‌
برای هر رنجی مرزی وجود دارد که رنج را تنها تا بدانجا راه است.
پس از آن یا پایان فرا می‌رسد و یا رنج دگرگون می‌شود و رنگ زندگی به خود می‌گیرد.

این دگرگونی هرچند می‌تواند دردآور باشد، اما در این حال، رنج به منزله‌ی امید و زندگیست...

#شادمانی_های_کوچک
#هرمان_هسه

#vkends
@vkends

‌
وقتی کسی به دیگری اهانت می‌کند نشان می ‌دهد که در واقع هیچ حرف درست و واقعی ندارد که علیه او بیان کند ، وگرنه علت آن را بیان می ‌کرد و با خیال آسوده نتیجه ‌گیری را به شنوندگان وا می ‌داشت.اما برعکس ، نتیجه را عرضه می‌کند و از ارائهٔ مقدماتی که به آن نتیجه منجر شده است ، در می‌ ماند ، به این امید که مردم بپندارند به منظور کوتاهیِ سخن چنین کرده است ...

#آرتور_شوپنهاور
#در_باب_حکمت_زندگی

#vkends
@vkends

‌
زندگی چشمه‌ی لذت است. اما آنجا كه فرومايه نيز آب می‌نوشد، چاه‌ها همه زهرآگين‌اند.
من دوستار پاكی‌های‌ام. باری خوش نمی‌‌دارم ديدار پوزه‌های گشاده به نيشخند را و تشنگی ناپاكان را.
آنان در چاه نگاه انداخته‌اند و اكنون لبخند نفرت‌انگیزشان از ته چاه به سوی من بَرمی‌تابد.
آب مقدس را با شهوت‌بارگی خويش زهرآلود كرده‌اند و چون روياهای پليدشان را «لذت» ناميدند، واژه‌ها را نیز به زهر آلودند.

#چنین_گفت_زرتشت
#فریدریش_نیچه
#vkends
@vkends

‌
افسانه جدایی خواهی

بیشتر ما بر این باوریم که از دیگران جدا و متفاوت هستیم و مردم به دو گروه خوب و بد تقسیم می شوند. به ما این گونه گفته اند که مردم بد، صفات و رفتاری دارند که مردم خوب ندارند.‌

بسیاری از ما بخش اعظم زندگی خود را صرف رهایی از صفات بدی که در درونمان کشف کرده ایم، می کنیم. اما چه خواهد شد اگر پی ببریم که این روش درک و مشاهده هستی و وجود خودمان درست نیست و چه خواهد شد اگر بدانیم که مردمانی با صفات بد، وجود واقعی ندارند؟‌
‌
اگر ما به این باور ادامه دهیم که از دیگران جدا هستیم و آدم های خوب با آدم های بد تفاوت دارند، به یک زندگی آکنده از انزوا، جدایی و قربانی شدن محکوم خواهیم بود. در این دنیای جدایی ها منت ها باید برای ایجاد شخصیتی بهتر یا متفاوت با اطرافیانمان سخت تلاش کنیم. ‌
‌
این شخصیت، نقاب اجتماعی ماست  چهره ای غیر واقعی که به دنیا نشان می دهیم. اکثر ما فراموش می کنیم که این صورتک فقط یک شخصیت ساختگی ست و به این باور می رسیم که این نقاب واقعا خود ماست.‌
‌
در جهان بینی جدایی خواهی، آخرین چیزی که شما دوست دارید کشف کنید این است که خودتان هم کاستی هایی به بدی دیگران دارید و بدتر از همه آن که در بحبوحه طلاق به این دریافت برسید. برای منیت ما کابوسی به شمار می آید که دریابد نهاد اصلی یکایکمان برابر آفریده شده است.‌

اما آیا شما هیچگاه از این که کسی کاملا متضاد با خودتان را انتخاب کرده اید، دچار حیرت نشده اید؟ آیا هیچ وقت از خودتان پرسیده اید، چگونه توانستید عاشق کسی شوید که این بلاها را بر سرتان بیاورد و همه احساسات منفی شما را تحریک کند؟‌

آیا هیچ وقت پرسیده اید، چرا شخصی که با او ازدواج کرده اید نمی تواند آنچه را شما می بینید، ببیند یا چیزی را که شما می شنوید، بشنود یا همان احساسی را که دارید، داشته باشد؟ ‌
‌
تقریبا همه کسانی که درگیر مسأله طلاق هستند در باره برخی ویژگی های همسرشان که برای آنها قابل تحمل نیست، با شما صحبت می کنند. همه آنها فهرستی از این خصوصیات غیر قابل تحمل دارند.‌
‌
باید بدانیم که به هر حال تمامی جنبه های وجودی ما برای کمال و یکپارچگی زندگی مان مهم هستند و خداوند هیچ چیز را بی دلیل نیافریده است. کارل یونگ گفته است: «من ترجیح می دهم کامل باشم تا این که خوب باشم.»

