အပွင့်ကြီးတော့
အချိန်မှန်မှန်တွန်

အဖြေ=အပွင့်ကြီးတော့အသီးသီး၏(အသီး)
အချိန်မှန်မှန်တွန်သည်မှာကြက်ဖြစ်၏(ကြက်)

အသီး+ကြက်=အသက်ကြီး

အမေ့ကျောင်း
-------------
နေလုံးနီနီ ညနေစောင်းတော့
အမေ့ကျောင်းကို သွားရမယ်။

ငွေဗျိုင်းဖြူရယ် ကျွန်တော်သွားတော့
လိုက်မှာလားကွဲ့ ပျော်လှတယ်။

သင့်မှာတောင်ဟုန် လေစုန်စီးရင်
ဒုန်းပျံကြီးထက်မြန်လိမ့်မယ်။

ဖိုးလဝါဝါ ပြူကာထွက်တော့
ကျောင်းတက်ချိန်လို့ မှတ်ရတယ်။

အမေ့ရင်ခွင် ထိုင်ခုံလုပ်လို့
ငုတ်တုတ်ကလေး ထိုင်ပါ့မယ်။

ကောင်းကင်ကြီးဟာ
ကျောက်သင်ပုန်းပေါ့
ကြယ်ဝလုံးတွေ ရေးရတယ်။

ကမ္ဘာမြေပုံ တိမ်တွေရှိပေါ့
အလွယ်ကြည့်ရင် သိနိုင်တယ်။

အမေ့နှုတ်သံ တအေးအေးနဲ့
ကဗျာတေးတွေ သင်ပေးတယ်။

ကျောင်းအားချိန်မှာ အမေကျွေးလို့
ချိုချိုမွှေးကို စို့ပေါ့ကွယ်။

ရွှေကျားရွှေယုန် ပုံပြင်ခင်းတော့
အင်း အင်းလိုက်ကာ နားထောင်မယ်။

အမေ့ကြာနွယ် လက်သွယ်ပျောင်းမှာ
မျက်တောင်ညောင်းတော့ အိပ်ရောကွယ်။

သူငယ်အိပ်ချိန် ကြက်သံညောင်းမှ
အမေ့ကျောင်းလည်း ဆင်းတော့တယ်
သွားမယ် သွားမယ်။

တင်မိုး - Tin Moe

ဘာမှ မရှိတော့ပါဘူး
ဒါပေမဲ့ ...
ပွင့်နေတဲ့ ပန်းတွေတိုင်းရဲ့ ရှေ့မှာ
မင်းနာမည်ကိုပဲ မင်းနာမည်လေးကိုပဲ
ကိုယ် အခါခါ အော်ခေါ်နေမိတယ် ။ ။

-မောင်ရေချမ်း

တောလမ်းကလေးတွေဆီကပြန်လာတိုင်း
ချစ်ရတဲ့နောက်ဆုံးအကြည့်မျိုးနဲ့ ကြည့်လာခဲ့လိုက်မယ်
ငါ့ပုခုံးပေါ်မှာတင်ထားမယ့်ငှက်ကိုတော့
စာလေးတွေရေးရေးပေးပြီး
ကမ္ဘာမြေရဲ့ချစ်လှစွာသောဟာဝိုင်အီကျွန်းတွေဆီပျံသန်းခိုင်းမယ်
ပြီးရင်
ပြန်မလာတော့ဘူးပြန်မလာတော့ဘူးလို့ပဲအသံထွက်တဲ့
စီဒီပြားတစ်ခုကို ဖွင့်ပြီး
လွမ်းလိုက်တာလို့ တစ်ခွန်းတည်းသောစကားကိုဆိုမယ်
မသေခင်တောင်ကုန်းလေးတစ်ခုကိုဝယ်မယ်

