другі дзень дождж
хоць я пра гэта і ня ведаў
кроплі падаюць дадолу
не пакідаюць сьведкаў

на рукі выдалі журбу
у канверце запаяным
чамусьці з сумнасьці ня трэба
выплочваць падаткі

навіны ў шэры колер
неба ўсе афарбавалі
навіна-стужкавае надвор’е
і сьлёзы прыкрыя з пластмасы

пёс абгаўкаў ні за што
і цяпер я пачуваю сябе вінаватым
грукаю маркотна па жыцьці
колеру вільготнага асфальту

кроплі падаюць курсівам
перакрэсьліваюць сонца
дзень праткнулі хмарачосы
хмары нам зрабіўшы лёсам

23.10.2024

Вітаю! 🐕

Доўга думаў, як уладкаваць гэты канал так, каб ён быў больш менш чытабельны й зразумеў: ніяк.

📜 Але я зрабіў дакумэнт зь вершамі за якія мне больш-менш ня сорамна й нават ганарліва: Вершы Данііла Вашкевіча.

Тут яны пададзены ў зваротным храналягічным парадку ажна да 2016-га году. Я нават пакінуў функцыю каментаваньня. Насалоджвайцеся.

🖼 Таксама можна паглядзець прэзэнтацыю з малюнкамі Марыі Маркавай й маімі вершаванымі апісаньнямі да іх: Прэзэнтацыя.

👀 А вось тут можна сачыць за ўсімі навінамі па выступах і г.д.: Інстаграм.

Канал, вядома, калі што, не пакідаю, проста захацелася парадачку.

З павагай 🫡

Не прапусьціце унікальную магчымасьць!

*Нешта апошнім часам публікую тут толькі заданьні, але лепей так, чым ніяк.

Трэба было прыдумаць аўтарскі жанр і я ўспомніў, што некалі пераклаў мем LOSS у паэтычную форму. Зараз падумаў, што добра зрабіць гэта жанрам.

Вось такі прыклад на сёньня, карыстайцеся. Зь вясной! 1 сакавіка*
У сьветлы дзень
Сьвяточны настрой
На кронах пупышкі
Горкі поп-корн

Мне заўсёды лягчэй
Было быць аднаму
І толькі сьмерць касой
Падзяляла вясну

І я пабег ля ракі
Яе бягучыя хвалі
Прыймалі гульню
Й мяне даганялі

Так прадвесьне
У гонцы за сьвятам
Падае ніцма
Не дабегшы да старта

Заданьне напісаць верш з рэфрэнам
наступны прыпынак
шыбеніца на вуліцы каліноўскага

наступны прыпынак
камітэт па расьсьледваньню катаваньняў

а наступны прыпынак
бясконцага чаканьня

а наступны прыпынак
расклаўся на шыбіны й бутэлькі гарэлкі “аўгуст”
завода крышталь са сьпіртам “альфа”
з каторым гарэлка звычайна каштавала 9 рублёў
а “аўгуст” усяго 7.80
"аўгуст" гэта не памылка перакладу,
а складаецца з вытанчанага “густ” і клічна-пашуковага “а-у”

наступны прыпынак
ня меў назвы
бо ведаў вартасьць слоў
і каб захавацца бясконцым
ён абраў застацца безь імён

наступны прыпынак
захацеў застацца ананімам
рэдкасьць сярод звычайных фізычных аб’ектаў
пэўна ён мае старонку ў інтэрнэце
і мабыць нават невялічкае грантавае выдавецтва
дзякуй яму за гэта

наступны прыпынак
зьзяе як гандлёвы цэнтр
і традыцыйна зьбірае вакол сябе падлеткаў
ніколі не разумеў чаму так

а наступны прыпынак
мае невялікі шапік
у адным з такіх я набываў штосьці ў дзяцінстве
і ў мяне не хапіла 50 рублёў (тыхчасовых)
і прадаўніца сказала будзеш вінен
і я прыйшоў на наступны дзень і вярнуў
і — ужо іншая прадаўшчыца — спытала што гэта,
атрымаўшы адказ, яна ўхмылілася і сказала “дзякуй”

а дзеці якія тусуюцца насупраць гандлёвага цэнтру
наўрад ці навучацца шчырасьці
і зусім ня факт што зь іх вырастуць таленавітыя паэты

такім чынам
на наступным прыпынку
я адмазаўся ад штрафу
тым што прадэклямаваў верш
Арсенія Таркоўскага
з дапамогай сябра
і пахмельных чараў
я забыў два радкі
але ўсё па выніку атрымалася
нават кандуктар прыгадаў
што сам у маладосці іграў у гурце

а потым я ўспомніў,
што падлеткам напісаў такі твор:

«Музыка — акоазм, беги,
У тебя не осталось стихов,
Чтобы было чем расплачиваться за проезд
Теперь ты свободен
Пожалуйста, расскажи,
Куда ты спешишь, когда около тебя открылся
Круглосуточный магазин

Ты даже вирши пишешь без рифмы
Друг, ты что дебил
Боюсь, такая претенциозность, не вмещается
В рамки привычных нам гильотин»

калі з’явіцца прэмія “прарок года”
спадзяюся маёй асобы яна не міне
гэта будзе даволі справядліва і нават прыемна
наступны прыпынак заўсёды чакаў на мяне

З Калядамі, шаноўныя!

З гэтай нагоды вось верш, які я напісаў у якасці каляднага хатняга задання для школы пісьменнікаў. Ён крыху недапрацаваны і трошкі паўтарае мае папярэднія творы, але ўсёж-такі трэба неяк адзначыць тут гэтае светлае свята.

Езус нараджаўся пад Чэта Бэйкера
Чамусьці гэта было ў Токіо, у 87-ым
Капірайтэр, смм-мэнэджэр і дармаед
Прынеслі тады падарункі
А на небе мігцеў лагатып Спэйс Ікс

Паветра было кіслым
Такое здараецца, калі побач вядзецца будаўніцтва
Дзеці павольна збіралі падаткі
У гэтым годзе я ўсвядоміў што такое VAT
І я неўпэнены, што яго наяўнасць звязана з нараджэннем Хрыстовым
23% грахоў потым забярэ сабе дзяржава

Паветра насычана смогам
Езус нарадзіўся ў той файны час
Калі можна было паліць ў самалёце
І не рэгістравацца на рэйс за гадзіну

Шлях ад прыкола да магілы
На пахаванні клоўна мне было не смешна
Я папрасіў вернуць грошы якія я закінуў у скрыню

Стук гадзінніка гэта ўсесветны метраном
Які асабліва гучны 31-га
Як барабаннае сола перад кульмінацыяй
Салют гэта імітацыя зоркі
Баюся сабе ўявіць чаму тады міліцыянты ходзяць па трох
І не хачу думаць якія ў іх падарункі

Я бягу, спяшаюся да дому,
Пад нагамі мёд і пастэль.
Рэчаіснасць выглядае вокладкай
На невядомы музычны альбом.

Эстрада тэатра з хрусткага лісця,
Прымае мой справядлівы апломб.
Сёння адбываецца імпрэза,
Якой не адбудзецца зноў.

Вецер раздзімае валасы як агонь,
Я ведаю — артыст вельмі п’яны.
Ён малюе ў прасторы ружовы ўзор,
І падае, не вытрымаўшы абразы.

Бо я заўважыў гульню,
У тым, што існуе восень.

12.02.23