📢 Siz va biz kutgan o'sha kunlar kelmoqda!!!

📢 Yurtimizda ilk bor Montessori bo'yicha tadbir bo'lib o'tadi!

📢 Montessoriga oid asl Montessori manbaalari va chet eldan tashrif buyurayotgan Montessori ekspertlari bilan tadbirda qatnashmoqchi bo'lsangiz, keyingi so'rovnomada ovoz bering!

💡Ushbu e'lonni maksimal ulashib, qolgan barchaga yetib borishiga yordam bering!
💡Sizning qo'llab-quvvatlashingiz va yordamingiz biz uchun juda ham muhim!
💡Bizni kuzatayotgan kanal asoschilari ham iltimos yordamingizni ayamang🍀****

Hurmat bilan @bambini_rasmiy jamoasi!

🌱 @bambini_rasmiy
🌱 @ims_tashkent
🌱 @englishmontessori_withmykids

O’g’limning ustozlari haqida ikki og’iz yozmoqchiman. U kishi Montessori AMI (3-6 yosh) diplomiga ega mutaxassis, bu tizimda 5 yillik tajribaga egalar. Raqam va sertifikatlar bilan birga, ular bu maktabda tashkil etgan muhit haqida ham qo’shimcha qilsam.

Bolalarni juda yaxshi ko’radilar va ularga alohida (o’z fikriga ega) shaxs sifatida qaraydilar. Bolalar bilan yuqoridan gaplashmaydilar, balki cho’kkalab ular bilan teng balandlikda suhbat olib boradilar. Biror ishga ruhsat bermaslar, buni sababini, albatta, aytib tushuntiradilar.

O’g’limda biz e’tibor qilmagan vaziyatlar yuzasidan maslahatlar beradilar, uning rivojlanishi haqida batafsil tushuntiradilar. Farzandiga nisbatan boshqa insonning bunchalik e’tibori har bir ota-onani quvontirsa kerak-a?!

Bolalar uchun ibratli “role-model”, ya’ni namunalar (ayniqsa o’g’il bolalarga). O’g’lim mahramiyat, qiz bolalarni hurmat qilish, ovqat oldi boshqalarni kutish kabi go’zal xulq-atvorlarni amalda ko’rib o’rganyapti. Sog’lom va qadriyatlarimizga mos bo’lgan, uni qo’llab-quvvatlaydigan muhitda ta’lim olyapti.

Yaqinda ustozning boshqa ekspertlar bilan birgalikda ota-onalarni qo’llab-quvvatlovchi platforma ishga tushdi. Obuna bo’lib, siz ham foydadan bahramand bo’ling ☺️

https://t.me/bambini_rasmiy

Amr ibn Tufayl Yamoma jangida shijoat bilan jang qilib, Madinaga bir qo’li kesilgan holida qaytdi.

Bir kun Amr Umar ibn Xattob huzurlariga kirdi. Shu payt taom keltirildi. Hazrat Umar atrofdagilarni taomga chorladilar. Lekin Amr hech qayerga jilmay, joyida qoldi. Halifa nega kelmayapkanini so’radilar, hoynaxoy chap qo’lda ovqatlanishdan uyalayotganini tahmin qildilar. Amr buni tasdiqladi. Umar roziallohu anhu shunday javob qildilar:

⁃ Xudo haqqi, sen kesilgan qo’lingni taomga urib bermaguningcha, men bir luqma ham olmayman. Oramizda tanasining bir qismi jannatda bo’lgan yolg’iz kishi sensan.

———————————

Biz jangu-jadallardan yiroq bir yerda yashayapmiz. Qo’l yoki boshqa a’zosidan ayrilgan insonni uchratmasakda, qarshimizdagi inson Alloh nazdida Amr ibn Tufayldek biri bo’lishi mumkinligini tafakkur qilaylik.

Insonning lavozimi / nasl-nasabi / kiyimi / moshinasiga qarab muomala qilmasligimiz kerak. Zero, balki Alloh huzurida uning martabasi ulug’dir. Amr ibn Tufaylda qo’li kesilgani holida bilingan bo’lsa, hozirgi davrda buni aniq belgisi ko’rinmasligi mumkin.

Alloh insonlarni savobli amallarda sherik qilib qo’ydi. Har bir inson niyati uchun bir ajr, qilgan yaxshi amali uchun esa o’n ajr olishi va’da qilindi. Ya’ni amalda sherik bo’lsa ham ajr har insonga to’liq beriladi.

Men bir insondan kitob oldim. U inson ilm olishimga sababchi bo’lish maqsadida o’z kitobini ilindi. O’ylab qoldim. Alloh u insonning niyati va amali uchun alohida ajr, meni niyat va amalim uchun alohida ajr beradi. Va shu ish orqali o’rtamizdagi iliqlikni ziyoda qilib qo’yadi. Naqadar yaxshi sherikchilik bu! Ziyoda bo’ladiki, ozaymaydi.

