🧕 Зани аҳмақ он аст, ки зебогии худро аз таваҷҷӯҳи мардон медонад. Ҳар вақте, ки мардон ба ӯ назар меандозанд, вай фикр менамояд, ки онҳо мафтуни ҳусни ӯ гаштаанд. Бехабар аз он, ки маҳсулот ҳар андозае арзон шуд, ҳамон андоза харидоронаш зиёд мешаванд.
Бубин Аллоҳ зеботарин чизҳои дунёро аз чашми одами  пинҳон офарида аст.
Дар қаъри об — марворид.
Дар қаъри замин — алмос.
Бо парда Аллоҳ — руӣ худро пинҳон кард.
Худо занро ҳам чунин зебо офарид ва ин бесабаб нест. Вай мехоҳад, ки зан онро пинҳон нигаҳ дорад. Пас ба қадри ин неъмати Илоҳӣ бирасед ва худро ҳифз намоед то Худованд шуморо ба худ наздик созад.➩ Як Нигоҳ. 🎭 .یک نگاه🕊️****

**МУҲАББАТИ БЕҚИЁСИ ХОҲАР

Духтараке ба дукони ҷавоҳир омад ва гарданбанди фирӯзаро нишон дода, гуфт:
– Лутфан, ҳамин гарданбандро ба ман диҳед.
–  Пул дорӣ? – бо ҳайронӣ мепурсад фурӯшанда.
Духтарак се тангаро дароз карда, ба суханаш идома дод: «Ин басанда аст? Ҳамин қадар пул дорам. Баъд аз сари модар, апаам парастору дастгири мост, мехоҳам ин гарданбандро ба ӯ туҳфа кунам».
Мард гарданбандро ба қутти монду ба дасти духтарак дод ва таъкид кард: «Бо эҳтиёт бар».
Пас аз лаҳзае апаи духтарча ошуфтаҳол ба мағоза даромад ва қуттиро кушод:
– Ин гарданбандро хоҳари ман аз ин ҷо гирифт? Нархаш чанд аст?
– Нархи дилхоҳ маснуот сир аст миёни мо бо мизоҷ.
– Ӯ ҳамагӣ чанд танга дошт, барои харидани ин гарданбанд зӯри мо намерасад, – гуфта духтар туҳфаро дароз кард ва рафтанӣ шуд, ки савдогар ӯро боздошт:
–  Арзиши он чи хоҳари шумо ба ман дод, хеле баланд аст. Ӯ ҳамаи он маблағеро дод, ки дошт. Ба хотире, ки шумо шод шавед. Пас, ин ҳаққи ҳалоли шумост.**

➩ Як Нигоҳ. 🎭 .یک نگاه🕊️****

**Касоне дуруст ҷавоб доданд ташакур
Ҷавоб: 27

Харгӯш- 3
Саг - 17
Гурба - 7

17+7+3=27**

Дар кори хайр шарик шавед ❤️

https://t.me/qandi_porsi