Ибратли шеър.

...Бой билан мискин киши
Қўшни эди бир замон,
Бир-бирларига доим,
Оқибатли меҳрибон.

Бой биларди қўшниси,
Яшарди камтар, юпун,
Дасмояси бир арқон,
Териб сотарди ўтин.

Не бўлар ўтин пули,
Ахир уйда саккиз жон,
Бой камбағал қўшнига,
Қилиб турарди эҳсон.

Ҳеч бир жонга билдирмай,
Ул, бул олиб бозордан,
Киргизиб турар эди,
Бегона хизматкордан.

Ўйларди: Ҳар нарсамда,
Ҳаққи бор қўшнимнинг ҳам,
Топганимни у билан,
Кўришим керак баҳам.

Бойнинг ёрдами билан,
Қутга тўлиб айвони,
Ўтинчининг ҳар куни,
Қайнар эди қозони.

Ўтинчи бу эҳсонни,
Кимданлигин биларди,
Дастурҳонда пинҳона,
Бойни дуо қиларди.

Бир куни бой иш билан,
Узоқ бир юртга кетди,
Ё Қашқар, ё Мисрга,
Ва ёки Туркка кетди.

Уйда бўлмай юрди бой,
Бир ой бошқа шаҳарда,
Кириб келди уйига,
Чарчаб, хориб наҳорда.

Хотинига “об-қўй” деб,
Ақча берди халтада,
Дерди: бу Хажнинг пули,
Жўнайман шу хафтада.

Хотинидан сўради,
Ечаётиб махсини,
Тинчликми махаллада?
Қўни-қўшни яхшими?

Ўтинчи қўшни қалай?
Болалари омонми?
Хотини деди: - Яхши,
Бунча койитманг жонни.

Бир қизчаси ўлганди,
Қабристонга элтишди,
Шундан кейин негадир,
Бирдан бойиб кетишди.

Ўғлингиз кирган экан,
“Бу ёққа кел” демапти,
Еяётган гўштидан,
Бирон тишлам бермапти.

Болам егиси келиб,
Йиғлаб кирди уйимга,
Ўшандан бери ўйлаб,
Етолмайман ўйимга.

Мўмин одамнинг ахир,
Бўлмасми қўли очиқ?
Булар бойиб кетишгач,
Бўлиб қолди қизғанчиқ.

Бой шод бўлди харқалай,
Ўтинчи оч қолмапти,
Аммо гўштни боладан,
Қизғонгани бўлмапти.

Бой сафардан қайтганин,
Ён қўшниси билипти,
Зиёрат қилиш учун,
Бойникига чиқипти.

Саломлашиб ўтириб,
Суҳбатлашгандан кейин,
Бой депти қўшнисига:
Бир гапим бор айтайин.

Гўшт еб турган экансиз,
Чиқиб қопти ўғилчам,
Хафа бўлипти унга,
Бермапсиз бирон тишлам.

Ўтинчи депти: “Узр”
Қўшнижон, айб менда,
Бир ой жуда қийналдик
Сиз сафарда юрганда.

Ўзим бетоб бўб қолдим,
Халоватим бузилди,
Оч қолдик бир қизчамнинг,
“Нон”, деб жони узилди.

Бир неча кундан кейин,
Қўлимда арқон билан,
Далага чиқдим, уйга
Зора қайтсам нон билан.

Харом ўлган бир эшак
Шундоқ чиқди йўлимдан,
Болаларимни эслаб,
Бир гап ўтди кўнглимдан:

Очликдан ўлди қизим,
Хотиним ҳам ўсалдир,
Эй , Оллоҳ! Энди бизга
Бу ўлакса халолдир.

Олиб келдим уйимга,
Шу эшакни нимталаб,
Тузлаб қўйдим бир хумга,
Гўштни бурда-бурдалаб.

Харомлигин билганда,
Ўғлингиз “гўшт” демасди,
Бизга халол эди-ю,
Сизга халол эмасди.

Очликдан болаларим,
Бўлди суягу, тери,
Емишимиз ўша гўшт,
Мана, бир ойдан бери.

Қўшнисин кузатди-ю,
Бойга чиқди истима,
- Сафарга бормай ўлай,
Нима қилиб қўйдим-а?!

