اگه زندگی یک بار روی خوش بهم نشون داده باشه ، قطعا زمانیِ که تورو سر راه من قرار داد.

کافیه تو پیشم باشی تا از پس همه چی بربیام...

واقعا بعضی وقتا به این پی میبرم که خدا با من خصومت شخصی داره ، وگرنه این حجم از بدبختی طبیعی نیست.

حالِ من حالِ اسیری است که هنگام فرار ،
یادش آمد که کسی منتظرش نیست ، نرفت...

می‌توانستم فروپاشی را درونم احساس کنم؛ مانند تکان خوردن یک گل قاصدک در باد. با هر حرکتم، یکی دیگر از گلبرگ‌ها پراکنده می‌شد.

انگار از بچه های تو کوچه کتک خوردم و مامانم نیست و نمیخواد پشتم باشه.

هیچ شومینه‌ای گرمایِ نگاهت را ندارد.

ولی من با همون قلبی که شکستیش
بخشیدمت و کنارت موندم..:)

چقد داغونم و چقد کاری از دستم برنمیاد.

اون شب گریه نکرد ؛ اما
فردا وقتی لباسش به دستگیره در گیر کرد ، گریه کرد
وقتی به اتوبوس نرسید ، گریه کرد
وقتی یه سکانس شاد از فیلم رو دید ، گریه کرد.