وقتی یاد آخرین دیت با اونی که قرار بوده هیچوقت جدا نشید میوفتید؛.✨️

https://www.instagram.com/reel/DBs8tQ2Olk3/?igsh=MTF6aGtpNXdsYmozZQ==

و من از دلتنگی ِ تو
تمام می‌شوم..✨️****

https://www.instagram.com/reel/DBML210Izoc/?igsh=MXlxZ3g2MXM1ZnA=

برای امشب:

امیدوارم اونجا که تو عمق تاریکی نشستی،
نور بتابه بهت ….

@Delnevashte_nab

**ای همدم روزگار
چونی بی من
ای مونس غمگسار
چونی بی من ؟

من با رُخ چون خزان
زردم بی‌ تو
تو با رخ چون بهار
چونی بی من؟؟**#مولانا

من زن های زیادی را می شناسم که سرشار از نیازهای برآورده نشده بکر هستند....نیازهای طبیعی زنانه که هیچوقت پاسخ مفید و راهکار زیبنده و‌نجابت گونه‌ای برای آن نیافتند.....می‌توانستند بروند سر خیابان بایستند و سوار اولین سوناتا بی که جلوی پایشان ترمز میزند  کمی مکث کنند و بعد سوار شوند....زنانی  که می‌توانستند بدون هیچ گناهی شماره ی همسایه ی مرد بالایی را بگیرند و با او سفر یک روزه بروند از این جهت میگویم بدون گناه چون‌هیچ‌مردی در زندگیشان نبود تا بعد پاسخگو باشند ‌....من‌زن های زیادی را میشناسم که‌شبها دلشان بجای بالشت و پتو یک آغوش گرم بی هوس میخواهد زنانی که کسی کنارشان باشد و به آن ها بگوید تو غصه نخور....یک‌ کاریش میکنم......زنانی که از هشت صبح تا پنج بعد از ظهر در کارخانه کار کرده اند و وقتی وارد خانه شده اند هیچکس در خانه نبوده.....اتاق ها تاریک بودند و بخاری خاموش......زنانی که‌رها شده اند روی تخت با همان لباس کار و باین فکر می‌کرده اند  که چقدر دلشان یک میهمانی میخواهد یا اینکه یک نفر که از جنس خودشان نباشد چای دم کند و سیب زمینی سرخ کند و با هم بخورند......من زنان تنهای زیادی را میشناسم که با گل های خانه آشان‌حرف میزنند...یا هر شب که وقت خواب آب  تنگ ماهی را  عوض میکنند به ماهی تنگ میگویند شب بخیر و بعد بغض می‌کنند چراغ خواب سالن را روشن می‌کنند درب ورودی را قفل میکنند و در آغوش یک‌پتو‌بخواب میروند....من زنان زیادی را میشناسم که از فریاد به سکوت‌رسیده اند یک‌سکوت اندوهبار.....نیمه‌های شب دلشان  میخواسته بزنند به دل جاده و بروند جنگل ابر....‌یا چشمه‌گل رامیان اما تنهایی دل آن ها را می‌رانده است از رفتن  و باز به پتو پناه آورده اند و خودشان را به غم خواب سپرده اند.....من زنان زیادی را میشناسم که صدای تلفن را نادیده می‌گیرند یادر زدن مامور گاز را....زنانی که برای روز مبادای شیرین عطر تند خریده اند و برای فصل بعدی زمستان سال بعد لباس بافتنی....زنانی که آرام میروند....آرام تر می آیند...در تنهایی غذا می‌خورند و در غربت می‌خوابند....زنانی که آخر شب آشپزخانه را مرتب میکنند و قوری گل سرخی را می‌گذارند روی گاز غذا خوری به هوای آمدن میهمان......زنانی که در غریبانه ترین جای ممکن هستی ایستاده آند زیبایند خوش سخن هستند....اجتماعی هستند....زیر بار حرف زور نمی‌روند اما غریبانه غریبند.!!!.....