پیتر پارکر بعد از مرگ گوئن:

راستش به بازی دیشب بارسلونا خیلی فکر می‌کنم. بیشتر از یه بازی بود، احساس می‌کنم مثالی از واقعیت تراژدیک زندگی‌هامون بود. بارسا جایی باخت که فکر می‌کرد راحت می‌تونه ببره. از لحاظ آماری بارسلونا کاملا سرتر از تیم حریف بود و اگر بازی رو می‌دیدی کاملا مشخص بود که بارسا داره چندین برابر بهتر بازی می‌کنه، تا لحظه آخر حمله کرد اما دقایق آخر از دفاع ضربه خورد و باخت، دقیقا جایی که انتظارش رو نداشت. از طرفی این تیم دقیقا همون تیمی ان که تا چند هفته پیش لالیگا رو توی دستشون داشتن، با همون سرمربی ای که همه عاشقش بودن. یک نفر نوشته بود: "نمی‌تونیم فلیک رو مقصر بدونیم چون همونیه که 3 گانه برده و بازیکن‌ها رو هم نمی‌شه سرزنش کرد چون همونایی ان که پشت هم به بایرن و رئال چهارتا زدن." می‌بینی؟ بعضی وقت‌ها واقعا صدت رو می‌ذاری، همون راهی رو می‌ری که قبلا باهاش به یه جایی رسیدی ولی نمی‌شه. نمی‌تونی هم کسی یا چیزی رو سرزنش کنی چون بعضی وقت‌ها تقصیر من و تو اون نیست. فقط چرخ فلک اونجوری که باید نمی‌چرخه، یه جایی گیر می‌کنی که کلیدش دست تو نیست. دست کیه؟ صبر.

And if somebody hurts you, I will not fight, i will let the world burn. ?

مناسب برای سجده کردن.

عمیقا از لایرا ممنونم که فالس گاد رو بهم یادآوری کرد.

We were crazy to think
Crazy to think that this could work
Remember how I said I'd die for you?

ببینید، واقعا واقعا واقعا از این خوشحال تر نمی‌تونم باشم.

بچه‌ها!!!!!! توی الکلاسیکو قراره لوگوی کلدپلی روی کیت بارسا باشه!!!!!!!!!!!