ستا د دیدن ګیله مې نشته
دپښتنو مینې نیمګړې خوند کوینه

خوندوره دیکلومه

خبره به دمات زړه له ازاره نه کیده
دسوي زړګې چیغه له پرهاره نه کیده

غزل/محترم خبیب ملا
غژ/ هیوادمل افغان

غزل.

دلته د درد او دخفگان خبره پټه ښه ده
دلته دیار او ‌د جانان خبره پټه ښه ده

دي تابه وې ورسره گوره له زړگي محبت
یاربه وُچت شې تراسمان خبره پټه ښه ده

هرچاته خپله اندازه قدر او وخت ورکړه
ډیرشُو خراب په جارقربان خبره پټه ښه ده

دلته رباب دمیني مه غږوه جار دي شمه
دلته لاشته دي عاشقان خبره پټه ښه ده

لکه چي تاهم له رقیب سره دی لاس یوکړی
زما راځي داسې گومان خبره پټه ښه ده

ته چې شهیدشوي سوله راغله له هغې ورځينه
ژوند مو دی ټول په امتحان خبره پټه ښه ده

خُبیب ملا دي هم دژوند له ښاره تللی بوله
دا دي دخپل غُرور توان خبره پټه ښه ده

خُبیب ملا

ټپې

ستا دبلتون خبره وشوَ
دسترگو توره په زړگې وُدردیدمه

دابه دخدای داسې رضا وه
زه خو‌‌مئین گوره له زړه درباندي ومه

دسترگو توره حال دې راکړه
دزړه ټکوره لیونی درپسي یمه

څلور فصلو دکال تیر شول
نصیب مې نه شول ستادسترگو دیدونه

ستا په ښایست به کتاب لیکم
دتور سترگو به دي ذکر په کي کړمه

دا خو ‌ ‌دپاکي مینه راز ده
خُبیب ملا چي په دیدن پسي دي مرمه

خُبیب ملا

زړگیه صبر دي په خدای شه
جانان په لویو خلکو ځان حسابه وينه
?

غزل

له اوښکه مې لویدلی له بڼو ده
نازولی یارمې ورک له څوکالو ده

زه یې یاد سره پالمه لا تر ؤسه
دشهید لالي تصویرپه ځړیدو ده

هڅه کړمه چي دي هیرکړمه یارکه
درد دزړه مي لاهم نور په زیاتیدو ده

خوږ دیدن دي زه له پاکه ربه غواړم
په زړگې مې لوی ارمان ستا دلیدو ده

سترگي تورې کړي اوزلفو ته څنډورکړي
دا ادا دي په قسم دځوریدو ده

چی نه زنگ کړي نه میسج کړي کبرجنه
ستاپه زړه هم اراده دهیریدو ده

دحلاتو جبر داسي کړمه خُبیبه
بس له ژونده‌مې نور زړه په توریدو‌ده

خبیب ملا

غزل

له تاورسته د درد راباندي پام دی او ماښام دی
دپاک او دسپيڅلې عشق الزم دی او ماښام دی

یو څوک ده راته ګران ده داڅه موده هم کیږي
زما هم ده زړګي دکور امام دی او ماښام دی

دي ښار کي چانه زړه هم امانت نه ورکوای شو
دي ښارکي خوپه هرچاباورخام دی او ماښام دی

په هر ارمان په هرې هیلې خاوري اوړوم لالیه
زما د‌ه ارمانونو‌ قتلې عام دی او ماښام دی

له دي نه مخکي داسي خو زه نه وومه خُبیبه
بس داخو دناکام عشق انجام دی او ماښام دی

خُبیب ملا

دزندگۍ پوښتنه مه کړه
خپلي څنگلي غبرگوم سر ته يې ږدمه

ټپه?

دومره دردمنِ ټپې مه کړه
یارمې تازه مرور شوی مړبه شمه