Шуларга ташлаб кетсам,
Егулик бўлмасмиди,
Оч қолмаганда балки,
Қизалоқ ўлмасмиди.

Ўлакса еб ўтирса,
Очликдан қўшним мани,
Каъбада Хажу, Умра,
Қилишимдан не маъни?

Бой Хаж пулин опчиқиб,
Ўтинчига тутқазди,
Болаларин ҳам унинг,
Атрофига ўтказди.

“Лаббайка” деб Каъбани,
Қилгандай тавофини,
Етти марта айланди,
Уларнинг атрофини.

Лаббайка Оллоҳумма Лаббайк
Лаббайка ла шарийка Лаббайк
Иннал ҳамда вал неъмата
Лакавал мулк ла шарийкаллак.

Уч кундан сўнг хожилар,
Кетишди Хаж қилгани,
Кетишди Оллоҳ учун,
Мол, жонин харж қилгани.

Уч ой деганда бир-бир,
Қайтиб келди хожилар,
Дўконда бойни кўриб,
Ҳайрон бўлишди улар.

- Хожим, Каъбатуллоҳдан,
Қачон қайтиб келдингиз?
Қанот чиқдими, ёки,
Шамол бўлиб елдингиз.

Ахир айтгандингиз-ку,
Ўн-ўн беш кун қоламан,
Сизлар бораверинглар,
Сиздан кейин бораман.

Биздан берворгандингиз,
Совға, салом тугун,
Элтиб бермоқчи эдик
Уйингизга шу бугун.

Бой хайрон, дерди: Ахир,
Борганим йўқ, Хажга ман.
Хожилар унинг сўзин,
Олишмасди асло тан.

- Ахир Каъбатуллоҳни,
Бирга тавоф қилдик-ку,
Намоз вақтида беш вақт,
Ёнма-ён ўтирдик-ку.

Ёлғон арафа куни,
Етиб бордик Минога,
Арофатда ўтириб,
Хитоб қилдик Аллoxга.

Дуо қилиб ўпдингиз,
Хажарул асвадни ҳам,
Бирга қурбонлик қилдик
Бирга қирқдик сочни ҳам.

Хожим омонатингиз,
Мана тугунни олинг,
Йўлда чарчаб қолибсиз,
Биз кетдик яхши қолинг.

Бой йиғлар эди фақат,
Тилига сўз келмасди,
Қўлида тугун унда,
Не борлигин билмасди.

Яратганнинг қудрати,
Сахий бойнинг нияти
Хажга бормасдан ҳам
Қабул бўлди зиёрати.

https://t.me/hayotiy_saboqlaar

Ассалому алайкум ва раҳматуллоҳи ва барoкaтуҳ!

Бугун чоршанба!
20 ноябрь, 2024
18 жумадул аввал, 1446

Аллоҳ таоло бугунги муродбахш кунимизни барчамиз учун хайру баракотга ва савобларга тўла қилсин!
Соғ-саломат, тинчлик-хотиржамликда уйғотган Раббимизга ҳамду санолар бўлсин!
Алҳамдулиллаҳ!

• Бир йиқилдим — пишдим, икки йиқилдим — кучлироқ бўлдим, туртилдим — хулоса чиқардим, хато қилдим — оқ-қорани ажратдим.
• Муҳими, йўлимда давом этяпман, таслим бўлмадим, ҳаёт мактабида — моҳир муаллим қўлида кунда-кунга чархланиб боряпман. Синовига шукр қилиб, дардига сабр қилиб, зарбасига қалқон бўлиб, юришдан тўхтамаяпман.
• Бир кун, албатта, кўзлаган мақсадимга эришганимда «шу кунлар ҳам бўлган эдия», дея ортимга табассум билан назар соламан.
• Унутманг, ҳамма нарса ўткинчи, ҳатто шу залворли имтихонлар ҳам. Қоқилган тақдирингизда ҳам, қаддингизни тик тутиб, манзил сари давом этинг.
• Йўл-йўлакай учрайдиган тўсиқлару гап-сўзларга парво қилманг. Биргина суянчингиз бор бу — РОББИНГИЗ. Шуни унутманг!

