H KATAΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΝΟΤΙΑ ΚΟΡΕΑ--Η 'ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ' ΣΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟΤΕΡΑ ΤΗΣ

Μετά το οπερετικό πραξικόπημα του καθαιρεμένου προέδρου, η πολιτική κατάσταση στη Νότια Κορέα εξελίσσεται ως ακόμη χειρότερη μορφή οπερέτας.

Είπα καθαιρεμένου; Λάθος..!

Η καθαίρεση που ψήφισε το κοινοβούλιο της χώρας δεν θα ισχύσει αν το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο δεν την εγκρίνει. Αυτό αποτελείται από εννέα δικαστές, αλλά οι τρεις θέσεις χηρεύουν. Οι έξι εναπομείναντες δικαστές μπορούν να πάρουν απόφαση, αλλά απαιτείται ομοφωνία αφού για την έγκριση της καθαίρεσης του προέδρου πρέπει να υπάρξοπυν 6/9 θετικές ψήφοι. Ο εικονιζόμενος πρωθυπουργός της χώρας Han Duck-soo, ο οποίος αυτή τη στιγμή εκτελεί χρέη προέδρου, αρνείται να εγκρίνει τον διορισμό των τριών συμπληρωματικών δικαστών που πρότεινε το κοινοβούλιο ώστε να συμπληρωθεί το ανώτατο δικαστήριο, προφανώς προσδοκώντας την μία ψήφο που θα αναστείλει την καθαίρεση του πραξικοπηματία.

Το καημένο το κοινοβούλιο της χώρας, στο οποίο η αντιπολίτευση κυριαρχεί συντριπτικά (το άλλο περίεργο αυτής της χώρας) για να άρει το αδιέξοδο αποφάσισε να καθαιρέσει και τον αντικαταστάτη του πραξικοπηματία, δηλαδή να άρει τα δικαιώματα του προέδρου που έχει αποκτήσει ο νυν πρωθυπουργός Han Duck-soo.

Η πρόταση μομφής κατά του Han, που κατατέθηκε από το Δημοκρατικό Κόμμα της αντιπολίτευσης, εγκρίθηκε με 192 ψήφους υπέρ στο 300μελές κοινοβούλιο, που ονομάζεται Εθνοσυνέλευση, ανακοίνωσε ο πρόεδρος της Βουλής Woo Won-shik σε τηλεοπτικό διάγγελμα. Αυτό είναι επίσης περίεργο , καθώς για την καθαίρεση του προέδρου είχαν απαιτηθεί 200/300 ψήφοι, πράγμα που προφανώς δεν ισχύει για αυτόν που τον αντικαθιστά προσωρινά.

Η όλη ιστορία αυτών των Κορεατικών παραδόξων δεν σταματά εδώ. Αξίζει να δούμε τις λεπτομέρειες:

Ως προσωρινός επικεφαλής του κράτους, ο Han αναμενόταν να διορίσει τους δικαστές για την πλήρωση των κενών θέσεων. Την Πέμπτη, η Εθνοσυνέλευση ενέκρινε το νομοσχέδιο για τον διορισμό τριών υποψηφίων, εκ των οποίων οι δύο προτάθηκαν από την αντιπολίτευση και ο ένας από το κυβερνών συντηρητικό κόμμα People Power Party--PPP. Ωστόσο, σε έκτακτη συνέντευξη Τύπου αμέσως μετά, ο εκτελών χρέη προέδρου Χαν δήλωσε ότι δεν μπορεί να διορίσει τους δικαστές αμέσως, καθώς το PPP δεν υποστηρίζει τους υποψηφίους και ο διορισμός θα μπορούσε να βλάψει τη ...συνταγματική τάξη.

«Η συνεπής αρχή που ενσωματώνεται στο Σύνταγμα και τους νόμους μας είναι να απέχουμε από την άσκηση σημαντικών αποκλειστικών προεδρικών εξουσιών, συμπεριλαμβανομένου του διορισμού συνταγματικών θεσμών», υποστήριξε στην ομιλία του, προσθέτοντας ότι “πρέπει πρώτα να επιτευχθεί συναίνεση μεταξύ του κυβερνητικού κόμματος και της αντιπολίτευσης στην Εθνοσυνέλευση, η οποία εκπροσωπεί τον λαό”. Να θυμίσουμε ότι το κυβερνητικό κόμμα είναι συντριπτική μειοψηφία στη Βουλή καθώς διαθέτει μόνο το 1/3 των εδρών.

Μετά την εντελώς φαιδρή επιχειρηματολογία του Χαν ότι μπλοκάρει τον νόμο διορισμού των δικαστών που ψήφισε η Βουλή για να προστατεύσει ...το Σύνταγμα της χώρας, σε απάντηση σε αυτό, η αντιπολίτευση (που έχει σχεδόν τα 2/3 των εδρών στην Βουλή) πρότεινε να παραπεμφθεί και ο Χαν.

«Έχει καταστεί σαφές ότι ο πρωθυπουργός και εκτελών χρέη προέδρου Χαν Ντακ-σου δεν έχει ούτε τα προσόντα ούτε τη βούληση να προστατεύσει το Σύνταγμα», ανέφερε ο Παρκ Τσαν-νταε, επικεφαλής του Δημοκρατικού Κόμματος, στην ανακοίνωση της πρότασης καθαίρεσης.

ΝΕΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΝΙΣΧΥΟΥΝ ΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΟΤΙ Ο COVID-19 ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗΚΕ ΣΕ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ--ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΤΑΙ ΝΑ ΔΟΘΕΙ ΑΦΕΣΗ ΣΤΟΝ ΜΠΑΪΝΤΕΝ ΕΠΕΙΔΗ ΤΑΧΑ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥ ΤΟ ΕΙΧΑΝ ΚΡΥΨΕΙ--ΑΛΛΑ, ΑΝ ΤΟΥ ΤΟ ΕΚΡΥΨΑΝ, ΓΙΑΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΑΥΤΟ ΑΡΑΓΕ;

Αξιωματούχοι των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών «φίμωσαν» ερευνητές που βρήκαν στοιχεία ότι η πανδημία του Covid-19 ήταν αποτέλεσμα διαρροής από κινεζικό εργαστήριο, ανέφερε την Πέμπτη η New York Post, επικαλούμενη πηγές.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η ανάλυσή τους περιλάμβανε «δεκάδες» παρατηρήσεις δεδομένων που υποστήριζαν την εκδοχή της διαρροής από εργαστήριο, αλλά καμία από αυτές δεν μπήκε στην έκθεση του 2021 που παρήγγειλε ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν, η οποία ανέφερε ότι ο ιός «πιθανότατα δεν ήταν γενετικά κατασκευασμένος».

