https://hosseinladjevardi.blogspot.com/2023/12/blog-post_19.html

چرا کنفرانس بلوچستان پوشش خبری لازم را نداشت

دومین کنفرانس انجمن پژوهشگران ایران در رابطه با بلوچستان پس از ۱۳ سال در روز شنبه ۹ دسامبر در دانشگاه اِل اِس ای در لندن برگزار گردید.

هدف از انجام دومین کنفرانس در رابطه با مسائل بلوچستان آشنایی بیشتر هموطنانمان با بلوچستان و خواهران و برادران بلوچ مان از یک سو و از دیگر سو جلب توجه بین المللی به خشونت و سرکوب و کشتاری است که از سوی جمهوری اسلامی بر بلوچستان وارد می شود.

بدین مناسبت روز نهم دسامبر را که روز جهانی ژنوساید میباشد را همزمان روز بلوچستان اعلام کردیم و روز ۱۰ دسامبر هم که روز جهانی حقوق بشر است معنا و مفهوم گسترده تری را به کنفرانس داده بود.

هدف بیشتر ما از این کنفرانس نشان دادن مشکلات عدیده ایست که هر روزه و خاصه در یکسال و نیم گذشته و از شروع جنبش زن، زندگی آزادی بر بلوچستان وارد شده است.

در کنفرانس از فقر، گرسنگی و محرومیت مردم بلوچ گفته شد و جمهوری اسلامی می گوید آنها تروریست و تجزیه طلب هستند.

در کنفرانس از عدم دسترسی برابر به بهداشت و درمان و آموزش و بیکاری و …، گفته شد و جمهوری اسلامی می گوید آنها تروریست و تجزیه طلب هستند.

در کنفرانس از وضعیت کودک همسری، کودک کار و کودک سرباز گفته شد و جمهوری اسلامی می گوید آنها تروریست و تجزیه طلب هستند.

در کنفرانس از حقوق زنان، ادیان و مذاهب و اقوام، کشتار بی امان و خشونت بی حد رژیم گفته شد و جمهوری اسلامی می گوید آنها تروریست و تجزیه طلب هستند.

ولی سوال اینجا بود که چرا این کنفرانس پوشش خبری لازم را پیدا نکرد؟

لازم به یادآوری است که جای سپاسگزاری از تلویزیون ایران فردا، تلویزیون کلمه، ایران اینترنشنال و روزنامه کیهان و چندین سایت خبری دارد؛ ولی تعجب اینجا بود که در دو قدمی تلویزیون بی بی سی از آنها خبری نبود و این در حالتی بود که تلویزیون بی بی سی برای یک برنامه چند دقیقه ای و برای مهمانانش هزینه سفر و هتل و پذیرایی اختصاص می دهد.

شاید و اگر در کنفرانس بلوچستان ما هم هموطنان بلوچ مان را تروریست و تجزیه طلب خطاب می کردیم این کنفرانس هم از پوشش خبری گسترده برخوردار بود.

کَس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من.

حسین لاجوردی

Blogspot

چرا کنفرانس بلوچستان پوشش خبری لازم را نداشت

ایران آینده ایران حسین لاجوردی برنامه

https://youtu.be/a0fVr0Qbk-I?feature=shared

YouTube

امروز و فردای ایران با دکتر حسین لاجوردی- 439

حسین لاجوردی، متخصص آمار و جامعه‌ شناس و بنیانگذار و رئیس کنونی انجمن پژوهشگران ایران است. او در سالهای ۱۹۷۳-۱۹۷۶ مدیر اجرایی پروژه رشد جمعیت در ایران (زیر نظر سازمان توسعه و جمعیت ملل متحد) بود، و در سال ۱۹۷۸ دکترای خود را در زمینه جامعه‌شناسی از دانشگاه…

