بلاتکلیفی ادامه‌دار تیم‌های ملی بسکتبال

مربیان یونانی؛ از فرار تا بازگشت

گویا قرار نیست در فدراسیون جواد داوری، نظم و ثبات، جایگزین بی‌نظمی و تصمیمات ناپایدار در این فدراسیون شود.

تنها یک اردو با حضور سرمربی خارجی تیم ملی بسکتبال برگزار شد اما حالا شنیده می‌شود مانولوپولوس یونانی به کشورش بازگشته و قصد بازگشت به ایران را ندارد.
علت؛ ناآرامی‌های منطقه،

این را مشاور رسانه‌ای جواد داوری در خبرگزاری دانشجو نوشت که مانولوپولوس بنا به دلایل سیاسی، ایران را ترک کرد.
مشاور رسانه‌ای داوری همچنین نوشت که قرار بود مانولوپولوس از شروع لیگ برتر بسکتبال در تهران و شهرستان‌ها بازی‌های لیگ را پیگیری کند. با توجه به نزدیک بودن زمان رقابت‌های پنجره‌ی دوم کاپ آسیا، به نوشته‌ی خبرگزاری دانشجو قرار بر این نبود که مانولوپولوس به کشورش بازگردد بلکه می‌بایست لیگ برتر را تا شروع مرحله‌ی دیگری از تمرینات تیم ملی بسکتبال زیر نظر داشته باشد.

همزمان با انتشار خبر خبرگزاری مشاور رسانه‌ای جواد داوری، رئیس فدراسیون بسکتبال، دبیر این فدراسیون در مصاحبه‌ای با ایرنا اعلام کرد بازگشت سرمربی تیم ملی به یونان طبق هماهنگی قبلی بود و وی هفته‌ی آینده به ایران بازمی‌گردد.

با توجه به دو روایت متناقض، مشاور رسانه‌ای و دبیر فدراسیون بسکتبال از ترک ایران توسط مانولوپولوس، فقط می‌توان گفت سفر ناگهانی سرمربی تیم ملی به کشورش با یک نوع سردرگمی در فدراسیون بسکتبال همراه است. چطور مشاور رسانه‌ای، مسائل سیاسی را دلیل رفتن مانولوپولوس اعلام می‌کند اما دبیر فدراسیون این سفر را طبق هماهنگی اعلام می‌کند؟ کدام هماهنگی؟ آیا قرار نبود مربی خارجی از شروع لیگ برتر، پای تماشای رقابت‌ها بنشیند؟ چرا سفر مانولوپولوس طبق هماهنگی از قبل اعلام نشد که حالا شائبه فرار وی از ایران به وجود آمده است؟

از سوی دیگر وضعیت تیم ملی بسکتبال بانوان هم با النی کاپوچیانی، سرمربی یونانی، نامشخص است. النی تابستان گذشته برای هدایت تیم جوانان ایران در قهرمانی دسته دو آسیا به ایران آمد. او که دو سال است هدایت رده‌های مختلف تیم‌های ملی را عهده‌دار است، تیم جوانان را بین ۷ تیم دسته دو، چهارم کرد و جوانان از صعود به دسته یک بازماندند.

بعد از بازگشت تیم به کشور، النی مدتی تمرینات تیم ملی بانوان بسکتبال را زیر نظر داشت اما حالا مدت‌هاست خبری از این مربی یونانی هم نیست و فدراسیون بسکتبال برنامه‌های او را مشخص نکرده است.

بی‌برنامگی و صحبت‌های متناقض در رأس تیم‌های ملی و بلاتکلیفی این تیم‌ها در دوره‌ی جواد داوری تازگی ندارد. از زمان ریاست وی در فدراسیون، تیم ملی شاهد تغییرات ۳ سرمربی در بازه زمانی ۲ ساله بوده! که به بی‌ثباتی محض در رأس هدایت تیم ملی انجامیده است. با خروج مربیان یونانی از ایران و بلاتکلیفی تیم‌های ملی، به نظر می‌رسد بی‌ثباتی و بی‌نظمی در مدیریت و هدایت این تیم‌ها همچنان ادامه‌دار است.

