خودمم اصلا امادگی دیدن نیلی رو ندارم
بعد فکر کن خسته از سر کار بری تو جوی که خوشایند نیست برات بعد هی هم انگلیسی بخوای حرف بزنی ، بعد خونه ی ادمی که من تا حالا ندیدمش خانومه رو

من واقعا اصلا دلم نمیخواد یارین باز ماردین و ببینه و فیلش یاد هندستون بیوفته

مهمونی دعوت شدیم خونه ی اون اژانس املاکی که رضا و وفا باهاش کار میکنن
وفا و نیلی هم هستن و من گفتم نمیرم
حالا رضا بهش مسیج داد که مرجان تا دیروقت کار میکنه نمیتونیم بیایم

الان زنگ زده که اصلا ساعت ۸-۹ شب بیان
من یه مبل در اختیار مرجان میذارم فقط استراحت کنه
قرار نیست اشپزی کنه یا کار کنه
رضا بهش گفت باشه پس با مرجان باز صحبت کنم و بهت خبر میدم
گفت باهاش صحبت کن اگر راضی نشد خودم بهش زنگ میزنم

امروز صبح رو با دلتنگی شدید برای ایران و اعضای خانواده شروع میکنیم

چون عمم یه سری عکس و فیلم فرستاد از چند وقت پیش که باغ مامانم اینا بودن و کلی دورهمی طور بوده
بساط رقص و حکم و …

اینورم دختر خالم یه سری عکس و فیلم فرستاد که تولد دخترخالم بوده بازم بساط بزن و برقص و دور همی

و من دلم عمیقا این روزها رو خواست

قشنگ جنازم و کشیدم و اوردم باشگاه از بس خسته ام

عجب ورزش دلچسبی بود

از اینا که موقع رانندگی نمیتونستم فرمون رو بچرخونم یا جون تو پام نبود برای ترمز و گاز دادن

احساس میکنم نظم و روتین زندگی از دستم در رفته

رضا میگه نه اینطور نیست اتفاقا خیلی خوب داریم اداره میکنیم ، کار و باشگاه و زندگی و تفریح و رسیدگی به یارین و نیازهاش

ولی من این حس و ندارم
بیشترشم برای اینه که خونمون مخصوصا اتاق من و لباس های سر به فلک کشیده مرتب نیست

هر بار حس میکنم که کمه وقتم

خیلی خواب با جزییاتی بود
دیدن مرگ ادما ، فرار کردنشون ، گریه و زاری
تمام حس هایی که تو خواب تجربه کردم انقدر عمیق بود که هنوز قلبم سنگینه

فقط مسموم شدنم مونده بود

من امروز سر کارم تموم شد رفتم خرید مغازه ایرانی بعدشم میوه و سبزیجات برای فردا

گفتیم بعد شام بلند شیم به جمع و جور که اونم من کله پا شدم