- သျှာဒ်
- မသေခင်တောင်ကုန်းလေးတစ်ခုကိုဝယ်မယ် မှ

အဖြေ ။ ။ ဝင်းဝင်းကြည် မည်သော မြန်မာမိန်းမ ၏ သား ၊ စက်ရှင် မည်သော တရုတ်ကလေး သည် ပတ်ချာလည် သဖြင့် ရတနာသုံးပါး ကို ခိုကိုးမည်ဟု ကြံစည်လေ၏ ။ အောင်ချက် ဆို သူ တည်ရာဖြစ်သော သန်လျက်ကုန်ဆုံးသည့် ဌာနဝယ် ၊ ရှေးအဆက်ဆက် က မ တ်ကျော်မည်သော ဘုရားအလောင်းတော် သည် သစ္စာပန်းပွင့်သည့် ဆု ကို ရှာဖွေသိမြင် ၍ နတ်တို့ ၏ ရွာ ဖြစ်သော လူတို့ ၏ မြေကြီး ၌ ကိုးကွယ်ပါစေဟု ဘုံကလေး နှင့် နေသည့် ရေချမ်း အမည် ရှိသော နတ်သား ဖျား စဉ် က နဂါးများ ဖြင့် ပြုလုပ် ထားသော တရုတ်ဗိမာန် ကို လှူသကဲ့သို့ ပုံသဏ္ဌာန် မပြားသော ( ဝါ ) လုံးသော ရွှေစင်ဖြင့် ပြုလုပ်သော သား ကို ဝယ် လေ၏ ။ ထို သား သည် ပွင့်သစ်စ ပန်းကဲ့သို့ ထွားထွားကြီး ဖြစ်နေသော ပုလဲနှစ်လုံး ကဲ့သို့ အဖြစ်သနစ်များ တောက်ပကုန်စင် နေသည့် မြွေအရှင် ၏ အရောင် ကဲ့သို့ မသေမချင်း တောက်ပ ကုန်စင်နေလေရာ နေ့ရော ညဉ့် ပါ သူ့ ကို ဖုံးထားလိုက်မှ ပတ်ဝန်းကျင် ၌ နေထိုင်ကြသော လူအယောက် တစ်သောင်းလုံး ပျော်ရွှင်ကြရလေတော့သည် ။

မေးခွန်း ( ၅ ) ။ ။ “ လသာသောည ” အကြောင်း ကို စာစီကုံးပါ ။

အဖြေ ။ ။ လသာသောည

လ သည် ကောင်းကင်၌ အမြင့်ကြီး ဖြစ်နေသည် ။ သူ သည် တိမ်တို့ ၏ ရှောင်ကြဉ်ခြင်း ခံရ သဖြင့် ကြည်လင်သန့်ရှင်း နေလေသည် ။ လေ သည် ထင်းရှူးပင်များ အကြား၌ ညည်းညူနေ၏ ။ ငွေပြားကြီး ခင်းထား သကဲ့သို့ ဖြစ်နေသော ကန်ရေပြင် ၏ ဆံပင်အကောက်လေးများ သည် မြင်ခြင်း ကို ခံနေရလေသည် ။

ငှက်ကလေး တစ်ကော င်သည် မိုးကောင်ကင် ၌ အမြင့်ကြီး ပျံသန်း နေရာမှ အောက်သို့ ဒိုင်ဗင် ထိုး ဆင်းလာခဲ့သည် ။ လရောင်ခြည်သည် ကန်ရေပြင် ကို နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေသော နေရာ၌ ငါးကလေး သည် လျှောတိုက်၍ သွားနေသည် ။

ည ၏ တိတ်ဆိတ်ခြင်း သည် ငါ ၏ တစ်ယောက်တည်း နေခြင်း နှင့် တွဲဖက် အဖော် ပြုလှာသည် ။

အိုး ... ဘယ့်ကလောက် နှစ်သက် အားရစရာ ကောင်းလှသည့် လ သာသော ည ဖြစ်ပါ သနည်း ။

( ၃ )

ဤကား ‘ ဦးနောင်ဒိုင်း ’ ၏ အဖြေလွှာများ ပေတည်း ။

မျက်ဖြူ တော့ ဆိုက်ပါပြီ ။

သို့သော် ဆရာ မကြိုက်ပါ ။

အဘယ့်ကြောင့် ဆိုသော် မျက်ဖြူဆိုက်သည် မှာ လူနာ မဟုတ်ပါ ။
ဆရာ သာ ဖြစ်ပါသည် ။

မျက်ဖြူ တော့ ဆိုက်ပါပြီ ။

သို့သော် ဆရာ မကြိုက်ပါ ။

လူနာ အစား ဆရာ က မျက်ဖြူ ဆိုက် နေရပါပြီ ။

▢ ကြပ်ကလေး

📖 နှစ်ငါးဆယ် ရွှေရတု တက္ကသိုလ်နှစ်လည်မဂ္ဂဇင်း

.

