Belgijski The Tenderizers mierzy się z „I Don’t Wanna Know“ - jest surowo, acz poprawnie. Trochę gorzej z hiszpańskim Bulldog Glory i „Working Class Hero“. Trochę takie bez życia. Podobnie jest z aktualnym i na czasie „Wake Up England“ London Breed. Z deka poluzowaną atmosferę ratują Polacy z 1313 Zgłoś Się z ultra garażowym i metalowym „Out Of The Darkness“ zaśpiewanym (chyba) na dwa wokale. Super, że chłopaki wciąż się trzymają idei D.I.Y. Czesi z Dead Masaryx w „Vengeance“ zaskoczyli pozytywnie. Myślałem, że będzie do bólu topornie, a tu dość przebojowo podeszli do tematu. Oczywiście, czeska surowizna zostaje zachowana. „Cries Of Oi!“ No Surrender bez niespodzianki, ale ma się ochotę zaśpiewać razem z Grekami „Oi! Oi! Cries of Oi!“. „Life Sentence“ Crucified takie same odczucia jak przy Combat BC i Ukonnaula - petarda. Po Thumbscrew wyłania się kolejny reprezentant pierwszej ligi, a mowa o znanym i lubianym Smart Violence. „Pride And Pain“ z iście dopieszczoną produkcją sprawia, że Vengeance gdyby dzisiaj istniał i miał takie możliwości nagraniowe jak Smart Violence - słuchaliby tego nawet ci, co płaczą po forach nad muzyką RAC. Coś pięknego. Zmierzamy ku końcowi i jest nim „Skinhead’s Glory“ All Bandits, gdzie sprawdza się powiedzenie „po burzy zawsze wychodzi słońce“. Bandzior nie zardzewiał, wciąż jest w formie, a jego wykon w sam raz jest na spokojne zakończenie tributu.

A Tribute To Vengeance - „Battle Dressed In Black“ spełnił swoje bojowe zadanie, ponieważ za jego sprawą, wiele osób nie mając wcześniej pojęcia o istnieniu tej legendy - dzięki tym składom dostało lekcję historii najwyższej spółki firmowaną przez Askania Productions. Polecam!

#20 Recenzja A Tribute to Vengeance - „Battle Dressed In Black“ (Askania Productions 2024)

Legenda z Norwich - Vengeance - od dawna zasługiwała na hołd i cieszę się, że wreszcie takowy tribut w końcu się ukazał. Album nagrany pierwotnie w maju 1988 roku w studiu Lifetime Sound wraz z towarzyszącą temu sesją video szybko zyskał miana kultowego łącząc surowe brzmienie drugiej fali Oi! ze stylistyką metalową nadając debiutanckiej płycie "Forward Into War" unikatowy styl grania, którego dzisiaj ze świecą szukać. Przed wydaniem tego hołdu złożonego z kapel z różnych zakątków globu największym problemem, szczególnie dla tych, którzy postanowili zaśpiewać je w oryginalnym języku było spisanie tekstów ze słuchu i próba zaśpiewania go w taki sposób w jaki zrobił to basista i wokalista Vernon, co nie było łatwym zadaniem ze względu na to, że w niektórych częściach UK mówi się specyficznym dialektem. Vernon, który poza muzyką i lirykami - namalował też okładkę do długograja - niestety zmarł w 2008 z powodu przepisanej złej dawki przyjmowania leków. "Forward Into War" na przestrzeni kilku lat doczekał się wielu reedycji - zarówno tych oficjalnych jak i nieoficjalnych wychodzących pod innym tytułem "Out Of The Darkness" - w tym jedna kaseta z Polski.

