تـو با قلب ویرانه مـن چـه کردی؟
ببین عشق دیوانه مـن چـه کردی

در ابریشم عادت آسوده بودم
توبا بال پروانۀ مـن چـه کردی؟

ننوشیده ازجام چشم تومستم
خماراست میخانۀ مـن چـه کردی؟

مگر لایق تکیه دادن نبودم؟
تـو با حسرت شانۀ مـن چـه کردی؟

مرا خسته کردی و خود خسته رفتی
سفرکرده باخانۀ مـن چـه کردی؟

جهان مـن از گریه ات خیس باران
تـو با سقف کاشانه ی مـن چـه کردی؟

????

غم در سراسر دیوارهای دلم لانه کرده و هیچ جایی را روشن و سفید باقی نگذاشته است. گویی آشیانه خود را یافته و هرگز از اینجا دیگر بیرون نخواهد شد...?
???

۱۴۰۲/۱۱/۲۳
بیست و سومین روز نبودنت
غصه هم از آسمان می‌بارید تو قوت قلب میدادی، حالا دنبال چه قوت قلبی باشم برای غصه نبودنت میثم جانم ???

میخوام حرف بزنم
ولی دلم لال شده

حال من خوب است تو باور نکن

مثل من که مثل همیشه باور نکردم...

تو انتخاب من نبودی، سرنوشتم بودی!
تنها انگیزه ی ماندنم در این زندگی بی اعتبار

#عباس‌معروفی?

بنظرم بهترین تعریفی که از بالغ شدن خوندم این بود؛ میگفت «کسایی به لحاظ عقلی بالغ شدن که وقتی ازت دلخورن به جای اینکه رفتارشون رو باهات عوض کنن و قهر کنن، قشنگ میان دلیل دلخوریشونو میگن، در موردش حرف میزنن و موضوع رو حل میکنن! چون میدونن ارزش یه رابطه بالاتر از غرور و دلخوری های سطحیه!»

کسی که تاریک‌ترین ذهنیات و افکار و حالات ما را هم دوست داشته‌باشد، کسی که عریان‌ترین رفتارهای ما، ناامیدش نکند. کسی که بماند و در عمیق‌ترین رنج‌های ما، جا نزند، شانه خالی نکند، فاصله نگیرد و با تماشای رد بیتابی و اندوهِ میان حریم چشم‌هایی که روزی زیباترین و شادترین چشم‌های جهان بودند، دوست‌ داشتنش تحلیل نرود؛ که ما را با مجموع رنج‌ها و نقص‌ها و کاستی‌هامان، در شرایطی که تحمل‌کردنی نیستیم دوست داشته‌باشد؛ نیافته‌ایم.
حضور چنین شخصی، قطعا تحمل همه چیز را راحت‌تر می‌کرد...

?#نرگس_صرافیان_طوفان‌

دوستان و همراهان کافه دلکده ممنون ک همراه همیشگی ما بودید بنا به دلایلی چنل بسته میشه
حال دلتون خوش لبتون خندون و شبهاتون بی غم??