گەر شایەنی باشترین بایت منت لەلا ئەبووم?.

هەنسکێکی وەعشی لە قوڕگمدایە، ئیتر توانام نەما…

گەر تۆ بمری، منیش ئەمرم
بەڵام گەر من مردم، زیندوو بمێنەوە خواردنەکانت بە باشی بخۆ، شەوانە باش بخەوە وابزانە کە هیچ شتێ ڕووینەداوە وابزانە من هەر بوونم نەبووە ژیانێکی خۆش بژی بەبێ من دڵنیابە کەسێکی باشتر لە من دەدۆزیتەوە تەنیا بزانە من بۆ تا هەتایە تۆم خۆشدەوێ، تەنیا بژی بۆ من?»

گەر تۆ بمری من دەبمە چا گێڕی ئەو پیاوانەی، هیچ نازانن شەر نەبێ، هیچ نازانن توڕەیی نەبێ، هیچ نازانن کوشتن نەبێهـ?»

یادگارییەکانت هەموو ساتێک رێگایان ون ئەکەن لێرە”هـ?»

لە من بەدبەخت تر ئەو کەسەیە کە منی خۆشەوێت?»

کە بوومە لەیلا تێگەشتم کە مەجنونی تەواوی چیرۆکەکان نامەردن?»

مووس لە کام دەماری گیانم بدەم تا بە تەواوی ڕزگارم بێت لەم دڵتەنگییە?»

شەلەل دەمگرێ کە بیرم دەکەوێتەوە خەریکە دەبێتە باوک و منیش هێشتا ئاشقیم?»