Recenzowanie muzycznych składanek nie należy do najprostszych z tego powodu, że każdy band prezentuje zupełnie inny poziom i podejście do swojego stylu grania. Teoretycznie dany wykonawca mierzy się tutaj z twórczością tej samej kapeli, jednak samo wykonanie wybranej piosenki może różnić wszystko - począwszy od brzmienia, kończąc na aranżacji. Patrząc na strukturę kawałków Vengeance - niezależnie od tego, czy cover nagramy w profesjonalnym w studiu dzieląc instrumenty na ścieżkę, czy w garażu przepuszczając wszystkie dźwięki na tzw. „setkę“ - zawsze będzie to brzmiało tak samo dobrze jak oryginał, bo tak właśnie komponował Vengeance, nadając kilku pomyślnie złożonych ze sobą akordów odpowiednią siłę rażenia, co zresztą doskonale słychać na tym tribucie. Zacznę może od layoutu i diżajnu wydawnictwa, którą stworzyła osoba podpisująca się jako Ted Kaczynski (Cholera! Wiedziałem, że żyje!). Tak poważnie, to już mieliśmy okazję zetknąć się z twórczością grafika na krążkach wypuszczanych przez American Defense Records i nie tylko. Fajnie to wszystko wygląda, jest oldschool, jest klimat - wewnątrz fragment starego wywiadu z Vengeance, po środku przyklejona książeczka z tekstami uzupełniona fotografiami zespołów grających covery „Zemsty“ z Norwich i na nadruku CD załapał się nawet poprzedni wokal grupy - Daz. Wkładamy CD do odtwarzacza i słyszymy charakterystyczne intro do „Forward Into War“ w wykonaniu Niemców z Combat BC. Za mikrofonem piękna płeć, w refrenie wtórujący jej koledzy, solówka gitarowa i znowu refren z podwójnymi stopami. Naprzód, do ataku, na wojnę! Warto zwrócić uwagę na tracklistę, bowiem odegrano ją dokładnie w tej samej kolejności co w oryginale. Amerykanie z Birthrite przejmują stery i działa zostały wymierzone w „Bulldog“. Panowie z powodzeniem odgrywają amerykański sznyt z brytyjską klasą, by zaraz potem zmienić kierunek w stronę mroźnej Finlandii, z której wyłania się uzbrojony i niebezpieczny Ukonnaula („Armed and Dangerous“). Co mogę napisać? Nasz Olek Kwaśniewski byłby zachwycony. Hiszpanie z Thumbscrew będący mistrzami coverów i ich „Fight For Your Life“ to mieszanka iście wybuchowa. Osobiście zostałem tym numerem solidnie znokautowany. Tego killera nie powstydziłby się The Exploited, gdy w 1990 roku wydawał „The Massacre“ okrzykniętą przez bodajże Metal Hammer płytą roku. Koledzy Birthrite, czyli Fascine wyskakują z tytułowym songiem „Battle Dressed In Black“. Zagrany dwa razy szybciej, dwa razy mocniej, ale z zachowanym umiarem. Nic dodać nic ująć. Pająki, węże, krokodyle i kangury - czas na Australię. „Hate You To Death“ zaczyna się spokojnie pulsującym basem, by zaraz pokąsić nas śmiertelnym jadem pełen nienawiści. Solówka, przy której ma się ochotę wziąć paletkę do ping ponga i imitować popisy Jimmiego Hendriksa przed lustrem.

https://youtu.be/Yklxnnxm_LI?si=0xwyBMe1JYn9JyYO

YouTube

Jolly Rogers feat Kategorie C - Incontrolables/Außer Kontrolle

. Instagram: @jolly\_rogers\_ . Tiktok: @jollyrogersband . Facebook: https://www.facebook.com/profile.php?id=100030283063128 . Spotify: https://open.spotify.com/artist/5HATtRvUmzlrgg7IsBjguF?si=AIarm3IAQEuAXUMWcnBN1Q&utm\_source=copy-link http://www.kategoriec.de…

#19 Recenzja Battle Scarred - „Gevalia“ (Olifant Records LP 2022)

