Улар ёлғон гувоҳлик бермайдилар ва ёлғон сўзланадиган суҳбатларда ҳозир бўлмайдилар. Тасодифан ботил аҳли ва беҳуда ишлар билан машғул бўлган кишилар ёнидан ўтиб қолсалар, юз ўгириб, уларнинг қилмишларини ёқтирмаган ҳолда ўтиб кетадилар. Ўзларини ўша ишлардан узоқ тутишгани каби бошқалар ҳам шундай нарсалар билан машғул бўлишига рози бўлмайдилар.

Улар Қуръон оятлари ва Аллоҳнинг ягона эканлиги борасидаги далиллар билан панд-насиҳат қилинсалар, худди кар ва кўрдек ўзларини эшитмаган, кўрмаганга солиб олмайдилар. Аксинча, бу оят ва далилларни жон қулоғи билан тинглаб, уларга қалб кўзлари очилиб, тоат-ибодат билан Аллоҳга сажда қилиб йиқиладилар.

(Фурқон 72.73)

Ражаб ойи ва у ҳақидаги маълумотлар

Ражаб ойидаги бидъат амаллар.

Одамлар орасида, кўплаб исломий юртларда бу ойга алоқадор бир қатор бидъат амаллар кенг ёйилган. Шулардан баъзиларини қуйида келтириб ўтамиз:

1. “Рағоиб намози”.

Бу бидъат ва мункар – шариатга зид намоздир. Имом Нававий роҳимаҳуллоҳ айтади: “Бу намоз жуда хунук бидъат, бир қатор мункар амалларни ўз ичига олган ва қаттиқ қайтариш керак бўлган ишдир. Уни тарк этиб, мутлақо юз ўгириш, қилган одамга ҳам бунинг учун қатъий танбеҳ бериш лозим”. (1) 

Шайхулислом Ибн Таймийя роҳимаҳуллоҳ айтади: “Рағоиб намози”нинг асли йўқ, аксинча, янги ўйлаб топилган нарсадир. Уни жамоат бўлиб ўқиш ҳам, якка ҳолда ўқиш ҳам мустаҳаб эмас”. (2)

1. Ражабда шу ойга хослаб, алоҳида рўза тутиш ва эътикоф ўтириш.

Баъзи одамлар Ражаб ойида қиладиган бидъатлардан бири – бу ойда алоҳида рўза тутиш ва эътикоф ўтиришдир. Улар бунда айрим заиф ва мавзуъ (тўқима) ҳадисларга таянадилар.

Ибн Ражаб Ҳанбалий айтади: “Бу ойда рўза тутишга келсак, Ражаб ойида рўза тутишнинг фазилати борасида Набий соллаллоҳу алайҳи ва салламдан ҳам, у кишининг саҳобаларидан ҳам биронта саҳиҳ далил нақл қилинмаган”. (3)

Шайхулислом Ибн Таймийя роҳимаҳуллоҳ айтади: “Ражаб ва Шаъбон ойларида бу ойларга атаб, алоҳида рўза тутиш ёки эътикоф ўтириш ҳақида Набий соллаллоҳу алайҳи ва салламдан ҳам, у кишининг саҳобаларию мусулмонларнинг имомларидан ҳам бирон ҳужжат келмаган”. (4)

Эслатма.

Ражаб ойида унга хослаб рўза тутишга далил йўқлиги бу ойда умуман нафл рўза тутилмаслигини англатмайди. Аксинча, Ражабда ҳам худди бошқа ойларда бўлганидек, саҳиҳ далиллар билан асосланган душанба ва пайшанба рўзаси, ойнинг ўрта кунларида тутиладиган рўза каби нафл рўзалар бор. Аммо бу амаллар Ражабда ҳам, бошқа ойларда ҳам бир хил: Ражабда шу нафл рўзалардан биронтасини тутганлик учун бошқа ойлардагидан ўзгача, кўпроқ савоб берилмайди.

