هیچ آگاه شدنی بدون رنج نیست..
رنج که نباید تو را غمگین کند،
رنج قرار است تلنگری باشد
که آدم وقتی هوشیار می شود
که زخم بردارد،
مگذار رنج درمانده ات کند؛
@anemone_channel??

من به پایان اهمیت نمی دهم،
چون دنیای من بارها تمام شده
و صبح روز بعد
دوباره از نو آغاز شده است.
@anemone_channel??

نمیدانم چه میخواهم بگویم
غمی در استخوانم میگدازد.
< اما هنوز صبر من
به قامت بلند آرزوست >
@anemone_channel??

《گویی مقدر شده بود
که اینگونه زندگی کنیم
در میان همه چیز بلاتکلیف بمانیم...
آنچه پیش می آید را دوست نداریم
و هر آنچه ما دوست داریم
پیش نمی آید.》
@anemone_channel??

《مادر برای خستگی ام نذر کن؛
دردی که در من است،
به درمان نمی رسد...》
@anemone_channel??

زندگانی نیست
تمرین فراوان مردن است.
@anemone_channel??

چقدر نیست کسی که
از جنس خودم باشد
و یک من، اینجا همیشه درد میکشد...
@anemone_channel??

لبخند میزد
چون آسان تر از توضیح دادن
غم هایش بود...
@anemone_channel??

میگویند زیاد فحش میدهی
یعنی چه؟
برای آنهایی که زندگی ام
را به گند کشیده اند
شعر بنویسم؟
@anemone_channel??

خواهم که به خلوتکده ای
از همه دور
من باشم
و من باشم
و من...
@anemone_channel??