? Święty Augustyn - największy teolog chrześcijaństwa oraz niezrównany przeciwnik pelagianizmu - antycznego liberalizmu, rugującego Bożą Łaskę z życia duchowego. Zwolennik i praktykant surowego, ascetycznego życia poświęconego Bogu, radykał i wzór dla idealistów.

? Mimo upływu czasu żaden z teologów nie wniósł się ponad próg, jaki nauce religijnej wytyczył Augustyn. Święty jest dla nas przykładem walki o ideał katolicki, jaki powinien rozpalać nasze serca. Nie liberalna zgnilizna, a radykalizm i dogłębne wyrzeczenie się ziemskości dla Boga i narodu.

Św. Augustynie - twa chwała nie przeminie!

PS. Grafika to projekt vlepki, którą mamy nadzieję wytworzyć

Upadek Człowieka Upadkiem Poznania

? Wielu z nas idzie za tokiem rozumowania Kartezjusza, wedle którego dobry Bóg nie może okłamywać nas swym dziełem. Zapomina się jednak o przemożnym wpływie grzechu pierworodnego, który to zabrudza i niweczy naszą dobrą naturę. Przez owy grzech tracimy zdolność czynienia dobra, a zatem też poznania, gdyż ono także jest czynieniem dobra. Mimo zjedzenia owocu z drzewa poznania nie mamy wiedzy, gdyż tylko łaska może oświecić brudny obiektyw naszej duszy i tym samym umożliwić poznanie. Mamy nośnik wiedzy - rozum - ale odczytać prawdę możemy tylko przez oświecenie.

? Proza życia potwierdza to stanowisko ilustrując nam to paradoksem, w którym dwóch geniuszy mimo wielkiej erudycji i mądrości mają stanowiska skrajnie odmienne. Zakładając, że istnieją tematy czarno białe, czy zero jedynkowe, gdy jedna osoba myli się druga ma rację, mimo wysokiego intelektu obu osób jedna… no właśnie, co ma? Musi mieć łaskę odczytania rzeczywistości w sposób dobry. Tak oto mimo narzędzia jakim jest owoc poznania dobra i zła jedno wyciągają z niego prawdę, a jedni fałsz. Dlatego ważne, aby prócz rozumu ćwiczyć ducha, tak by być miłym Bogu i otworzyć się na prawdę.

? Podsumowując, nasze poznanie nie jest wierne przez grzech pierworodny, nie należy wierzyć oczom, lecz tylko rozumowi oświeconemu przez Boga ręką łaski. Kto nie kocha Boga nie pozna prawdy, gdyż ta umyka racjonalnym środkom, o ile nie są one przepojone miłością Boga.

Zachęcamy do głosowania na naszego kolegę (Aleja Kosmonautów) w internetowym konkursie, jak i do zapoznania się z jego muzyczną twórczością (naprawdę warto!). Utwór podlegający głosowaniu to „Syrena”.

Link do konkursu:

https://pmalternatywna.pl/listatop30/?fbclid=IwY2xjawEgrDBleHRuA2FlbQIxMQABHa3vXlD3Om3eGb6-0oJ3T2jUvG-U9S4H6VcmUZYFVE1kew6l-ZbXZoDreQ_aem_HO4UvhGqF5Ypfgd1iU57cg

Link do piosenki „Syrena”

https://youtu.be/Pfyi2oyDJjE?si=AUjM-LDigzy7MsRC

Polska Muzyka alternatywna

Lista Przebojów Top30 #WaszaMuza

INFO! ➤ Aby zagłosować zaloguj się do konta Google. Na jeden e-mail głosujemy raz!➤ Nie ma żadnego przymusu głosu. To Wy decydujecie co lubicie i na kogo chcecie głosować. Wybierz tyle piosenek ile…

#PREMIERA

Zgodnie z zapowiedzią prezentujemy pierwszy materiał literacki naszego twórczego kącika. „Piękna Książeczka” to próba ujęcia zwykłej rzeczywistości na sposób piękny i liryczny. Narodziny, dzieciństwo, dojrzewanie i młodość są tutaj przepojone magią i urokiem, mimo iż każdy ich doświadcza, są one elementami życia, które choć z pozoru zwykłe i szare może inspirować, pobudzać i dawać się ująć jako piękno.