شنبه گذشته کنفرانس بلوچستان در لندن برگزار شد. افتخار ما در انجمن پژوهشگران بود که فعالان زن بلوچ با آگاهی، توانایی و شجاعت شهادت دادند، گزارش دادند و در کنار پروفسور جاوید رحمان، پروفسور پیام اخوان، دکتر فریدون رحمانی به همراه دیگر فعالان بلوچ که در سالن حضور داشتند با هم از درد و رنج و تبعیض عمدی و سیستماتیک صحبت کردند. در این گفتگوی هفتگی از ایران فردا در اینباره بیشتر گفتم. شما را به تماشای آن دعوت میکنم
اطلاعات بیشتر در شبکه های اجتماعی و وبسایت انجمن پژوهشگران ایران در دسترس است

https://hosseinladjevardi.blogspot.com/2023/12/blog-post_12.html

Blogspot

گزارش - «بلوچستان: کرامت انسانی، آزادی و عدالت برای همه»

ایران آینده ایران حسین لاجوردی برنامه

https://www.youtube.com/live/J-7FLEEDVoU?feature=shared

بلوچستان: کرامت انسانی، آزادی و عدالت برای همه
بلوچستان: انسانى بستار ،آزاتى و ادل په سجهینان

پخش زنده

نشست یکروزه - شنبه ۹ دسامبر برابر با ۱۸ آذر ۱۴۰۲ – لندن

پنجاه و دومین کنفرانس انجمن پژوهشگران ایران مصادف با هفتاد و پنجمین سالگرد روز حقوق بشر سازمان ملل متحد تحت عنوان «کرامت انسانی، آزادی و عدالت برای همه» و با حضور دکتر جاوید رحمان، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر در ایران، و دیگر متخصصان، صاحبنظران و مدافعان حقوق بشر بلوچ که از تجربه تبعیض سیستماتیک و عمدی برای ما خواهند گفت، برگزار خواهد شد.اتفاقات یکسال گذشته نمایانگر تبعیض سیستماتیک و خشونت مستمر و بیحد و مرز نیروهای حکومتی علیه هموطنان بلوچ ما بوده است. خشونتی که نهادهای بین المللی و گزارشگران سازمان ملل متحد از آن به عنوان جنایت علیه بشریت نامبرده اند. ولی مسائل و مشکلات بلوچستان مختص یکسال گذشته نیست.

نشست اول ۱۰ صبح – ۱ بعدازظهر (انگلیسی)

-دکتر فریدون رحمانی استاد دانشگاه – نگاه تطبیقی به حقوق اقلیت در موازین و استانداردهای بین المللی و بلوچستان
-فریبا بلوچ مدافع حقوق بشر – شهادت یک زن مدافع حقوق بشر
-صباح بندویی نماینده گروه حقوق بشر بلوچستان به شورای حقوق بشر – چهل و چهار سال تبعیض سیستماتیک و عمدی
-دکتر سیما ثابت متخصص امور ایران نگاهی استرتژیک به بلوچستان
-بیژن کیان قائم مقام رهبری تیم مدیریت امنیت و اطلاعات ملی کابینه پرزیدنت ترامپ در دوره انتقال قدرت عدم سرمایه گذاری – سیاست عمدی
-ناصربلیده‌ای دبیرکل حزب مردم بلوچستان قتل بلوچ: جنایت علیه بشریت یا قتل بدون عقوبت؟
-پروفسور پیام اخوان حقوقدان، استاد دانشگاه تعریف جنایت علیه بشریت و بلوچستان
-دکتر جاوید رحمان گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد – بلوچستان: جنایت علیه بشریت؟

نشست دوم ۲ تا ۶ بعدازظهر (فارسی)