Οι εμπλεκόμενοι ερευνητές ήταν οι John Hardham, Robert Cutlip και Jean-Paul Chretien, οι οποίοι εκείνη την εποχή εργάζονταν στο National Center for Medical Intelligence, τμήμα της Υπηρεσίας Πληροφοριών Άμυνας (Defense Intelligence Agency) του Πενταγώνου, επιφορτισμένο με τη μελέτη απειλών βιολογικών όπλων και μολυσματικών ασθενειών. Διεξήγαγαν επιστημονική μελέτη του Covid-19 και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο ιός είχε πιθανότατα δημιουργηθεί σε εργαστήριο.

Σύμφωνα με τα ευρήματά τους, ο ιός περιείχε ένα βιολογικό χαρακτηριστικό που επέτρεπε την ευκολότερη μετάδοση στον άνθρωπο, παρόμοιο με ένα χαρακτηριστικό που είχε περιγραφεί σε μια κινεζική μελέτη πριν από αρκετά χρόνια. Διαπίστωσαν επίσης ότι ένας Κινέζος στρατιωτικός ερευνητής υπέβαλε αίτηση για δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για ένα εμβόλιο Covid-19 μόλις λίγες εβδομάδες μετά την αρχική αποκωδικοποίηση της αλληλουχίας του ιού το 2020, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να είχε την αλληλουχία πολύ νωρίτερα. Επιπλέον, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι επιστήμονες στο κινεζικό ερευνητικό εργαστήριο για τους κορονοϊούς στη Γουχάν, την πόλη στην οποία εντοπίστηκε για πρώτη φορά ο Covid-19, συνεργάζονταν προηγουμένως με Αμερικανούς ερευνητές πάνω σε [κατασκευασμένους] ιούς που δεν θα φέρουν ίχνη επιστημονικής χειραγώγησης.

Τα καταδικαστικά ευρήματα, ωστόσο, παραβλέφθηκαν στην έκθεση σχετικά με την προέλευση του Covid-19 που συνέταξε η διευθύντρια των εθνικών μυστικών υπηρεσιών, Avril Haines, η οποία παρουσιάστηκε στον Biden τον Αύγουστο του 2021. Επίσης, σύμφωνα με τις πληροφορίες, απαγορεύτηκε στους ερευνητές να κοινοποιήσουν τα ευρήματά τους, μεταξύ άλλων στο Κογκρέσο και στο FBI.

«Οι επιστήμονες που είχαν την εμπειρογνωμοσύνη επί του θέματος φιμώθηκαν», δήλωσε πηγή προσκείμενη στο έργο τους στη New York Post, προσθέτοντας ότι ο Μπάιντεν και άλλοι αξιωματούχοι ήταν «εντελώς ανυποψίαστοι» για τα στοιχεία που έδειχναν ότι ο ιός ήταν πιθανότατα αποτέλεσμα διαρροής από εργαστήριο.

Προηγούμενο δημοσίευμα της Wall Street Journal είχε υποστηρίξει ότι αξιωματούχοι των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών έβαλαν επίσης το χεράκι τους στο να αποκλειστούν τα ευρήματα του FBI για την προέλευση του Covid-19 από την έκθεση που δόθηκε στον Μπάιντεν. Το FBI ήταν η μόνη αμερικανική υπηρεσία εκείνη την εποχή που κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η θεωρία της διαρροής από το εργαστήριο ήταν μάλλον αληθινή. Ωστόσο, οι επιστήμονες του FBI δεν προσκλήθηκαν στην ενημέρωση του Λευκού Οίκου κατά την οποία παρουσιάστηκε στον Μπάιντεν η έκθεση της Χέινς και τα ευρήματά τους παραβλέφθηκαν σε αυτήν.

Νωρίτερα αυτό το μήνα, η Επιλεγμένη Υποεπιτροπή του αμερικανικού Κογκρέσου για την Πανδημία Κοροναϊών δημοσίευσε μια έκθεση 520 σελίδων, καταλήγοντας επίσης στο συμπέρασμα ότι το Covid-19 πιθανότατα προέκυψε από ένα εργαστήριο στη Γουχάν. Η έκθεση υποστήριξε ότι η κινεζική κυβέρνηση, υπηρεσίες εντός της κυβέρνησης των ΗΠΑ και μέλη της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας «προσπάθησαν να συγκαλύψουν γεγονότα σχετικά με την προέλευση της πανδημίας».

Το 2020, ο τότε πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ισχυρίστηκε χωρίς να προσκομίσει αποδείξεις ότι ο ιός προήλθε από κινεζικό εργαστήριο. Το Πεκίνο διέψευσε τον ισχυρισμό, κάνοντας λόγο για προεκλογική τακτική που αποσκοπούσε στην ενίσχυση της θέσης του Τραμπ μεταξύ των Ρεπουμπλικανών ψηφοφόρων.

BORDACHEV: ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΡΑΜΠ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΜΙΑ ΣΟΒΑΡΗ ΒΑΘΥΤΕΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ

Παραθέτω την μετάφραση ενός άρθρου του Timofey Bordachev, διευθυντή προγραμμάτων του Valdai Club, ως τροφή για σκέψη. Ο Bordachev υποστηρίζει ότι η "κρατική κυριαρχία" για την πλειοψηφία των κρατών πλέον έχει καταντήσει ένα είδος τελετουργίας. Τα περισσότερα κράτη είναι εξαρτημένα από μεγάλες δυνάμεις (π.χ. ΗΠΑ), χωρίς εθνιική ανεξαρτησία και χωρίς τη δυνατότητα επιβίωσης αν επιχειρήσουν να απεξαρτηθούν δίχως να επιδιώξουν την απόκτηση αυτοδυναμίας. Κατά τον συγγραφέα, σε όλα αυτά τα κράτη οι τοπικές ελίτ παίζουν τον ρόλο αντιπροσώπου των ξένων ελεγκτών και μέσω αυτής της λειτουργίας 'εισπράττουν προσόδους'. Οι τελευταίες δηλώσεις Τραμπ, λέει ο Bordachev, φέρνουν στο προσκήνιο αυτήν ακριβώς την πραγματικότητα.

