#tavallud

ҚАСАМ

Шавкат Раҳмон деган 
бир ўжар шоир,
бир куни қайтадан яраладими?
Ҳаётим маънисин жуда кўп ўйлаб,
сайладим сўзларнинг
сараларини.
Ҳар бир сўз
юз сўзнинг ўрнини босар —
Ватан, Халқ, Жасорат, Кураш, Озодлик.
Ҳар бир сўз етажак юзта умримга,
ҳар бири бахш этар
руҳимга шодлик.
Ҳозирлик кўраркан буюк сафарга,
пуштиранг пардали минглаб дарчадан
мўралаб ўтирган гўзал сўзларни,
қолдириб кетаман энди барчага.
Аслида атиргул бўйин таратган
бу ўйноқи сўзлар меникимасдир.
Менга нондай зарур, қиличдай кескир,
заҳардай мард сўзлар бўлсаёқ басдир.
Сайладим сўзларнинг сараларини,
курашлар шамоли кирди назмимга.
Юртимни кезаман, 
энди ҳар нарса —
эгилган нарсалар тегар ғашимга.
Энди ишлаш керак бу кенгликларда,
токим сўйламасин ёлғонни ҳеч ким,
токим буюк тоғлар салтанатида
эгилган бошларни
қиличлар кессин...

Шавкат РАҲМОН

Telegram

Shavkat Rahmon

Муҳаббат – чиройли капалак, Қўрқаман шўрликни тутгани. Капалак қувганим ёдимда, Ёдимда йўқ аммо етганим...

ТУРКИЙЛАР

Қиличин ташлади беклар ниҳоят,
босилди тулпорлар,тиғлар сурони,
урҳога ўрганган тилларда оят,
туркийлар таниди комил Худони.

Қиличлар занглади…фалокат ҳушёр,
туркийлар қувватин берди ерларга.
Ҳийлагар дўстлардай яқинлашди ёв
комиллик қидирган жасур эрларга.

Илвасин йигитлар,бобур йигитлар,
саждага бош қўйди ёвга терс қараб,
ғулларни кемириб йиғлади итлар,
буюк бошни кесди қилич ярақлаб.

Туркда бош қолмади…қолмади довлар,
хотин-халаж қолди мотам кўтариб,
«Бизга тик қарама», — буюрди ёвлар,
ёвларга терс қараб яшади бари.

Таланди самовий тулпор уюри,
таланди зарлари,зебу забари,
«Терс қараб ўлинг», — деб ёвлар буюрди,
ёвларга терс қараб жон берди бари.

Лаҳадга кирдилар ўзларин қарғаб,
қолмади арабий,туркий хатлари.
«Туғингиз, — деди ёв, — тескари қараб»,
ёвларга терс қараб туғилди бари.

Туғилди, туғилди, туғилди қуллар,
қирқида қирқилган — имдодга муҳтож,
ёвларга терс қараб итлардай ҳурар,
бир-бирига душман,бир-биридан кож.

Жўмардлар қирилган Туронзаминда
дўзахий тажриба палласин кўрдим:
эшшак суврати бор қай бир қавмда,
қай бирида тўнғиз калласин кўрдим.

Бу ҳолда буваклар бўғилиб ўлар,
қул Билол эзилиб йиғлар фалакда…
Ўзларин ёндирар борлиқдан тўйган
Бадахшон лаълидай асл малаклар.
Мўминлар беш бора Аллоҳни эслар
саждага бош қўйиб жаллод тошига.

Ўгрилиб сал ортга қарайин деса,
бошига урарлар,фақат бошига.
Борми эр йигитлар,борми эр қизлар,
борми гул бағрингда жўмард нолалар,
борми бул туфроқда ўзлигин излаб,
осмону фалакка етган болалар.

Бор бўлса, аларга еткариб қўйинг,
бир бошга бир ўлим демаган эрмас,
шаҳидлар ўлмайди,бир қараб туйинг:
Ёвга терс қараган мусулмон эмас!

Ёвга терс қараган мусулмон эмас!
Ёвга терс қараган мусулмон эмас!
Ёвга терс қараган мусулмон эмас!
Ёвга терс қараган мусулмон эмас!