-دکتر فریدون رحمانی استاد دانشگاه نگاه تطبیقی به حقوق اقلیت در موازین و استانداردهای بین المللی و بلوچستان
-دکتر رویا برومند بنیاد برومند اعدام و قتل حکومتی در بلوچستان
-فریبا بلوچ مدافع حقوق بشر – شهادت یک زن مدافع حقوق بشر
-محسن برهانزهی فعال حقوق بشر گزارشی از جمعه خونین زاهدان و خاش
-فریبا برهانزهی مدافع حقوق بشر قصه دو کودک
-لائبه آرام نویسنده و فعال حقوق زنان بلوچ تلاقی جنسیت، مذهب، عرف‌های اجتماعی، مسائل اقتصادی و سیاسی در شکل‌گیری هنجارهای جنسیتی بر علیه زنان بلوچ
-پیام ویدیویی دکتر رضوان مقدم پژوهشگر و مدافع حقوق زنان «قتل ناموسی بس!»
-شهین نصرتی شاعر و نویسنده فعال حقوق زنان و کودکان گزارشی از کم و کیف آموزش و پرورش دختران و امرار معاش زنان بلوچ
-دکتر عبدالستار دوشوکی مرکز مطالعات بلوچستان تبعیض عمدی و سیستماتیک در آموزش عالی
-پیام ویدیویی دکتر سعید پیوندی جامعه شناس و استاد دانشگاه اهمیت آموزش در ساختن آینده
-مسعود رئیسی سردبیر سایت خبری رسانک فقر تحمیلی حاکمیت در بلوچستان
-پیام ویدیویی نیک آهنگ کوثر تحلیل گر مستقل آب و محیط زیست عواقب عدم امنیت آب
-رحیم بندویی عضو شورای مرکزی حزب مردم بلوچستان تشدید مالکیت زدایی خشونت آمیز مِلکی از مردم بلوچ از دوران احمدی نژاد به این سو
- شیرین رضویان شعری برای بلوچستان

YouTube

Balochistan: Dignity, Freedom and Justice for All بلوچستان: کرامت انسانی، ازادی و عدالت برای همه

‘Baluchistan’ ‘Dignity, Freedom, and Justice for All’ The situation of civil, political, economic, social, cultural rights of the Iranian Baloch People 9 December 2023 - Central London The English panel will hear a report on the events of and since September…

https://aciiran.com/farsi/%d8%a8%d9%84%d9%88%da%86%d8%b3%d8%aa%d8%a7%d9%86-2/

.../تاریخ تحولات سیاسی - اجتماعی در تمامی کشورهای جهان و جوامع پیشرفته و دموکراتیکِ امروز، نمایانگر این است که تمامی جوامعی که توانسته اند راه پیشرفت و اعتلای خود را هموار کنند همگی یک مسیر مشترک را پیموده اند و آن هم تنها جلب حمایت و اعتماد اجتماعی مردم بوده است.

سوال بسیار مهم و اساسی این است که آیا ما پس از یک قرن مبارزات آزادیخواهانه این شایستگی و لیاقت را داریم که به جامعه پیشرفته ای بدل شویم و با وجود خیل عظیم نیروی انسانی متخصص و صاحب نظر و ثروت هنگفت زیرزمینی که در امروز ایران وجود دارد امروز و فردای روشنی را برای نسل های آینده خود بسازیم.

پاسخ من بدین سوال بسیار روشن است. این توانایی و این تفکر آیندهِ نگر برای بچه هایمان و آینده کشورمان وجود دارد و باید بدنبال ابزار عملی و اصلی آن بود.

در تمامی کشورهای دموکراتیک و پیشرفته زمانی مردم توانستند به یک اعتماد اجتماعی - سیاسی برسند که امکان ایجاد و حضور یک رسانه آزاد، بیطرف و مستقل مردمی بوجود آمده بود. امروز هم گام نخست برای رسیدن به خواسته هایمان و نه خواست های بیگانگانِ دشمن ایران وجود یک رسانه مردمی و ایرانی است که از هیچ کجا جز مردم ایران دستور و فرمان نگیرد و بتواند فارغ از پایگاه اصلاح طلبی و پوشش سیاست های ابر قدرت ها و کشورهای همسایه و در نهایت دشمنان ایران این راه را هموار و این اعتماد را فراهم آورد.