Dildora Yuldosheva

G’azab va jaxl

Odatda negativ his-tuyg’ularga munosabatimiz boshqacha, unga nuqson yoki aybdek qaraladi. Lekin jaxl ham g’azab ham har bir sog’lom insonda bo’lishi kerak bo’lgan tuyg’ulardan.

Alloh fitratimizga g’azab va jaxlni tahlikali vaziyatlarga qarshi refleks sifatida joylab qo’ygan. U bizga ijtimoiy hayotda erkin va hotirjam bo’lishga yordam beradi. U orqali biz g’urur va nomusni himoya qila olamiz. G’zab tashqaridan keldigan zarbalarga qalqondek xizmat qiladi.

G’azab ishlatilishi kerak bo’lgan o’rin va vazifalar bor. Shunday ekan, farzandimiz jaxlini ko’rsatganda buni itoatsizlikka yo’yib, jazolab qo’ymasligimiz kerak. Chunki bu xatarli holatlarga qarshi ishlab turgan tabiiy jarayonni so’ndirib qo’yishi mumkin.

Bir tadqiqot o’tkazilib, tajovuzga uchragan bolalar so’roq qilingan. Ularning aytishicha, qarshisidagi odamni jaxl qilishidan qo’rqib qarshilik bildira olmaganlar.

G’azab bu - tuyg’u, misoli uchqur otdek. Chavandoz yugan bilan uni jilovlagani kabi, inson ham vijdoni bilan g’azabni tartibga solib turadi.

Ota-ona vijdoni - boladagi vijdon urug’idir.
Bu siylai-rahm, ehson, kasallarni yo’qlash, jonivirlarga va o’simliklarga mehr berish va qabristonni ziyorat qilish bilan bo’ladi. Insonda achinish hissi paydo bo’larkan, u o’z-o’zidan vijdonli bo’lishga yo’l ochadi.

Dildora Yuldosheva

Muntazam kitob o’qish uchun…

Oktabr oyida 1300 dan ortiq sahifani o’qib tamomladim. Umumiy 5 kitob.

Yil oxiriga qadar 50 kitobni maqsad qilgan edim. Lekin sentabrda tamomlangan kitoblar soni 5-6ta edi. Bunga 3 narsa sabab bo’ldi, menimcha:

🔴 Intizom bilan muntazamlikni ushlab tura olmaslik.

Bolali bo’lish bu - 5 daqiqadan keyin hamma rejalaring oyoq osti bo’lib ketishi mumkin degani. Shunday vaziyatlarda miyyamga huddiki “hozir kitob o’qish vaqti emas” degan signal kelardi, go’yo undan muhimroq ishlarim bordek.

🔴 Kitobni noto’g’ri / maqsadsiz tanlash.

Oxirgi to’xtab qolgan kitobim og’ir kitob edi. Men uni bir joyda o’tirib, butun diqqatimni qaratib, qaydlar yozib o’qishim kerak edi. “O’qish og’ir” degan o’y menga doim to’sqinlik qildi.

🔴 Kitob o’qish uchun vaqt ajratmaslik.

Bo’sh vaqtim bo’lib qolganda o’qiyman derdim. Lekin mutolaa vaqt ajratilishi kerak bo’lgan mashg'ulot ekanligini keyinroq angladim.

Yechim sifatida quyidagilarni bajardim va bu odatini shakllantirish ancha osonlashdi:

⚪️ “Bo’sh vaqtimda o’qiyman” degan tushunchani “o’qish uchun vaqt ajrataman” ga almashtirdim. Vaqt (kunning birinchi qismi) va joy belgiladim. Hech kim halal bermaydigan va o’zim yolg’iz bo’ladigan vaqt og’irroq bo’lgan mutolaa bilan band bo’ldim.

⚪️ Faqat qiyin kitoblar emas, qalbga yaqin, sodda va tushunishga oson kitoblarni ham parallel o’qidim. Yo’l-yo’lakay, sayrda, navbatda turganda aynan shu kitoblar as qotdi.

⚪️ Mas’uliyat oshishi uchun sherik topdim. Jiyanim bilan bir-birimizga qancha o’qiganimiz haqida hisobot yuborib turdik. Yana kitobni tugatish uchun muddat ham belgilab qo’ydik.

⚪️ Ko’zim tushadigan, qo’lga yaqin joylarga qo’yib chiqdim. Maqsadsiz telefon ishlatmaslikka va yonida kitob olib yurishga harakat qildim. O’ylamay telefonni olganimda uni kitob bilan almashtirdim.

⚪️ Atrofimdagilarni ham kitob o’qishga targ’ib qilishni boshladim. Fikr almashish, foydali suhbatlar qurish va birgalikda o’sish uchun.

p.s Ayni post orqali ham shu ishni qilyapman.

