❤️‍?

හිමි පිළිරුව ළග නැවතී මොහොතක් බුදු බණ පදයක සිත නිවමී... ??

?TDW?

ඉතාම දක්ශ batch එකක 'අති ම දක්ශයා'
මම වීම ගැන නිහතමානී ව ආඩම්බර වෙමි..?**
-----------------------------------------------------------------------------

ටිකක් හිත ගොළු වෙලා,,, ලියාගන්න දෙයක් හිතා ගන්න බැරි වෙලා..

එත් පුරුද්ද ට වගේ,, මේ මොහොත තුල මා මෙන් ම motivation එකක් හොයන, හැමෝම වෙනුවෙන් මගේ කතාවේ එක පරිච්චේදයක් කෙටියෙන් කියන්න හිතුවා..

දන්නව ද මේ ජීවිතේ හරිම කර්කසයි... විටක දයාබරයි, තවත් විටක හරිම රළු යි...

අපි සතුටු වෙන්නෙ අපිට
අපි කැමති දේ ලැබුනු ජීව්ත තුල විතර යි.
අපි හොයන්නෙත් එහෙම හිත් විතරම යි..

බොහෝ කෙනෙක් විශ්වාස කරන්නෙ නෑ,
අපිට කොහොම ජීවිත ලැබුනත් ඒක තුල සතුටු සෙවිය හැකි බව..

නමුත් ඒ බොහෝ දෙනා තුලින්, අල්ප ය ක් ඒ කියන අසතුටු උනු, හැඩි උන ජීවිත ලස්සන කරගන්නවා..

මම ත් ඒ අල්පයෙන් එකෙක්. ( ඒ කතාව ටිකක් දිගයි)?

ඒත් මේ පරිච්චේදය අපි මෙතතින් පටන් ගමු..

----------------------------------------------------------------------------

අපි හැමෝට ම හීනයක් තියනවා, මන් මෙහෙම වෙනවා, අරහෙම වෙනවා කියන්න...

මටත් තිබුනා එවැන්නක්...

නමුත් කිසිදවසක හැබෑ නොවෙන මානයක..

මායිම් ගම්මානෙක ඉදන්, ජීවිතේ ගැටගහන්න වෙරදරපු මට,, අයින්ස්ටයින් වගේ වෙන්න හීනයක් තිබ්බා..?
(දන්නෝ දනිති)

ඉතින් ඒ ගමන කටු බොරලු එක්ක ගලා ගෙන ගියා..

වැටෙන වාර වල, ඒ මොහොතවල් තුල හැපි හැපී, තනියම ම නැගිට්ටා..

වාර ගානක් AL කරා.

ඉගෙන ගන්න සල්ලි,
job කරලා හොයාගත්තා..

මිනිස්සු කතා කිඋවා, අත් ඇරියා, අවමන් කරා,
තවම ඔතන ද ඇහුවා..

එදා මහවැලිගම පොඩි ඉස්කෝලෙන් වැඩිම OL ප්‍රතිඵලය ගත් මම, වසර ගනනක් AL කඩ ඉම ලග රස්තියාදු කල දෛවය,,
අප්‍රතිහත සහ නොපසුබස්නා උත්සහය ට නිගා දෙන්න බැරි නිසාවෙන් ම ද කොහෙද ,
පේරදෙනිය ව්ශ්ව ව්ද්‍යාලය මට විසදුමක් කලා..

ඇතුලත් උනේ Vet faculty එකට.
කිසිම ආතක් පාතක් නැතුව ඇවිත්, මහලොකුවට language එකක් දන් නැති මම,,

ඒත් හිටියෙ හරිම ගාම්බීර ව.?

හරිම අහිංසක හීනයක් ආවා මුලින් ම. ඒ අපිව පිලිගන්න දවසෙ stage එකෙ නැගලා කතා කරපු senior අක්කා වගේ වෙන්න ඕනි කියලා

ඒත් මුල් මාස තුන ම කර කියා ගන්න දෙයක් නැතුව බැරිව හිටියා..

