👇

👌بازگرداندن سلامتی 👈خوردن محصولات حیوانی و غذاهای فرآوری شده، مصرف مواد شیمیایی (از جمله داروهای نسخه ای و بدون نسخه)، پرخوری، و استرس بیش از حد از انواع مختلف، حالت قلیایی دستگاه گوارش را مختل و ضعیف می کند. اسیدیته تبدیل بیولوژیکی غذا و سلول های بدن به…

👈هنگامی که ما به دنبال مکمل الکترولیت هستیم، در درجه اول این کار را برای سدیم انجام می دهیم، زیرا سدیم الکترولیت اصلی از دست رفته در تعریق است. مقداری هم پتاسیم و منیزیم را در تعریق از دست می دهیم (به ترتیب 150 میلی گرم و 10 میلی گرم در لیتر). علاوه بر این، این از دست دادن مایع خارج از سلول است که عمدتاً هنگام تعریق از دست می دهیم و سدیم الکترولیت اصلی است که حجم مایع خارج سلولی ما را تعیین می کند. مصرف نمک‌ های قلیایی سدیم ، پتاسیم ، منیزیم و کلسیم (آلکالین پلاس) علاوه بر تامین الکترولیت بدن با قلیایی کردن مایعات بینابینی حفظ طراحی قلیایی بدن را تضمین می‌کند.
👈 گفته می‌شود که یک دوز روزانه از نمک های که حاوی بی کربنات ها و کربنات های قلیایی کننده مانند منیزیم، پتاسیم، سدیم و کلسیم (آلکالین پلاس) است می تواند زندگی بیماران مبتلا به نارسایی کلیه را تغییر دهد.
👈تحقیقات جدید دانشمندان بریتانیایی نشان می‌دهد که نمک‌های قلیایی و معدنی شامل بی کربنات سدیم و سایر نمک‌ های قلیایی مانند کلسیم، پتاسیم، منیزیم مثل مکمل (آلکالین پلاس) می‌تواند به طور چشمگیری پیشرفت بیماری مزمن کلیوی را کاهش دهد. #معجزهph
👇👇👇👇
@afphshop

👇

👇

👇

👇

👇

👇

👌هر چیزی که در مورد سلامتی به ما گفته شده است و ما آموخته ایم اشتباه است (شماره1)
👈لطفاً صفحه‌های ذهن خود را از آنچه فکر می کنید در مورد سلامتی می دانید پاک کنید. بیشتر چیزهایی که می دانید و فکر می کنید می دانید اطلاعات نادرست است. بیایید با هم افسانه های سلامتی را که ما را به عنوان یک جامعه به دنبال خود می کشد، از بین ببریم. به ما گفته اند که میکروب ها و ویروس ها باعث بیماری می شوند. و ما چه باید بکنیم؟ ما باید از میکروب ها اجتناب کنیم یا آنها را "بکشیم" تا شاید بتوانیم از بیماری جلوگیری کنیم. به ما آموخته‌اند که بیماری‌هایی مانند سرطان و دیابت می‌توانند بدون هیچ دلیل موجهی ظاهر شوند و اگر خوش شانس باشیم، تنها راه‌حل دارو و جراحی است. ما در مورد سلامتی خود احساس قدرت نمی کنیم و آن را به دست متخصصان می سپاریم و امیدواریم که وقتی بیمار می شویم، بتوانند به ما کمک کنند تا دوباره سالم شویم و عمر بیشتری داشته باشیم.
👈بالاخره ما نمی دانیم چه کار کنیم، آیا این چیز خوبیست که ما این همه متخصص و محقق دارو داریم تا به ما بگویند چه کار کنیم؟ خوب اجازه دهید از شما یک سوال بپرسم: چگونه ممکن است «داروهای شگفت انگیز» که به ما آموزش داده شده است، ما را سالم تر کند – اثری نداشته باشد؟ چه تعداد از اینها توسط به اصطلاح "متخصصان" به ما تلقین داده شده است؟ گوش کنید، متخصص نهایی زندگی خود شما هستید با آزمایش اینکه چه چیزی کار می کند و موثر است. نه با نگاه کردن به اطراف و مثل بقیه بودن. اگر کاری را انجام دهید که دیگران انجام می‌دهند، همان چیزی را خواهید داشت که دیگران دارند - و آیا می‌دانید که برای عموم مردم چگونه است؟ منظره زیبایی نیست! از هر دو نفر یک نفر بر اثر بیماری قلبی یا دیابت جان خود را از دست می دهد! از هر سه نفر یک نفر بر اثر سرطان می میرد! ما باید منحصر به فرد فکر کنیم. ما باید متفاوت فکر کنیم. ما نمی توانیم آنچه را که به همه داده می شود بپذیریم. ما باید در تفکر خود انتقادی شویم! و به هر حال، این حمله به حرفه پزشکی نیست. دکترها خیلی اهمیت می دهند! آنها بی اندازه به انسان ها اهمیت می دهند و قلب و روح خود را به بهای سلامتی، عواطف یا خانواده خود می سپارند تا افراد دیگر به تنها راهی که می دانند از بیماری بهبود یابند. ما باید نسبت به پزشکان دلسوزی کنیم. بروید و ببینید که یک پزشک چه کاری باید انجام دهد تا بتواند از دانشکده پزشکی عبور کند. چه روند غیرقابل باور است که آنها به خاطر تمایل خود به کمک به دیگران چه می گذرانند. آموزش دانشکده پزشکی نیز یک فرآیند عمدا طاقت‌فرسا است که برای فشار فیزیکی دانش‌آموزان ضعیف‌تر طراحی شده است. آنها این کار را انجام می دهند تا مطمئن شوند که شما به عنوان یک پزشک می توانید فشار را در یک موقعیت واقعی مرگ یا زندگی تحمل کنید و از پا نخواهید افتاد. شاید نیت خوب باشد، اما به سختی یک محیط آموزشی سالم برای پزشکان است! به پزشکان آموزش دیده بیش از آنچه که ممکن است انجام دهند، کار داده می شود، و آنها در اوایل یاد می گیرند که برای مطالعه تا دیروقت بیدار بمانند، به انواع محرک ها (مثلاً مواد شیمیایی) تکیه کنند. دانشکده پزشکی فرآیندی توهین آمیز، مخرب و غیرانسانی است. دانش آموزان زمان صفر برای توقف و تفکر دارند.علاوه بر همه اینها، نیمه عمر آموزش پزشکی فعلی 4 سال است. این بدان معناست که دکتری که امروز دانشکده را ترک می کند 50٪ بیشتر از کسی که 4 سال پیش ترک تحصیل کرده است، در مورد پزشکی می داند. با تعداد زیادی از بیماران برای ویزیت، پزشکان به ندرت زمانی برای ادامه تحصیل و یا پژوهش پیدا می کنند.
ادامه دارد #معجزهph