Το άρθρο ουσιαστικά επιδιώκει να περιγράψει την ιμπεριαλιστική αλυσίδα χωρίς μαρξιστικούς όρους και χωρίς σοβαρή οικονομική ανάλυση. Μπορεί να 'μεταφραστεί' μέσα από διάφορες οπτικές, π.χ. μέσα από τη θεωρία του "υπερ-ιμποεριαλισμού", ή μπορεί να αξιοποιηθεί ως επιχειρηματολογία υπέρ της κατάργησης της εθνικής ανεξαρτησίας των πιο αδύνατων κρατών. Η ιδέα μιας διεθνούς συγκρότησης στην οποία οι σχέσεις μεταξύ κρατών δεν θα είναι εκμεταλλευτικές και τι θα προϋπόθετε μια τέτοια εξέλιξη δεν περνά από το μυαλό του συγγραφέα. Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτός βλέπει τον πολυπολικό κόσμο μόνο υπό το πρίσμα της ύπαρξης αυτοδύναμων κρατών--διαφορετικά, αφήνει να εννοηθεί, τα αδύνατα κράτη ας απορροφηθούν από τα ισχυρότερα αυτοδύναμα. Για παράδειγμα, η ιδέα ότι θα μπορούσε να υπάρχει μια συνένωση κρατών με όρους ισοτιμίας, χωρίς υποτελείς εθνότητες και κομπραδόρικες "ελίτ" που θα αποσπούν προσόδους από την μεταφορά του πλούτου προς τα ισχυρά κράτη, δεν δείχνει να περνά από το μυαλό του.

Ακολουθεί η μετάφραση.
--------------------------
Τα τολμηρά λόγια του εκλεγμένου προέδρου των ΗΠΑ για τον Καναδά, τον Παναμά και τη Γροιλανδία είναι κάτι περισσότερο από ένα αστείο - είναι μια προειδοποίηση

Του Timofey Bordachev, διευθυντή προγραμμάτων της Λέσχης Valdai

Η πιο αξιοσημείωτη συμβολή του Ντόναλντ Τραμπ στην παγκόσμια πολιτική μετά την επανεκλογή του ως προέδρου των ΗΠΑ ήταν η πρόκληση αναταραχής με τολμηρά σχόλια: προσάρτηση του Καναδά, αγορά της Γροιλανδίας και διεκδίκηση της διώρυγας του Παναμά. Τα σχόλια αυτά έχουν προκαλέσει δηλώσεις αντιποίνων από κυβερνήσεις, μια θύελλα διαδικτυακού χιούμορ, ακόμη και κάποιες στοχαστικές αναλύσεις.

Ενώ οι περισσότεροι παρατηρητές απορρίπτουν αυτούς τους διαλογισμούς ως μια προσπάθεια συναισθηματικής αποσταθεροποίησης των διαπραγματευόμενων εταίρων - μια υπόθεση που υποστηρίζεται από τις γκρίνιες του Τραμπ σχετικά με τις αγορές ενέργειας της Δυτικής Ευρώπης από τις ΗΠΑ - υπάρχει ένα βαθύτερο στρώμα που αξίζει να διερευνηθεί. Πέρα από την αξία της ψυχαγωγίας (και ας το παραδεχτούμε, όλοι χρειαζόμαστε μερικούς εύθυμους τίτλους εν μέσω παγκόσμιων εντάσεων), οι προκλήσεις του Τραμπ μπορεί απλώς να καταδεικνύουν ένα ευρύτερο ζήτημα: η κυριαρχία των κρατών δεν είναι πλέον η ακλόνητη έννοια που πιστεύαμε κάποτε ότι είναι.

Σε έναν κόσμο όπου η επιβολή της ισχύος βασίζεται όλο και περισσότερο στη στρατιωτική ισχύ, η κυριαρχία έχει μετατοπιστεί από ένα θεσμικό καθεστώς σε ένα πρακτικό ζήτημα ελέγχου. Σήμερα, το να φανταστεί κανείς τον Καναδά, τη Γροιλανδία ή το Μεξικό ως μέρος των Ηνωμένων Πολιτειών φαίνεται παράλογο. Αλλά στο εγγύς μέλλον, ίσως βρεθούμε να αναρωτιόμαστε σοβαρά γιατί τα κράτη που δεν είναι σε θέση να διασφαλίσουν την κυριαρχία τους θα πρέπει να την διατηρήσουν καν.

Για αιώνες, το έδαφος ήταν το θεμέλιο της διεθνούς πολιτικής - πιο απτό από τους κανόνες, τα πρότυπα ή τις διεθνείς συμφωνίες. Στην πραγματικότητα, το «απαραβίαστο των συνόρων» είναι μια σχετικά πρόσφατη εφεύρεση. Κατά το μεγαλύτερο μέρος της Ιστορίας, τα κράτη πολεμούσαν για τη γη επειδή ήταν ο απόλυτος πόρος: απαραίτητος για τον πόλεμο, την οικονομική ανάπτυξη και την αύξηση του πληθυσμού. Σχεδόν κάθε σύγκρουση μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα κατέληγε σε επαναχάραξη συνόρων.

Ο Melnyk είναι μια κεντρική φιγούρα σε αυτό. Είναι ευπρόσδεκτος καλεσμένος σε εκπομπές λόγου για να αντλήσει υποστήριξη για περισσότερες γερμανικές παραδόσεις όπλων στην Ουκρανία. Όταν ο καγκελάριος Σολτς ανακοίνωσε τον μαζικό γερμανικό επανεξοπλισμό στην Μπούντεσταγκ στις 27 Φεβρουαρίου, ο Melnyk ήταν επίτιμος καλεσμένος.

Η σιωπή της γερμανικής κυβέρνησης για τις πρόσφατες δηλώσεις του Melnyk δεν είναι απλώς ένα σκάνδαλο. Είναι μέρος μιας σκόπιμης εκστρατείας για την αποκατάσταση του φασισμού και τελικά του ίδιου του Χίτλερ.

Το 2014, ο ακροδεξιός καθηγητής Humboldt Jörg Baberowski δήλωσε στο Spiegel: «Ο Χίτλερ δεν ήταν ψυχοπαθής και δεν ήταν φαύλος. Δεν ήθελε οι άνθρωποι να μιλούν για την εξόντωση των Εβραίων στο τραπέζι του». Τον Baberowski φλερτάρουν και υπερασπίζονται επίσης πολιτικοί και μέσα ενημέρωσης.

Το SGP (Σοσιαλιστικό Κόμμα Ισότητας της Γερμανίας) και το IYSSE προειδοποιούσαν τότε ότι η σχετικοποίηση των ιστορικών εγκλημάτων του γερμανικού ιμπεριαλισμού εξυπηρετεί την προετοιμασία νέων πολέμων και νέων εγκλημάτων. Αυτό αποδεικνύεται τώρα αληθινό.