දුශ්කර ආර්ථික ය එක පැත්තකින් වද දෙද්දි, අයින්ස්‍ටයින් ගෙ මතකය තව පැත්තකින් අඩ ගහද්දි, එහෙට මෙහෙට දෝලනය වන මගේ හිත පාලනය කර ගන්න එක තරම් අමාරුවක් මට ඒ කාලෙ තිබ්බෙ නෑ..

ඒත් හැමදාම මහ රෑට, කල්පනා කරල විශ්වයේ කොනකට ම යන මගේ හිතුවක්කාර හිත,,
තැලෙන, රිදෙන වාරයක් වාරයක් පාස හයිය උනා..

අහිංසක හීන ටිකෙන් ටික දරුණු උනා..?

අදට ත් මතක යි,, 1st year එකේ acdemic පටන් ගත්ත පලවෙනි දවසෙ උදේ..,

නිල්පාට අපේ record book එකේ පිටිපස්ස පිටුවෙ, තිබ්බ සේරම gold medals ,scholarships ටික බිත්තියෙ ගහගත්තා.. ?️️?️️???️

හැම අවුරුද්දෙම batch top වෙන්න ඕන හිතුවා.. ?️

ඒක ත් අලවගත්තා..

අධිශ්ඨාන කරගත්තා.. මගෙ හීනෙ ට මට යන්න තියන විකල්පය මෙතන බව..

දන්නවද !
එදා ඉදන් , අවසාන දවස වෙනකම්
ඒ අධිශ්ඨාන ය ඒ ලෙසම පැවතුනා.. .

ඇත්තම යි, මට හිතුනා අධිශ්ඨාන ය පාරමිතාවක් ම බව..?

කැපකිරීම්, නිදි මරපු රෑ ගනන් දස දහස් ගානක් එක්ක, මම ම මට මවපු හීනෙට පණ පොවන්න වැඩ කලා..?‍?

පුස්තකාල ය මගෙ හොද ම යාලුවා වෙන්න පටන් ගත්තා.

හැබැයි ඒ යනකොට, දරුනු ම දරුනු හිත් රිදීම් එක්ක, ප්‍රතික්ශේප වීම් ගොඩකට මුහුන දුන්නා..

කැපිලි කෙටිලි මහ ගොඩයි,
ඒ සියල්ල ආශිර්වාදයක් ම කරගෙන ඒ ගමන ගියා..

දන්න ව ද,

කිසිම කෙනෙක් එක්ක තරග කරේ නෑ. .අරයව පරදන්න , මෙයාව පරදන්න උත්සහ කරේ නෑ...

ඒ ඇයිද,.

අනේ මට ඒ කිසිම කෙනෙක් එක්ක තරගයක් තිබුන් නෑ. ?

මට තරගෙ තිබ්බෙ මාත් එක්කම යි..
මන් තරග කරේ මාත් එක්කම යි...

හිතන්න යමක්,, ?

අපිට පාඩම් කරන්න හිතෙන් නැති කරන්නෙ අපේ හිතමයි. අපිට නැගිටින්න හිත දෙන්නෙත් අපෙ හිතම යි. ඉතින්
අපි තරග කල යුත්තේ අපි එක්කම නොවෙයි ද? ?

ඉතින්,

මන් එදා ඒ බිත්තියේ අලවපු හැමදේම අද මම achieve කරා..
හිතුව ට ත් වඩා දේවල් ලැබෙන්න අරං..

හැඩි වෙච්ච ජීවිතය ට ගෞරාන්විත recognition එකක් මම ම උපයා ගත්තා..

දන්නව ද,,අද මට හිතෙන දේ..?

මේ ලෝකෙ අපිට කරන්න බැරි,
කිසිම දෙයක් නෑ..

හිත ඇත්නම් පත කුඩා ද.?
-----------------------------------------------------------------------------
එනමු දු,

අපිට ඕන සැබෑ කර ගත හැකි හීනයක් එක්ක, ඒ වෙනුවෙන් කැපකිරීම් කරන්න පුලුවන් හිතක්.
ඒ වගේම උත්තරීත ර අධිශ්ඨානයක් ඇති, නොපසුබස්නා ධෛර්‍යක් නොවෙද..

එතකොට,
ඉරනම් , වාසනාවන් , සහ දෛවය ත් බයිලාවක් පමනි..