Уйда аёл шоҳ бўлсаШердек яша умрингни,
Ёнингда бир моҳ бўлса.
Қуритади шўрингни,
Уйда аёл шоҳ бўлса.

Бўлса ҳамки давлати,
Майсадан паст ҳурмати,
Эсиз, эрнинг савлати,
Уйда аёл шоҳ бўлса.

Эркакнинг ўлгани - шу,
Сарғайиб сўлгани - шу,
Қаро ер бўлгани - шу,
Уйда аёл шоҳ бўлса.

На жигар йўқлаб келар,
Гўдаклар дўқлаб келар,
Қизлари эрмак қилар,
Уйда аёл шоҳ бўлса.

Бу дунёда энг катта
Қилмиш-у гуноҳ бўлса,
У ҳам аниқ, албатта,
Уйда аёл шоҳ бўлса.

Аёлмас - уй эркаги,
Гуручларнинг курмаги,
Эркакларнинг эрмаги,
Уйда аёл шоҳ бўлса.

Фаришталар қон йиғлар,
Гадо-ю султон йиғлар,
Қўшилиб осмон йиғлар,
Уйда аёл шоҳ бўлса.

Аёлнинг ўрни, ахир,
Бош эмас, иссиқ бағир,
Аллоҳдан шудир қаҳр,
Уйда аёл шоҳ бўлса.

Вафо Мўмин, сўзларинг,
Қанийди, бир кор қилса.
Оқиб тушсин кўзларинг,
Уйда аёл шоҳ бўлса.

©️  Вафо Мўмин•••┄┄┄❅┄┄┄•••

КЎПРИК
🕊*Ака-ука оталаридан қолган ҳовлида кун кечиришарди. Бир тушунмовчилик сабаб ораларига совуқчилик тушди, гаплашмай қўйишди.
Кунлар ўтгани сари ўртадаги жарлик катталашиб борарди. Охир оқибат ҳовлининг қарама қарши томонларига уй солиб яшай бошлашди.
Бир куни аканинг эшиги тақиллади.
Остонада катта ёшлардаги одам турарди...
- Мен устаман, иш қидириб юрибман.
Балки, ҳовлингизда менбоп юмуш топилиб қолар,- деди.
- Ҳа, албатта.
Ҳовлини кесиб ўтган ариқни кўряпсизми?
Ўтган ҳафтада укам кавлатди, ўзича ҳовлини ажратиб, ерни чегаралаб қўйди.
Бу ерда етарлича тахта бор,- деди омборхонасига ишора қилиб - сиз ҳовлини буткул ажратиш учун ўша ариқ бўйлаб тўсиқ қуриб беринг.
Уста дарҳол ишга киришди. Тахталарни олиб чиқди, ўлчаб кесди, рандалади.
Бу орада оҳорли кийимларини кийиб олган ака уйидан чиқиб келиб сўради.
- Мен бозорга кетяпман. Тўсиқ учун яна бирор нарса керак эмасми?..
- Раҳмат, ҳамма нарса етарли,- жавоб берди уста.
Кечга яқин шаҳардан қайтган аканинг жаҳли чиқди.
Чунки уста ариқ устига кўприк қуриб қўйганди.
- Мен сизга тўсиқ қуринг, дегандим-ку! - деди ғазаб билан устага қараб.
Уста жавоб бериб улгурмасидан, уйидан чиқиб кўприкни кўрган ука улар томонга юра бошлади...
Акасининг хоҳиши билан қурилди деб ўйлаб, хурсанд бўлди.
Шошиб кўприкдан ўтди ва акасини қучоқлади.
Ариқ қаздиргани, қўпол муомаласи учун узр сўради. Бирпасда икковлари суҳбатга киришиб кетишди.
Бу орада анжомларини йиғиштириб, кетишга ҳозирланаётган устага «Шошилманг, меҳмонимиз бўлинг», деб таклиф қилди ака.
У эса:
- Раҳмат, қололмайман. Мен ҳали жуда кўп кўприклар қуришим керак, – деди табассум билан ва йўлида давом этди…
🍃**🌺*🍃🥀🍃🥀🍃🥀🍃🌺🍃
Икки қадрдон аразлашганда, улар яна яқинлашиши учун ғурурлари йўл қўймайди.
Ярашишни истасаларда биринчи қадамни ташлай олмайдилар.
Сизу биз ҳикоядаги ариқ кавлаган уста каби эмас, кўприк ясаган уста каби бўлмоғимиз керак.

