Gayret meselesi:)

❎ Hizbullah Filistin'i savunmak için İsrail'i vurdu.

✅ Yönetici kadrosu İsrail tarafından kevgire çevrilen Hizbullah, İsrail'i vurarak intikamını aldı.

https://youtu.be/cHDLR7HzpJ8?si=AK5ZOzOWYlt4uH7

Türk'ün üstün ahlakına ne oldu?

İsrail'in son saldırganlıkları sonucu "arz-ı mevud neresi?" sorusu daha sık sorulmaya başlandı. Bu soruya 2 cevap verilebilir:
1. Eğer arz-ı mevud derken Tevrat'ın belirlediği sınırları kastediyorsak bu sınırlar Akdeniz ile Şeria nehrinin arasıdır ki bugünkü İsrail toprakları da ufak bazı eksikler ile bu sınırlar üzerindedir.
2. Yok eğer siyonist yayılmacı bir arz-ı mevud haritasından bahsediyorsak bunun bilinen herhangi bir sınırı yok.

Türkistan taraflarında Deli Dumrul adlı yarı çatlak bir babayiğit kurumuş nehrin üzerine köprü yaptırmış. Geçenden 3 akçe geçmeyenden 4 akçe almış.

Yapılacağı söylenen son vergi düzenlemesinde Deli Dumrul'dan ilham alınmış herhalde.

https://youtu.be/J0_ii8NTUAg?si=4iFqqpHxDR2BWMnH

Taliban yönetimindeki Afganistan'ın 3 yılı

İnsanoğlu varolduğu günden bu zamana kadar bilgisinin üzerine katarak ilerledi. Bugüne kadar gelen ahlaki ve kültürel normlar binlerce yıllık insanlık tecrübesinin ortak ürünü. Fakat yakın zamanda bir grup insan çıkıp binlerce yıldır bilfiil yaşanarak tecrübe edilen, yanlışı doğrusu ayırt edilen ahlaki ve kültürel normaları bütünüyle reddedip modern normlar oluşturma iddiasına girdiler ve bunu insanların çoğuna kabul ettirdiler. Ve artık geldiğimiz noktada uygulayabileceğimiz hiçbir ortak değerimiz kalmadı. Her türlü suç, ahlaksızlık modern normlar çerçevesinde rahatlıkla yapılabiliyor ve bunu önleyecek bir 'toplum sopası' yok.
Toplum sopası, bir diğer adıyla mahalle baskısı. Eskiden insanlar o toplumda suç kabul edilen fiilleri işlediklerinde en başta çevreleri tarafından dışlanırlardı. Ahlaksız insan belki bu yolla hizaya getirilemez ama en azından ahlaksızlığını topluma bulaştırması bu yolla engelleniyordu. Modern normları bizlere iteleyenlerin düşman olduğu kavramların başında da mahalle baskısı var.
Söve söve artık mahalle baskısını büyük ölçüde ortadan kaldırdılar. Neticede gördük ki mahalle baskı yaptığı hemen hemen her konuda haklıymış. Dün mahalle baskısı ile dizginlenen ahlaksız insanları bugün dizginleyebilecek devlet dışında hiçbir organizasyon kalmadı.
İnsanlar alabildiğine bireyselleştiler, kültürü ve ahlakı reddettiler ve bugün devletin soğuk yüzü dışında kendilerine koruyacak bir şey bulamıyorlar. Gerçi o da koruyamıyor ya.

Hasılı, başımıza gelenler ellerimizle yaptıklarımızın sonucu.

Yaşanan son olaylara dair adalet bakanının bugün yaptığı açıklama: "kadınlara yönelik işlenen cinayet suçlarına diğer cinayet suçlarına göre daha ağır ceza veriyoruz."

Böyle bir hukuk mantığı ile nereye varılabilir?

"Kişinin zekatını kendi memleketi dışında vermesi aynı zamanda 'verdi mi vermedi mi' gibi dedikodulara sebep olur. Gerçi Hanefilere göre zekatı başka memleketteki ihtiyaç sahiplerine vermek de caizdir ama ihtilaflı konularda şüpheden uzak kalmak doğru olandır.
Bu durumda zekat verecek kişi bütün mallarının zekatını kendi memleketindeki ihtiyaç sahiplerine vermelidir."

İmam Gazali, İhya, Zekat Kitabı

Ebu Hureyre anlatıyor:
"Bir grup fakir Müslüman Resulullah'a gelip "varlıklı Müslümanlar cennetin yüksek derecelerini aldılar" dediler. Resulullah, "hayrola, onlar ne yaptılar?" buyurdu.
"Bizim kıldığımız namazı onlar da kılıyorlar, tuttuğumuz oruçları onlar da tutuyorlar. Üstelik onlar sadaka veriyorlar, biz veremiyoruz. Köle azad ediyorlar, biz edemiyoruz" dediler. Bunun üzerine Resulullah, "Size yaptığınız takdirde herkesi geçebileceğiniz bir amel söyleyeyim mi?" diye sordu, onlar "söyle ya Resulullah" dediler. Hz Peygamber, "Her farz namazın arkasından 33'er defa sübhanallah, elhamdülillah, allahuekber demenizdir" buyurdu.
Birkaç gün sonra söz konusu fakir Müslümanlar yine Resulullah'a gelip, "Ey Allah'ın Resulü, bize öğrettiğin ameli zengin kardeşlerimiz de duymuş, aynısını onlar da yapıyorlar" dediler. Bunun üzerine Resulullah, "ne yapalım, bu Allah'ın lütfudur ve dilediğine verir" buyurdu."
(Buhari, Ezan, 155)