උදේනි කුමුදුමලී.. ?**

දකින විට ඔබේ රුව හදෙහි කිති කැවෙනවා
ඇසෙන කල ඔබේ හඬ කඳුළු නෙත පිරෙනවා
ලබන බව ඔබේ අත සිහිනෙකින් පෙනෙනවා
අහිමි ඔබ ගැන සිතා පෙමක් සිත වැඩෙනවා

~අවිශ්ක නිශාන්~

Affair එකද ඔයාගෙ targets ද??

ඔයාලා සමහරක් අයට affair එකක් ඇති. ස්කෝලේ යන නංගිලා මල්ලිලාට විශේෂයෙන්ම. සමහරක් අය කැමති girl කෙනෙක් හරි boy කෙනෙක් හරි ඇති. ඔයාලගෙ වචනෙන් කියනවා නම් crush එකක්.

ඉතින් මං ඔයාලගෙන් ඇහුවොත් ඔයාලා, ඔයාලගෙ targets වලිනුයි affair එකෙනුයි දෙකෙන් එකක් තෝරගන්න වුණොත් මොකක්ද තෝරගන්නෙ කියලා ඔයාලා මට දෙන උත්තරේ මොකක්ද??

මං ඔයාලට යෝජනා කරනවා පොඩි වෙලාවක් අරන් මේ ගැන හිතලා බලන්න කියලා⏳..

ආදරේ කියන්නෙ අපි හැමෝටම ඕන දෙයක්. අම්මලා, තාත්තලගෙන් ලැබෙන ආදරේ❤️ වගේම, අපි කැමතියි අපිට අපි කැමති තවත් කෙනෙක් ආදරේ කරනවනම්. එයාලගෙ මුළු ජීවිතේම අපි වෙනුවෙන්, අපි ළඟින්ම ඉන්නවනම්. ඒ තමයි මිනිස්සු හැමෝගෙම හැටි.

ඒත් මං මේ post එක ලියන්නෙ ඉගෙනගන්න ඔයාලා වෙනුවෙන්. විශේෂයෙන්ම O/L, A/L කරන්න ඉන්න නංගිලා මල්ලිලා වෙනුවෙන්. හැබැයි මේක ඉගෙනගන්න ඕනම කෙනෙක්ගෙ ජීවිත වලට සම්බන්ධ වෙන්න පුළුවන්.

ඔයාලා හිතන්න ඔයාලා යාළු වෙලා ඉන්න කෙනා,
- කොහොම කෙනෙක්ද??
- එයා හොඳයිද?
- ඔයාට අවංකයිද?
- ඔයාගෙ targets වලට යන්න ඔයාට උදව් කරයිද?
- සමාජගත වෙද්දි ඔයාට නිදහස දෙයිද? - ඔයාව හැමදාටම විශ්වාස කරයිද?

මේ වගේ දේවල් හිතලා බලන්න. (මෑත කාලෙ එහෙම වුණත් පස්සෙ වෙනස් වෙන්න පුළුවන් සම්භාවිතාවයකුත් තියෙනවා කියලා මතක තියාගන්න).

සමහර විට ඔයා campus යන්න ආසාවෙන් ඉන්න කෙල්ලෙක් වෙන්න පුළුවන්. මොකද ඕනම කෙල්ලෙක් ආසයි දවසක එයාගෙ අරමුණු වලට ගිහින් අම්මව, තාත්තව සතුටු කරන්න. ලස්සනට ඇඳලා කරලා ඉන්න. හැබැයි ඔයා යාළු වෙලා ඉන්න කෙනා කියනව වෙන්න පුළුවන් ඔයා campus යන්න එපා. ඔයාව මට නැතිවෙයි කියලා වගේ දේවල්. අනේ නංගී මල්ලී තේරුම් ගන්න ඔයාව එයාට විශ්වාස නම්, එයා ඔහොම කියන්නෙ නෑ. හොඳම උදාහරණය අපේ දෙමව්පියො.

