امروز بعد از سه سال تصمیم گرفتم که برم دانشگاه. این موزیک از ضبط ماشین پلی شد و یادم افتاد تنها چیزی که اون دوران رو برام قابل تحمل می‌کرد فقط و فقط موزیک‌هام بود.
و کاش اینقدر با این قسمت از متن موزیک همذات پنداری نمی‌کردم.

"No chance to go back, I wish I'd known that
One chance was all I had"

Rememberme24

می‌گفت اصلا چیزی به اسم «زندگی» در مفهوم کلی نداریم، و هرچی که هست فقط یک پدیده‌ی آماری اتفاقی شخصیه، بنابراین اصرار داشت که وقتی دارید به زندگی فکر می‌کنید مدام از خودتون بپرسید کدوم زندگی؟ زندگی چه کسی؟ چون هیچ‌چیز مثل این خرده‌قواعد از پیش ‌تعیین‌شده شانس تجربه‌ی اصیل رو به باد نمیده، اینجاست که میفهمی تمامی اتفاقاتی که از سرگذروندی همین که در بستر روزگار خودت قابل فهم باشه کافیه و هیچ لزومی نداره که در کنار روزگار بقیه قرار بگیره، الانه دیگه سالهاست باور کردم بلیط توی جیب دیگری قرار نیست مقصد من رو عوض کنه

Because love can burn like a cigarette
And leave you alone with nothing
While the others talk
We were listening to lovers rock
In her bedroom

Rememberme24

I′m still holdin' on to everything that′s dead and gone
I don't wanna say goodbye, ′cause this one means forever
And now you're in the stars and six-feet's never felt so far
Here I am alone between the heavens and the embers

Oh, it hurts so hard
For a million different reasons
You took the best of my heart
And left the rest in pieces

Rememberme24

14 مهر

Honestly, I didn't think about
How we didn't say goodbye
Just see you very soon
It hurts to be something
It's worse to be nothing with you

Rememberme24

We were hangin' in the morning
Feelin' all different kinds of things
We were talkin' about everything
From the past to the happenin'
We started talkin' 'bout devotion
The kind that goes on eternally
And I tell her I'm in love with her
But how can I know that I'll always be?

Rememberme24

غم‌انگیزترین قسمتش؟
«از آن‌جا که این آخرین یادداشت باقیمانده از خاطرات روزانه‌ی پلات است، این‌طور به‌نظر می‌رسد که او خیلی پیش از آن‌که در یازدهم فوریه ۱۹۶۳ به زندگی خود پایان دهد، مُرده بود.»