Książka, a raczej skromna książeczka, balansując między prozą a poezją zabiera nas w podróż przez tajniki życia, któremu pragnie oddać hołd. Liczymy, że przypadnie Wam ona do gustu. Kolejne literackie materiały co pierwszą niedzielę miesiąca!

https://3droga.pl/kultura/leon-lopata-piekna-ksiazeczka-sztuka-i-narod/

Portal 3droga.pl

Leon Łopata - Piękna Książeczka [Sztuka i Naród] - Portal 3droga.pl

CZĘŚĆ PIERWSZA – U PODNÓŻY ŻYCIA NIEWAŻKIE KOMNATY Wszystkie życiowe historie zaczynają się pozornie od narodzin. My jednak powstajemy już w nieważkich komnatach usypianych przez bicie damskiego serca, należącego do rodzicielki – naszej Mamy… To wtedy sączymy…

? Knut Hamsun, największy z pisarzy, którego twórczość porównywano do Hezjoda (Thomas Mann), a nawet do Pisma Świętego (Maksim Gorki). Gorliwy nacjonalista, który przebił się przez gąszcz liberalnych pisarzy i zyskał międzynarodową sławę, jako bezwzględny obrońca wartości narodowych, wiejskich i antyindustrialnych. Noblista z 1920 roku, którego arcydzieło Błogosławieństwo Ziemi wciąż inspiruje i rozpala ideowców całego świata. Dziś wielki pisarz skończyłby 165 lat, z tej okazji oddajmy mu należyty hołd.

? Hamsun walczył z bestią liberalizmu, której wcieleniem były według niego Anglia i Stany, sprzeciwiał się także komunizmowi, z którym aktywnie na Froncie Wchodnim walczył jego syn Arild. Swą bezkompromisową postawę antyliberalną przypłacił powojennym ostracyzmem, my jednak pamiętamy i żywo wspominamy tego, który słowem walczył o narodowy, antyglobalistyczny świat.

Knut Hamsun, pisarski geniusz nacjonalizmu!
Idealiści za Hamsunem!

? Podsumowując, ruch jest zawsze wewnętrzny, choć jest on uwarunkowany przez Boga. Nic prócz Boga nie może działać na substancje zewnątrz, gdyż utraciłaby ona miano substancji prostej i tym samym możliwość ujęcia jej przez naszą jaźń.

? Idealizm to doktryna ducha, a zatem i wartości. Trudno wyobrazić sobie gorszy występek od odebrania życia niewinnemu dzieciątku, spoczywającemu spokojnie pod sercem własnej matki… Właśnie dlatego sprzeciwiamy się kategorycznie aborcji, która jako okrutne morderstwo jawnie zaprzecza ideałom etycznym.

? Nie dajmy sobie wmówić, że aborcja to „prawo” kobiet, służy ona głównie interesom zwyrodniałych mężczyzn, którzy nie szanują swoich partnerek, nie będąc otwartym na potomstwo podczas stosunku. Kapitalizm i jego kultura wspiera ten proceder, gdyż niska demografia, zepsucie moralne i konieczność przyjmowania imigrantów to woda na młyn tego systemu.

? Jako idealiści jasno stajemy w obronie życia, piękna i wartości, i będziemy stać po tej stronie do końca, choćby czasy były coraz gorsze i gorsze…

Łódzcy Idealiści za Życiem!