ඒ වගේම ඔයා කොල්ලෙක් වෙලා, ඔයාගෙ කෙල්ල ඔයා වෙන campus එකකට ගිහින් එයාව අත් අරියි කියන බයට ඔයාට ඉගෙනගන්න උදව් කරන්නෙ නැත්නම් අනේ ඉතින් එතනත් ඇත්තටම ආදරයක් නම් නෑ.

ඇත්තටම ආදරෙයි නම්,
- අනිවාර්යයෙන්ම ඒ කෙනා ඔයාගෙ අරමුණු වලට යන්න උදව් කරාවි
- ඔයාගෙ හීන හැබෑ කරගන්න කිසිම කොන්දේසියක් නැතුවම ඔයාට හයියක් වේවි
- කිසිම වෙලාවක ඔයාට අනවශ්‍ය සිත් රිදීම් ඇති නොකරාවි
- මුළු හදවතින්ම ඔයාට ආශිර්වාදයක් වේවි.

ඒ වගේම ඔයාලා මතක තියාගන්න ඕන අනිත් වැදගත්ම දේ තමයි, ඔයාලගෙ ජීවිත වල අරමුණු වලට මුල් තැන දිය යුතුයි කියන දේ. මොකද ඔයාලා හරි තැනකට ආවෙ නැත්නම්, හොඳට සල්ලි හම්බ කළේ නැත්නම්, සමාජෙ පිළිගන්නා මට්ටමක හිටියෙ නැත්නම්,, ඔය දැන් ආදරෙයි කියන කොයි කවුරුත් ඔයාලා ළඟ නැති වේවි (අම්මා, තාත්තා ඇර).

අන්න ඒ නිසා ඔයාලගෙ අරමුණු, හීන වලට මුල් තැන දෙන්න. ඔයාට වගේම ඔයාගෙ අරමුණු වලටත් ආදරේ කරන කෙනෙක්ව ඔයාලගෙ ජීවිතයේ සහකරු විදිහට තෝරගන්න. සමහර විට ඒ දවසට තව කල් ඇති. එදාට ඔයාලට ජීවිත ගමනෙ වෙහෙසකින් තොරවම ඔයාලගෙ අරමුණු වලට යන්න පුළුවන් වේවි.

කාලයට ඉඩදෙන්න. ඔයාගෙ අරමුණු එකින් එක ඉෂ්ට කරගන්න. ඔයාට ඇත්තටම ආදරේ කෙනෙක් ඔයා ළඟ නතර වේවි. කාලෙන් කාලෙට එන පුංචි පුංචි මිනිස්සුන්ට ජීවිතේ සදාකාලික නවාතැන වෙන්න ඉඩ දෙන්න එපා.

ඉතින් හරිම ආදරෙන් ලිව්ව post එකක්. අනිත් අයව සතුටු කරන්න මහන්සි ගන්නවා වෙනුවට, මේ ටික කාලෙ ඔයාවම සතුටු කරගන්න මහන්සි ගන්න..

මේක වැදගත් වෙයි කියලා හිතන ඔයාගෙ හැම යාළුවෙක්ටම share කරන්න. නැත්නම් එයාලව tag කරන්න. ඔයාලගෙ අත්දැකීම් අනිත් අයත් එක්කත් අනිවාර්යයෙන්ම comment එකකින් share කරගන්න..

හීන වෙනුවෙන් කැප වෙන ඔයාට ජයෙන් ජය?..

©️ Study with Gimi

#studywithgimi #lifeinspiration

|  වෙදකම අතහැර -
          නඩුකම ගන්නම්

නීති උගත්තට
බය නෑ මම නම්
දඟ වැඩ කෙරුවොත්
ඉවසන් නෑ මං
නුඹගේ නඩුවත්
මමම අහන්නම්
වෙදකම අතහැර
නඩුකම ගන්නම්

නුඹෙ කලු ලෝගුව
මම පොරවන්නම්
ගෙදර උසාවියෙ
විනිසුරු වෙන්නම්
වරදට හේතුව
නුඹෙන් අහන්නම්
තිබුණොත් වරදක්
ටිකක් රවන්නම්

රවන අතරතුර
හිනා වුණොත් නම්
විනිසුරු දරුණුයි
කේන්ති ගන්නම්
දඬුවම් වැඩිකර
කන මිරිකන්නම්
ගෙදර උසාවියෙ
හිනාව තහනම්

                     | මෙතා

දින 07කින් එල්ලා මැරීමට නියම වුණු සිරකරුවෙක්ව ඔහුගේ අන්තිම දින 07 සඳහා වෙනත් හිරකූඩුවකට මාරු කරන ලදි.

