Прыходзіма!

*Нешта апошнім часам публікую тут толькі заданьні, але лепей так, чым ніяк.

Трэба было прыдумаць аўтарскі жанр і я ўспомніў, што некалі пераклаў мем LOSS у паэтычную форму. Зараз падумаў, што добра зрабіць гэта жанрам.

Вось такі прыклад на сёньня, карыстайцеся. Зь вясной! 1 сакавіка*
У сьветлы дзень
Сьвяточны настрой
На кронах пупышкі
Горкі поп-корн

Мне заўсёды лягчэй
Было быць аднаму
І толькі сьмерць касой
Падзяляла вясну

І я пабег ля ракі
Яе бягучыя хвалі
Прыймалі гульню
Й мяне даганялі

Так прадвесьне
У гонцы за сьвятам
Падае ніцма
Не дабегшы да старта

Заданьне напісаць верш з рэфрэнам
наступны прыпынак
шыбеніца на вуліцы каліноўскага

наступны прыпынак
камітэт па расьсьледваньню катаваньняў

а наступны прыпынак
бясконцага чаканьня

а наступны прыпынак
расклаўся на шыбіны й бутэлькі гарэлкі “аўгуст”
завода крышталь са сьпіртам “альфа”
з каторым гарэлка звычайна каштавала 9 рублёў
а “аўгуст” усяго 7.80
"аўгуст" гэта не памылка перакладу,
а складаецца з вытанчанага “густ” і клічна-пашуковага “а-у”

наступны прыпынак
ня меў назвы
бо ведаў вартасьць слоў
і каб захавацца бясконцым
ён абраў застацца безь імён

наступны прыпынак
захацеў застацца ананімам
рэдкасьць сярод звычайных фізычных аб’ектаў
пэўна ён мае старонку ў інтэрнэце
і мабыць нават невялічкае грантавае выдавецтва
дзякуй яму за гэта

наступны прыпынак
зьзяе як гандлёвы цэнтр
і традыцыйна зьбірае вакол сябе падлеткаў
ніколі не разумеў чаму так

а наступны прыпынак
мае невялікі шапік
у адным з такіх я набываў штосьці ў дзяцінстве
і ў мяне не хапіла 50 рублёў (тыхчасовых)
і прадаўніца сказала будзеш вінен
і я прыйшоў на наступны дзень і вярнуў
і — ужо іншая прадаўшчыца — спытала што гэта,
атрымаўшы адказ, яна ўхмылілася і сказала “дзякуй”

а дзеці якія тусуюцца насупраць гандлёвага цэнтру
наўрад ці навучацца шчырасьці
і зусім ня факт што зь іх вырастуць таленавітыя паэты

такім чынам
на наступным прыпынку
я адмазаўся ад штрафу
тым што прадэклямаваў верш
Арсенія Таркоўскага
з дапамогай сябра
і пахмельных чараў
я забыў два радкі
але ўсё па выніку атрымалася
нават кандуктар прыгадаў
што сам у маладосці іграў у гурце

а потым я ўспомніў,
што падлеткам напісаў такі твор:

«Музыка — акоазм, беги,
У тебя не осталось стихов,
Чтобы было чем расплачиваться за проезд
Теперь ты свободен
Пожалуйста, расскажи,
Куда ты спешишь, когда около тебя открылся
Круглосуточный магазин

Ты даже вирши пишешь без рифмы
Друг, ты что дебил
Боюсь, такая претенциозность, не вмещается
В рамки привычных нам гильотин»

калі з’явіцца прэмія “прарок года”
спадзяюся маёй асобы яна не міне
гэта будзе даволі справядліва і нават прыемна
наступны прыпынак заўсёды чакаў на мяне

Шаноўныя сябры й сяброўкі,
Пашырце, калі ласка, інфармацыю пра гэты канцэрт сярод усіх датычных. Дзякуй і да сустрэчы!

Вось інфармацыя:

Канцэрт Вячаслава Кміта й Данііла Вашкевіча ў бары Prawda,

Кракаў | 10.01 | 19:00 | 15 зл.*

*(20 без рэпоста)

Аўтары эпічнага твору "Хмарачосы ў маіх крозах" нарэшце прыедуць ў Кракаў, каб прадставіць яго мясцоваму беларускаму насельніцтву. Таксама прагучаць слаўныя гіты мінуўшчыны і найноўшыя музычныя спробы!

Адкрые канцэрт адмысловы госць — Уладзіслаў Калеснікаў. Гэтае імя кажа само за сябе, бо хто толькі яго не насіў з нашых выбітных літаратараў (Караткевіч, Дубоўка, Някляеў і інш). Прозвішча ж мякка намякае на старажытны беларускі сымбаль — кола. За тое яго і любім!

З Калядамі, шаноўныя!

З гэтай нагоды вось верш, які я напісаў у якасці каляднага хатняга задання для школы пісьменнікаў. Ён крыху недапрацаваны і трошкі паўтарае мае папярэднія творы, але ўсёж-такі трэба неяк адзначыць тут гэтае светлае свята.

