در اینجا رو تخته و ممبرهاشم ریمو می‌کنم تا عکسا برای خودم بمونن، اگه خواستید همراه باشید، این دیلی هست و عکس های روزانمم اونجاست.

اینم جاش خالی بود

بهار هم داره تموم میشه، اونم نه با ادم‌هایی که فکر می‌کردم، بلکه کنار ادم‌هایی که حتی تصور نمی کردم یک رو تو زندگیم حضور داشته باشن، چه برسه ایفا کردن نقشی که ارزشمنده. به هر حال، خاطرات مثل همیشه درون عکس‌ها ثبت میشن، و تا آخرین لحظه از عمر شاید نه، ولی تا وقتی که دم دستم باشن، خاطرات توسط این عکس‌ها زنده نگه داشته میشن، چه درد داشته باشن، و چه خوشایند باشن. بالاخره بخش بزرگی از روح من متشکل شده از این خاطرات و اتفاقات، اتفاقاتی که دقیقا مخالف برنامه ریزی روزانه زندگی بودن ولی لحظاتی رو ساختن که نظیر ندارن و همیشه تک می مونن، معنی زندگی هم از نظر من در همین خط خلاصه میشه که زندگی از اتفاقاته، لحظات برنامه ریزی نشده و یهویی که به روح انسان ارتقا میبخشن. در کل، بهار عجیبی بود، تموم شد، و همین هم حس عجیبی بهم میده.

دیگه حس می‌کنم ?

شاید باید واقعا اینجارو پاک کنم ?

واقعا عشق و علاقم به اهنگای بی‌کلام وصف نشدنیه.