▪️ترامپیسم و حذف نئوکان ها
هادی خسروشاهین
پژوهشگر مسائل بین الملل
?ترامپ امروز اعلام کرد که در دولت اش جایی برای نیکی هیلی و مایک پمپئو نیست.شاید یکی از دلایلی که پرزیدنت منتخب مجبور شد این مسأله را علنی مطرح کند٫گزارش ششم نوامبر سی.ان.ان بود.در این گزارش تاکید شده بود که پمپئو یکی از گزینه های اصلی پنتاگون است.
?من در نشستی در کلاب هاوس در جمعه گذشته با تاکید بر نادرستی بخشی از اطلاعات منتشر شده در سی.ان.ان اشاره کردم که انتخاب سوزی وایلز به عنوان رییس کارکنان کاخ سفید به عنوان اولین انتخاب ترامپ نشان‌دهنده آن است که او تجربه دولت اول اش را تکرار نمی کند.انتخاب وایلز نشان می دهد که او از حلقه وفاداران نه لزوما کادر سیاسی و حرفه ای در حزب جمهوریخواه استفاده خواهد کرد.انتخاب های او در دولت اول تنها باعث بروز مقاومت های بوروکراتیک در مقابل تصمیماتش شد.
?علاوه بر این در نشست جمعه شب با اشاره به تفاوت های بارز در گفتمان ترامپیسم با گفتمان کلاسیک در میان جمهوری‌خواهان تاکید کردم که انتخاب دوباره ترامپ در پنجم نوامبر به منزله پایان ریگانیسم یعنی سیاست خارجی ایدئولوژیک٫به شدت مداخله جویانه و تهاجمی است. ریگانیسم در واقع بیانگر اولویت های همیشگی نومحافظه کاران در سیاست خارجی آمریکاست.اما ترامپ ترجیح می دهد با دستورکارهای نسبتا محدود در سیاست خارجی به رئال پلتیک بها دهد تا مسائل ایدئولوژیک و هنجاری.مناقشات چند ساله دختر چنی و ترامپ در واقع جنگ ترامپیسم علیه ریگانیسم را بازنمایی می کند.ترامپ چند روز قبل از انتخابات و در گفت و گوی سه ساعته با پادکستر معروف جو‌ روگان بزرگترین اشتباه خود در دولت اول اش را بکارگیری برخی چهره های نو محافظه کار دانست.او در این مصاحبه صراحتا از بولتون نام برده بود.
?حال با این اوصاف ترامپ تیم سیاست خارجی٫امنیت ملی و نظامی اش را همچون وایلز از میان حلقه وفاداران اش انتخاب خواهد کرد.پس به جای اسامی مطرح شده در گزارش سی.ان.ان این نام ها را به ذهن بسپارید:اوبراین٫جان راکولتا٫اد مک مالن٫کیث کلاگ و بیل هگرتی.
https://s8.uupload.ir/files/nikki_haley_mike_pompeo_1002815462_yg4w.jpg
@IRANPOLITICALSTUDIES

◽️سیاست خارجی دولت جدید آمریکا چگونه خواهد بود؟
▪️از ریگانیسم تا ترامپیسم

✍? هادی خسرو شاهین تحلیلگر و کارشناس مسائل بین‌الملل

?از دهه ۱۹۸۰ به این سو در حزب جمهوری‌خواه گفتمانی غالب شد که این گفتمان، گفتمان ریگانیسم بود. قبل از ریگان در حزب جمهوری‌خواه آنچه که غلبه و سلطه داشت امر رئال‌پلیتیک بود که تحت تأثیر دکترین نیکسون و به‌ویژه در کانونش کسینجر قرار داشت و در واقع بدون در نظر گرفتن ملاحظات مرتبط با حوزه‌های ایدئولوژیک و بحث‌های هنجاری و ارزشی در تلاش بود در دوره جنگ، به یک نوع مدیریت تنش بر پایه ضرورت‌های ژئوپلیتیک بپردازد.

?دستور کارهای حزب جمهوری‌خواه مبتنی بر اقتضائات و الزامات برآمده از قدرت در یک نظام بین‌الملل و درعین‌حال این را هم مد نظر داشت که با تعریف دستور کارهایی در سطح متوسط از هدر رفت منابع داخلی آمریکا در جریان رقابت با اتحاد جماهیر شوروی خودداری کند و به این وسیله بتواند به بخشی از مطالبات پایگاه رأی خودش پاسخگو باشد.

?اما در دهه ۱۹۸۰ یعنی از سال ۱۹۸۰ به این سمت، معادله برعکس می‌شود. یعنی گروهی از جریانی تحت عنوان نومحافظه‌کاران از حزب دموکرات به حزب جمهوری‌خواه کوچ می‌کنند؛ چراکه احساس می‌کنند حزب دموکرات خیلی لیبرال شده و دیگر اولویت‌های دموکراسی و حقوق بشر در مواجهه با شوروی را کنار گذاشته و حتی رویکردهایی مسالمت‌جویانه را در قبال شوروی پیگیری می‌کند.

?به همین دلیل ما از دوره کارتر شاهد کوچ این نومحافظه‌کاران از حزب دموکرات به حزب جمهوری‌خواه هستیم. اگر در آن مقطع زمانی جریان‌های لیبرال و نومحافظه‌کار برای تسلط گفتمانی بر حزب دموکرات با هم رقابت داشتند، در سال ۱۹۸۰ آنچه که اتفاق می‌افتد، این است که حزب جمهوری‌خواه به سلطه یا هژمونی نومحافظه‌کاران آمریکا وارد می‌شود و در همین نقطه است که شاهد برعکس شدن معادله در حزب جمهوری‌خواه هستیم.

?متن کامل این مطلب را اینجا بخوانید

@sobhe_no

#پساترامپ *?گفتمان راست جدید ترامپیسم، ایده غالب بر انتخابات ۲۰۲۴*

?«هادی خسروشاهین»، کارشناس مسائل بین‌الملل در صوتی که برای جهان‌نما ارسال کرده می‌گوید:

?آمریکا پس از فروپاشی شوروی تبدیل به بازیگری بی‌رقیب در نظام بین‌الملل شد که این مسئله، امر بی‌سابقه‌ای در روابط بین‌الملل بود. ما حتی در عصر پیش از ملت‌دولت‌ها و دوران امپراطوری‌ها هم چنین سابقه‌ای نداریم.

?شاید جدی‌ترین واکنشی که مردم نسبت به فراموش شدنشان از جانب نخبگان سیاسی واشنگتن نشان دادند، نوامبر ۲۰۱۶ رقم خورد. در آن سال، برخی از طبقات و گروه‌های اجتماعی متوسط در آمریکا به فردی رأی دادند که نامزد ناشناخته جمهوری‌خواه بود! آنها به ترامپ رأی داده بودند که خارج از گعهده‌های سیاسی و به عنوان فردی آماتور وارد انتخابات شده بود.

?یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌های سیاست خارجی ترامپ که مسئله ایجاد بازدارندگی در فضای بین‌الملل بود، در دوران بایدن بازتولید شد. آمریکایی‌ها نیز به دلیل وقوع جنگ‌ها و سیاست‌های غلط اقتصادی تصور کردند بهتر این است که صاحب خود این تز و دکترین سکان‌دار این امور باشد تا این که جریان مقابل که تحت تأثیر جریان ترامپیسم است به قدرت برسد.

@JahanNama_News