Είναι καιρός να βγάλουμε τα απαραίτητα συμπεράσματα από την επιστροφή του μιλιταρισμού, του φασισμού και του πολέμου και να συμμετάσχουμε στον αγώνα για την οικοδόμηση ενός ισχυρού σοσιαλιστικού αντιπολεμικού κινήματος της διεθνούς εργατικής τάξης.

https://x.com/JSternWSWS/status/1542992866364067845

[Στη φωτογραφία ο Μέλνικ προσκυνά το μνημείο του Μπαντέρα στο Μόναχο]

ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΑΝΕΛΑΒΕ ΩΣ Ο ΝΕΟΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΗΣ "ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ" ΣΤΟΝ ΟΗΕ?

O γνωστός χυδαίος (κυριολεκτικά) Ουκρο-ναζί Αντρέι Μέλνικ που είχε φύγει κακήν κακώς από την Γερμανία, όπου ήταν πρεσβευτής και οργάνωνε προσκυνήματα στο μνημείο του Μπαντέρα στο Μόναχο, διορίστηκε από τον Ζελένσκι ως ο νέος εκπρόσωπος του καθεστώτος του Κιέβου στον ΟΗΕ. Από μια άποψη, αυτό είναι καλό, επειδή ο άνθρωπος είναι τόσο ακραίος που σύντομα δεν θα κρατηθεί, θα πετάξει τα υβριστικά και προκλητικά φιλο-ναζιστικά του κηρύγματα και θα εκθέσει το καθεστώς ακόμη περισσότερο στην διεθνή κοινότητα. Όπως φαίνεται, το καθεστώς του Κιέβου στην απεγνωσμένη του προσπάθεια να κρατηθεί στην εξουσία με νύχια και με δόντια, γίνεται όλο και πιο επιθετικό (και αυτοκτονικό), όπως η ναζιστική Γερμανία στα τελευταία της.

Εδώ, για να τον θυμηθούμε, παραθέτω ένα άρθρο του Γερμανού δημοσιογράφου Johannes Stern, γραμμένο στις αρχές Ιουλίου του 2022, σχετικά με την μακροσκελή φιλο-ναζιστική συνέντευξη του Μέλνικ που είχε σταθεί η αφορμή να ξεσηκωθεί σάλος στην Γερμανία και να ανακληθεί ως πρέσβης από τη χώρα, καθώς πλέον δεν μπορούσε να σταθεί εκεί. Να προσθέσω εδώ ότι η ανάκλησή του δεν ζητήθηκε από την Γερμανική κυβέρνηση καρπαζο-εισπρακτόρων, αλλά επιβλήθηκε καθώς ο Μέλνικ κραζόταν από παντού και συνεχώς.

Τα γεγονότα αυτά είχα καλύψει τότε αναλυτικά, όπως είχα καλύψει αναλυτικά και όλα τα προηγούμενα κατορθώματα αυτής της χυδαίας προσωπικότητας, όπως την ανάρτηση στο τότε twitter της προτροπής του Μέλνικ προς τον Μασκ "να πάει να γ@μηθεί", επειδή ο Μασκ πρότεινε ειρηνευτικό σχέδιο για το Ουκρανικό, τον χαρακτηρισμό του Σολτς (ενώ ήταν πρέσβης στη Γερμανία) ως "προσβεβλημένο λουκάνικο από συκώτι", τους ύμνους που αναρτούσε και τα προσκηνύματα που οργάνωνε για τον Μπαντέρα, τις επιθέσεις που εξαπέλυε κατά της Γερμανικής κυβέρνησης επειδή δήθεν δεν βοηθούσε αρκετά το Μπαντερικό καθεστώς, κ.λπ., κ.λπ.
-------------------------------------

Ο Ουκρανός πρέσβης στη Γερμανία Αντρέι Μέλνικ υπερασπίζεται τον συνεργάτη των Ναζί και αντισημίτη Στεπάν Μπαντέρα

του Johannes Stern

Σε συνέντευξή του την περασμένη εβδομάδα στο podcast «Jung & Naiv», ο Ουκρανός πρέσβης στη Γερμανία Andrey Melnyk υπερασπίστηκε για άλλη μια φορά τον Ουκρανό φασίστα, αντισημίτη και συνεργάτη των Ναζί Stepan Bandera. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη. Ο Melnyk είναι γνωστός θαυμαστής του Bandera.

Αυτή τη φορά, ωστόσο, ο Melnyk προχώρησε περισσότερο από το συνηθισμένο. Όχι μόνο επαίνεσε τον Μπαντέρα ως «μαχητή της ελευθερίας», αλλά αρνήθηκε ότι οι μονάδες της OUN (Οργάνωση Ουκρανών Εθνικιστών) που διοικούσε ο Μπαντέρα διέπραξαν μαζικές δολοφονίες, λέγοντας: «Δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι τα στρατεύματα του Μπαντέρα δολοφόνησαν εκατοντάδες χιλιάδες Εβραίους».

Οι δηλώσεις του Melnyk βρίσκονται στο επίπεδο των αρνητών του Ολοκαυτώματος. Η εμπλοκή των Μπαντερικών σε πογκρόμ, μαζικές εκτελέσεις Εβραίων και στον ναζιστικό πόλεμο εξόντωσης κατά της Σοβιετικής Ένωσης είναι ένα αδιαμφισβήτητο ιστορικό γεγονός.

Όταν ο δημοσιογράφος Tilo Jung αντιπαρατέθηκε στον Melnyk για τα εγκλήματα που διέπραξε ο Bandera, ο Ουκρανός πρέσβης τα υπερασπίστηκε, λέγοντας: «Δεν θα σας πω σήμερα ότι διαχωρίζω τη θέση μου από αυτά. Και αυτό είναι όλο».

Ο Γιουνγκ είχε παραθέσει νωρίτερα ένα φυλλάδιο που διένειμε η ΟΥΝ όταν η ναζιστική Βέρμαχτ εισέβαλε στο Λβιβ: «Άνθρωποι, πρέπει να το ξέρετε αυτό: Μοσχοβίτες, Πολωνοί, Ούγγροι και Εβραίοι, αυτοί είναι οι εχθροί σας. Καταστρέψτε τους, πρέπει να το ξέρετε αυτό. Η ηγεσία σας, ο φύρερ σας, Στέπαν Μπαντέρα».