@Kavoshbasketball

⭕️فوری

سرمربی یونانی تیم ملی بسکتبال ایران را ترک کرد!

@Kavoshbasketball

https://www.irbasketball.com/saz_man/

⭕️زیر ساخت
⭕️سه بازیکن خارجی
⭕️باشگاههای منضبط

مباحثی که در این یادداشت می‌خوانید.

@Kavoshbasketball

بدترین لیگ برتر دو دهه‌ی گذشته در انتظار بسکتبال ایران

❗️امروز رقابت‌های لیگ برتر بسکتبال بعد از چند بار به تعویق افتادن زمان شروع آن، با حضور ۱۱ تیم و انجام ۵ مسابقه آغاز می‌شود.❗️

در طول دو دهه‌ی گذشته حتی زمانی که در اواخر دوره ریاست محمود مشحون لیگ برتر به ۱۰ و ۹ نیم تنزل کرده بود، شاهد این سطح از هرج و مرج و بی‌نظمی در برگزاری بالاترین سطح مسابقات باشگاهی بسکتبال نبودیم.

دوره تنزل لیگ که اواسط دهه‌ی ۹۰ در زمان ریاست مشحون اتفاق افتاد و پس از سیزده سال ریاست وی، هیچ افق روشنی ترسیم نشده بود در دوره ریاست طباطبایی، لیگ برتر ارتقاء یافت و با ۱۶ تیم رشد کمی خود را به رخ کشید.

پس از آن، و به دنبال تغییر در ریاست فدراسیون و روی کار آمدن داوری، لیگ برتر دوباره با چالش‌های متفاوتی روبرو شد. در قبال کمتر شدن تدریجی تیم‌ها ابتدا بهانه‌ی کیفی‌گرایی مطرح شد اما امسال با انحلال ۶ تیم و جایگزین کردن بخش عمده‌ای از تیم‌های رده پایین لیگ یک در لیگ برتر، نه تنها شعار کیفی‌گرایی رنگ باخت بلکه سرمایه‌گذاری در بالاترین سطح بازی‌های لیگ باشگاهی به خطر افتاد.

لیگی که استانداردها (حتی حداقل‌ها) در آن رعایت شده باشد با لیگی که قواره‌ا‌ش را کوچک بریدند و اندازه‌ی دهها بازی کم اهمیت دوختند،
زمین تا آسمان تفاوت‌ دارد.

برای جایگزین کردن ۴ تیم لیگ یکی در لیگ برتر حداقل دو سال زمان لازم است اما فدراسیون بسکتبال یک شبه چنین اقدامی کرد.
این کار علاوه بر تضعیف برند بسکتبال و تنزل کیفی رقابت‌ها، سردرگمی و ناکارآمدی فدراسیون داوری را در سال سوم ریاست وی در فدراسیون نشان می‌دهد که برنامه‌هایش در جذب و حفظ سرمایه‌گذاری باشگاهها ناتوان و ناکام بوده است.

امروز با ۶ تیم لیگ یکی فصل قبل و ۵ تیم لیگ برتر از دوره‌ی گذشته، لیگ آغاز می‌شود. لیگی که برای رشد و گسترش آن، هیچ ثبات و ارزش افزوده‌ای وجود ندارد بلکه ملاک فقط عددسازی است و با دادار دودور بگویند ۱۱ تا تیم دارند!