Szwedzki Oi! punkowy zespół Battle Scarred powstał w 1995 roku w starym mieście przemysłowym Gavle, które dziś jest kojarzone głównie za sprawą fabryki produkującą markę kawy o nazwie „Gevalia“. Tak też postanowili zatytułować jak dotąd ostatni album, który pierwotnie ukazał się w barwach włoskiej wytwórni Barracuda Records w 2010 roku. O samej genezie nazwy „Gevalia“ więcej można przeczytać wewnątrz recenzowanego wydawnictwa. Battle Scarred choć jest apolitycznym bandem, to jednak w niektórych środowiskach kontrowersje wywołał fakt, że swojego czasu grali w nim Bisson (basista i wokalista Puncc mieli już okazję z Tomem występować w Enharjarna, Forbidden Rage i utrzymanym w rockabillowym klimacie Hobnob) oraz Jocke Karlsson z Pitbullfarm i dawniej Pluton Svea. Poza tym scena muzyczna w Szwecji rządzi się swoimi prawami i na dobrą sprawę - tam nic nie jest takie oczywiste i czarno-białe jak może niektórym się wydawać. W 2022 roku rodzimy Olifant Records po raz któryś profesjonalnie podszedł do tematu wypuszczając trzysta egzemplarzy „Gevalii“ na winylu z okładką typu gatefold, plakatem, wlepką i wkładką w środku. Zmianie uległa kolejność tracklisty utworów, dodając do niej dwa kolejne i oprawa graficzna, prezentująca się teraz w pełnej okazałości bez tych sztucznych płomieni tak jak to miało miejsce w przypadku pierwowzoru.

Powiedzieć, że Battle Scarred gra Oi! Punk, to jak nic nie powiedzieć. Więcej o brzmieniu tej muzyki mówi osoba, która zajęła się miksowaniem i produkcją materiału - Ben Weasel z legendarnej punkowej grupy pochodzącej z Chicago - Screeching Weasel. Muzyka na „Gevalia“ choć jest do bólu prosta i pozbawiona głębszej filozofii, to wpadające w ucho melodie będące tak charakterystyczne dla pewnego okresu lat 90-tych krążków wydawanych w kalifornijskiej wytwórni Lookout Records przywodzi na myśl dokonania kapel drugiej fali spuścizny Ramones, do których zaliczał się właśnie między innymi wyżej wspomniany Screeching Weasel. Taki zabieg idealnie współgra z tekstami nie wychodzących poza schemat liryk oscylujących wokół zgiełku codziennego życia, futbolu i piwa, co powoduje, że mimowolnie nasuwają mi się gdzieś tam skojarzenia z trzema pierwszymi albumami holenderskiego Evil Conduct. Z racji tego, że „Gevalia“ jest materiałem jednolitym bez wyróżniających się specjalnie pojedynczych piosenek, a co za tym idzie brak również na niej zbędnych zapchajdziur powoduje to, że słucha się tego placka z marszu. „Gevalia“ bardzo fajnie się też sprawdza w roli odmóżdżacza po ciężkim dniu.

Co tu dużo pisać - czasami lubię odpalić coś, co nie specjalnie sili się na jakąś oryginalność, jednocześnie niepotrzebnie napinając się przy tym jak plandeka na Żuku.

A quick project that was drawn in the spirit of the old school HC. Stay true stay strong Manuel!

Today's package from Olifant Records - posters with Polish cult bands Oi! and not only. Thank you Olifant! You can order at olifant.com.pl 👍New news - I am preparing projects to support Manuel Eder and reissues of Violent Storm covers!

https://youtu.be/IOcbY_xIvXI?si=XruQBEZOY3S79vYJ

YouTube

BRONSON - NY TID (MIDGÅRDS SÖNER COVER)

Produced by PC RECORDS 7'' available on: https://pcrecords.net/contents/de/p23033\_EP-Bronson--Tribute--SCHWARZ.html https://www.latestadiferro.org/?s=BRONSON&post\_type=product