Οι δηλώσεις του Melnyk δεν εκθέτουν μόνο την ουκρανική κυβέρνηση, η οποία λατρεύει τον Bandera και την OUN παρά τα γενοκτονικά εγκλήματά τους, στήνει αγάλματα και μετονομάζει δρόμους και πλατείες προς τιμήν του.

Ρίχνει επίσης φως στον ουσιαστικά φασιστικό χαρακτήρα της άρχουσας τάξης στη Γερμανία, η οποία 81 χρόνια μετά την εισβολή στη Σοβιετική Ένωση επανεξοπλίζεται και πάλι μαζικά και αναλαμβάνει πρωταγωνιστικό ρόλο στον πόλεμο δι' αντιπροσώπων του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία εναντίον της Ρωσίας.

ΤΡΕΝΙΝ: ΠΩΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗ ΛΗΞΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ;

Βρήκα αρκετά ενδιαφέρον το άρθρο που ακολουθεί του γνωστού καθηγητή και αναλυτή των διεθνών σχέσεων Νμίτρι Τρενίν. Η μετάφραση είναι από το RT με το πρωτότυπο να έχει αναρτηθεί στο Profile.ru. Όπως πάντα, να υπενθυμίσω ότι οι αναρτήσεις μου αποτελούν 'τροφή για σκέψη' και δεν σημαίνει ότι συμπίπτουν με την δική μου προσέγγιση. Οι προσωπικές μου απόψεις εκφράζονται από τα δικά μου ενυπόγραφα άρθρα.
-----------------

Η επερχόμενη μετασυγκρουσιακή διαδικασία θα πρέπει να σηματοδοτήσει την απαρχή ενός σταθερού και ασφαλούς μέλλοντος και για τα δύο έθνη.

Του Νμίτρι Τρενίν

Υπάρχει ένας διαχρονικός κανόνας: σε καιρό ειρήνης, να προετοιμάζεσαι για πόλεμο- σε καιρό πολέμου, να σκέφτεσαι την ειρήνη. Καθώς η σύγκρουση στην Ουκρανία πλησιάζει στην αναπόφευκτη κατάληξή της -μια νίκη της Ρωσίας- οι σκέψεις μας πρέπει να στραφούν στο μέλλον και στη μορφή της ειρήνης που θα ακολουθήσει.

Για να παραφράσουμε τον Στάλιν: Οι Μπαντερίτες [οπαδοί του συνεργάτη των Ναζί στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο Στέπαν Μπαντέρα] έρχονται και φεύγουν, αλλά ο ουκρανικός λαός παραμένει.

Ο μελλοντικός χάρτης της Ουκρανίας

Η Ουκρανία, όπως υπήρχε στις 31 Δεκεμβρίου 1991, δεν υπάρχει πια. Η Κριμαία, το Ντονμπάς και δύο άλλες περιοχές έχουν ήδη επιστρέψει στη Ρωσία μέσω δημοψηφισμάτων. Πιθανότατα θα ακολουθήσουν κι άλλες - ίσως η Οδησσός, το Νικολάεφ, το Χάρκοβο ή το Ντνεπροπετρόφσκ. Αλλά όχι όλες. Θα πάρουμε μόνο ό,τι μπορεί να ενσωματωθεί και να προστατευτεί. Η επέκταση πρέπει να έχει στρατηγική και όχι συναισθηματική βάση.

Τα υπόλοιπα εδάφη του Κιέβου θα παραμείνουν εκτός των συνόρων της Ρωσίας. Τι είδους Ουκρανία θα προκύψει εκεί; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι κρίσιμη, όχι μόνο για το μέλλον της Ουκρανίας, αλλά και για την ασφάλεια της Ρωσίας.

Μια ρωσική αποστολή απελευθέρωσης

Με πολιτιστικούς, πολιτιστικούς και ιστορικούς όρους, η Ουκρανία -ή το μεγαλύτερο μέρος της- ανήκει στον ρωσικό κόσμο. Σήμερα, ωστόσο, κρατείται όμηρος από αντιρωσικές δυνάμεις που υποστηρίζονται από τη Δύση. Οι δυνάμεις αυτές χρησιμοποιούν ρωσικό λαό εναντίον της Ρωσίας, πολεμώντας με επιμονή, πονηριά και κτηνωδία - παρά τις καταστροφικές απώλειες.

Η ιστορική αποστολή της Μόσχας δεν τελειώνει με την απελευθέρωση του Donbass και της Novorossiya. Πρέπει να απελευθερώσουμε όλη την Ουκρανία από το νεοναζιστικό καθεστώς Μπαντέρα και τους ξένους χορηγούς του. Δεν πρόκειται για μια ιμπεριαλιστική κατάκτηση, αλλά για την εθνική ασφάλεια.

Η Ουκρανία ανήκει πρώτα από όλα και κυρίως σε αυτούς που ζουν εκεί - αλλά η Ρωσία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με αυτούς τους ανθρώπους και τη γη τους. Μετά τον πόλεμο, πρέπει να βοηθήσουμε τους γείτονές μας να ξαναχτίσουν την Ουκρανία: πρώτα ειρηνευμένη, μετά ειρηνική, εν τέλει εταίρος και τέλος σύμμαχος.

Η Ρωσία έχει αποδείξει την ικανότητά της να μετατρέπει στρατιωτικούς αντιπάλους σε συμμάχους. Κοιτάξτε την Τσετσενία, τώρα ένα προπύργιο σταθερότητας στον Βόρειο Καύκασο. Εξετάστε τη μεταπολεμική συνεργασία της Ρωσίας με τη Βόρεια Συμμαχία του Αφγανιστάν ή πώς η Ανατολική Γερμανία έγινε σύμμαχος της Σοβιετικής Ένωσης μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Μεταπολεμικά σενάρια

Οι ειδικοί στη Ρωσία έχουν περιγράψει διάφορα οράματα για τη μεταπολεμική Ουκρανία.

(α) Πλήρης ενσωμάτωση: Η Ρωσία θα μπορούσε να καταλάβει όλη την Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένου του Λβιβ, μέχρι τα σύνορα του ΝΑΤΟ. Αυτό θα σήμαινε μια δεύτερη επανένωση - το τέλος της ουκρανικής κρατικής οντότητας. Αλλά η διατήρηση μιας τόσο μεγάλης επικράτειας, η πλήρης ενσωμάτωσή της και η κάλυψη των δαπανών για την ανοικοδόμησή της θα ήταν ένα κολοσσιαίο βάρος.