@Kavoshbasketball

دیوار بلند بی‌اعتباری

❗️ذوب آهن از همان ابتدا قصد ورود به لیگ برتر بسکتبال نداشت اما ساز+مان لیگ با «دروغ بزرگ» و صرفاً فریب افکار عمومی در جریان انحلال تیم‌های مهرام، مس و … برای اعتباربخشی به لیگ برتر با نام بزرگان بازی کرد❗️

ذوب آهن از لیگ برتر بسکتبال کنار کشید. پرافتخارترین تیم تاریخ لیگ بسکتبال از ابتدای زمانی که نامش در لیگ برتر امسال مطرح شد، هیچ واکنش رسمی از سوی مسئولین باشگاه اصفهانی شنیده نشد و اخبار این تیم فقط توسط ساز+مان لیگ به گوش رسید. اخباری غیرمستند و بدون شواهد کافی از حضور ذوب آهن در لیگ برتر فصل جاری.

با وجود این، ساز+مان لیگ. در قبال هیچی. نام ذوب آهن را از فهرست بلندبالای تیم‌های منحل شده در این فصل را جدا کرد و به فهرست برنامه‌ی بازی‌هایش افزود. اما حالا مدعی شده، تا عصر شنبه‌ی گذشته به ذوب آهن مهلت داده بود! مهلتی که البته برای اعلام حضور رسمی ذوب آهن در تصورات ذهنی ساز+مان لیگ عملی نشد.

در واقع ساز+مان لیگ، دروغ بزرگی را که ابتدا پایه‌گذارش بود، باورش شد! و قصد القاء آن به جامعه بسکتبال داشت اما انحلال تیم بسکتبال باشگاه اصفهانی، تقلای نافرجام و نداشتن شفافیت ساز+مان لیگ را برملا کرد.

حالا بیشتر ثابت شد که فدراسیون و ساز+مان لیگ چطور قصد داشتند با نام بزرگانی مثل ذوب آهن یا پتروشیمی بندرامام، برای دیوار بلند بی‌اعتباری لیگ برتر، اعتبار کاذب بسازند. حتی پس از اعلام حضور پتروشیمی بندرامام مشخص شد این تیم متعلق به هیچ‌یک از شرکت‌های پتروشیمی نیست بلکه با نام «پترونوین» به لیگ برتر اضافه شده است. آن هم بدون کسب جایگاه ویژه‌ای در لیگ یک پارسال که اسمش در بین ۸ تیم پایانی لیگ یک هم نبود!

ساز+مان لیگ با عددسازی و سرازیر کردن تیم‌های لیگ یکی پارسال به لیگ برتر امسال، به اثرات منفی آن بی‌توجه است و علاوه بر آن، فاقد شفافیت و پاسخگویی است. واکنش غیر متعارف و نداشتن دلایل مستدل در چگونگی افزایش تیم‌های لیگ برتر، بیرون ماندن تعداد زیادی بازیکن که موجب تضعیف بیشتر لیگ برتر می‌شود و بازی با نام بزرگان، در عین حال دیوار بلند بی‌اعتباری را بیشتر از قبل نشان می‌دهد.

@Kavoshbasketball

#گفتگو

⭕گردش مالی بسکتبال ۱۰۰۰ میلیارد تومان است اما بدون خروجی

⭕وقتی می‌گویند «پوست‌اندازی» یادِ دباغ‌خانه می‌افتم!

⭕ظرفیت بسکتبال ۲۰ تا ۳۰ برابر ۲۰ سال گذشته است اما دریغ از برنامه‌ریزی

حسن میرزاآقابیگ ملی‌پوش بسکتبال دهه‌های 50 و 60، مربی تیم ملی بسکتبال دهه‌ی 70 و رئیس هیئت بسکتبال استان تهران بین سال‌های 1375 تا 1381، از مدیرانی است که همیشه به گفت و گوهای بدون ویرایش معروف است.

آنچه می‌خوانید قسمت‌هایی از صحبت‌های میرزاآقابیگ از یک گفت و گوی طولانی با رسانه‌های خانه بسکتبال ایران است.

- در آکادمی بسکتبال پرسپولیس به اتفاق پسرم کار پایه می‌کنیم. بخش پر رنگ زندگی من همیشه بسکتبال بوده و کسی هم نمی‌تواند حذفم کند.

