[ به مناسبت یلدا ] تقویم در دوران پساروایت، روایت‌زدایی می‌شود؛ از آن چیزی نمی‌ماند جز یک جدول زمانیِ بی‌معنا که از قرارهای ملاقات پر شده است. بدون روایت هیچ جشن و سروری، هیچ زمانِ بزمی وجود ندارد - خبری هم از آن حال و هوای بزم، که حس بودن را تشدید کند،…

[ به مناسبت یلدا ]

تقویم در دوران پساروایت، روایت‌زدایی می‌شود؛ از آن چیزی نمی‌ماند جز یک جدول زمانیِ بی‌معنا که از قرارهای ملاقات پر شده است.

بدون روایت هیچ جشن و سروری، هیچ زمانِ بزمی وجود ندارد - خبری هم از آن حال و هوای بزم، که حس بودن را تشدید کند، نیست. همه‌ی آنچه باقی می‌ماند کار است و زمان فراغت، تولید است و مصرف.

در دوران پساروایت، جشن‌ها جنبه‌ی تجاری می‌یابد و به رویداد و نمایش تبدیل می‌شود.

آیین‌ها مناسکِ روایی هستند: همیشه در بستری روایی گنجانده شده‌اند. آیین‌ها تکنیک‌هایی نمادین برای محصورسازی هستند که درـجهان‌ـبودن را به درـخانه‌ـبودن تبدیل می‌کنند.

یک روایت جهان‌ساز و جهان‌گشا نمی‌تواند صرفاً مخلوق هوی‌و‌هوس یک فرد باشد؛ برعکس، هستی‌اش را مدیون فرایندی پیچیده است که نیروها و بازیگران گوناگونی در آن دخیل هستند. سر آخر هر روایتی تبلور حس و حال زمانه است.

چنین روایت‌هایی که از آنِ حقیقت درونی برخوردارند، در برابر روایتهای تهی شده تعویض پذیر و احتمالی زمان حال - یعنی روایتهای خُرد - قرار می‌گیرند که فاقد جاذبه و هر آنی از حقیقت هستند.

▪️بحرانِ روایت، نوشته‌ی بیونگ چول‌هان، ترجمه‌ی کورش غنیون، صفحه‌ی ۸ و ۹.

#متن‌خوانی، #حکمت، #یلدا، #چول_هان، #بحران_روایت.

@MatnkhaniV @virastaran

#نغمه ۶: موج سودا
از مولوی و با صدای حسین قوامی

رو سر بِنِه به بالین، تنها مرا رها کن
تَرک من خراب شب‌گرد مبتلا کن
ماییم و موج سودا، شب تا به روز تنها
خواهی بیا ببخشا، خواهی برو جفا کن
ماییم و آب دیده، در کنج غم خزیده
بر آب دیدهٔ ما، صد جای آسیا کن
خیره‌کُشی است ما را، دارد دلی چو خارا
بُکْشد، کسش نگوید، تدبیر خون‌بها کن
بر شاه خوب‌رویان، واجب وفا نباشد
ای زردروی عاشق، تو صبر کن وفا کن

#قصه‌گیسو، #نغمه، #مولوی، #حسین_قوامی.
@MatnkhaniV @virastaran

#نغمه ۳: مشنو ای دوست
از سعدی و با صدای احمد مراتب

مشنو ای دوست که غير از تو مرا ياری هست
يا شب و روز به‌جز فکر توام کاری هست
به کمند سر زلفت نه من افتادم و بس
که به هر حلقه موييت گرفتاری هست
گر بگويم که مرا با تو سر و کاری نيست
در و ديوار گواهی بدهد کاری هست
هر که عيبم کند از عشق و ملامت گويد
تا نديدست تو را بر منش انکاری هست
صبر بر جور رقيبت چه کنم گر نکنم
همه دانند که در صحبت گل خاری هست
نه من خام طمع عشق تو می‌ورزم و بس
که چو من سوخته در خيل تو بسياری هست
من چه در پای تو ريزم که پسند تو بود
جان و سر را نتوان گفت که مقداری هست.

