دیوانه ی رویت منم
چه خواهی دگر از من

اون تابستونی که قرار بود بترکونیم داره به چهارتا کافه رفتن خلاصه میشه.

لطفا چیز های جدید بیارین،
مثلا افتادن ماهواره های فضایی.

این اختلال های اینترنت و شبکه های اجتماعی واسه ما ایرانی ها عادیه و روزمرگی حساب میشه.

گاهی میگم حالم خوب نیست،
بغض گلوم رو گرفته و داره خفم می‌کنه!
و تو میپرسی: چرا؟ چی شده؟
اگه میدونستم چرا یا میتونستم درباره اش حرف بزنم
غم هام بغض نمی‌شدن،
درد هام زخم نمی‌شدن بر قلبم،
و اشک هام جمع نمی‌شدن تا غرقم کنم توی این درد ها.

کسایی که سریال "ویرانگر در خدمت گذاری شما حاضر است" رو دیدن میدونن چی میگم

من سر این دیالوگ: غش وضعف فراوان.

یکم روزمرگی از خیابون گردی.