Тополмадим.

Дарёлари саҳроларга сингаётган,
Ёриқ лабли уммондирман, оролдирман.
Сабрларда ғамғусорин енгаётган,
Огоҳийнинг толи мисол, бир долдирман.

Хаёлимнинг охири йўқ, боши йўқдир,
Бўм- бўш кетган Искандарга қўлдек  Дунё.
Унсиз йиғлар, кўзларимнинг ёши йўқдир,
Шоҳ гадога баробар бир, йўлдек Дунё.

Руҳим аро яшаяпман эслаб-  эслаб,
Тополмадим ҳаволанган изингизни.
Юрагимни ўртадилар минг бор тузлаб,
Кутдим бекор, айтолмаган сўзингизни.

Дарёлари саҳроларга сингаётган,
Ёриқ лабли уммондирман, оролдирман.

✍Шоира Жаҳон.

Ассалому алайкум қадрли беназир шоирам, устозим. Ажойиб шеър ёзибсиз! Фалсафангиз рангин. Файзсиз давраларнинг файзисиз.
"Орамизда санғир шайтон хушсуврат".
Шайтонга шаффоф ташхис қўйибсиз. Ортга қайтиш наинки оғир, иложи йўқ... Аллоҳга таваккал қилган ютади. Яшанг! Ижодингиз гуллаб яшнасин! Қаламингиз ўткир бўлсин! ОФАРИН! ?????????????

Қайсидир дунёда...

Қайсидир дунёда, қололмадим мен,
Пештоқида уфқ ҳам, недир гизлайди.
Файзсиз давраларга боролмадим мен,
Ним коса ўртада, даллол сўзлайди.

Умидвор юрагим ғашланар бироз,
Орамизда санғир, шайтон хушсуврат.
Ховримдан сарғайиб, қораяр қоғоз,
Жо бўлар сўзимга кўринмас сийрат.

Бир қадам олдинга юрганим сайин,
Аллоҳга таваккал қилганим ҳақдир.
Орқага қайтмоқлик, шунчалар қийин,
Афсус, кимларгадир алишди тақдир.

Қайсидир дунёда, қололмадим мен...

Шоира Жаҳон.

Ассалому алайкум қадрли устоззода шоирам.ОСТОНАМГА шеърингизга шахсий фикрларимни баён этмоқчиман.

Шеърда шеър қаҳрамонининг қалбида илдиз отаётган умид майсасининг оппоқ қорлар орасида ширин орзулар қилаётгани нафис ташбеҳлар ила тасвирланган.
Биринчи бандда тиш қайраб келаётган қишнинг остонасига бош қўйиши ва деразасига чизган нафис аёзгуллари гўё қаҳрамон кўзларида ўзини кўраётгандек бўлади. Аёзгулларни нақадар нафис тасвири ўқувчи фалсафасини бойитади, руҳиятини янги ҳали ўрганилмаган, ҳеч ким билмаган оламга бошлайди...
Оҳорли, ҳали ҳеч кимга насиб қилмаган бағрини қаҳрамон кўксига тутиб, қалб ҳароратидан баҳраманд бўлаётган қиш билан бир вақтда кафтларини очиб оппоқ қор мактублар кутиши ҳам нафис ташбеҳлар ила тасвирланган. Қор парчалари бир-бирини такрорламайди. Уларни ўқиш шарафига муяссар бўлиш ҳам бир бахт!
Шеър фалсафий хулосаланган.
Пок тилакли аёзгул қиш, кафтларига ёзган хабарлардан шеър қаҳрамони шундай хулоса чиқаради:

"Ҳали бир кун келар ёнимга оғиб,.
Уфқни ёндириблар қучоқларимда.
Ҳали бир тун келар ҳилолни соғиб,
Насибам қайнатиб ўчоқларимда"

Бир куннинг келиши уфқни ёндириб оғушида.(уфқ самода эмас,шеър қаҳрамонининг оғушида ёниши ҳам бир мўъжиза!) Бир туннинг ҳилолини соғиб келиши ва насибасини қайнатишини моҳирона тасвирлаганлиги шеър пафосидан сезилиб турибди.(Ҳилолини соғган тун--маънавий олами насибаси, илҳом фаришталарини йўллаши).
Шеърнинг поэтикаси ранг барангли ўқувчининг руҳий оламида ҳам сезимлар уйғунлигини зоҳир этади.

Қадрли устоззода шоирам, ижодингиз юксалсин! Қаламингиз ўткир бўлсин! ОФАРИН!
???❄️?❄️?❄️?❄️

Йук, к,орга...

✍️ Шоира Жаҳон

? Нодира

?

Йўқ қорга...

Сен учун, йўқ қорга қорхатлар ёзиб,
Кўргин деразамга ёйиблар қўйдим.
Соғинч оғушида нимадир чизиб,
"Оппоқ юрагимга"  қўшилиб куйдим.

Шошилиб, йўқ қордан сеҳрлар кутдим,
Кафтимни очибман йўлига қараб.
Афсоналар кутдим, меҳрлар кутдим,
Қўлсиз шамолларнинг қўлига қараб.

Ўйландим, йўқ қорга таъмадан қайтдим,
Қори бор хат ёзмас, кутганим бекор.
Ниҳоят бор гапни фаслимга айтдим,
-қорсиз минг бор келиб, кетганинг бекор.

Сен учун, йўқ қорга қорхатлар ёзиб,
Кўргин деразамга ёйиблар қўйдим....

✍Шоира Жаҳон.

Бу оламдан...

Соғинчларим кафтимга тўлиб,
Юрагимга артилди қўллар.
Шижоатли, аҳдимни бўлиб,
Афсус, ташлаб кетяпти йиллар.

Олис кетган ёшлигим, боғим,
Оқ гулига ўраган бошни.
Қаттиқ ерга сочилар оҳим,
Бойчечагим кўтарар тошни.

Умр деган савдойи дарвеш,
Етаклайди саҳролар томон.
Мактубларим шундайин сарғиш,
Бу оламдан чиққайман омон.

Шоира Жаҳон.

Dunyo

✍️ Shoira Jahon

?️ Nodira

?

https://t.me/Jahon_SHoira/4561

Ўйганим гулдир...

Тош дилга шеърларим етмаса, етмас,
Сабр дарахтига ўйганим гулдир.
Қизғалдоқ қирларим бағримдан кетмас,
Бир куни соғиниб келади кимдир.

Тош йўлга оёғим ботсада ёмон,
Каъба кўнглим сиздан қолиб кетмасин.
Кун келиб манзилга етгайман омон,
Кўксимга депсиниб озор етмасин.

Жаҳонман, Увайсий чироғин ёқиб,
Нодирабегимни ғойибон суйган.
Оддий йўловчиман, ёзганим ўқиб,
Ўтган, кечганларни дардида куйган.

Тош дилга шеърларим етмаса, етмас,
Сабр дарахтига ўйганим гулдир...

Шоира Жаҳон.