تنها رسیدن به چنین جایگاهی است که می تواند برای امروز و فردا و رسیدن به خواست های صد ساله ما جامه عمل بپوشاند. راهکاری که غیر ممکن نیست و با کمی تامل و فکر و خرد انجام پذیرد و آن زمانی است که دیگر رسانه ها و سیاست های ایرانِ ما را رسانه های انگلیس و آمریکا و عرب ها تعیین نکنند.

ما باید بتوانیم روزی به جامعه جهانی بازگردیم و از این نکبت، حقارت و اتهام تروریست بودن نجات پیدا کنیم.

ایران فرزندانش را صدا کرده است، پاسخگویش باشیم. / پایان

https://hosseinladjevardi.blogspot.com/2011/02/blog-post.html

Blogspot

پاسداران ایران روی سخنم با شماست

ایران آینده ایران حسین لاجوردی برنامه

https://aciiran.com/farsi/2661-2/

خشونت در ابعادی غیر قابل باور
اسرائیل ـ حماس، فلسطین و جمهوری اسلامی

چند روزی است بمانند چندین سال گذشته بازهم خمپاره و موشک و توپ و تانک خاورمیانه را در خود فرو برده است و خروجی آن مرگ و میر و در به دری هزاران انسان از سوئی و از دیگر سو خشونتی مهار ناشدنی غیر قابل باور است.

خشونتی به بهائي بس گران که تحقیر و از دست شدن جان انسان هایی را شامل می شود که اکثریت قریب به اتفاق آنان کوچکترین گناهی ندارند جز اینکه در آن منطقه به دنیا آمده اند و اجبار به ادامه زندگیِ از پیش تعیین شدهِ خود هستند.

حماس حمله می کند، در کمتر از ۵ ساعت بیشتر از ۱۲۰۰ نفر اسرائیلی را در خانه خودشان قتل عام می کند و از سوی اسرائیلی که می شود گفت امنیتی ترین کشور جهان است، در عرض آن پنج ساعت هیچ اثری از مقابله با کشتارِ بی رحمانه حماس دیده نمی شود - پنج ساعتی که عواقب آن کُشتار را می توان جهنمی برای مردم اسرائیل دانست. آیا بنظر نمی رسد این سوال بزرگی است که ماموران و مسئولان در آن پنج ساعت سیاه و کشتار مردم شان چه می کردند؟ که همچنان در انتظار پاسخش باقی مانده ایم.

اسرائیل به دلیل حق دفاع از خود، در صدد جبران بر می آید و به ازاء هر یک نفر تاکنون ۵ نفر را کُشته است. فرمان اخراج و تخلیه منطقه غزه صادر می گردد،‌ آب و برق و مایحتاج عمومی ممنوع و حکم و دستور خانه به دوشی و بی خانمانی و اخراج بیشتر از ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار نفر از خانه و کاشانه خود به اجرا در می آید.

خشونت در تمامی ابعاد آن و از جانب هر شخص و دولتی محکوم است و تحقیر انسان و انسانیت را به دنبال دارد. بدون هیچگونه قضاوت ارزشی، این مجموعه رویداد ها در قرن بیست و یکم ننگ آور و خجالت آور است و ما شاهد خشونت های گسترده ای هستیم که اگر امروز هم مانند ۷۰ سال پیش جهان از رهبران با فکر و تصمیم گیری برخوردار بود شاید شاهد چنین وحشیگری هائي نمی بودیم،.

امروز فلسطین کجاست که تلاش می شود به مردم و اذهان عمومی گفته شود حماس با فلسطین جداست؟ می توان حماس را قلع و غم کرد و نامی از فلسطین به میان نیاورد، ولی فلسطین همچنان فلسطین است و فلسطین باقی خواهد ماند.

باورش سخت است که حماس با تمامی ضربات سهمگینی که خورده دیگر وجود نداشته باشد. زهی خیال باطل. خشونت، کینه و تنفر و انتقام جویی به دنبال دارد همانطور که در این سالها شاهدش هستیم. حماس (یا حماس با هر نام دیگری در آینده) و فلسطین از یکدیگر جدا نیستند - اربابان شان متفاوت است، یکی جمهوری اسلامی و دیگری عربستان سعودی و یا هر دولت دیگری که برای منافع خودش هر کدام از آنان را حمایت کند.