(β) Η φιλοδυτική Ουκρανία: Το χειρότερο σενάριο είναι μια πικρόχολη, ρεβανσιστική Ουκρανία με κάπως συρρικνωμένα σύνορα - ένα έντονα αντιρωσικό κράτος που θα ελέγχεται από τη Δύση. Ο μοναδικός της σκοπός θα ήταν να προκαλεί και να επιτεθεί στη Ρωσία όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή. Αυτό το ενδεχόμενο πρέπει να αποτραπεί με κάθε κόστος.

Τώρα που οι δυνάμεις του Τζολάνι ανέτρεψαν επιτέλους τον Άσαντ, ορισμένοι στην Ουάσινγκτον επιθυμούν να τον ανταμείψουν για μια αποστολή που επιτεύχθηκε. «Υπάρχει ένας τεράστιος αγώνας για να δούμε αν, και πώς και πότε μπορούμε να αφαιρέσουμε την HTS από τον κατάλογο [των τρομοκρατικών οργανώσεων]", λέει ένας Αμερικανός αξιωματούχος στο Politico. Σύμφωνα με τους New York Times, Αμερικανοί αξιωματούχοι πιστεύουν τώρα «ότι η στροφή της ομάδας σε μια πιο πραγματιστική προσέγγιση είναι γνήσια», καθώς «οι ηγέτες της γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να υλοποιήσουν τις φιλοδοξίες τους να ενταχθούν ή να ηγηθούν της συριακής κυβέρνησης αν η ομάδα θεωρείται τζιχαντιστική οργάνωση». Οι ΗΠΑ επικοινωνούν ήδη με την HTS μέσω μεσαζόντων. «Δεν μπορούμε να περιμένουμε μέχρι να γίνουν όλοι Μητέρα Τερέζα και μετά να τους μιλήσουμε», εξήγησε η Ελίζαμπεθ Ρίτσαρντ, κορυφαία αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.

Όπως καταδεικνύουν τα θύματα βασανιστηρίων στις άδειες φυλακές του, ο Άσαντ δεν ήταν ούτε αυτός η Μητέρα Τερέζα. Ωστόσο, αν δεν ήταν μέρος ενός μπλοκ που αντιστέκεται στην αμερικανοϊσραηλινή ηγεμονία, οι ΗΠΑ δεν θα είχαν ηγηθεί μιας αδυσώπητης προσπάθειας για την ανατροπή της κυβέρνησής του. Η εκστρατεία αυτή συνεχίστηκε ακόμη και μετά το ουσιαστικό πάγωμα της σύγκρουσης το 2018, όταν οι δυνάμεις του Άσαντ ανακατέλαβαν εδάφη με τη βοήθεια της Ρωσίας, του Ιράν και της Χεζμπολάχ.

Ενώ ο Ντόναλντ Τραμπ τερμάτισε τον βρώμικο πόλεμο της CIA με την ανάληψη των καθηκόντων του το 2017, οι στρατιωτικοί επιτελείς αγνόησαν τις διαταγές του να αποσύρουν τα αμερικανικά στρατεύματα από τη βορειοανατολική Συρία. Αυτό επέτρεψε στις ΗΠΑ να ακολουθήσουν μια στρατηγική λεηλασίας των πιο πολύτιμων αποθεμάτων πετρελαίου και σιταριού της Συρίας, εξαθλιώνοντας έτσι περαιτέρω τους απλούς Σύριους στα εδάφη που ελέγχονται από την κυβέρνηση.

Όπως εξήγησε το 2019 η Dana Stroul, ανώτερος αξιωματούχος του Πενταγώνου υπό τον Μπάιντεν, η διαρκής στρατιωτική κατοχή των ΗΠΑ σήμαινε ότι «το ένα τρίτο του συριακού εδάφους» ήταν πλέον «ιδιοκτησία» της αμερικανικής κυβέρνησης. Σύμφωνα με τη Stroul, με την κατοχή της «πλούσιας σε πόρους» περιοχής στα βορειοανατολικά της Συρίας - η οποία περιέχει τους «υδρογονάνθρακες» της χώρας και είναι η «αγροτική της δύναμη» - η κυβέρνηση των ΗΠΑ διατηρούσε «ευρύτερη επιρροή» για να επηρεάσει «ένα πολιτικό αποτέλεσμα στη Συρία» σύμφωνα με τις αμερικανικές επιταγές. Για την Stroul, οι ΗΠΑ θα μπορούσαν όχι μόνο να «κατέχουν» έδαφος της Συρίας, αλλά και να αφήσουν το υπόλοιπο τμήμα της σε ερείπια: οι ελεγχόμενες από την κυβέρνηση περιοχές όπου ζουν οι περισσότεροι Σύριοι «είναι ερείπια», είπε, και οι κυρώσεις των ΗΠΑ θα μπορούσαν επομένως «να κρατήσουν μια γραμμή που θα εμπόδιζε τη βοήθεια ανοικοδόμησης και την τεχνική εμπειρογνωμοσύνη να επιστρέψουν στη Συρία».

Πράγματι, αντί να αφήσουν τη Συρία να ανοικοδομηθεί από την καταστροφική σύγκρουση, οι ΗΠΑ επέβαλαν κυρώσεις που «συνέτριψαν» την οικονομία της Συρίας και «επιδείνωσαν την έλλειψη καυσίμων και τροφίμων για τους καθημερινούς Σύριους», σύμφωνα με τα λόγια δύο άλλων υπερήφανων αξιωματούχων των ΗΠΑ υπό τον Τραμπ, του Τζέιμς Τζέφρι και του Άντριου Τάμπλερ. Τελειώνοντας τον ρόλο του ως Συντονιστής Ανθρωπιστικής Βοήθειας του ΟΗΕ για τη Συρία πέρυσι, ο El-Mostafa Benlamlih, σημείωσε το προφανές: «Οι αμερικανικές και ευρωπαϊκές κυρώσεις, παρά τους αντίθετους ισχυρισμούς, τιμώρησαν τους φτωχούς και τους ευάλωτους».

Τιμωρημένο από τον βρώμικο πόλεμο υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, τις κυρώσεις και τη στρατιωτική κατοχή, ενώ ταυτόχρονα έχει υποστεί την αποδόμηση από τη διαφθορά, τη βαρβαρότητα και την αδράνεια των ηγετών του, το συριακό κράτος, όπως υπήρχε υπό τον Άσαντ, έχει τελικά καταρρεύσει.

Ο Τζολάνι -ο οποίος τώρα χρησιμοποιεί το κανονικό του όνομα, Άχμεντ αλ-Σάρα- επιμένει ότι έχει υπερβεί τον χρόνο που πέρασε με την Αλ Κάιντα και το ISIS. «Πιστεύω ότι όλοι στη ζωή περνούν από φάσεις και εμπειρίες», δήλωσε ο Τζολάνι στο CNN την περασμένη εβδομάδα. «Καθώς μεγαλώνεις, μαθαίνεις και συνεχίζεις να μαθαίνεις μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής σου».