Қуйидаги уч ҳолатда эса Ражабга атаб махсус рўза тутишдан қайтарилади:

1) Агар ҳар йили Ражабга хослаб рўза тутиш одатга айланса;
2) “Бу ойда рўза тутиш худди равотиб суннатлар (кундалик беш вақт намоздан олдин ёки кейин ўқиладиган суннат намозлар) каби Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг алоҳида суннатларидан”, деб эътиқод қилинса;
3) “Бу ойда тутилган нафл рўза бошқа ойлардагидан фазилати кўпроқ”, деб эътиқод қилинса. ___
(1) “Фатовол Имом Нававий”, 63-бет.
(2) “Мажмуу фатово Ибн Таймийя”, 23-жилд, 132-бет.
(3) Ибн Ражаб Ҳанбалий. “Латоифул-маориф”, 118-бет. 
(4) “Мажмуу фатово Ибн Таймийя”, 25-жилд, 290-бет.

Алҳамдулиллаҳ!

Неъмат берилган пайтда Сулаймон алайҳиссалом уни шундай эътироф қилдилар:

هَٰذَا مِنْ فَضْلِ رَبِّي لِيَبْلُوَنِي أَأَشْكُرُ أَمْ أَكْفُرُ ۖ وَمَنْ شَكَرَ فَإِنَّمَا يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ كَفَرَ فَإِنَّ رَبِّي غَنِيٌّ كَرِيمٌ

"Бу Роббимнинг фазлидандир. Мен шукр қиламанми ёки куфр келтираманми (Аллоҳнинг фазлини инкор қиламанми), У мени синаши учундир. Ким шукр келтирса, ўзи учунгина шукр қилур. Ким куфр келтирса, Роббим (ундайлардан) беҳожат ва карами кенг Зотдир". ("Намл" сураси, 40-оят).

Аллоҳнинг фазли бўлмаса, олган илмимиз, уддабуронлигимиз, таниш-билишларимиз иш бермай қолади...

Аллоҳ Ўз фазлини устимиздан ёғдирганида эса ҳеч қандай эвазсиз, ҳаракатсиз бебаҳо неъматларга эришамиз. Ҳолбуки, биз бунга лойиқ эмас эдик...

Панадаги амалингиз ошкорасидан кўра кўпроқ бўлсин. Шунда ботинингиз зоҳирингиздан яхшироқ бўлади.

Зубайр ибн Аввом розияллоҳу анҳу айтадилар: Ким солиҳ амалини махфий қилишга кучи етса, шундай қилсин!

Имом Молик дедилар: Ким қалбида бир (нур кирадиган) туйнук бўлишини, ўлим шиддатидан нажот топишни ва Қиёмат қўрқинчларидан халос бўлишни истаса, ошкора амалидан яширини кўп бўлсин!

"Тартибул-мадорик" (1/92).

Осмонлару ернинг яратилиши ҳақида тафаккур қилиб, Аллоҳга дуо қиладилар:

“Эй Роббимиз! Сен бу мавжудотларни беҳуда яратганинг йўқ, Сен бундай қилишдан пок Зотсан. Ўзинг бизни дўзах азобидан сақлагин!