- شاید ما طی سال‌ها زندان بودیم یکسری افراد که الان در بسکتبال شاخص شدند! اما ما آنها را نمی‌شناسیم!

- وضعیت بسکتبال امروز در یک نگاه؛ آدم‌های کوچک، کوچک فکر می‌کنند پس به هیچ کجا نمی‌رسیم.

- فدراسیون بسکتبال در سال 1000 میلیارد تومان که شامل بودجه خودش و تیم‌ها و کل بسکتبال می‌شود گردش مالی دارد اما خروجی کو؟ چه نتایجی گرفتیم؟

- مشحون خدا رحمتش کند اما موج‌سوار خوبی بود. موجی که با امثال بنده و با مدیریت دکتر غضنفری راه افتاد، ایشان به بهترین شکل سوارش شد و نتیجه گرفت و روزی که داشت می‌رفت هیچی باقی نگذاشت.

- پوست‌اندازی در دباغ‌خانه؟ کدام بازیکن جوان؟ اگر برنامه داشتیم امروز 5 تا تیم ملی داشتیم. ما امروز برای یک بازیکن ملی نباشد نگرانیم.

- امروز ظرفیت بسکتبال 20 تا 30 برابر بیشتر از 20 سال پیش شده است. کی می‌خواهند پوست‌اندازی کنند؟ نتایج گویای همه چیز است. به تیم دوم ژاپن باختیم به تیم سومش هم می‌بازیم. رده‌های سنی باختیم. لابد کشورهای دیگر نشستند تا پوست‌اندازی ما را نگاه کنند! بعد به ما ببازند!

- نسل‌سازی هزینه دارد و از خودگذشتگی می‌خواهد. به جای اینکه چیزی از بسکتبال ببریم باید یک چیزی به بسکتبال اضافه کنیم.

- یک جوری رفتار می‌کنند انگار ما نسل دایناسورها بودیم! تا سال 1370 بازیکن تیم ملی بودم و تمامی این سال‌ها عمرم در بسکتبال و مدیریت در ورزش گذشت. شما کادر فدراسیون بسکتبال را ببینید. کدام‌شان نام‌آشنای بسکتبال یا در جاهای دیگر مدیریت کردند؟

- رئیس فدراسیون به جز سه چهار سال ریاست هیئت استان اصفهان که آن هم همه می‌دانند چطور رئیس هیئت شد، چه سابقه‌ی مدیریتی دارد؟ متأسفانه اساسنامه‌های وزارت ورزش و جوانان و سیاسی کاری در ورزش عامل نابودی ورزش شده است نه فقط بسکتبال.

- یک سری افراد متملق و چاپلوس با ترفندهایی به وزارتخانه‌ و مدیران نزدیک می‌شوند و از پیژامه به کت و شلوار برند رسیده‌اند! ما که این‌ها را می‌شناسیم...

متن کامل گفت و گو بزودی

@Kavoshbasketball

کاله و بی‌ثبات کردن جایگاه مربیگری

کار بلندمدت در بسکتبال با سلیقه‌های مختلف

✍️با احتساب ماههای سرمربیگری سرجان ایوانوویچ در تیم کاله – جوانان 2024، مفروضات متوسط عمر مربیان از مرحله استعدادیابی در شهریور 1399 تا شهریور 1403 زمان برگزاری جوانان آسیا، (چنانچه سرجان تغییر نکند)، حدود 200 روز است.

بهرام رمضان / حمیدرضا خلیلی
ایوگنی کیسورین
پانچه ملووسکی
محمدرضا قربانی
کاظم موقتی
سرجان ایوانوویچ

سرمربی به واسطه‌ی تصمیم‌گیری اجرایی و استراتژیک، عملکرد تیم را تحت تآثیر قرار می‌دهد. در فرایند تمرینات تیم‌های پایه، بازیکنان رده‌های سنی با یک مربی احساس و ارتباط بهتری برقرار می‌کنند اما ممکن است تغییر مربی علاوه بر اخلال در نظم موجود، به نوع روابط بین بازیکنان لطمه زده زمان را برای برقراری ارتباط با مربی جدید طولانی‌تر کند.

