geniş rəhmətin? Hanı sonsuz bəxşişlərin? Hanı ləzzətli sovqatların? Hanı alqışa layiq mərhəmətin? Hanı əzəmətli fəzlin? Hanı nəhəng lütfkarlığın? Hanı əbədi ehsanın? Hanı kərəmin, Ey Kərim?! Öz kərəminə, Məhəmməd (s) və onun Əhli-Beytinə (ə) xatir məni qurtuluşa çatdır! Rəhmətinə xatir məni xilas et! Ey yaxşılıqlar, gözəlliklər, nemətlər və fəzilətlər əta edən! Əməllərimə deyil, fəzlinə güvənib nicat tapacağıma ümid edirəm. Çünki çəkinilməyə də, bağışlamağa da layiq Sənsən. Nemət verməyə başlayanda bol-bol verirsən, günah bağışlayanda kərəm göstərirsən. Odur ki, bilmirəm hansına şükr edim?! Gözəllik yaymağına ya eyb örtməyinə?! Böyük bəlaları asanlaşdırmağına ya saysız sınaqlardan salamat çıxartmağına?!

Ramazan ayının səhərləri oxunan "Əbu Həmzə Sumali" duasından