#دبی_فورد
#جدایی_معنوی

#vkends
@vkends

‌
مرحله دوم تمایز گذاشتن میان یک ویژگی رهاشده و غیرقابل حل با خصوصیتی ست که به سادگی در دیگری مشاهده می کنیم.‌

کن ويلبر در کتاب «دیدار با سایه» می گوید: «اگر ما فقط اطلاعاتی در باره برخی رفتارهای یک شخص دریافت کنیم، احتمالا آن را فرافکنی نمی کنیم.»‌
‌
اگر شما فقط بی مسؤولیتی کسی را مشاهده کنید و بدون هیچ گونه داوری این اطلاعات را بگیرید، احتمالا دچار فرافکنی نمی شوید. به هر حال اگر شما تحت تأثیر رفتار کسی قرار می گیرید، اگر ناراحت یا خشمگین می شوید و یا احساس می کنید که باید او را سرزنش کنید، احتمالا در حال فرافکنی جنبه بهبود نیافته وجود خود هستید. ‌
‌
وقتی می گوییم: «من این گونه نیستیم!» باید بدانیم رفتاری که درباره آن پیش داوری می کنیم، بازتابی از یک بخش وجود ماست که آن را طرد کرده ایم.‌
‌
به یاد داشته باشید که همه ویژگی ها در درون ما وجود دارند، بنا بر این آنچه را که فرافکنی می کنیم ما را به سوی بخش هایی از وجودمان که نیاز به درمان دارد سوق می دهد.

#دبی_فورد
#جدایی_معنوی

#vkends
@vkends

‌
یک قانونی وجود دارد که ما از آن غافل شده ایم و آن قانون معکوس است.

#آلن_واتس، یک فیلسوف معروف که در مورد این قانون می‌گوید: « هرچی بیشتر دنبال داشتن حس خوب همیشگی باشید، رضایت کمتری به دست خواهید آورد». یعنی تعقیب هر چیزی، تنها این واقعیت را روشن می‌کند که شما آن را ندارید.

همچنین #آلبر_کامو گفته است: « اگر دنبال این باشید که بدانید شادی چیست، هرگز شاد نخواهید بود و اگر به دنبال معنای زندگی باشید، شما هرگز نمی توانید زندگی کنید.»

منظور این مطالب را به زبان ساده می گویم: تلاش نکنید! شاید شما رویاهای بزرگی در ذهن خود دارید و حتی برای آن در حال تلاش کردن و پرداخت هزینه هستید و با خود می گویید پس از این همه تلاش و خرج کردن چه می شود؟ پاسخ این است که هرچه کمتر به چیزی اهمیت بدهید، نتیجه بهتری به دست خواهید آورد.

قانون معکوس، برعکس آن هم جواب می دهد، یعنی به عنوان مثال، رنجی که در باشگاه به دنبال می کنید، به سلامتی شما منظور خواهد شد و تحمل ترس ها و نگرانی ها، شهامت و بردباری شما را افزایش می دهد.

مطلب کاملا روشن است، هر چیز ارزشمندی در زندگی، از طریق غلبه بر تجربه های منفی مرتبط با آن به دست می آید.

لحظه های بی خیالی، دقیقاً زمانی است که بیشترین تاثیر را در زندگی دارد. هنر ظریف، در بیخیال بودن ما است، یعنی بیاموزیم که چگونه افکار خود را به شکل و شیوه ای تاثیر گذار و متمرکز اولویت بندی کنیم و چیزهایی که برایمان اهمیت ندارند و اهمیت دارند را بر اساس ارزشهای شخصی خود انتخاب کنیم.