در تیم‌هایی نظیر کاله – جوانان 2024 دلیل این حجم از تغییرات چیست؟ مربیان در کدام آزمون و خطا قرار گرفتند و کار آنان توسط چه کسانی ارزیابی شد؟ آیا به صلاحدید خود رفتند، یا بهمن سلیمانی همانگونه که آنها را استخدام می‌کند، رأی به رفتن‌شان را هم خود او صادر می‌کند؟ اگر کسانی داریم که می‌توانند کار ارزیابی مربیان خارجی را برعهده بگیرند، چه اصراری به مربی خارجی است و چرا از همان‌ها در تیم‌های پایه استفاده نمی‌شود؟

متأسفانه در طی 4 سال، داده‌ای نداریم تا از طریق آن، تغییر مربی را در بهبود عملکرد یا پسرفت تیم ارزیابی کنیم.
تورنمنت و بازی‌هایی انجام نشده است و یا اگر هم بود به طور مساوی تقسیم نشد. به طور مثال به محمدرضا قربانی و کاظم موقتی در لیگ‌ها فرصت بیشتری در مقایسه با سایرین داده شد.

موضوعاتی در کوچینگ، مدیریت تیم، برد، باخت، توانایی بهبود مهارت‌های تهاجمی و تدافعی و ... چگونه بررسی و ارزیابی می‌شود؟

برند کاله بر خلاف تلاش‌هایش در برنامه‌ریزی برای ایجاد ثبات در بازار محصولاتش مثل بستنی‌های خوشمزه، در رأس تیم جوانان 2024 عملکرد بی‌ثباتی داشت.

در مورد چگونگی تغییر مربیان، تصمیماتی با پشتوانه علمی و کارشناسی گزارش نشده است. فقط در یک مورد (کیسورین – ملووسکی)، قائم مقام باشگاه به «ایجاد شوک»، که آن هم به صورت مقطعی و کوتاه مدت بود، اشاره کرد. به این ترتیب با عمر متوسط مربیگری در حدود 200 روز طی 4 سال، تصمیم‌گیری‌های کاله شتابزده و لحظه‌ای بوده و مفهوم «کار بلندمدت» در آن مخدوش است.

از طرفی ساختار مالی کاله به گونه‌ای است که بدون قید و شرط قادر به تغییر یا جابه‌جایی بین مربیان است. بی‌آنکه توجه کند بی ثباتی، تمرکز مربیان و بازیکنان را برای برنامه‌ریزی و اجرای تمرینات بهتر به هم می‌زند.

?(قسمت‌های اول تا چهارم این مباحث در پیج کاوش بسکتبال است).

@Kavoshbasketball

ترکیه، کنار نام «سام» ایرانی نام فامیلی «یامان» را به پاسپورتش اضافه می‌کند تا برای تیم جوانان این کشور بازی کند. همان بازیکنی که دو سال پیش توسط سرمربی فدراسیون داوری از تیم کنار گذاشته شده بود!
محمد جمشیدی یکی از بهترین امتیازآوران تاریخ بسکتبال را به دلیل مسائل شخصی حذف می‌کنند اما دنبال مقصر می‌گردند چرا در بازی‌های آسیایی بعد از ۴ دوره مدال نگرفتند!

نمونه‌های دیگری در بسکتبال رده‌ها و بانوان هم هست. این سطح «ترمز بودن» با «انتخاب‌»های غلط و «تصمیمات» غلط در بسکتبال آن هم توسط متولیان ناآگاه‌اش، نوبر است.

