بنده بسیار آدم «یک قدم برام برداشته؟ پس بذار ده قدم براش بردارم» ای هستم.

‏یه جا خوندم نوشته بود:
کاش می‌شد نامرئی شد، کنارش نشست و ساعت‌ها بهش خیره شد، بدون اینکه بفهمه چقدر درگیرشی؛

در عین شکستگی عطش و قدرت انتقام
زیباس نه؟

مغزم فهمیده ولی قلبم نمیخواد باور کنه.

من سنگ‌دلم؟
ببخشید که نشونت ندادم هر شب چتامونو یه دور میخونم؛ ببخشید که نشونت ندادم وقتی از تو حرف میشه چقدر چشمام برق میزنه؛ ببخشید که نشونت ندادم وقتی میرم بیرون اولین چیزی که منو یاد تو میندازه رو میخرم؛ ببخشید که نشونت ندادم شبا میخوابم تا خواب تورو ببینم:))
من سنگ‌دلم که نشونت ندادم هر چیزی که مربوط به تو باشه رو میپرستم.

یه روز به خودت میای و میگی تنها کسی که همیشه کنارم بود و واقعا دوسم داشت اون بود.
امیدوارم اون روز هنوزم دوست داشته باشم

من میدونستم اگه برم دیگه نمیای دنبالم
واسه همین هیچ وقت با رفتن امتحانت نکردم

some people come into your life just to teach you how to live alone

‏ولی تهش مامان می‌مونه برات، بخاطر بقیه اذیتش نکن.

ولم نکن…
من تا همینجای زندگی هم به زور خودمو کشوندم نگه داشتم. دیگه نمیتونم تحمل کنم..