Παρά την έκκληση για νέα αυτογνωσία, ο Τζολάνι δεν ζήτησε συγγνώμη για τις φρικαλεότητες που διέπραξαν οι δυνάμεις υπό τις διαταγές του. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται ένα ξέσπασμα δολοφονιών τον Αύγουστο του 2013 σε δεκάδες χωριά στη Λατάκεια, την καρδιά της μειονότητας των αλαουιτών της Συρίας. Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η Νούσρα και άλλες αντάρτικες ομάδες, συμπεριλαμβανομένου του ISIS και του εξοπλισμένου από τη CIA Ελεύθερου Συριακού Στρατού, συμμετείχαν σε «συστηματικές δολοφονίες ολόκληρων οικογενειών».

Όταν οι δυνάμεις του Τζολάνι, και πάλι σε συνεργασία με ομάδες οπλισμένες από τη CIA, κατέλαβαν τη συριακή επαρχία Ιντλίμπ τον Μάιο του 2015, σημειώθηκαν κι άλλες δολοφονίες. Οι μαχητές της Αλ Νούσρα δολοφόνησαν τουλάχιστον 20 μέλη της θρησκείας των Δρούζων και ανάγκασαν εκατοντάδες να ασπαστούν το σουνιτικό Ισλάμ. Αντιμέτωποι με τις ίδιες απειλές, σχεδόν όλοι οι εναπομείναντες 1.200 χριστιανοί της Ιντλίμπ εγκατέλειψαν την επαρχία. «Η επαρχία Ιντλίμπ», δήλωσε το 2017 ο Brett McGurk, επί του παρόντος ο κορυφαίος αξιωματούχος του Biden για τη Μέση Ανατολή, “είναι το μεγαλύτερο ασφαλές καταφύγιο της Αλ Κάιντα από την 11η Σεπτεμβρίου”. Σε πρόσφατη έκθεσή του, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ σημειώνει ότι «η HTS διέπραξε καταχρήσεις εναντίον μελών θρησκευτικών και εθνοτικών μειονοτικών ομάδων, συμπεριλαμβανομένης της κατάσχεσης περιουσιών που ανήκουν σε εκτοπισμένους χριστιανούς».

Στη φιλική συνέντευξή του στο CNN, ο Τζολάνι υποβάθμισε τα θρησκευτικά εγκλήματα της ομάδας του. «Υπήρξαν κάποιες παραβιάσεις εναντίον τους [των μειονοτήτων] από ορισμένα άτομα σε περιόδους χάους, αλλά αντιμετωπίσαμε αυτά τα ζητήματα», είπε. Ορκίστηκε επίσης να προστατεύσει τις μειονοτικές ομάδες της Συρίας στο μέλλον. Για να δείξει ότι έχει αλλάξει σελίδα, ο Τζολάνι ανακοίνωσε αμνηστία για όλους τους χαμηλόβαθμους Σύρους στρατιώτες, διέταξε τις δυνάμεις του να προστατεύουν τις μειονοτικές ομάδες και ορκίστηκε να μην αναγκάζει τις γυναίκες να φορούν ισλαμικά ρούχα.

Τα μηνύματα του Τζολάνι δεν αποσκοπούν μόνο στο να καθησυχάσουν τους Σύρους, αλλά και τους αξιωματούχους στην Ουάσιγκτον. Οι ΗΠΑ έχουν καταχωρίσει τη Nusra/HTS ως τρομοκρατική οργάνωση από τον Δεκέμβριο του 2012 και έχουν προσφέρει αμοιβή 10 εκατομμυρίων δολαρίων για τη σύλληψή του. Όταν ο Τζολάνι διέκοψε δημοσίως τους δεσμούς του με την Αλ Κάιντα και άλλαξε το όνομα της ομάδας του το 2016, ο Τζέιμς Κλάπερ, ο τότε διευθυντής των εθνικών μυστικών υπηρεσιών του Ομπάμα, απέρριψε αυτό που αποκάλεσε «κίνηση δημοσίων σχέσεων». Η Al-Nusra, είπε ο Clapper, «θα ήθελε να δημιουργήσει την εικόνα ότι είναι πιο μετριοπαθής», επειδή «ανησυχούν ότι θα επιλεγούν ως στόχος» για τα ρωσικά χτυπήματα. Πράγματι, ακόμη και όταν ανακοίνωσε τη διάσπασή του από την Αλ Κάιντα, ο Τζολάνι δήλωσε ότι θα διαχωρίσει τη θέση του «χωρίς να συμβιβαστούμε ή να θυσιάσουμε τις σταθερές πεποιθήσεις μας».

Οι ρίζες αυτής της εκστρατείας χρονολογούνται από την εποχή της κυβέρνησης Μπους. Σύμφωνα με τον πρώην διοικητή του ΝΑΤΟ Wesley Clark, αμέσως μετά την 11η Σεπτεμβρίου, η ομάδα Μπους σημείωσε τη Συρία για αλλαγή καθεστώτος μαζί με το Ιράκ. Ένα τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας στη Δαμασκό που διέρρευσε το 2006 εκτιμούσε ότι τα «τρωτά σημεία» του Άσαντ περιλάμβαναν «την ενδεχόμενη απειλή για το καθεστώς από την αυξανόμενη παρουσία διερχόμενων ισλαμιστών εξτρεμιστών» και περιέγραφε λεπτομερώς πώς οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να «βελτιώσουν την πιθανότητα να προκύψουν τέτοιες ευκαιρίες». Τον επόμενο χρόνο, ο Seymour Hersh ανέφερε στο New Yorker ότι οι ΗΠΑ και η Σαουδική Αραβία είχαν συμφωνήσει να «παράσχουν κεφάλαια και υλικοτεχνική βοήθεια για την αποδυνάμωση» της κυβέρνησης του Άσαντ στη Συρία.

