Күздің екінші айында,
Сені тағы ойладым,
Уәдем қалды жайында.
Сені ұмыта қоймадым.

Өткен жылы сөз берген ем,
Ұмытам деп жай ғана.
Оған қайдам кім сенгенін?!
Күз сенетін жай ғана.

Жапырақтың сыбдыр үні,
Қолпаштайды үнімді,
Алматының қою түні,
Жатқа білер түрімді.

Нөсер жаңбыр үйлеседі,
Күздің бұл бір кейпіне.
Мың шатасқан –
ол жайлы ойлар,
Жіберсе ғой еркіме…

Алматының көшесінен,
Іздеп оны шаршадым.
Ойлап, ойлап бітісімен,
Көз ілемін таң сәрі.

Бұл не сезім таусылмайтын?
Таусылмайтын, бітпейтін.
Бұл не жүрек Құдайым-ау,
Өз бақытын күтпейтін?!

Динара Боранбай

P.S. Биылғы күздегі екінші өлең…

Өміріңе өзгеріс енгізу кейде тәуекел жасауға бағыттайды. Өмірде көп адам жаңа нәрсені бастауға не өзгертуге қорқады. Мен де сол қатардан болғанмын.

Қорқыныш сезімі бойыңды билегенде қазіргі тұрақты күйіңнен арылғың, комфорттан шыққың келмейді. Бұл – өз өміріңе өзгеріс, жаңалық жасауға кедергі. Жалпы қорқыныш көп нәрсеге әсер етеді ғой🧐

Ал менде жаңалық осы өзгеріске қатысты. Алдағы уақытта бөлісемін🤭

4-кездесу. Кешкі уақыт. Көліктің іші. Жаңбыр себелеп тұр.

Жігіт. Екеуміз қаланың екі шетінде тұрады екенбіз. Бұл жерде не достықтың, не махаббаттың күші болмаса бір-бірімізге жете алмайтын сияқтымыз.

Қыз. Енді сізге бағытталған магнит іздейтін болдым ғой...

Жігіт. (жымиып) Бүгін бір керемет кеш болды. Күзде барлығы сұлулана түсе ме қалай?

Қыз. Әсіресе, жапырақтар. Сіз сияқты сап-сары...

Жігіт. Сіз сияқты мұңды...

Әдемі диалог

Кейде өз қарім-қабілетіңді көре тұра, тәуекел жасауға батылың жетпей жатады. Қорқыныш – өз болашағыңды тежейтін дүние. Бүгін мен сол қорқынышымды жеңіп, тәуекелге бел байладым. Жүректі тыңдап жасаған шешімім оң нәтижеге апаратынына сенемін! 🥰

Қызық, кейде сенің таңдауың, шешімің ешкімге қызық емес… Біз сондай қоғамда өмір сүріп жатырмыз…

Динара Боранбай

«Жай көзге күліп жүргенмен,
Жасырын жылайтындар көп»

Қаз қанатын жамылған қазан айы да келді🍂

Мен өзімнің түсініксіз күйім, сезімдеріммен күресіп жүрмін. Бұл апта жан дүниемнің ақтарылған уағы болды. Кеудеге тығылған белгісіз бір өксіктің сыртқа шығуы – мезгілсіз жиналған қоқыстар, жүрегіме жиып тастаған өлі сезімдерден. Бір түсінгенім, адам ішінде өлі сезімдерді сақтап ешқашан жүре алмайды. Ол шығуы керек! Мен сабырлы шығармын, шыдамды шығармын, ренжісем де оны айта алмайтын шығармын. Бірақ ол да өз шегіне дейін.

Сосын айтқым келетіні, өлі нәрсе пайда әкелмейді – не сені өлтіреді, не өкіндіреді.

Динара Боранбай @md_aitarymbar

Автоматты түрде қалың мал өсті? ??

@md_aitarymbar