Шавкат РАҲМОН

Telegram

Shavkat Rahmon

Муҳаббат – чиройли капалак, Қўрқаман шўрликни тутгани. Капалак қувганим ёдимда, Ёдимда йўқ аммо етганим...

ОРЗУ ТАСБЕҲИ

Ажойиб кунларнинг бирида
уйғониб кетаман уйқудан,
юракнинг энг чуқур ерида
оғриққа айланган туйғудан.
Бир қўшиқ бўламан дарёдай
юракнинг энг чуқур ерида,
боқаман дунёга дунёдай
ажойиб кунларнинг бирида...

Шавкат РАҲМОН

Telegram

Shavkat Rahmon

Муҳаббат – чиройли капалак, Қўрқаман шўрликни тутгани. Капалак қувганим ёдимда, Ёдимда йўқ аммо етганим...

Аму гулдирайди маст туялардай...
Биз ваҳший қудратга тўла комлари.
Кўринар ҳов олис тепаликларда
Хоразм шоҳларин истеҳкомлари...
Бир ёқда яшиллик кўпирган воҳа,
бир ёқ саксовулзор —
саҳро фарёди.
Сарҳадсиз осмондай очиқ кенгликда,
билмайсан,
шамоллар келар қаёқдан...
Ахир ногоҳ қўпган ваҳший шамоллар
ўтган-ку воҳани қумларга қориб.
Гўё дарёданмас,
оғир ўйлардан
кемамиз чайқалиб сузар юқори...
Шунда бир қирғоқдан
гўё ҳозироқ
узилиб тушгандай Момо Қуёшдан,
болалар қийқирди,
оқ кўйлаклари
оққушлар сингари айланар бошда...
Болалар,
мунчалар содда, тўпори,
тиниб-тинчимас оқ кападаклардай...
Юқори сузётган кемага қараб
худди жон киргандай тепаликларга...
Болалар,
Эй, улуғ дарёнинг болакайлари,
дарёдек жўшқиндир ғайратларингиз.
«Жисму жонларингиз муҳаббат бўлсин,
унга қалқон бўлсин
нафратларингиз».
Ваҳший Амударё
қорайиб борар
гоҳ очиб, гоҳ ёпиб ўпқон-домларин.
Кўринмас энди ҳов тепаликларда
Хоразм шоҳларин истеҳкомлари...
Уларнинг ўрнида
энди тирик саф —
узилиб тушгандай Момо Қуёшдан —
болалар... болалар..:
Оқ кўйлаклари
оққушлар сингари айланар бошда...

Шавкат РАҲМОН

Манови қора тош
Вақт кафтларида
триллион мартаба кичрайтирилган тун
жонсиздай ётаркан, ўткир кўзимга
тобора шубҳали кўринар ҳар кун
гўёки жонлидай, гўё бир куни
тўсатдан гуркираб гуллайдигандай,
гўёки ҳозирча ўтмас кўзлардан
сирини яшириб ухлаётгандай.
Гўёки кузатиб ўткинчиларни
мангу ҳаракатнинг юкин таширкан,
зўр бериб ўйлайди «қай аср қулай,
сирин очса бўлар қайси асрга?..»

Тош ҳам гулларми деб минглаб калтабин
гурзисин дўлайиб йиғилган пайтда
мардона илжайиб, кўрасиз, дедим,
бир куни гуллайди бу тош, албатта.
Балким тош ҳозироқ гуллаётгандир,
минг рангли жилода яшнаб, ўзгариб,
балки бу гулларни кўрмаётгандир
ҳатто шоирнинг ҳам ўткир кўзлари...

Шавкат РАҲМОН

Telegram

Shavkat Rahmon

Муҳаббат – чиройли капалак, Қўрқаман шўрликни тутгани. Капалак қувганим ёдимда, Ёдимда йўқ аммо етганим...