Езус нараджаўся пад Чэта Бэйкера
Чамусьці гэта было ў Токіо, у 87-ым
Капірайтэр, смм-мэнэджэр і дармаед
Прынеслі тады падарункі
А на небе мігцеў лагатып Спэйс Ікс

Паветра было кіслым
Такое здараецца, калі побач вядзецца будаўніцтва
Дзеці павольна збіралі падаткі
У гэтым годзе я ўсвядоміў што такое VAT
І я неўпэнены, што яго наяўнасць звязана з нараджэннем Хрыстовым
23% грахоў потым забярэ сабе дзяржава

Паветра насычана смогам
Езус нарадзіўся ў той файны час
Калі можна было паліць ў самалёце
І не рэгістравацца на рэйс за гадзіну

Шлях ад прыкола да магілы
На пахаванні клоўна мне было не смешна
Я папрасіў вернуць грошы якія я закінуў у скрыню

Стук гадзінніка гэта ўсесветны метраном
Які асабліва гучны 31-га
Як барабаннае сола перад кульмінацыяй
Салют гэта імітацыя зоркі
Баюся сабе ўявіць чаму тады міліцыянты ходзяць па трох
І не хачу думаць якія ў іх падарункі

​?Аб'яўляем тур! ?

Вячаслаў Кміт і Данііл Вашкевіч — імёны, якія не сыходзяць з вуснаў беларускай інтэлігенцыі й гапаты ўжо амаль што 2 месяцы. Колькі чутак, плётак атачае гэты містычны дуэт маладых прыгожых прафэсыяналаў — па пальцах не пералічыць, нават калі б у мяне іх было 50! І вось зараз, першаму сьнегу падобныя, яны асьветляць сваёй наяўнасьцю пачатак зімы ў ажно трох гарадах Польшчы!

Гастролі ”шлях mmxxііі” — гэта самотная песьня двух самураяў сярод дзьмухаўцоў; гэта ўзмацнёныя электрычнасьцю гукі акустычных гітар дый моц бязладнай бас-укулеле; гэта песьні з альбому ”Хмарачосы ў маіх крозах”, песьні з папярэдніх праектаў і песьні зь яшчэ нявыдадзеных альбмаў; гэта мілагучна як Зьміцер Лукашук і карысна як шакшука: гэта тое, куды дакладна варта патрапіць.

Варшава — 03.12 (Нядзеля) — Scena Chmelna (Nowy Śwіat 27A) — 19:00 — 30 зл — падтрымліваем, першы за доўгі час, публічны выступ легендарнага Ільлі Сіўцова;

Познань — 07.12 (Чацьвер) — My (Fredry 5/3a) — 19:30 — 20 зл (15 з рэпостам гэтага паста) — сольная канцэртная праграма;

Гданьск — 08.12 (Пятніца) — @mіrzam (Tandeta 1) — 20:00 — свабоднае ахвяраваньне (калі ласка) — сольная канцэртная праграма.

Чакаем вас усюды й заўсёды. Прыходзьце!

Я бягу, спяшаюся да дому,
Пад нагамі мёд і пастэль.
Рэчаіснасць выглядае вокладкай
На невядомы музычны альбом.

Эстрада тэатра з хрусткага лісця,
Прымае мой справядлівы апломб.
Сёння адбываецца імпрэза,
Якой не адбудзецца зноў.

Вецер раздзімае валасы як агонь,
Я ведаю — артыст вельмі п’яны.
Ён малюе ў прасторы ружовы ўзор,
І падае, не вытрымаўшы абразы.

Бо я заўважыў гульню,
У тым, што існуе восень.

12.02.23

З гэтай нагоды аб’ява! Мы запампавалі наш альбом “Хмарачосы ў маіх крозах” на ютуб, вось плэйліст.

Слухайма!

у кожным доме дзе пахне хатняй ежай
захацець спыніцца
як спыняецца вецер у кронах
дзеці ўжо ходзяць па лёдзе
па сажалцы, хоць на вуліцы восень
і 10 градусаў так званага цяпла
загадка лёгка разгадваецца:
супрацоўнікам гарадской адміністрацыі
вада была скрадзеная яшчэ мінулай раніцай

гэта дзяды
і сонца ззяе ліхтарыкам
а на вуліцы пахне грэнкамі
і хочацца стаць той вуліцай
дзе пахне дзіцячымі ўспамінамі

02.11.23

ВайнаРапуха скача па трупах,
Чалавек чалавека бэсціць,
Перастане клапаціцца маці,
Яму выдалі задачу 200.

Яму вырылі, ляжаць па акопах,
Два і два метры, кулі лезуць як чуткі.
Па рацыі перадалі, што смерць ужо блізка,
Жанчына з якой сапраўды не ваююць.

Сонца пайшло экзэмай у нябёсах,
Новы дзень свярбіць пасівелы зрок,
Нешта даволі халодная восень,
Калоцяцца зубы як кулямёт.

Цела чалавека запакаванае ў форму,
Пакунак колеру цэлафан.
Мне страшна ад агіды да чалавецтва,
Недапалак марудна дагараў.

Сцяг будзе хістацца на дрэўку,
Ляск аддавацца ў крыві,
Чарга стракоча бусліцай —
Рэха новай зары.

Рапуха скача па трупах,
Чалавек чалавека бэсціць,
Перастане клапаціцца маці,
Чалавеку далі задачу 200.

17.10.2023