song.link

"...Ama doğrusunu istersen, bu kadar mutluluk ürkütüyor beni. Seni sevmekte belki fazla ileri gittim diye korkuyorum."

'Ben her zaman çok sevmenin yeteceğini düşünürdüm. Size çok sevmenin yetmediği yerden yazıyorum.' Ve ögrendim ki ;
"Güzel sevmek hiçbir şeye yetmiyormuş. Bunu bana güzel sevdiğim öğretti..! "

Annem çok sevmelerin kadınıydı..
Daldaki kirazları,
Yazmasındaki oyaları,
Fistanındaki çiçekleri,
Asmadaki üzümleri,
Evin kedisini,
Sokağın delisini..
Babamın gömleğini..
Beni, bizi, mahalleyi..
Bildiğim her şeyi severdi..
Bana da sevmeyi öğretti..
Öyle az buz değil “çok sev” derdi..
Annem gibiyim artık..
Az sevme bilmiyorum ben..
Çok sevdiğimdendir
bu kadar incinmem..
Ah annecim..
Senin sütün ak, yüreğin pak..
Ama inan şimdilerde;
senin bildiğin gibi değil hayat..!

Didem Madak

Sonra içime ve hatta dışıma kapandım.
Küsmek gibi bir şey
Bir çeşit gölge fesleğeni
Bir çeşit olmayan hayat
Zaten hiçbir şeyi kararında bırakamamak ve ortasını bulamamak gibi bir sorunum var benim.
Epeyce göçebe yaşadım, sadece iki valizim oldu.

Bir yığın insan tanıdım.
Ama hep yalnızdım..

Didem Madak

Yalnızlık insana çok şey öğretirmiş. Ama sen gitme. Ben cahil kalayım... ✨

song.link

Bir daha dünyaya gelsem
Yine seni severdim
Beni üzesin diye
Beni deli divane edesin diye
Biliyorum
Sen de bir daha dünyaya gelsen
Yine beni sevmezdin
Kahrımdan öleyim diye

Ümit Yaşar Oğuzcan

“Mesela neden senin odanda duran, sen sandalyende ya da çalışma masanda otururken, uzanırken, ya da uyurken, seni bütünüyle gören mutlu bir dolap değilim? Neden değilim?”

Franz Kafka

korkak erkekler geride bıraktığı kadının çiçek açmış halini izlemek zorunda kalır