جدای از کاربرد غلط «میراث ضعیف گذشتگان» یا «حاصل این دوره نیست» که معمولاً به خاطر رکوردزنی ناکامی‌ها برای تطهیر فدراسیون داوری استفاده می‌شود (اشاره کردم این مباحث هر کدام جای تحلیل و بررسی دارد) اما خواه ناخواه باید پذیرفت که این سطح از «سرمایه سوزی»، «عمرسوزی» و «حیف و میل کردن نیروها» در بسکتبال ایران را به دلیل «سقوط مدیریت»، تاکنون کسی ندید و نشنیده بود.

@Kavoshbasketball

المپیک، فرایند انتخابی بسکتبال و شانس

«میراث ضعیف گذشتگان» با تطهیر داوری

✍️درباره‌ی شکست‌ها و رکورد ناکامی‌های بسکتبال طی دوران فدراسیون جواد داوری گفته شده او تاوان «میراث ضعیف گذشتگان» را پس می‌دهد.

این نکته تا اندازه‌ای درست است اما کاربرد غلط آن، آنجاست که طرفداران داوری با این گزاره می‌خواهند او را تطهیر کرده، رئیس فدراسیون بسکتبال را از دل شکست‌ها و ناکامی‌های سریالی بیرون بکشند.

بسکتبال ایران از اوائل دهه‌ی ۹۰ رو به سراشیبی افتاد. در اواسط این دهه زنگ خطر به صدا درآمد زمانی که بهترین نسل بسکتبال اما پیرتر از ۴ دوره قبلی جام ملت‌های آسیا، در چین سوم شد.

با ورود استرالیا و نیوزلند و ضمیمه‌ی تیم‌های اقیانوسیه به بسکتبال آسیا، قهرمانی، بدل به رویا شد.
بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۰ تغییراتی در تیم ملی صورت گرفت اما ناپیوستگی و مهمتر از آن، ضعیف شدن لیگ برتر، همچنین نتایج ضعیف تیم‌های پایه، آرام آرام موقعیت تیم ملی را در آسیا متزلزل می‌ساخت.

با این اوصاف نتایج مقطعی مثل بردن تیم چهارم استرالیا در تهران در راه کسب سهمیه جام جهانی ۲۰۱۹، روی بسیاری از کمبودها و مشکلات سرپوش می‌گذاشت،

صعود به المپیک ۲۰۲۰ از مسیر کسب عنوان «بهترین تیم آسیا» در جام جهانی، در بسکتبال بدون پشتوانه‌ی ایران، چاره‌ای به جز انتخاب شاکله‌ی به جا مانده از بهترین نسل بسکتبال ایران نساخت. اگر از کنار دو بازیکن دورگه‌ای بگذریم که اصرار لجوجانه باعث حضور بی‌ثمرشان در المپیک شد، فرایند انتخابی تیم ملی منطقی بود.

طبیعی‌ست تیم‌های ملی در بازه زمانی ۸ تا ۱۰ سال، و عبور از موقعیت‌های جام جهانی یا المپیک، مشغول بازسازی می‌شوند که اصطلاحاً «پوست‌اندازی» گفته می‌شود.

پوست‌اندازی، ابتدا به ساکن و کار یک روز دو روز نیست بلکه باید آن را در فرایند فعالیت نوجوانان و جوانان تا سطح ملی، همچنین وضعیت لیگ‌ها بررسی کرد.

تیم ملی بسکتبال در المپیک ۲۰۲۰ در فرایند انتخابی مطلوب قرار گرفت و از بازیکنان بهترین نسل، دیگر ستارگان چشمک‌زن در آسمان بسکتبال ایران و یک بازیکن خوب دورگه استفاده کرد.

ملاحظات گروه‌بندی جدول جام جهانی ۲۰۱۹ و استفاده از «شانس» در کسب امتیاز «بهترین تیم آسیا» درست در سبد ایران افتاد. آنجایی که برای صعود به المپیک، مقابل فیلیپین و آنگولا بازی می‌کردیم اما سایر رقبای آسیایی با قرعه‌ی «حریفان سخت» روبرو شدند.