Муаллифига ташаккур

- Вилоятни чеккароқ жойида кетяпман, бир кичик болакай бувиси билан турибди. Болакай машинани кўриб қувониб бувисини тортиб машинани қаранг деб ишора этяпти…

Тўхтадим, чиқинглар дедим, йўлда кетяпмиз, иккиси ҳам кийимлари анча кир, болакайни қўллари совуқда йорилиб қолибди озроқ, пойчалари ҳам лой, лекин қувончдан кўзлари чақнаб турибди ва ҳали ҳам бувисини туртиб хайратини яширолмай қувонарди.

Бувиси ҳам қўллари билан орқа ўриндиқ барни аста ушлаб кўриб юқоридаги понорамадага, осмонга қарарди.

Хечқанча юрмай тушиб қолдилар.
Йўлда кўнглим бехузур дунёни ташвиши билан келаётган эдим, бу ҳолатдан кегин қалбим ёришди негадир.

Ғариб ва мискин инсонлар ҳам Gelendvagen, BMW, li9, Zeekr каби машиналарга чиқишга ҳақли,
Уларни либоси, кўриниши сиз каби эмасдир лекин қалби сиздан гўзалроқ бўлиши мумкин.
Озгина этиборлироқ бўлсак кимнидир қувончига сабаб бўла оламиз.
Совуқ тушиб қолди дўстлар, йўлларда хушёр юринг мискинларни совуқда қолдирманг. Инсонийлик ўлмасин. Қўлимиздан келганича қилаверайлик, қўлимиздан келмаганига Ҳудо бор!

ЖАННАТЛАР БАЁНИ

Икки жаннат бино булмиш олтин тилло,
Ахли жаннат мартабаси бўлмиш аъло,
Хизматга шай тўлин ойдек хурулиқо,
Хар бўстонлар юз йилга тенг йўлдур дўстлар,

Бу жаннатлар қўйида хам икки жаннат,
Бино бўлмиш ости усти дур забаржад,
Хозир қилмиш Хақ Таъоло турли неъмат,
Чодир аро хурлар хозир турмиш дўстлар,

Арш устинда ёмгир учун булут хозир,
Хақ изнила хар томчидан хурлар хозир,
Анхор бўйи хар хурларга чодир хозир,
Хақ дустлари бу чодирни очар дўстлар,

Жаннат аро кўрпа гилам дерлар раф-раф,
Ахли жаннатлар сайр қилурлар хар тараф,
Жаброил кўриб хамд айтган хам шу раф-раф,
Хақ дўстлари унда сайр қилур дўстлар,

Жаннат ичра хозир кизил ёкут Тулпор,
Оллох дусти учун доим хизматга кор,
Элтур зумда қай тамон қилса ихтиёр,
Жаннат ахли унда сайр қилур дўстлар,

Ахли солих бандам учун хозир қилдим,
Аввал охир билмаганин хозир қилдим,
Икки дунё кўрмаганин хозир қилдим,
Рахмон эгам Рохимлигин кўринг дўстлар,

Аё дустлар жаннат асли чақнаган нур,
Унда хушбўй жамбил райхон тебранур,
Олтин-тилло дуру забаржаддан қасир,
Олий зебу зийнат диёридур дўстлар,

Ассалому алайкум ва раҳматуллоҳи ва барoкaтуҳ!

Бугун пайшанба!
15 август, 2024
11 сафар, 1446

Аллоҳ таоло бугунги кунимизни барчамиз учун хайру баракотга ва савобларга тўла қилсин!
Соғ-саломат, тинчлик-хотиржамликда уйғотган Раббимизга ҳамду санолар бўлсин!
Алҳамдулиллаҳ!