“ ကလေး တော့ မဟုတ်ပါဘူး ။ ဒါပေမဲ့ ကြော်ငြာရမှာ ရှက်လို့ ကလေး လို့ ကြော်ငြာတာပါ ။ အခု မြန်မာစာ ကို ရုံးသုံး ဆိုတော့ ကျွန်တော် တတ်ချင်လာရတာပေါ့ ။ ကျွန်တော့် နာမည်က ဒေးဗစ် လေ ။ အဲဒီ နာမည် ကို မြန်မာ လို ပြန်ဆိုပေစမ်းပါ ”

အဲဒါမှ ကျပ်လှပါတော့သည် ။ ဘာသာပြန်စာပေအသင်း က တောင် နာမည် ကို ဘာသာပြန်ရိုး ထုံးစံ မရှိပါ ။ တစ်ခါတစ်ရံ တရားဟော ဓမ္မကထိက ပုဂ္ဂိုလ် အချို့ သော ပါဠိ အမည်များ ကို မြန်မာလို ပြန်လေ့ ရှိကြပါသ ည် ။

“ ဒေးဗစ် ကို မြန်မာ လို ပြန်ရမယ်လား ”

“ ဟုတ်ကဲ့ ... ဆရာ ”

“ ဒေးဗစ် ပဲ ပေါ့ဗျ ”

“ ဟာ ... ဒါ အင်္ဂလိပ်နာမည်ပဲ ။ တော်တော်ကြာ မြန်မာအစိုးရ က နာမည်တွေ မြန်မာ လို ပြန်ရမယ် ဆိုရင် ခက်မယ် ။ ရအောင်သာ ပြန်ပေးစမ်းပါ ”

ကျွန်တော် လခ နှစ်ရာကို အလွတ် မခံနိုင်ပါ ။ ကြိုးစားရပါတော့မည် ။

“ ဒေးဗစ် ကို မြန်မာလို ပြန်ရင် ‘ ငတိ ’ ၊ ပေါ့ဗျ ”

“ ဟင် ... ဘယ့်နှယ် နာမည် လဲ ။ မြန်မာလူမျိုးတွေ ကို ကျွန်တော် သိ သမျှ ထဲမှာ ဒီ နာမည်မျိုး လည်း မပါပါလားဗျ ”

“ ဘယ်ပါမလဲ ၊ မြန်မာတွေ က မွေး ကတည်းက မြန်မာ နာမည် မှည့် ထားတာ ၊ ခင်ဗျား နာမည် က ဘာသာပြန် နာမည်ကြီးပဲ ”

“ ဒါဖြင့် ဘာသာ မပြန်ပါနဲ့ တော့ ၊ ကျွန်တော့် ကို မြန်မာနာမည် စစ်စစ် သာ မှည့်ပေးပါ ဆရာ ”

ကု,လားကြီး မှာ လေသံ ပျော့သွားရှာပါသည် ။

“ ဪ ... မြန်မာနာမည် စစ်စစ် လား ၊ ရမယ် ... မြန်မာနာမည် စစ်စစ် မှ တစ်ပေါင် ခုနစ်ကျပ် ခွဲ ... ”

“ တော်ပါတော့ ဆရာ ၊ နာမည် ကို သာ ပြောပြပါ ”

“ ခင်မောင်ရင် ... လို့ မှည့်ပေါ့ ”

“ ဟာ ... နာမည် က သုံးလုံး တောင် လား ၊ သုံးလုံး ဟာ ရခိုင် နာမည် ဆို ”

“ တူတူပေါ့ဗျ ၊ ရခိုင် လည်း မြန်မာ ပဲဟာ ။ ဒါ ပြည်ထောင်စု ဗျ ”

ကျွန်တော် စားပွဲ ကို ပုတ်ရင်း ပြော လိုက်ပါသည် ။

“ ဒါ ပြည်ထောင်စု မဟုတ်ပါဘူး ။ ကျွန်တော့် စားပွဲပါ ”