و بعد فردا صبح روزنامه‌هایی را میخوانند که از نیازهای مردان نوشته‌اند بی هیچ شرمی !!از اینکه مرد که بی همدم نمیشود از اینکه خانه ای که مرد در آن نباشد بوی مرگ میدهد .از اینکه زن باید طنازی بلد باشد ...عشوه و غمزه بلد باشد....اما در کارخانه جای غمزه و عشوه و ناز و رژ لب و نمایش گذاشتن چشم و ابرو نیست .روزنامه ها را در مینی بوس سرویس کارخانه جای می‌گذارند و باین می اندیشند که مگر فرق نیازهای مردانه و زنانه در نگاه سرپرست و مدیر   روزنامه ی افتراق چیست ؟؟؟ و بعد به اتاق سرد و نبودن غذای گرم و در آغوش پتوی گلبافت خوابیدن می اندیشند .و  بغض می‌کنند میان بسته بندی محصولات کارخانه به فصل ها کاشتن دست های خودشان در باغچه‌ی خانه‌اشان می اندیشند دست های که شاید سبز شوند.شکوفه دهندوروزگاری بجای سرپرست روزنامه ی افتراق میان‌زن و مرد از زنانی بنویسند که.دستهایشان بوی تنهایی نمی‌دهد و دل هایشان طعم‌دلتنگی ندارد.....در کیفشان رژ لب دارند و مرد متاهل همسایه ی بالایی سرش را پایین میگیرد و‌چشم و‌ابروی زن‌را به تصویر آلودگی هوس نکشاند....من زن های تنهایی زیادی را میشناسم که اطرافشان شلوغ از خواهر و برادر و اقوام دور و نزدیک است زنانی که گاهی موهایشان را می بافند در شالیزار و گندم زار راه می‌روند .گل سرخ پیوند میدهند.....توت فرنگی پرورش میدهند .چندعدد مرغ عشق دارند کنار  ظرفشویی آشپزخانه پتوس در آب می‌گذارند....تنهایی کیک درست میکنند و بعد سر چهار راه کیک‌ها را میدهند به کودکان کار.....کفش ورزشی دست دوم میخرند.....و با همان ها میروند کوه. رو به طلوع خورشید یوگا میروند...با غروب خورشید دوباره به خانه باز میگردند .زنانی که زیر بار حرف زور نمی‌روند سوار هیچ وسیله‌ی نقلیه ای نمی‌شوند با هر مردی گرم نمیگیر ند موهایشان را گاهی کوتاه می‌کنند و‌رنگ‌ طلایی میزنند...یک چراغ خواب شبیه ماه دارند....اندکی گل یخ پشت پنجره....با ماهی تُنگ‌حرف میزنند....بعد می نشینند پشت پنجره  برگ های نارنجی را تماشا می‌کنند به مدیر روزنامه ی افتراق فکر میکنند و به سبز شدن دست هایشان میان دلتنگی انگشتان نازک هوشیار......قهوه هایشان را تنهایی می‌نوشند .بی خوابی میزند به سرشان دزیره میخوانند .و بعد می‌گریند و باز فردا در کارخانه به اندیشه خانه ی سوت و کور بغض می‌کنند و باز به کاشتن دست هایشان فکر میکنند و باز یادشان می آید که پاییز فصل کاشتن نیست  وقت افتادن است..........!!!

#ثریا_تاج_نیا

دل با تو و من بی‌تو و تو با دگران

- امامی هرویصبح بخیر🌹

آدمایی که با هیچی ذوق نمیکنن، دنیاتونو زشت میکنن. ذوق کن لامصب برگا نارنجی شدن

#رضا_ملک_زاده
#چشمات_برام_مقدسه

تا صبحدم به یاد تو شب را قدم زدم
 آتش گرفتم از تو و در صبحدم زدم

 با آسمان مفاخره كردیم تا سحر
 او از ستاره دم زد و من از تو دم زدم

او با شهاب بر شب تب كرده خط كشید
 من برق چشم ملتهب‌ات را رقم زدم

#حسین_منزوی