#مارک_منسن
#هنر_ظریف_بی_خیالی
#vkends
@vkend

‌
علاقه به "تنهایی" ممکن نیست گرایشِ نخستین انسان باشد، بلکه در اثر تجربه و تفکر ایجاد می‌شود و این‌ها به سهم خود، نتیجه‌ی تکامل نیروی ذهنی فرد است و با افزایش سن بیشتر می‌شود. معاشرتی بودن عموما با سن افراد، ارتباط معکوس دارد.‌

کودک کوچک به محض اینکه تنها می‌شود، فریادهای ترحم‌انگیز سر می‌دهد. تنهایی برای پسران تنبیه بزرگی است. نوجوانان با رغبت دور هم جمع می‌شوند و فقط کسانی که در میان آنها شریف‌تر و از حیث تفکر بالاترند، گاهی در پی تنهایی‌اند.‌

با این‌همه [آن‌ها هم]، اگر تمام روز تنها باشند، برایشان سخت است. اما تنهایی برای مرد بزرگسال آسان است و هر چه سالمندتر شود، بیشتر می‌تواند تنها بماند.
‌
گرایش به تنهایی، گرایشی صرفا طبیعی [و ذاتی] نیست. بلکه بیشتر حاصل تجربه و به‌ویژه، نتیجه‌ی بصیرت یافتن به کیفیت پستِ اخلاقی و ذهنی عامه مردم است.
‌
#آرتور_شوپنهاور
#در_باب_حکمت_زندگی
#vkends
@vkends

‌
معمولا وقتی به ما توهین می شود، عصبانی می شویم. رواقیون معتقد بودند چون عصبانیت احساس منفی است که میتواند آرامشمان را به هم بزند، باید راهکارهایی پیدا کنیم تا نگذاریم توهین و تحقیر باعث عصبانیتمان بشود؛ راهکارهایی که زهر توهین را بگیرد و تسکینمان دهد. ‌
‌
یکی از راهکارهای تسکین دهنده رواقیون این است که دمی درنگ کنیم و ببینیم حرفی که شخص توهین کننده میزند راست است یا نه.‌
‌
‌اگر حرف درستی زده باشد که جای ناراحت شدن ندارد. مثلا فرض کنید کچل باشید و کسی به خاطر کچل بودن شما را مسخره کند.‌
‌
سنکا می پرسد: چرا شنیدن چیزی که عیان است، توهین به حساب بیاید؟

نویسنده : ویلیام اروین
کتاب : فلسفه ای برای زندگی : رواقی زیستن دردنیای امروزی

#vkends \ @vkends

‌
یک قانونی وجود دارد که ما از آن غافل شده ایم و آن قانون معکوس است.

#آلن_واتس، یک فیلسوف معروف که در مورد این قانون می‌گوید: « هرچی بیشتر دنبال داشتن حس خوب همیشگی باشید، رضایت کمتری به دست خواهید آورد». یعنی تعقیب هر چیزی، تنها این واقعیت را روشن می‌کند که شما آن را ندارید.

همچنین #آلبر_کامو گفته است: « اگر دنبال این باشید که بدانید شادی چیست، هرگز شاد نخواهید بود و اگر به دنبال معنای زندگی باشید، شما هرگز نمی توانید زندگی کنید.»

منظور این مطالب را به زبان ساده می گویم: تلاش نکنید! شاید شما رویاهای بزرگی در ذهن خود دارید و حتی برای آن در حال تلاش کردن و پرداخت هزینه هستید و با خود می گویید پس از این همه تلاش و خرج کردن چه می شود؟ پاسخ این است که هرچه کمتر به چیزی اهمیت بدهید، نتیجه بهتری به دست خواهید آورد.

قانون معکوس، برعکس آن هم جواب می دهد، یعنی به عنوان مثال، رنجی که در باشگاه به دنبال می کنید، به سلامتی شما منظور خواهد شد و تحمل ترس ها و نگرانی ها، شهامت و بردباری شما را افزایش می دهد.

مطلب کاملا روشن است، هر چیز ارزشمندی در زندگی، از طریق غلبه بر تجربه های منفی مرتبط با آن به دست می آید.

لحظه های بی خیالی، دقیقاً زمانی است که بیشترین تاثیر را در زندگی دارد. هنر ظریف، در بیخیال بودن ما است، یعنی بیاموزیم که چگونه افکار خود را به شکل و شیوه ای تاثیر گذار و متمرکز اولویت بندی کنیم و چیزهایی که برایمان اهمیت ندارند و اهمیت دارند را بر اساس ارزشهای شخصی خود انتخاب کنیم.

#مارک_منسن
#هنر_ظریف_بی_خیالی
#vkends
@vkend

‌
هدف نهایی این است که از عقاید دیگران بی‌نیاز شویم. ولی راه رسیدن به این هدف این است که بدانم از رنگ جماعت فاصله نگرفته‌‌ام. نیازمند آنم که همه‌‌چیز خودم را بر دیگری آشکار کنم و بیاموزم که من هم یک انسانم.

#اروین_د_یالوم / #وقتی_نیچه_گریست
#vkends \ @vkends