کاش میشد برگشت ،برگشت به دوران بچگی بادغدغه های کوچیک ؛
اون روز هایی که نصف شب یادت میومد که فلان تکلیف و یا مشق رو انجام ندادی و خانواده با کلی گوجی بوجی کردنت میگفتن که نگران نباش بخواب خودم واست انجامش میدم پتو رو می‌کشیدن روت بوست میکردن ؛کاش الان هم یک‌نفر بود که می‌گفت تو با خیال راحت بخواب مشکلاتت رو حل میکنم و نگران هیچ چیز نباش
زندگی هر چی جلوتر میری سخت تر میشه
اما به قول سارا انقدر سخت نگیر جلوتر هیچ خبری نیست!

فعلا می‌سازم، چه میشود کرد ؟
مگر می‌شود دنیا را پاره کرد و از داخلش خوشبختی درآورد؟
همین است که هست...

فروغ فرخزاد

فهمیدم که بله!
آدم می‌تواند همزمان به پیشرفت و حرکت به جلو ، و رفتن به کوه و دیگر برنگشتن فکر کند.

از آدمایی که حواسشون به تک‌تکِ پیاما هست و یهو می‌بینی پیامِ ۵دقیقه قبل و ریپلای می‌کنن و به دونه دونه حرفا جواب میدن خوشم میاد.

اما اونی که آدمو درک می‌کنه و بهش آرامش میده
و حتی باعث میشه که قدر خودشو بیشتر بدونه
از اونی که روزی هزار بار میگه دوست دارم ارزشش بیشتره.

قورت دادن بعضی مسائل مثل تورا ندیدن عادت من است.