این فرایند مطلوب، در دوره فدراسیون جواد داوری و حین پنجره‌های انتخابی جام جهانی، جای خود را به بازنشستگی چند بازیکن، بی‌اعتنایی دورگه‌ها به تیم ملی با وجود دعوت فدراسیون داوری از آنها، تغییرات و بی‌ثباتی جایگاه مربیان در کادر فنی از جمله عوض کردن سه سرمربی تیم ملی بسکتبال در کمتر از ۲ سال داد.

تیم ملی بسکتبال نه مدیریت شد، و نه پس از حذف محمد جمشیدی، فرایند انتخابی مطلوبی وجود داشت. عنصر «شانس» هم همانگونه که تاکنون در مصاحبه‌ها به آن اشاره شد، دیگر «در» خانه‌ی بسکتبال ایران را نکوبید.

نقش داوری در «سرمایه‌سوزی»

ارزیابی عملکرد فدراسیون داوری فقط دربرگیرنده‌ی نتایج تیم ملی نیست. نوشتم «تغییر نسل» و «پوست‌اندازی» چه فرایندی باید طی کند یا چه «پیش نیاز»هایی دارد.

تناقضات در گفته‌های طرفداران داوری که می‌خواهند ریشه‌ی ناکامی را به فدراسیون قبل‌تر از او پیوند بدهند، سبب به بیراهه رفتن مباحث و حواس‌پرتی، در وهله‌ی اول طرفداران خود ِ داوری شده است.

انتقادات به فدراسیون قبلی جای خود قرار دارد اما ۲ سال کرونا در دوره‌ی ۴ ساله کجا و ۱۵ سال با رئیس اسبق فدراسیون کجا؟ من هم قبول دارم در مدیریت بسکتبال افق روشنی ترسیم نشد که امروز در بخش‌های مختلف از جمله «مدیریتی» به شدت مشکل داریم.

جواد داوری محصول یک سیستم ناکارآمد در چرخه‌ی معیوب مدیریتی ورزش ایران است که چون بازیکن ملی بوده، رئیس فدراسیون بسکتبال شده است. در صورتی که کار در سطح فدراسیون ملی، تنها شاخصه‌ی بازیکن ملی بودن نمی‌خواهد بلکه «مدیر» می‌خواهد.
مدیری که قادر به تشخیص آینده بوده، بدون حب و بغض، کینه‌توزی، عنادورزی‌های بیهوده، و کمر بستن به حذف افراد، از داشته‌ها، بجا و به شایستگی استفاده کند.

بسکتبال با سوءمدیریت جواد داوری تا امروز که ۲ سال و ۴ ماه از ریاست وی سپری شد، لطمات بسیاری خورد.

آخرین نمونه‌ها، محمد امینی و صارم جعفری از تیم نوجوانان که هشتم آسیا شد (بدترین در تاریخ)، اولی به لیگ فرانسه رفت و دومی سر از جی لیگ آمریکا، لیگ ترقی و توسعه درآورد.

جالب است فدراسیون داوری دو سال پیش به هر دوی این بازیکنان اجازه نداده بود در «بسکتبال بدون مرز» استرالیا که یک طرح جهانی برای پیشرفت بازیکنان جوان است، شرکت کنند.
همچنین به دلیل ضعف آیین‌نامه‌های لیگ‌ها، از بازی صارم جعفری در تیم لیگ یک ممانعت شد.

چگونه بسکتبال ایران از صحنه بین‌المللی حذف شد؟ / «پوست‌اندازی» در خیال

این روزها بسکتبال دنیا شاهد بازی‌های تدارکاتی یا تورنمنت‌ها انتخابی برای آخرین تلاش‌های المپیک است اما از بسکتبال ایران در هیچکدام از این رویدادها خبری نیست.

بسکتبال ایران بعد از ناکامی در جام جهانی (سی و یکم در بین 32 تیم)، سهمیه‌ که نگرفت حتی در بازی‌های انتخابی دوباره، واجد شرایط نشد. این رقابت‌ها در حال حاضر در چهار کشور با حضور 24 تیم برای کسب چهار سهمیه‌ی المپیک جریان دارد.