Айрилиқ

" Болаларимга нон қидириб чиқиб кетдим. Бирдан ҳаммаёқ гумбурлаб, чанг ичида қолди. Ҳаллослаб орқага қараб югурдим. Қичқириқлардан қулоғим битиб қолди. Не кўз билан кўрай - ки, уйим ер билан битта аҳволда эди. Кўзим тиниб, оиламни қидиришни бошладим. Ўғлим Абу Бакрни кўрдим у ўлган эди. " Дод ", деб бошқа фарзандларимни қидиришга тушдим. Катта қизим Лайлони бетон тагига қисилиб ётганини кўрдим - да, жон ҳолатда чиқариб олишга ҳаракат қилдим. Билсам у ҳам жон таслим қилиб бўлган экан. Кўзим қоронғулашиб, нафасим тиқилиб қолган эди. Аёлимни оёғини кўрдим. Қимир этмасди. Чинқириб юбордим. Жондан ортиқ кўрган оилам бир зумда мени тарк этган эдилар. Қулоғимга инграган овоз эшитилди. Типирчилаб қаердан келаётганига эътибор қилдим. Кичик ўғлим Умарнинг қўли. " Ўғлим! Ўғлим тирикмисан ", дедим йиғлаб. Қалбимда умид уйғонган эди. Уни тош, бетонлар тагидан тортиб олишга ҳаракат қила бошладим. Устидаги юкни олиб отиш осон кечмади. Уни қўлимга олдим. У тирик эди. Юзини юзимга босдим. Ўғлим деди: " Ота сиз йиғламанг! Биз албатта жаннатда кўришамиз! Ўзингиз айтар эдингиз - ку: " Жаннатда маза қилиб яшаймиз", деб ". " Йўқ, ўғлим илтимос сен ҳам ташлаб кетма отангни! ", дедим додлаб. У зўрға жилмайди. Осмонга қаради. " Ота мен жаннатни кўрмоқдаман! У нақадар гўзал жой экан. Мен у ерни соғиндим. У ерга тезроқ кетишни ҳохлайман ", деди оҳиста. Мен уни қучоқлаб, бағримга қаттиқ босдим. Ўкириб - ўкириб йиғладим. Уни бағримдан бўшатганимда эса, у тиниб қолган эди. Кўзлари очиқ, жилмайганча осмонга қараб қотиб қолган эди.
Мен оиламга ваъда бердим. Бегуноҳ ўлиб кетган қанча - қанча болаларга ваъда бердим. Мен қасос оламан! Оилам учун, мўминлар учун қасос оламан! Золимларни ер тишлатмасдан кетмайман. Мен Аллоҳ олдида ваъда бераман! "

Росулуллоҳ ﷺ дедилар:

"Мусулмоннинг мусулмон устида 5 та хаққи бор":

1- Саломига алик олиш.
2- Касални зиёрат қилиш.
3- Жанозасига қатнашиш.
4- Таом ёки бирон нарсага Чақирса боришлик.
5- Акса урса «Алҳамдулиллаҳ» деса «Ярҳамуакаллоҳ» деб жавиб беришлик, дедилар:

*✍*?(Абу Ҳурайра розиёллоҳу анҳудан ривоят қилинади)*?* Instagram сахифамиз…

#кунҳадиси *?Расулуллоҳ ﷺ дедилар: «Кишининг мусулмон биродарини пастга уриши унинг ёмонлигига кифоядир».*

***✍*** Муслим ривояти

Шарҳ: Динимизда бир мусулмоннинг обрўйини тўкиш, ўзгалар олдида изза қилиш, мол-мулкига тажовуз қилиш ўз-ўзидан ҳаром бўлади. Аллоҳ наздида бир мусулмоннинг обрўйи Каъбатуллоҳнинг ҳурматидан ҳам улуғ туради.

Умар ибн Хаттоб розияллоҳу анҳу Каъбага қараб: “Эй Каъба сен муқаддассан, улуғсан, лекин бир мўминнинг ҳурмати сенданда улуғ” деганлар.

Аллоҳ таоло Қуръонда айтади: «Эй иймон келтирганлар! Бир қавм бошқасини масхара қилмасин, эҳтимол улар булардан яхшироқдир. Ва аёллар ҳам бошқа аёлларни (масхара қилмасин), эҳтимол улар булардан яхшироқдир. Ва ўзингизни ўзингиз мазах қилманг, бир-бирингизга лақаб қўйманг. Иймондан кейин фосиқлик исми нақадар ёмон! Ва ким тавба қилмаса, бас, ана ўшалар ўзлари золимлардир» [Ҳужурот 11].

? Instagram сахифамиз…