جمهوری اسلامی کجای این معادله قرار دارد؟

جمهوری اسلامی در تمامی سطوح این جنگ خانمان برانداز و انسان کُش و از چهار دهه پیش تا کنون همیشه حضور داشته است چرا که همیشه برای ادامه حاکمیت سیاه و ننگین خود به دنبال بحران در داخل و خارج از ایران و در منطقه بوده است.

امروز حکومت جمهوری اسلامی در داخل خود دست به گریبان مشکلات بسیار گسترده ای است که برای هیچ کدامشان پاسخ قانع کننده ای برای مردم ایران که ایستاده اند تا ایران را از این حکومت وحشت و سیاهی و غارتگر پس بگیرند ندارد و برایش هیچ راهی جز یک جنگ و بحران های منطقه ای وجود ندارد که حاصل روشن آن همین جنگ امروز حماس و اسرائیل است.

آیا این جنگ با تخلیه غزه و کشتار هر آنچه بیشتر آن به اتمام خواهد رسید؟

آیا دامنه این جنگ منطقه و ایران ما را هم در بر خواهد گرفت؟

آیا در این بُرهه حساس، وظیفه و مسئولیتی برای ما مردم ایران که بنا به گفته بعضی مقامات جمهوری اسلامی بیشتر از ۹۰٪ مان به دنبال سرنگونی تمامیت، کُلیت و موجودیت این نظام سیاه و ننگ آور هستیم وجود دارد و ما کجا قرار داریم؟

ایکاش ما ایرانیانی که به دنبال بازپس گیری ایران مان هستیم امروز و در این بُرهه حساس و سرنوشت ساز دارای یک ائتلاف اپوزیسیونی و یک رسانه ای که فارغ از هرگونه ایدئولوژی به امروز و فردای ایران بیاندیشد بودیم که در این دُنیای وحشی و سَر در گُم این توان را می داشتیم با ایجاد یک اتاق فکر به آینده بچه هایمان و کشورمان بیاندیشیم و تصویری روشن را به مردمانمان ارائه دهیم.

امروز، نه دیر است و نه دور. چرا که شاهد گُسترش دادخواهی های «زن، زندگی آزادی» و حضور جوانانی هستیم که با آگاهی های بسیار از تجربه چهاردهه گذشته ای که ما اپوزیسیون سنتی فاقد آن بودیم، و پهنه بی بدیل اینترنت و فضای مجازی، برخوردارند و تا رسیدن به خواسته هایشان که در بالاترین مرتبه آن سرنگونی جمهوری اسلامی است از پای نخواهند نشست. با نبود جمهوری اسلامی آرامش و صلح به ایران و منطقه بازخواهد گشت.

ایران فرزندانش را صدا کرده است، پاسخگویش باشیم.

حسین لاجوردی - پاریس

نیاز بُمب دیگری در قوه قضائیه

علی اکبرخان داور در بهمن ماه ۱۳۰۵ و در آغاز دوره ششم مجلس شورای ملی، در ترمیم کابینه حسن مستوفی وزیر عدلیه شد. علی اکبرخان داور که در زمان های پیش از وزارت هم در دوره ای « مدعی العموم بدایت طهران » بود و با عدالتخانه آن زمان که بطور کامل در اختیار آخوندها بود آشنائی کامل داشت بگفته خودش آن را دگرگون کرد و بُمبی در عدلیه انداخت.

داور بر آن شده بود که باید برای ایران « دادگستری» ایجاد کند و آن را از تیول آخوندی نجات دهد که از پشتیبانی سیاستمداران زمان خودش و خاصه رضاشاه برخوردار بود.

علی اکبرخان داور که او را امیر کبیر دوران خودش نیز گفته اند در نطقی در مجلس شورای ملی گفته است که آمدم برای اصلاح عدالتخانه و تنها راه را ویران کردنش یافتم تا بتوان بنای جدیدی بر پا ساخت.

