?**Абу Ҷабир Муцалаулский رحمه الله

• Мо қиссагу нестем, мо аҳли суннати вал ҷамоат ҳастем ва дар бораи тавҳиду ақида ва суннат ҳарф мезанем ва аз бидъату ширк огоҳ мекунем. Ин роҳи мост - ин роҳи Расули Аллоҳ ﷺ аст! Ҳатто Мухаммад ﷺ дар охирин дидораш бо саҳобагон, аз ширк огоҳи дода, ба тавҳид водор намуд, ва лаънат кард онҳое, ки роҳи ширкро мекушоянд.*??*Китоб: «Китоб ат-Тавҳид» 20-Дарс.**

*?* Чист ҳукми шахсе, ки дар моҳи Рамазон руза мегирад, вале намоз намехонад !? Ва ҳаминтавр шунидам, ки руза доштан дар аввали моҳи муҳаррам суннат аст, оё ин саҳеҳ аст ?

Рузаи моҳи Рамазон аз касе, ки намоз намехонад, қабул намешавад ! Зеро касе, ки намоз намехонад, КОФИР ва МУРТАД аст, ки аз ислом баромадааст.
Ва яке аз шартҳои саҳеҳи ибодат ин аст, ки шахс бояд мусалмон бошад. Пас шахсе, ки намоз намеход руза бигирад ё закот бидихад ва ё дигар ибодатҳо анҷом дихад, ибодаташ ботил ва аз у қабул намешавад. Аммо агар Аллоҳ, ба у исломро ато кунад, ва баргардад ба адои намоз, пас барои амалҳои хайре, ки дар ҳоле, ки дар куфр буд анҷом дода буд подошашро медиҳад.*?*Аллоҳи мутаъол фармудааст, ки агар касе муртад бимирад, амолаш нобуд мешавад:

«Ва агар яке аз шумо аз дини худ хориҷ, шавад ва кофир бимирад, амолашон дар дунё ва дар охират ботил мешавад»*?*[ Бақара, ояти 217 ].*?*Ва кавли Расули Аллох ?****:

Ту исломро кабул карди бо (хамаи) амолхое хайре, ки пеш аз ин [ дар холи куфр ] анҷом дода буди.*?️* Шейх Солеҳ ал- Усаймин رحمه الله**

*? *[25:28,29]

?️**Шейх Муҳаммад Насириддин Албанӣ رحمه الله фармудааст:

Эй мусалмонон*❕* Аллоҳи Мутаъол ин хориро дур намекунад, то ба дини худ баргардед.*?*Бозгашт ба дин маънои:

Бозгашт ба саҳеҳ фаҳмидани он, дар бораи Қуръон Суннат ва равиши Салафи Солеҳ.
Сипас ба ин дине, ки саҳеҳ фахмидем, амал кунем.

‏*?* جامع التراث (٧٠/١٠)**

?**Шейх Салиҳ ал- Фаузaн حفظه الله фармуд:

«Агар тавҳид бузургтар он чизе бошад, ки Аллоҳ фармудааст барои мо, пас инсон бояд пеш аз ҳама илмҳои дигар, якум ақидаро омӯзад».

Тавҳид бузургтарин чизест, ки Аллоҳ барои мо амр кардааст, барои ҳамин барои мо лозим нест, ки ақидаро як тараф гузорему беаҳмияти кунем .

Ба дурусти, дар ин вақт хастан даъватгароне, ки аз таълими Тавҳид ва ақида саркаши мекунанд. Ҳастанд даъватгароне, ки ба ин беморӣ гирифтор шудаанд [ яъне ба яктопарсти даъват намекунанд ]. Аммо мо бояд ғамхорӣ кунем , таълим ва даъват бикунем, зеро агар ақида фасод бошад, дин низ фасод хоҳад шуд ».*?*Тафсири се асл, с.103-104.**