قال رسول الله يدخل من أمتي الجنة سبعون ألفا يغير حساب فقال عكاشة ادع الله أن يجعلني منهم فقال رسول الله اللهم اجعله منهم فقال اخر ادع الله أن يجعلني منهم فقال رسول الله سبقك بها عكاشة

Ebu Hureyre (رضي الله عنه) dedi ki:

"Allah Rasulü 'Ümmetimden yetmiş bin kişi hesapsız cennete girecek' dedi. Ukkaşe '(Ey Allah'ın Rasulü!) Allah'a beni onlardan kılması için dua et' dedi. Allah Rasulü 'Ya Allah ! Onu (Ukkaşe'yi) onlardan kıl' dedi. Sonra başka biri "(Ey Allah'ın Rasulü!) Allah'a beni de onlardan kılması için dua et' dedi. Allah Rasulü 'Ukkaşe bu (hususta) seni geçti' dedi"

İshak bin Rahuye, el-Musned 77

أللهم اجعلنا منهم

سابقت رسول الله فسبقته فلما حملت من اللحم سابقني فسبقني فقال يا عائشة هذه بتلك

Aişe (رضي الله عنها) dedi ki:

"Allah Rasulü ile yarıştım ve Onu geçtim. Ne zaman ki etten yüklendim (kilo aldım), O benimle yarıştı ve beni geçti. Ardından 'Ey Aişe ! Bu (öncekinin) yerinedir (ödeştik)' dedi"

Humeydi, el-Musned 263

لم أر أحدا من أصحاب الأهواء أشهد بالزور من الرافضة

İmam Şafi'i (رحمه الله) dedi ki:

"Heva ashabı (içinde) rafizilerden daha fazla yalana şahitlik eden hiç kimseyi görmedim"

İbn Ebi Hatım, Adab'uş-Şafi'i ve Menakibuhu syf 144

ومن زعم أنه لا يرى التقليد ولا يقلد دينه أحدا فهذا قول فاسق مبتدع عدو لله ولرسوله صلى الله عليه وسلم ولدينه ولكتابه ولسنة نبيه

Harb bin İsmail (رحمه الله) dedi ki:

"Kim (avamın) taklid yapmasını ve dininde bir kimseyi taklid etmesini (caiz) görmezse (delil ile bilmek zorunda olduğunu iddia ederse), bu (ancak) Allah'ın, Rasulü'nün -Salat ve selam ona olsun- Allah'ın dininin, kitabının ve Nebisinin sünnetinin düşmanı olan bir fasık ve mubtedinin sözüdür."

İcma'us-Selef fi'l-İ'tikad, kema hekahu Harb syf 75

وكتب إلى مالك رجل من العرب يسأل عن قوم يصلون ركعتين ويجحدون السنة ويقولوا ما نجد إلا صلاة ركعتين
قال مالك أرى أن يستتابوا فإن تابوا وإلا قتلوا

Ma'n (رحمه الله) dedi ki:

"Araplardan bir adam Malik'e bir mektup yazdı ve namazı iki rek'at olarak kılıp sünneti inkar eden ve 'Biz (Kur'an'da) iki rek'at namazdan başkasını bulmadık' diyen bir topluluktan sordu. Malik 'İstitabe uygulanmasını, tevbe etmezlerse de öldürülmelerini (gerekli) gördüğünü' söyledi"

Usul'us-Sunne, li'bn Ebi Zamaneyn syf 309

Cehmiyye'nin kendisiyle meşhur olduğu inançlar nelerdir ?

1. Onlar imanın ma'rifet, küfrün ise cehl olduğunu söylemişlerdir. Bu sebeble de iman için iki şahadetin telaffuzuna ihtiyaç görmezken, cehl olmaksızın inkarı da küfür görmemişlerdir.