ЁШ ЎЗБЕК ШОИРЛАРИГА

Сўзларни қайрайлик, обдан тоблайлик,
Идрокла совутиб тағин қайрайлик,
Ўзбекнинг қоракўз болаларига
битта дунё қолсин ҳайратлик.
Битта дунё қолсин мустаҳкам,
эшилган пўлатдай дарёлар қолсин,
чақилмас тошлардай бир тоғлар қолсин,
мусаффо хаёллар, самолар қолсин.
Сўзларни қайрайлик, дўстлар, жўралар,
ғафлат тўшагида ётмай, шошайлик:
яшамоқ, курашмоқ, ўлмоқ сирларин
болакайлар учун очайлик.
Битта дунё қолсин мустаҳкам,
унга посбон бўлсин ўткир шеъримиз,
токим бу дарёлар бемалол оқсин,
болаларга қолсин жаннат еримиз.
Сўзларни қайрайлик, тағин қарайлик,
токим кескир бўлсин бамисли олмос,
ўткир сўз қолмаса шоирларидан,
ўткир сўз қолмаса... ҳеч нарса қолмас.

Шавкат РАҲМОН

Telegram

Shavkat Rahmon

Муҳаббат – чиройли капалак, Қўрқаман шўрликни тутгани. Капалак қувганим ёдимда, Ёдимда йўқ аммо етганим...

Ассалому алайкум қадрли каналимиз аъзолари!
Аллоҳ таоло сизу биздан барча солиҳ амалларимизни қабул қилсин!
Кейинги Рамазонга яхшилик ва хурсандчиликларда етқазсин.

Рамазон ҳайитингиз муборак бўлсин!

Елкамда
қақшаган асрлар юки: 
кишанлар, 
фарёдлар, 
сўнгсиз урушлар...
Мен қадам ташлайман чайқалиб, секин, 
оғриқдан юзларим буришар.
Йиқилмак, тўхтамак мумкинмас, 
қаерга бўлса ҳам юрганим яхши.
Менинг ҳар қадамим муқаддас, 
менинг ҳар қадамим 
ўлимга қарши.

Шавкат РАҲМОН

1976

Telegram

Shavkat Rahmon

Муҳаббат – чиройли капалак, Қўрқаман шўрликни тутгани. Капалак қувганим ёдимда, Ёдимда йўқ аммо етганим...

Кўзингизни очинг, қўрқманг, 
зиёдан қамашсин, оғрисин, майли, 
майлига яшамак бўлсин қийинроқ 
очиқлиги туфайли.
Лаззат бор ҳар қандай оғриқда, 
кечалар оғриқдан инграб ётаман 
ва ўша оғриқни беғам, бўғриққан — 
оғриқсиз юзларга отаман...
Изғиринга юринг, очинг кўкракни, 
йиқилинг, барибир кераксиз. 
қийнанг, ўз ҳолига қўйманг юракни 
яшамаслик учун юраксиз...

Шавкат РАҲМОН

1975

Telegram

Shavkat Rahmon

Муҳаббат – чиройли капалак, Қўрқаман шўрликни тутгани. Капалак қувганим ёдимда, Ёдимда йўқ аммо етганим...

СЎНГГИ ҚИШЛАР

Исфандиёрга

Суқ билан тикилдинг,
Талашдинг кейин,
Қиз талашган каби дағал, жангари.
Балки соғинчдандир,
Балким шунчаки
Анордан завқландинг бола сингари.
Анорни емадинг,
Совуқ февралда
Сен уни асрадинг,
кўз-кўзлаб, суйиб.
Бизлардан қизғониб, кулгули ҳолда
Ётдинг ёстиғингнинг остига қўйиб.
Биз-чи, «қария»лар,
Янги-да, дердик,
Хаёл ҳам қилмасдик тортиб олишни.
Сен биринчи қишни ўтказар эдинг,
Биз-чи, ўтказардик бешинчи қишни.
Кейин нима бўлди, ҳа, келди бир қиз,
сочлари сап-сариқ,
кўзлари кўм-кўк.
Анор совға қилдинг,қувонди чексиз,
Сен мамнун жилмайдинг, ачинмадинг, йўқ.
Мана йиллар ўтди,
Эслайман сени,
Сенинг ҳам ортингда сўнгги қиш қолар.
Кимнидир мазахлаб куласан энди,
Анорни соғинар энди бошқалар…
Улар ҳам шеър ёзар дилбар кузларга,
Орзиқиб кутишар баҳорларини.
Беришар кўзлари кўм-кўк қизларга
Қуванинг ажойиб анорларини.

Шавкат РАҲМОН