УЗУК СОТУВЧИ
(ҳаётий воқеа)Бир неча киши Мисрга бордик. Дўконга кирдик. Бир узук ёқиб қолиб нархини сўрадик.
– 1400 жунайҳ, – деди. Бир оз нархини тушириб беришини илтимос қилдик.
– Қаерликсизлар? – деди.
– Ўзбекистонлик, нарҳини, Бухорий юртидан, – дедик.
– Бухорий юртидан экансиз, сизларга 20 фоиз чегирма қилиб берамиз, – деди. Бизга ёқиб кетди.
– Яна қандай олимлар бўлган? – деб сўради.
– Имом Термизий, – дедик.
– МашаАллоҳ, у киши ҳам сизларданми? – деди бири ишонқирамай.
– Ҳа, биздан кўплаб алломалар чиқишган, – дедик.
– Яна ким?
– Имом Замахшарий, – дедик.
Сотувчи “МашаАллооооҳ” деди-да, қўллари билан кўзларини ёпди. Панжалари орасидан ёш оқа бошлади. Кейинроқ билдик, у киши Имом Замахшарийнинг ашаддий мухлислари экан. Бир оз суҳбатлашгандан кейин:
– Сизлардан фойда олмайман. 620 жунайҳга тушган, шуни берсангиз бўлди, – деди. Шу пайт орамиздагилардан фақат ўзбеккагина хос бўлган «гап» чиқди: “Шундан икки дона беринг…”
Мен уялиб кетдим. “Майли, бераман” деди. Узукни бераётганда ёнда турган кишилардан бирлари «намоз ўқишармикин?» деб қолди. Сотувчи қўлини узатаётганча тўхталиб қолди. “Ҳа, намоз ўқийсизларми?” деди. Савол билан жавоб орасида узилиш пайдо бўлди. Чунки, жавоб айтарли йўқ эди…
Бир оз сукутдан кейин “Жумъа намозига чиқиб турамиз” деди кимдир. “Бошқа намозларничи?” деди ҳайрон бўлиб. Зўрғагина “Йўқ” дея олдик. Сотувчининг қўли муаллақ туриб қолди. Бироз сукут қилди-да, ачиниш билан “Майли, мен мусулмонман, айтган нархимга бераман, аммо сизлар қайтиб Имом Бухорийни тилингизга олманг, ҲАҚҚИНГИЗ ЙЎҚ!” – деди…

P.S.: Дарҳақиқат, бугун биз бенамозликдан қўрқмайдиган, ҳаромдан ҳаё қилмайдиган уммат бўлдик. Бизнинг ҳеч бир уламомизни тилга олишга ҳаққимиз йўқ!!!

•••┄┄┄❅┄┄┄•••

Талабалар кекса профессорни йўқлаб боришди. Суҳбат мавзуси дарров талабаларнинг серташвиш ҳаёти ва ишидан шикоятларига кўчди. Профессор катта чойнакда кофе ва бир нечта идишлар олиб келди. Идишлар орасида пластик, шишали, сопол, кўримсиз, қимматбаҳо ва ҳатто яроқсизлари ҳам бор эди. Профессор талабаларини кофега таклиф қилди.
Талабалар ўзларига кофе қуйиб олишгач, профессор шундай деди:
- Эътибор бердингизми, ҳамма чиройли, қиммат идишларни олди, кўримсиз ва арзонлари четга қолди. Ҳамма ўзи учун энг яхшисини хоҳлаши табиий, лекин айнан шу нарса ташвишларингиз манбаидир. Аслида идиш кофе сифатига ҳеч қандай таъсир кўрсатмайди. Хоҳлаган нарсангиз фақат кофе эди, идиш эмас. Лекин ҳаммангиз қиммат идишларни олишга шошилдингиз, сўнг бошқаларнинг идишига термилишни бошладингиз. Тасаввур қилинг, ҳаёт - бу кофе, касб, уй машина, буюмлар, пул ва лавозим эса идиш. **Идишимизнинг қандайлиги ҳаётимиз сифатини тавсифлаб бермайди ёки ўзгартирмайди.

P.S.:** "Идиш"имизни ҳашамдор қиламан деб, "кофе"мизнинг таъмини бузиб қўймайлик!!!

•••┄┄┄❅┄┄┄•••