Wszystkich sympatyzujących ze wszelkim Idealizmem zapraszamy na naszą facebookową grupę, na której będą publikowane treści właśnie w tej tematyce. Zapraszamy także do udostępniania lub wrzucania własnych treści filozoficznych, chrześcijańskich czy patriotycznych w duchu idealizmu.

https://www.facebook.com/share/Nupd3coVDPRFhVvW/?mibextid=K35XfP

Próżnia u Blaise’a Pascala

? Próżnia to pojęcie znane wszystkim z nauk ścisłych, mało jednak się mówi o jego występowaniu w filozofii, a jest to w owej myśli bardzo płonny temat, także i w nowożytności, którą teraz się zajmujemy. Jednym z tych, który poruszał to zagadnienie jest sam Blaise Pascal, XVII wieczny Augustianin i filozof, zwany przez niektórych prekursorem egzystencjalizmu. Właśnie jego interpretacja owej tematyki będzie przedmiotem tego krótkiego postu.

? „To co nazywamy pustą przestrzenią, jest przestrzenią posiadającą długość, szerokość i głębokość, nieruchomą, zdolną przyjąć i pomieścić ciało podobnej długości i kształtu” - pisze Pascal. Ta zdroworozsądkowa definicja przyznaje próżni prawo bycia bytem, lecz, jak to później powie filozof, jest to byt rożny od ciała i ducha. Byt ten nie jest więc (mówią za Kartezjuszem) subtelną materią, czy też mówiąc inaczej, rozciągłością nieuszczegółowioną. Jest to coś zgoła innego, mimo swej rozciągłości nie mogącego zostać zakwalifikowanym do materii, co oczywiście godzi w myśl Kartezjusza.

? Próżnia, czyli pusta przestrzeń, będąca podstawą dla zjawisk, nie może być zatem zaszufladkowana, tak samo jak czas, który także zdaje się nie być ani materią, ani ciałem, ani ideą (gdyż istnieje on nie tylko jako wzór rzeczywistości, lecz sama rzeczywistość). Stwierdzenie to daje nam już praktycznie gotowiec w postaci zaprzeczenia istnienia poza nami przestrzeni i czasu, o co pokusił się Kant, jednak Pascal do tego nie dotarł. Mimo, iż teoria Pascala odnosi się do myśli kartezjańskiej, przerasta ją w tym, że zwiastuje nową myśl idealistyczną, która ruguje czas i przestrzeń z realności, gdyż są to wartości warunkujące materię, a nie ducha. Tak oto myśl Pascala czytana z perspektywy naszych czasów jest niezwykle trafna, bowiem można ją łatwo zaadoptować do doktryny idealistycznej.

Św. Augustyn - Nowy Człowiek

? „Przyobleczcie się w nowego człowieka!” - głosi Pismo Święte (Ef 4,24). Istotnie, by zostać chrześcijaninem należy porzucić dawne życie, nie oglądać się wstecz i iść na przekór wszystkiemu, naśladując Chrystusa. Niezależnie od tego, co nas w życiu spotyka musimy odważyć się dokonać zmiany, aby stać się człowiekiem, który będzie dowodem łaski Bożej.

? Miłość Boża jest absolutna, nic więc dziwnego, że dwóch największych teologów chrześcijaństwa - Św. Paweł i Św. Augustyn - było uprzednio ludźmi zagubionymi. Łaska skruszyła ich serca, któreś zaczęły bić tylko dla wiary.

? Św. Augustyn w Wyznaniach opisuje swą religijną przemianę, która choć powolna, wykiełkowała w postaci największego teologa chrześcijaństwa. Już wiek dziecięcy jest wiekiem, w którym teolog doszukuje się grzechu, jaki wynika z natury. Pomimo świętości swej matki Moniki popada w grzechy nie tylko wpisane ściśle w ludzką naturę, ale też takie, które wymagają większej arogancji wobec Prawa Bożego. I tak oto kradnie, porzuca badanie prawdy, żyje lubieżnie.

? Bóg jednak wybrał Św. Augustyna na tego, który usadowi chrześcijaństwo na właściwych pozycjach, jego łaska była silniejsza od upadłej woli Augustyna, Bóg poruszył serce Świętego, czyniąc z niego biskupa Hippony i strażnika wiary chrześcijańskiej, który inspiruje chrześcijański idealizm po dziś dzień.