වසර ගනනකින් හිරු එලියවත් නොදුටු ඔහුට ලැබුණු අලුත් කුටියත් කෑලි කැපිය හැකි කළුවර එකක් විය.

"හලෝ යාළුවා ඔයාට කොහොමද"

එහා සිර කුටියේ සිටි සිරකරු අලුතින් මාරු උනු සිරකරුගෙන් ඇසුවේය.

අලුතින් මාරු උන සිරකරුවාට පුදුම සතුටක් දැනුනේය.

ඒ තමන්ගෙ අවසාන දින කිහිපයේ හරි කතා කරන්නට කෙනෙක් හමුවීම ගැනය.

මෙලෙස මේ දෙදෙනා ඔවුන්ගේ විස්තර කතා කලහ.

කල වැරදි පාපොච්චාරණය කලහ.

" මට ඔබවත් කතා කරන්න හම්බුණ එක හොඳයි,
වසර 10කින් මං ඉර එලියක් දැකල නෑ,
හැමදාම හිටියේ අඳුරු කාමරවලමයි, වෙලාවක්වත් හරියට මං දන්නෑ"

මාරුවුණ සිරකරුවා එසේ පැවසීය.

"මගෙ සිර කුටියේ තියෙනව පොඩි සිදුරක්,
මට මේකෙන් පුලුවන් බලන්න පිටත ලෝකය.
දුක් වෙන්න එපා මිත්‍රයා මං ඔබට මේකෙන් බලල මං දකින දේ කියන්නම්"

පරණ සිරකරු අලුත් සිරකරුට පිළිතුරු දුන්නේය.

"සුභ උදෑසනක් මිත්‍රයා,
දැං උදේ 6ට විතර ඇති,
පුංචි ලමයි දෙන්නෙක් ස්කෝලෙ යනවා,
ඈතින් ඉර පායාගෙන එනවා හරිම ලස්සනයි,
ඈත තියෙන අඹ ගහක කුරුල්ලෙක් අඹ ගෙඩියක් කනවා"

මෙලෙස පරණ සිරකරු ඔහු දකින දේවල් අලුත් සිරකරුවාට පවසන්නට විය.

අලුත් සිරකරු ඒ සියල්ල නොදුටුවත් ඔහු කියන දේවල් අසා සිතින් මවාගන්නට විය.

ඔහුට පුදුම සැහැල්ලුවක් දැනිනි.

"දැං රෑ වෙලා,
අද පෝය දවසක් ඈත කන්දෙන් හඳ ලස්සනට පේනව,
සුදු ඇඳගත්තු මිනිස්සු ඈතින් පන්සල් යනව පේනව"

ඒ එදින රාත්‍රියයි.

"අද නම් වැහි දවසක්,
මුලු අහසම අඳුරු කරල,
ආ ආ ඈතින් කෙල්ලෙකුයි කොල්ලෙකුයි කුඩයක් අස්සෙන් යනව තුරුල් වෙලා,
කෙල්ල රතුයි කහයි බෝල ගවුමක් ඇඳල"

ඒ දෙවැනි දිනයයි.

"මටත් මතක් වෙනවා ඉස්සර මං මගෙ ගෑණු ලමයත් එක්ක පාරවල් වල ඇවිදපු හැටි"

අලුත් සිරකරු පිළිතුරු දුන්නේය.

"අද නම් ස්කෝලෙ පොඩි ළමයි පෙරහැරක් යනව,
චූටි චූටි ළමයි මල් අරං කොඩි අරං පෝලිමට යනව හරිම ලස්සනයි මිත්‍රයා"

ඒ තෙවැනි දිනයි.

මෙලෙස පරණ සිරකරු තමන්
දකින සෑමදෙයක්ම අලුත් සිරකරුට පැවසුවේය.

