Москва почтасининг бланкасига қистаниб ёзилган отамнинг энг охирги мактуби ҳозиргача сақланиб қолган. Унинг ҳар бир жумласидан ҳадик-хавотир сезилиб туради: «бугун бўлмаса, эртага ҳибсга оладилар». У онамга болаларни кўз қорачигидай авайлаб-асрагин деб, қайтақайта тайинлаган, боз устига, менинг виждоним тоза, ҳеч қандай айбим йуқ деб қасам ичган эди. Афсуски, у пайтлари бунақа қасамларнинг сариқ чақачалик қиммати йўқ эди.

Овул чегарасида от минган почтальон кўриниши биланоқ биз кўзимиз қинидан чиққудай бир алфозда унга термилардик: балки, отамиздан ёки унинг оға-иниларидан хат келтиргандир? Почтальон ўзини қўярга жой тополмай қоларди. У шошиб-пишиб, тезроқ ёнимиздан ўтиб кетишга ҳаракат қиларди.

Онам товушини чиқариб хатни ўқиб берди. Хатида у ҳар биримизни сўраб-суриштирган, соғлигимиздан хавотирланган, айниқса, оғаси Тўрақулнинг тақдиридан кўп қайғурган эди. Ўзи тўғрисида: «Бизни Манчжурия чегарасига яқин жойларга темир йўл қурилишига жўнатдилар. Жуда совуқ. Менинг икки буйрагим ҳам шамоллаб қолди. Бу ерда ҳар бир кишига норма беришади. Агар нормани бажармасанг, овқатдан маҳрум қиладилар. Оғир юк кўтаришим билан буйракларим сирқираб оғрий бошлайди. Касалдан ва қорним тўйиб овқат емаётганимдан яримжон бўлиб қолдим. Ўзларинг ҳам билиб турибсизлар. Норасида болалар камайиб боряпти... Агар қурбингиз етса, менга ярим пуд талқон жўнатинглар. Шунда яна беш-олти ой яшашим мумкин...», деб ёзган эди.

(Asar o'zbek tilida yozilgandek. O'qilishi yengil, ta'siri qandayligini esa yuqordagi parchalardan ilg'ash qiyin emas. Tarjimonning mahoratiga qoyil)

@Hoshiyadantashqari

Chiroyli gaplar, iqtiboslar, ta'sirli videolar xuddi giyohvand moddaga o'xshaydi. Boshida o'qib eyforiyga berilasan, saldan keyin esa yana oldingi holatingga qaytasan.

Yomon tomoni endi sen o'zing o'qib ta'sirlangan narsalarni atrofingdagi odamlardan kutasan. Ularni aslida odatiy munosabatini endi sen ko'tara olmaysan. Qo'pollik deb qabul qilasan. Odamlardan ko'ngling qola boshlaydi. O'zing istamagan holatda yolg'izlik ummoniga g'arq bo'lasan...

@Hoshiyadantashqari

O'z to'ningga agar solsang yuz yamoq,
O'zga to'nin so'ragandan yaxshiroq.

Saʼdiy Sheroziy

@Hoshiyadantashqari

«Yozilayotgan maqola bugunning muammosini ochib berishga qaratilib, jasorat bilan yozilmas ekan, o‘nlab kitob yozsangiz ham kafedra yoki fakultet jamoasining "maqtovi" dan keyin suvga otilgan tosh kabi cho‘kadi. Universitet buyurtmasini bajarish uchun yozilgan har bir maqola muallifni ichki g‘ayri axloqiy holatga olib keladi va real hayotdan uzoqlashtiradi. Professor-o‘qituvchilarning eng katta muammosi ularning reallikdan qo‘rqishi va undan uzilib qolganligidir».

- Hamid Sodiq

#Nazmiy

​​BOLA-CHAQA

“Men ketdim!” — dedi Shiroq,
Bu so‘nggi qaror edi.
Sen ham borarding, biroq
Bola-chaqang bor edi.

Tug‘ ko‘tardi Er To‘nga,
Ketdi Zarafshon bo‘ylab.
Sekin qaytding ortingga
Bola-chaqangni o‘ylab.

Bola-chaqa deb sotding
Yovga Yurt og‘asini.
Ichkaridan qulatding
Toshkand darvozasini.

Sen ham odamsan nahot?
O‘rning yo‘g‘u bordaysan.
Do‘ppi tor kelgan zahot
Bola-chaqam bor deysan.

Quritardim zotingni,
O‘tirmasdim she’r so‘ylab.
Aytolmayman otingni
Bola-chaqamni o‘ylab…

Iqbol Mirzo,
O‘zbekiston Xalq shoiri

@Hoshiyadantashqari

@Hoshiyadantashqari

“Ota oʻgʻliga dedi:
-Oʻgʻlim, har qadamingni ehtiyot bo‘lib bosgin!
Oʻgʻil otaga javoban:
-Otajon, oʻzingiz xushyor boʻling, men izingizdan ketayapman.”

Jubron Xalil,
"Kesik qanotlar"

@Hoshiyadantashqari

Hindistonlik sartarosh o‘z ish joyida televizor o‘rnatish o‘rniga, o‘z navbatini kutayotgan mijozlar uchun kichik bir kutubxona tashkil qildi va "Kitob o‘qigan insonlarga 30% chegirma bor" deb yozib qo‘ydi.

Insonlar o‘zgarishi uchun hamma narsani hokimiyat qilishi shart emas. Siz ham kichik harakatingiz orqali insonlar ongini rivojiga ulkan hissa qo‘sha olasiz.

© ijtimoiy tarmoqlardan

@Hoshiyadantashqari