Dildora Yuldosheva

10-11 yoshlar atrofida edim. Bir kuni oyijonim bilan yangi tuqqan kelinoyimni ko’rishga tug’ruqxonaga bordik. U vaqtlar olib kelingan narsalar oynadan uzatilarmidi, hayronman. Biz ham binoning orqasiga, kelinoyim joylashgan xona oynasi tarafga o’tdik. Tepadan uzun arqon tashlandi. Oyijonim unga xaltani bog’ladilar. Yuqoriga ko’tarila boshlagandi hamki, bir vaqt qars etgan ovoz eshitildi. Xalatadagi bir bonka qatiq yer bilan bitta bo’lgan. Arqon bo’shab, xalta ichidagi narsalar atrofga sochilib ketgandi. Mana shu manzara ko’z o’ngimda qoldi, hozirgacha huddi kechagidek eslayman. Balki bu voqeani onam eslay olmaslar, ular uchun ahamiyatli hodisa ham emasdir. Lekin men har esimga tushganda onamga bo’lgan muhabbatim ziyoda bo’ladigan hikoya bu. U menda onamga nisbatan rahm tuyg’usini chaqiradi, har doimgidan ham ko’proq yaxshi ko’rib ketaman. Yuzlarida hijolat va achinish hissi balqib turgan, lekin buni tashqariga sezdirmaslikka urinayotgan onamni qattiq quchgim keladi har safar.

Kuni kecha onam meni ilk bor quchoqlariga olgan kun edi. O’zim ona bo’lib, ular kabi bu mashaqqatli yo’ldan yurarkanman, aynan shu tarzda o’z hislarimni e’tirof qilshni istadim. Chunki har doim ham ularni qanchalar yaxshi korishimni o’zlariga ayta olmayman, uyalaman.

Qancha ulg’aymay baribir bolaligimga boraman. Ota-onam ovozlarini eshitarkanman, hamma narsa unitiladi. Yana o’zimni o’sha yosh qizaloqdek his qilaman. Jonim og’rib, bolalarimdan ortmay kunlab yuraverishim mumkin. Lekin “yaxshimisan?”, degan ovozlarini eshitar ekanman, ichim bo’shab ota-ona bag’ridagi erkatoy qizga aylanaman. Ba’zan bolaligimga borib o’zim bilib-bilmay hafa ham qilib qo’yaman. Lekin hech narsa bo’lmagandek, hammasini unutib mehr buloqlarini doim ochib qo’yadilar.

Menda ilmga muhabbat uyg’otgan inson bu - onajonim. Yoshligimdan onamni faqat bir narsalar ustida izlanayotgan , o’zining yangi qirralarini kashf qilayotgan va farzandlarini ham bu borada tinmay qo’llab-quvvatlayotgan holda topganman. Allohim meni shunday insonlarga farzand qilgani uchun hamd.

Onajonim, sizni yaxshi ko’raman. Yaxshiyamki borsizlar 🤍

Dildora Yuldosheva

Qo’rg’onimsan mening…

Men bir qo’rg’onda yashayman. U shunday bir mustahkam qo’rg’onki, ichida o’zimni xavfsiz va hotirjam his qilaman.

Bu qo’rg’onda doim e’zozlanib yashayman. Umrimning oxirigacha mening maishatimni ta’minlash uchun maxsus kishilar tayinlab qo’yilgan. Bunisidan hech g’am yemasam ham bo’ladi, fikr-u zikrimni boshqa ishlarga bemalol qarata olaman. Undan tashqari, men og’ir ishlardan ham ozod qilinganman, ularga atrofimdagi erkaklar mas’ul qilinganlar.

Bu qo’rg’onda men chin ayollik fitratim, nazokat va fasohat bilan yashayman. Qiladigan ishlarim ham ayni mehr-shavqat, noziklik va muruvvat ishlaridir. Men er itotida yashayman, roziligini istayman, molini muhofaza qilaman va farzand tarbiya qilaman. Va qilganim bu ishlar uchun jihodga chiqqan bir kishidek ajr-savoblarga ega bo’laman.

Bu qo’rg’onda mening iffatim ko’z qorachig’idek himoya qilinadi. O’zimni dengiz tubidagi marvarid kabi qimmatbaho his qilaman. Faqat haqli kishilargina mening go’zalligimni ko’ra oladilar. Bu qo’rg’on shunday joyki, ovozimdan tortib nigohlarimgacha dur-u gavhardek qadrli hisoblaydi va sha’nimni himoya qiladi.

Bu qo’rg’on shunday joyki, ayol kishi insondek ko’rilmaganda, undan hazar qilinganda va kerak bo’lsa ko’mib yuborilganda uning qadrini baland qildi va ulug’ladi. Unga meros taqsim bo’lishi, yaxshlik qilishni eng avvalo onadan boshlashga buyurilishi bunga yorqin dalil emasmi?! Bu qo’rg’on ayol kishini dunyo ne’matlari ichida eng yaxshisi deb e’tirof qilganichi?!

Men saodatda yashaydigan bu qo’rg’on - dinimdir. Menga islomni din qilib bergan Robbimga qancha shukr qilsam ham kam. Shukr qilayotganim yan bir ne’mat, uni ham shukrini ado etishim kerakmasmi?!

Dildora Yuldosheva