අලුත් සිරකරු සියල්ල සිතින් වින්දේ පරණ සිරකරුට ස්තුති කරමිනි.

ඒ වසර ගණනාවක් නොදුටු ලෝකය ගැන අසා හෝ සතුටුවන්නට ඔහුට අවස්තාව ලැබුනු බැවිනි.

මේ ආකාරයෙන් හයවැනි දිනය උදාවිය.

අලුත් සිරකරු සිය මිතුරා ඇමතීය.

"යාලුවා ඔබට අද මොනවද පේන්නේ"

නමුත් පැරණි සිරකරුගෙන් පිලිතුරක් ලැබුනේ නැත.

ඒ නිසා ඔහු කෑම ගෙනත් දීමට පැමිණි ජේලර්වරයාට මෙසේ කීවේය.

"අසනීපයක්වත්ද එහා පැත්තේ සිරකරුවාට ඔහු කතාවත් කරන්නෑනේ"

"එයාව අද උදේ එල්ලල
මැරුවා"

ජේලර්වරයාගේ පිළිතුරෙන් සිරකරුවා අන්දමන්ද විය.

මන්ද පරණ සිරකරු එල්ලාමැරීමට නියම වූවෙක් බව ඔහු කිසිදා නොසිතීය.

"අනේ එහෙනම් මාව ඒ කුටියට දාන්න පුලුවන්ද"

ඔහු ජේලර්වරයාගෙන් ඉල්ලා සිටියේය.

"ඒ මොකටද"

" ඒ කුටියේ පොඩි සිදුරක් තියෙනවලු මට අද දවස විතරක්වත් ඉර එලියක් දැකගන්න ආසයි"

එසේ පවසා සිරකරු විසින් පහුගිය දවස් කිහිපයේ අනිත් සිරකරු පැවසූ දෑ ජේලර්වරයාට පැවසුවේය.

මෙය අසා සිටි ජේලර්වරයාගේ ඇස් වලින් කඳුලු කඩා වැටිනි.

" ඒ කුටියේ එහෙම සිදුරක් නෑ,
මේ සිරගෙදර තියෙන අපිරිසිදුම කුටිය ඒක,
ඒ වගේම ඒ හිටපු සිරකරුවගෙ ඇස් 02ම පේන්නෑ,
ඔහු කරල තියෙන්නේ අවුරුදු ගනනකින් ඔබ වටපිටාව දැකල නෑ කීව නිසා ඔබේ හිත හදන එක,"

මොහොතක් සිතන්න.

අපිට ජීවිත කාලය තුලදී තමන්ගේම අයගේ සතුට වෙනුවෙන් යමක් කිරීමට කොපමණ අවස්තා ලැබී තිබෙනවාද?

නමුත් අපි ඒ අතරින් උත්සහ කර ඇත්තේ කීවතාවක්ද?

එසේනම් අන් අය,පිට මිනිසුන් ගැන කවර කතාද?

කෙනෙකුගේ සිතක් හැදීමට ඔහුගේ දැනහැදුනුම්කම් වලින් වැඩක් නැත.

වැදගත් වන්නේ අපිට පුලුවන්කම තිබියදීත් එය කලාද නැද්ද යන්නයි.

එය කිසිවක් බලාපොරොත්තුවෙන් නොව තම ආත්ම තෘප්තිය වෙනුවෙනි.

තවකෙකුට උදව්කිරීම යනු මුදල්ම නොවේ.

ඔබෙන් ලැබෙන එක සිනහවක්,එක වචනයක්,උපකාරයක් තවකෙකුට ඒ මොහොතේ වටිනාම දෙය විය හැකිය.

( උපුටා ගැනීමකි )

??

අද රෑට අද රෑට අද රෑට දානවා??

හද කවුළු වසා ලූ

කළු මේඝ වන් රුදුරු

කඳුළු මුතු වෙලා ලූ

මතක චිතකය ඇවිලු

ජීවිතය පතා ලූ

සුසුමින්ම යලි බැඳුණු

නෙත් ඉමෙන් වැසී ලූ

මා සොයන නිම් වළලු

@Tehaneebhagya
@240327
#හිත්අරණ?