Առողջ անդամներ ունեցողներն անկարօտ են բժշկութեան, աչքով տեսնողները կարիք չունեն առաջնորդի, ինչքով փարթամները չեն դեգերում լիացածների դռների շուրջ, լիուլի հղփացածները չեն սպասում հացի սեղանի փշրանքներին, եւ վարքով սուրբերը կարիք չունեն ողորմութեան։Ուստի գթա եւ ողորմի՛ր ամենատխուր վարանածիս, բարձրեա՛լ, երկնաւո՛ր, հզօ՛ր։

Սուրբ Գրիգոր Նարեկացի,
«Մատեան ողբերգութեան»,
ԲԱՆ ԾԹ

Մինչ Յիսուս դեռ խօսքն ուղղում էր բազմութեանը, ահա նրա մայրն ու նրա եղբայրները կանգնած էին դրսում եւ ուզում էին խօսել նրա հետ: [Ավետարանիչը] «մայր» է կոչում Կույս Մարիամին, իսկ «եղբայրներ»՝ Հովսեփի որդիներին, ինչպես ասում են ոմանք։ Բայց ինչպես որ Քրիստոսը միայն անունով և ոչ թե իսկապես էր Հովսեփի որդին, այդպես էլ նրանք ոչ թե Նրա ճշմարիտ եղբայրներն էին, այլ [միայն] կոչվում էին [այդպես]: Իսկ մենք ստուգեցինք, որ ինչպես որ Մարիամն էր կույս, այդպես էլ՝ Հովսեփը, իսկ սրանք Ալփեոսի՝ մեր Տիրոջ ազգականի որդիներն էին, որոնց [ավետարանիչը] «եղբայրներ» է կոչում համաձայն [Սուրբ] Գրքի սովորության՝ ըստ այսմ. «Մարդի՛կ, եղբայրնե՛ր եք, ինչո՞ւ եք միմյանց նեղում» (Գործք Է 26): Աբրահամն էլ Ղովտին էր իր եղբայրը կոչու, Դավիթն էլ երգում է. «Կհայտարարեմ Քո անունն իմ եղբայրներին» (Սաղմ. 21։23): Եվ քանի որ սա այսպես է, [Սուրբ] Գրքում երբեք չենք գտնում, որ սրանք Հովսեփի որդիները կոչվեն, այլ միայն՝ որ    Հիսուսն է Հովսեփի որդին, իսկ սրանք՝ Հիսուսի եղբայրները:

Հովհ. Ծործորեցի,
Մեկնություն Մատթեոսի Ավետարանի,
Լ46

Քեզ ի՞նչ օգուտ քո մաքրութիւնից, եթէ փարիսեցու հետ պիտի դատուես, կամ ինձ ի՞նչ վնաս իմ մեղքերից եթէ մաքսաւորի հետ պիտի գովուեմ։Կամ որտե՞ղ է ասուած, թէ պարսաւուեց Յովէլ մարգարէն՝ երիցս կրկնելով իր անձի եղկութիւնը, եւ կամ մի՞թէ դատաստան է սպասում սուրբին՝ մեծ Օրը յիշելու համար։

Սուրբ Գրիգոր Նարեկացի,
«Մատեան ողբերգութեան»,
ԲԱՆ Ծ

Երբ Յիսուս նրանց մտածումներն իմացաւ, նրանց ասաց. «Ինքն իր մէջ բաժանուած ամէն թագաւորութիւն աւերւում է, եւ ինքն իր մէջ բաժանուած ամէն քաղաք կամ տուն կանգուն չի մնայ.

Երբ Հիսուսն իմացավ նրանց խորհուրդները, ասաց նրանց. «Իր մեջ բաժանված ամեն թագավորություն ավերվում է, և իր մեջ բաժանված ամեն քաղաք կամ տուն կանգուն չի մնա:
   Այդպես չարախոսեցին նաև ավելի առաջ, բայց ինչո՞ւ [Հիսուսը] պատասխան չտվեց, իսկ այստեղ կարծեք սաստում է: [Այն ժամանակ պատասխան չտվեց], որպեսզի նրանց համար առիթ ստեղծեր բազմաթիվ հրաշքներից հասկանալու Իր զորությունը և տեսնելու Իր ուսմունքի մեծությունը: Բայց երբ շարունակեցին նույն կերպ, սաստեց: Եվ [սրանով] նախ Իր աստվածությունն է ցույց տալիս, որով նրանց սրտում թաքնվածը երևան է հանում, քանի որ ոչ թե բարձրաձայն էին խոսում, այլ իրենց մտքում հածում:

Հովհ. Ծործորեցի,
Մեկնություն Մատթեոսի Ավետարանի,
Լ25

Արդ՝ ինչպէս որ ստեղծեցիր, երբ չկայի, եւ իմ գոյացուցիչը ճանաչուեցիր, հիմայ էլ վերստին յարդարի՛ր աղօթողիս հոգին եւ նրա մարմնաւոր տաղավարը՝ սկզբնական սրբամաքուր անարատութեամբ, որպէսզի բազմանան եւ առաւել աճեն Քո անսահմանելի սքանչելիքների առատ նոր պարգեւները ներկայում, քան անցած ստուերակերպները՝ հնում։

Սուրբ Գրիգոր Նարեկացի,
«Մատեան ողբերգութեան»,
ԲԱՆ ԽԹ

«ջախջախուած եղէգը նա չպիտի փշրի եւ առկայծ պատրոյգը չպիտի հանգցնի, մինչեւ որ արդարութիւնը յաղթանակի հասցնի.»Նաև մարդկանց ստությունն է խայտառակում, թե մարդկանց իրավունքը ճշմարտությունից հեռու է և լի է ընդունայն կարծիքներով՝ ըստ մարգարեի. «Ինչո՞ւ եք նանրություն սիրում» (Սաղմ. 4։3), այնուհետև Իր դատաստանն իբրև հաղթող ցույց տալիս և ներկայացնում իբրև մարդ-կանց իրավունքից խիստ բարձր՝ ըստ այսմ. «Աստված ճշմարիտ կլինի, և ամեն մարդ՝ սուտ» (Հռոմ. 3։4), «Արդար կլինես Քո խոսքերում և հաղթող՝ դատելիս» (Սաղմ. 6։6): Այլև՝ սատանային հաղթեց ոչ թե բռնությամբ, այլ դատաստանի իրավունքով՝ խաչով և [Իր] անմեղ մահվամբ: Եվ երեք օրից հարություն առնելով՝ ելավ խավարասեր իշխանի դեմ:

Հովհ. Ծործորեցի,
Մեկնություն Մատթեոսի Ավետարանի,
Լ20

Միայն Հոգին է, որ շունչ փչելով կավի վրա՝ ի զորու է Մարդ արարել։

Անտուան դը Սենտ-Էքզյուպերի

Եւ արդ՝ անօրէնութիւնները թող չտիրեն ինձ՝ Քո վերին արքայութեան կայսերական պատկերիս, բոլորի լո՛յս Աստուած, գոռոզ ապստամբը թող չյափշտակի շնորհի փչման զարդը Քո ստեղծած կերպարանքիցս, խափանուած մեղքը թող չթագաւորի մահկանացու մարմնիս վրայ՝ հնազանդեցնելով իրեն։

Սուրբ Գրիգոր Նարեկացի,
«Մատեան ողբերգութեան»,
ԲԱՆ ԽԹ