شده از زیبایی لحظه‌ای آرزوی تمام شدنش را داشته باشی؟

حسش کردم، اون تنهایی میون خفقان مترو رو، اون ابرهای سیاهی که بدون بارون روزت رو سیاه می‌کنن و تو تنهایی، همون وقتی که داری قدم می‌زنی و به خودت میای و می‌بینی کسی کنارت نیست، اون تنهاییِ حُضار غائب رو.

آدم‌هایی که حال دیگران براشون مهمه، به جزییات توجه می‌کنن، زیر‌زیرکی کارشونو می‌کنن واقعا در سطح دیگری از گوگولی بودنن.

I can't belive october 😨. She's not octobering till the end!

برای برقراری ارتباط با آدم‌ها نیاز به روابط اجتماعی بیشتر دارم نه اضطراب اجتماعی بیشتر!

در آخر هم برای خودم متاسفم که آنقدری که در پیوی بله، در دیلی‌ام بامزه و جالب نیستم.

تجربه‌ی روز اول قبر با MRI عزیز ✨ (هنوز ورود پیدا نکردم)

من هنوز برای دنیای بزرگسال‌ها زیادی زودم. سرعت زندگی بزرگسال‌ها منو می‌ترسونه، کارهایی که باید در طی یک روز انجام بدن زیادیه، جاهایی که باید برن ترسناکه، حرف‌هایی که ازت می‌خوان بشنون زیادی بزرگ و غریبه. من هنوز آماده نیستم. من ترسیدم و مامانم را می‌خواهم.

اینطور که معلومه هر رو هر رو فایت داریم برای دانشگاه هم؛ باد بردم.

نمی‌دانم چرا کل زندگی رو زمانبندی بنا شده و من بلدش نیستم. 😭