#قصه‌گیسو، #نغمه، #سعدی، #احمد_مراتب.
@MatnkhaniV @virastaran

خوب‌سرآغازتر از خرمی

چشمه و دریاست به ماهی و درّ
چشمه‌ی آسوده و دریای پر
با کفَش این چشمهٔ سیماب‌ریز
خوانده چو سیماب گریزاگریز
خنده‌زنان از کمرش لعلِ ناب
بر کمرِ لعل‌کشِ آفتاب
آفت این پنجره‌ی لاجورد
پنجه در او زد که بدو پنجه کرد
کوس فلک را جرسش بشکند
شیشه‌ی مه را نفسش بشکند
خوب‌سرآغازتر از خرمی
نیک‌سرانجامتر از مردمی
جام سخا را که کفش ساقی است
باقی بادا که همین باقی است

#مخزن‌الاسرار، #نظامی، در مدح ملک فخرالدین بهرامشاه ابن مسعود

@MatnkhaniV @virastaran

تازه‌ترین صبح نجاتی مرا

ملک چو مویت همه درهم شود
گر سر مویی ز سرت کم شود
ز‌آن نزد انگشت تو بر حرف پای
تا نشود حرف تو انگشت‌سای
حرف همه خلق شد انگشت‌رس
حرف تو بی زحمت انگشت کس
پِست شکر گشت غبار درت
پسته و عناب شده شکرت
یک کف پِست تو به صحرای عشق
برگ چهل‌روزه تماشای عشق
تازه‌ترین صبح نجاتی مرا
خاک توام کآب حیاتی مرا

#مخزن‌الاسرار، #نظامی، نعت چهارم رسول‌اکرم(ص).

@MatnkhaniV @virastaran

کمالِ سِرِّ محبت ببین، نه نقصِ گناه
که هر که بی‌هنر اُفتَد، نظر به عیب کُنَد
حافظ

⚪️ پادکست هزار‌ویک‌شب بازخوانی کامل و دقیق متن کتاب هزارویک‌‌شب به قلم میرزا عبداللطیف طسوجی است، همراه با توضیحاتی دربارۀ قصه‌ها و زمینه و زمانۀ آن. #هزارویک‌شب قصۀ راز و جادو است، قصۀ زندگی مردم قدیم سرزمین ما، قصۀ گذشتۀ پررمزوراز ما.

پادکست هزارویک‌شب پنج‌شنبه‌ها منتشر می‌شود. هر هفته حدود ۶۰ دقیقه، هر چند شب از قصه‌ها که بشود و معمولا به همراه یک ضمیمه در حاشیۀ قصه‌ها.

راوی: فاطمه سالاروند
مقدمه و ضمیمه: علیرضا فتاح
کارگردان و تدوینگر: فاطمه مهربان

فضای مجازی: فاطمه خسروانی
گرافیست: حمید قدسی

کاری از استودیو سه‌نقطه

🔹پادکست هزارویک‌شب را در پادگیرهای زیر دنبال کنید:
▫️کست‌باکس
▫️شنوتو
▫️پادبین

@hezaroyekshab_podcast

#نغمه ۲: از پی جانان
از حافظ و با صدای محمدرضا شجریان

خُرَّم آن روز کز این منزلِ ویران بروم
راحتِ جان طلبم و از پِیِ جانان بروم
گرچه دانم که به جایی نَبَرد راه غریب
من به بویِ سرِ آن زلفِ پریشان بروم
دلم از وحشتِ زندانِ سِکَندَر بگرفت
رخت بربندم و تا مُلکِ سلیمان بروم
چون صبا با تنِ بیمار و دلِ بی‌طاقت
به هواداریِ آن سروِ خِرامان بروم
در رهِ او چو قلم گر به سرم باید رفت
با دلِ زخم‌کَش و دیدهٔ گریان بروم

#قصه‌گیسو، #نغمه، #حافظ، #محمدرضا_شجریان.
@MatnkhaniV @virastaran