داور که برای ایجاد دادگستری نوین ایران با کارشکنی ها و مخالفت های بسیاری مواجه بود بر آن شده بود که قانون مدنی ایران، سازمان ثبت اسناد و املاک و سازمان ثبت احوال را ایجاد کرد.

چرا در مورد داور و دادگستری و قوانین مدنی و تشکیل سازمان های ثبت اسناد و املاک و ثبت احوال نوشتم بیشتر بدین دلیل بود که اخبار در رابطه با دزدی و غارت بیت المال و پسران معاون اول قوه قضاییه بود که رژیم را برآن داشت تا برای نجات خودش تعدادی از نزدیکانش را قربانی کند، بلکه بدین ترتیب سرنگونی و فروپاشی خود را کمی به تاخیر بیندازد و این بار و برخلاف همیشه که رهبر می فرمودند - سَر و ته ش را هم بیاورید و بیشتر کشش ندهید - به نوعی دیگر به فریب مردم بپردازند.

نسل امروز و بچه های جنبش «زن، زندگی آزادی» با آگاهی و تجربه تلخ ۴۴ سال گذشته، دیگر فریب این قوم غارتگر و سیاه و جهنمی جمهوری اسلامی را نخواهند خورد و ایستاده اند که - ایران رو پس بگیرند - و آماده اند که به قول شادروان علی اکبرخان داور بُمب دیگر و قوی تری را در قوه قضائیه بگذارند.

شاید آگاهی از سرنوشت داور هم که گفته می شود از ترسِ اهانتِ رضا شاه مجبور به خودکشی شد لازم باشد. داور پس از بنیان دادگستری نوین ایران به وزارت مالیه منصوب شد و در آنجا هم دست به تحولات گسترده ای زد.

می دانید ثروت داور در زمان مرگ چه میزان بود؟ تنها ۱۵ تومان که در جیب پالتوی او پیدا شد.

امروز ما در این جهنم و در این کابوس سیاه جمهوری اسلامی قرار داریم با آسیب های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی و اقتصادی که نیم بیشتری از هموطنانمان در فقر و گرسنگی و خط بقا قرار دارند.

ولی فراموش نکنیم که اگر جمهوری اسلامی حکومتی ورشکسته و مربوط به ۱۴۰۰ سال پیش است، ثروت ما در درجه نخست ثروت نیروی انسانی ایران و همان جوانان و دختران و زنان و تمامی مردم نقاط مختلف ایران از کُرد و تُرک و بلوچ و عرب و ترکمن و لُر و …، و مسلمانان واقعی، زرتشتی و مسیحی و بهايی و کلیمی و…، ما هستند که ایستاده اند که کشور را از این رجاله ها بازپس گیرند.

تردید نداشته باشیم با ثروت نامحدودی که در مملکت ما وجود دارد و با یک برنامه ریزی زمان بندی شده و با دست همین هموطنانی که امروز اسیر این حکومت دزد و نالایق و غارتگر هستند در کوتاه مدتی به آینده ای روشن بدل خواهد شد.

تمامی شرایط برای تحولات گستره و از میان برداشتن این حکومت جهنمی فراهم آمده است، خودمان را باور داشته باشیم.

ایران فرزندانش را صدا کرده است پاسخگویش باشیم.

حسین لاجوردی - پاریس

https://www.youtube.com/watch?v=YaHJA8buYYI

YouTube

امروز و فردای ایران با دکتر حسین لاجوردی- 429

حسین لاجوردی، متخصص آمار و جامعه‌ شناس و بنیانگذار و رئیس کنونی انجمن پژوهشگران ایران است. او در سالهای ۱۹۷۳-۱۹۷۶ مدیر اجرایی پروژه رشد جمعیت در ایران (زیر نظر سازمان توسعه و جمعیت ملل متحد) بود، و در سال ۱۹۷۸ دکترای خود را در زمینه جامعه‌شناسی از دانشگاه…