2. Cehmiyye'nin yanında kullarda var olan vasıflar ile Allah'ı vasfetmek caiz değildir. Çünkü bu teşbih olmuş olur. Bu sebeble onlar Halık gibi sıfatları ispat ederken, mutekellim, Semi' ve Basir gibi sıfatları nefyediyorlar. Bu sebeble Kur'an'ın mahluk olduğunu söylemişlerdir.

3. Onlar Allah'ın ilminin hadis olduğunu söylerler.

4.Onlar kulların iradesini inkar etmiş, kulların istitaa ile vasfedilmesini caiz görmemişlerdir. Onların yanında Allah yaratmış, onlarda işlemişler ve buna da mecburdurlar.

1. Onlar cennet ve cehennemin ebedi olmadığına inanırlar.

2. tefadul'ul-iman'ı inkar etmiş, peygamberlerin ve günahkarların imanının eşit olduğunu söylemişlerdir.

3. Allah'ın ahirette görülmeyeceğini söylemişlerdir.

4. Kulun mücerred akıl ile teklif sahibi olacağını iddia etmişlerdir.

Bunlar genelde kendisiyle meşhur olmuş inanç esarlarıdır. Bunların dışında da kavilleri vardır, lakin en meşhur olanlar bunlardır.

اللهم صل وسلم على نبينا محمد

ويجوز ترك القبلة في حالتين في شدة الخوف وفي النافلة في السفر على الراحلة

Kadı Ebu Şuca' (رحمه الله) dedi ki:

"İki halde kişinin kıbleyi (kıbleye yönelmeyi) terketmesi caizdir. Şiddetli korku olduğunda ve seferde binek üzerinde nafile namaz kıldığında"

Gayet'ul-İhtisar syf 8-9

والزاني على ضربين محصن وغير محصن فالمحصن حده الرجم وغير المحصن حده مائة جلدة وتغريب عام

Kadı Ebu Şuca' (رحمه الله) dedi ki:

"Zinakar iki kısma ayrılır. Evli, evli olmayan. Evli olanın haddi recmdir. Evli olmayanın haddi ise yüz celde ve bir yıl sürgündür"

Gayet'ul-İhtisar syf 39

Mu'tezilenin beş esası/dinlerin asılları

1. Tevhid: Onların tevhitten irade ettikleri mana, sıfatları inkar, isimleri ise manasız bir şekilde ispattır. Mu'tezile Allah'ı vasıflandırmayı caiz görmemiş, taaddud'ul-kudema olur diyerek inkar etmişler. Yine onlar Allah'ın isimlerinde de mana olmaz demişler. Misal, Alimun bila ilm gibi. Mu'tezilenin tevhitten kastettiği mana budur.

2. el-Adl: Onların bundan irade ettikleri, Kader ve iradeyi inkardır. Onlar kulların kendi fiilerini halk/ihdas ettiğini söylemişlerdir. Bu sebeble (kader ve iradeyi inkar) sebebiyle de onlar ümmetin mecusileri olarak isimlendirilmişlerdir. Halbuki onlar kendilerini 'Ehl'ul-Adl-i ve't-Tevhid' olarak isimlendirmişlerdir.

3. İnfaz'ul-Vaiz: Onların bundan irade ettikleri, kebaire bulaşan kimse tevbe etmezse, ebedi bir şekilde ateşte kalacağıdır. Bu sebeble naslarda varid olan tehdidin, mutlak surette yerine getirileceğine inanırlar.

4. el-Menziletu beyn'el-menzileteyn: Onların bundan irade ettikleri, fasık/günahkar müslümanların dünya da ne kafir ne de mu'min olarak isimlendirilmeyeceğidir. Onların yanında fasık, ne kafirdir ne de mu'min.

5. Emri bi'l-ma'ruf, nehyi an'il-munker: Onların bundan irade ettikleri, veliy'ul-emre hurucun caiz olduğu ve onunla kitalin meşruluğudur.

İsimlendirmeler ne kadar masumsa, hakikatler bir o kadar necaset!