Qachonlardir yana yozarman, xayr!

Qachonlardir, ko’zlarimga tik boqishga jur’at topgan fikrlarimni sukunat zindonida qoldirishni afzal ko’rarman.

Qachonlardir, qalbimda isyon ko’tarishga uringan qarorlarimni sujudlik zanjiri bilan bog’larman.

Qachonlardir, g’uborli dunyodan qochib, billur qobiqda erkinlik nafasiga asir bo’larman.

Qachonlardir, yashash tafsifini tushunib, qismat bobida beqaror qolarman.

Qachonlardir, foniy dunyo g’amidan kechib, muqaddimiyat havosidan nafas olarman.

Qachonlardir, borimni garovda yutqazib, evaziga yolg’iz Uni toparman…

Bu kanal faoliyatiga 2 yil bo’libdi

Bugun postlarni qaytadan ko’rib chiqdim. Holatlar o’zgargan, fikrlar o’zgargan, qadriyatlar o’zgargan, ruhiyat o’zgargan…

Avvaliga atrofdan e’tibor kutish hissi kuchli bo’lgan, atrofdagilarga nimanidir isbotlash uchun harakatlar bajarilgan.

Navbatdagi bosqichda tanqid “toshlari” qutqaruvchi qurolga aylangan, atrofdagi narsalarga nisbatan kuchli noshukrlik hissi ko’zlarni ko’r qilgan.

Keyinchalik esa atrofdagi go’zalliklardan qalb ruhlangan, dunyoda shukr qilish uchun yetarlicha narsalar borligini his qila boshlagan.

Endi esa…

Endi bizga atrofdagilarga nimanidir isbotlash emas, o’zimizga kimligimizni isbotlash muhimroq.

Endi bizga atrofdan kamchilik qidirish emas, bor narsalarni qadrlash, shukr qilish muhimroq.

Endi bizga dunyodan tashqi go’zallik qidirish emas, halovatda ichki go’zallikni topish muhimroq.

Endi bizga nafasda yashash emas, abadiylikda yashash muhimroq!