Ως μέλος του «Άξονα της Αντίστασης» και ευρισκόμενη μεταξύ του Ιράν και του Λιβάνου, η Συρία παρείχε μια χερσαία γέφυρα μέσω της οποίας η Τεχεράνη μπορούσε να εξοπλίζει τη Χεζμπολάχ. Για το λόγο αυτό, σύμφωνα με τις ΗΠΑ, η Δαμασκός έπρεπε να αποκοπεί από τους συμμάχους της. «Ο καλύτερος τρόπος για να βοηθήσουμε το Ισραήλ να αντιμετωπίσει την αυξανόμενη πυρηνική ικανότητα του Ιράν είναι να βοηθήσουμε τον λαό της Συρίας να ανατρέψει το καθεστώς του Μπασάρ Άσαντ», ανέφερε ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ προς τη Χίλαρι Κλίντον το 2012. «Είναι η στρατηγική σχέση μεταξύ του Ιράν και του καθεστώτος του Μπασάρ Άσαντ στη Συρία που καθιστά δυνατό για το Ιράν να υπονομεύσει την ασφάλεια του Ισραήλ [...] Το τέλος του καθεστώτος Άσαντ θα τερμάτιζε αυτή την επικίνδυνη συμμαχία».

Ένα χρόνο μετά το ξέσπασμα της σύγκρουσης στη Συρία, το 2011, ο τότε Ισραηλινός υπουργός Άμυνας Ehud Barak συμφώνησε. «Η ανατροπή του Άσαντ θα είναι ένα μεγάλο πλήγμα στον ριζοσπαστικό άξονα, ένα μεγάλο πλήγμα στο Ιράν», δήλωσε ο Μπαράκ. «Είναι το μόνο είδος προκεχωρημένου φυλακίου της ιρανικής επιρροής στον αραβικό κόσμο... και θα αποδυναμώσει δραματικά τόσο τη Χεζμπολάχ στο Λίβανο όσο και τη Χαμάς και την Ισλαμική Τζιχάντ στη Γάζα».

Ενώ η κυβέρνηση Ομπάμα ισχυριζόταν ότι εξοπλίζει τη «μετριοπαθή αντιπολίτευση» που πολεμά τον Άσαντ, ο Τζο Μπάιντεν αποκάλυψε κατά λάθος την αληθινή ιστορία. Στη Συρία, είπε ο τότε αντιπρόεδρος σε ακροατήριο του Χάρβαρντ τον Σεπτέμβριο του 2014, «δεν υπάρχει μετριοπαθές κέντρο» που να πολεμά την κυβέρνηση του Άσαντ. Αντιθέτως, «εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια και χιλιάδες τόνοι όπλων» παραδόθηκαν για την ενίσχυση μιας εξέγερσης στην οποία κυριαρχούσαν "η Αλ Κάιντα και τα εξτρεμιστικά στοιχεία των τζιχαντιστών που προέρχονταν από άλλα μέρη του κόσμου".

Το δημόσιο ολίσθημα του Μπάιντεν - για το οποίο ζήτησε γρήγορα συγγνώμη - ότι οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους υποστήριζαν μια εξέγερση στην οποία κυριαρχούσε η Αλ Κάιντα, ήρθε περισσότερα από δύο χρόνια μετά από μια άλλη κρίσιμη παραδοχή που έγινε κατ' ιδίαν. Σε ένα ηλεκτρονικό μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προς τη Χίλαρι Κλίντον τον Φεβρουάριο του 2012, ο Τζέικ Σάλιβαν, ο οποίος τώρα υπηρετεί ως σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Μπάιντεν, έγραψε: «Η Αλ Κάιντα είναι με το μέρος μας στη Συρία».

Δώδεκα χρόνια αργότερα, η «δική μας πλευρά» τελικά κέρδισε. Η Hayat Tahrir al-Sham (HTS), η αντικαθεστωτική ομάδα που ανέτρεψε τον Άσαντ, διοικείται από τον γεννημένο στη Συρία Abu Mohammed al-Jolani. Αν και τώρα παρουσιάζεται ως μετριοπαθής, ο αλ-Τζολάνι είναι ο ιδρυτικός ηγέτης του franchise της Αλ Κάιντα στη Συρία, της Τζαμπχάτ αλ-Νούσρα (Μέτωπο Αλ-Νούσρα). Το 2016, ο Τζολάνι αποσχίστηκε επίσημα από την Αλ Κάιντα και άλλαξε το όνομα της ομάδας σε Τζαμπχάτ Φατάχ αλ Σαμ. Την επόμενη χρονιά έγινε η τελική αλλαγή του ονόματος σε HTS.

Όπως το έθεσε ο εκπρόσωπος Τύπου του Πενταγώνου, υποστράτηγος Pat Ryder, την περασμένη εβδομάδα: «Αυτή η ομάδα είναι ουσιαστικά ένα παρακλάδι του μετώπου αλ Νούσρα, το οποίο ήταν ένα παρακλάδι της Αλ Κάιντα».

ΠOY EINAI Η ΧΕΖΜΠΟΛΑΧ ΚΑΙ ΤΑ ΙΡΑΝΙΚΑ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΑ;--ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ RYBAR

Τέθηκε το ερώτημα για το πού βρίσκονται τα υπεσχημένα ιρανικά στρατεύματα και η Χεζμπολάχ.

Όσον αφορά τη Χεζμπολάχ, είναι απλό - η λιβανέζικη ομάδα υπέστη σοβαρές απώλειες στη διοίκηση και τη βάση κατά τη διάρκεια του τελευταίου πολέμου με το Ισραήλ. Ως εκ τούτου, η Χεζμπολάχ ήταν σε θέση να αναπτύξει μόνο μικρές δυνάμεις στη Χομς, η οποία είναι πιθανότατα το σημερινό της όριο για τέτοιου είδους επιχειρήσεις.

Η περίπτωση με το Ιράν είναι πιο περίπλοκη: ακόμη και αν παραμεριστούν οι πολιτικοί παράγοντες, τίθεται το ζήτημα της υλικοτεχνικής υποδομής - πώς θα εξασφαλιστεί η μεταφορά στρατευμάτων και υλικού. Ο χερσαίος διάδρομος μέσω του Ιράκ είναι κλειστός - το Deir ez-Zor καταλήφθηκε από τους Κούρδους και ο αυτοκινητόδρομος στην έρημο ελέγχεται από μαχητές από το At-Tanf. Η αερομεταφορά των πάντων στη Δαμασκό εμποδίζεται από την ισραηλινή αεροπορία, η οποία απειλεί να καταρρίψει απλώς τα αεροσκάφη.

Έτσι, σε αυτή την κατάσταση, το Ιράν δεν μπορεί παρά να εύχεται στον Άσαντ καλή ψυχολογία, καθώς προς το παρόν δεν έχει την πραγματική ικανότητα να παράσχει στρατιωτική υποστήριξη μεγάλης κλίμακας και να διατηρήσει τη «σιιτική ημισέληνο» του.