از نکات دارای اهمیت در رقابت‌های انتخابی دوباره (شانس مجدد)، حضور فیلیپین و لبنان در این رقابت‌هاست که از فرصت انتخابی دوباره، نمایش قابل قبول ساخته‌اند.

غیبت در ویلیام جونز
امسال جونز کاپ یا جام ویلیام جونز، چهل و سومین دوره‌ی خود را برگزار می‌کند اما از بسکتبال ایران در این کاپ معتبر خبری نیست.
ایران در ادوار گذشته جزو بهترین تیم‌های این رقابت‌ها بود و سوابق قهرمانی داشت. سال گذشته تیم ایران بین 8 تیم 7 شد! این نتیجه سبب شد تا جواد داوری امسال قید جونز کاپ را بزند چون یک نتیجه افتضاح دیگر بر رکورد افتضاحات تیم‌های ملی را طی دو سال و نیم گذشته اضافه می‌کرد!

بیم حضور در عرصه‌ی بین‌المللی رفته رفته به یک معضل و حذف بسکتبال ایران از صحنه بین‌المللی این ورزش تبدیل شده است.

هر چند به نظر می‌رسد جواد داوری از روندی که در قسمت تیم‌های ملی و اعزام‌های برون مرزی در پیش گرفته، راضی است زیرا خود را در قبال نتایج تیم‌ها پاسخگو نمی‌بیند!

فدراسیون بسکتبال چند روز بعد از ناکامی تیم جوانان دختر که در بین 7 تیم دسته دو آسیا چهارم شد، هنوز پاسخگوی منتقدان نیست.

بازی تدارکاتی حریفان
در حالی که بسکتبال ایران با برایند مدیریتی صفر حتی منفی روبروست و از صحنه‌ی بین‌المللی حذف شده است، حریفان ما سرگرم آماده‌سازی خود هستند.

لبنان، فیلیپین، بحرین و نیوزلند در شانس مجدد المپیک، استرالیا، چین و ژاپن (نماینده آسیا در المپیک پاریس)، در بازی‌های تدارکاتی، چرخه‌ی فعالیت تیم‌های ملی خود را به گردش انداختند. استرالیا و چین دو بار با هم بازی کردند. ژاپن بعد از بازی با کره‌جنوبی، برنامه‌ی دیدارهای تدارکاتی خود را تا پیش از المپیک اعلام کرد.

بسکتبال ایران نه فقط از این چرخه در میدان بین‌المللی فاصله گرفته است بلکه با وجود گذشت سه ماه و نیم از شروع سال، سرمربی تیم ملی ندارد، تیم ملی ندارد و برنامه‌های تیم ملی را اعلام نکرده است.

با وجود شعارهای بسیار مثل «نسل‌سازی»، «پوست‌اندازی» که تاکنون سبب فریب خوردن مسئولین ورزش شده است، تیم ملی در دوران ریاست دو سال و نیم داوری تاکنون دو بار سرمربی عوض کرده و چندین بار شاهد جابه‌جایی‌های بی‌هدف بین بازیکنان، همچنین حذف تعدادی از آنها بوده است. عملکرد ضعیف در زمینه‌ی تیم ملی با دروغ پوست‌اندازی موهوم فدراسیون، یک شعار فریبنده در فقدان مدیریت صحیح و محو شدن در تصویری خیالی مقابل رشد و پیشرفت رقباست.

با توجه به رشد تیم‌های آسیایی و افت فاحش بسکتبال ایران، (نتایج ضعیف کاپ آسیا و بازی‌های آسیایی)، بلاتکلیفی و سوءمدیریت فدراسیون به تیم ملی در کاپ آسیا 2025 عربستان نیز همچون ناکامی‌های گذشته، بیشتر لطمه خواهد زد.

@Kavoshbasketball