ကု,လားကြီး က တစ်ပန်းသာ သွားပါတော့သည် ။ နောက်ဆုံးတွင် သူ့ နာမည် သူ ရွေးကာ ယဉ်ယဉ်ကျေး ပင် “ နောင်ဒိုင်း ” ဟု ကင်ပွန်းတပ်ခြင်း ခံယူ လိုက်ပါတော့သည် ။ ဒေးဗစ် ခေါ် နောင်ဒိုင်း မှာ မြန်မာစာ ကို တော်ရုံတန်ရုံ မျှသာ တတ်ချင်သူ မဟုတ်ပေ ။ ဆရာကြီးလုစ် တို့ လောက် တတ်ချင်နေသူ တစ်ယောက် ဖြစ်လေသည် ။ မြန်မာလင်္ကာများ ၊ စကားပြေများ ၊ လင်္ကာစပ် စကားပြေ များကို ကောင်းစွာ ထုတ်နုတ် တ်မြောက်ချင်သူ ဖြစ်ရကား ကကြီး ၊ ခခွေးတည်း ဟူသော သင်ပုန်းကြီး မှ စ၍ သင်ပေးရသော ကျွန်တော့် မှာ များ စွာပင် အခက် တွေ့နေရပါ တော့သည် ။

သို့သော် ' ဦးနောင်ဒိုင်း ' က လည်း အတော်ပင် ကြိုးစား ရှာပါသည် ။ ဤသို့ဖြင့် တစ်နေ့ တစ်လံ ပန်းကန် ၊ မီးဖိုချောင် ရောက် ဟူသော စနစ်ဖြင့် သင်ကြား လာခဲ့ပေရာ ကျွန်တော့် တပည့် မှာ များ စွာပင် တတ်မြောက် လာပြီ ဖြစ်၍ ကမ္မဝါစာ ကို ပင် ဖတ်နိုင် လာပြီ ဟု ယူဆ လာခဲ့ရပါတော့သည် ။ ခြောက်လ မျှ ကုန်ဆုံးခဲ့ ပြီးနောက် ကျွန်တော် အရည်အချင်းစစ် မေးပွဲ လုပ်မည် ဟု ရက်ချိန်း ပေး လိုက်ပါသည် ။ ဦးနောင်ဒိုင်း မှာ ကျွန်တော်၏ ဂရုစိုက် သင်ကြားမှုကြောင့် စာလုံးပေါင်းသ,တ်ပုံ တွင် များစွာ သေချာမှန်ကန်သူ ဖြစ်သည့် အပြင် များစွာသော သမာသ်နာမ် တို့ ၏ တစ်လုံးချင်း အဓိပ္ပာယ် များကို နားလည်ထားပြီ ဟု ယူဆရပါ၏ ။ မည်သို့ပင် ဖြစ်စေ စာမေးပွဲ လုပ်ကြည့် မှ အရည်အချင်း ကို သိရမည် ဖြစ်သဖြင့် စာမေးပွဲ လုပ်ရခြင်း ဖြစ်ပါသည် ။

ကျွန်တော် ၏ မေးခွန်းစာရွက် မှာ တစ်ရွက် သ,တ်သ,တ် ၊ သူ့ အဖြေစာရွက် မှာ တစ်ရွက် သ,တ်သ,တ် စီ ပင် ဖြစ်ငြား သော်လည်း စာရှုသူတို့ ရှင်းလင်းစေရန် မေးခွန်း တစ်လှည့် ၊ အဖြေ တစ်လှည့် ဖော်ပြ လိုက်ရပါသည် ။

မေးခွန်း ( ၁ ) ။ ။ အောက်ပါတို့ ကို ရှင်းလင်းပြပါ ။
( က ) ကံ
( ခ ) မူလ ၊ မူလီ

အဖြေ ။

( က ) ကံ ဆိုသည် မှာ ကုသိုလ်ကံ ၊ အကုသိုလ်ကံ ၊ လှော်ကားကန် နှင့် ဂျိုးဖြူ ကန်အပြင် များစွာ ကျန်ရှိနိုင်ပါသေးသည် ။

( ခ ) မူလ ဆိုသည် မှာ သစ်ပင်ရင်းမြစ် ဖြစ်၍ မူလီ မှာ အိမ်များ ၏ အောက်ခြေများ တွင် အများအပြား စုပ်ထားသည် ကို တွေ့နိုင်ပါသည် ။

မေးခွန်း ( ၂ ) ။ ။ အောက်ပါတို့ ကို တိုတိုတုတ်တုတ် ဖြေဆိုပါ

( ၁ ) လင်္ကာဒီပကျွန်း ပေါ် ၌ ဝိဇယ နှင့် ချစ်ကြိုးသွယ် သော ဘီလူးမ အမည် ကို ရေးပါ ။

အဖြေ ။ ။ မင်းသုဝဏ် ဖြစ်ပါသည်

( ၂ ) မဏိမေခလာ ဟူသည် အဘယ်နည်း ။

အဖြေ ။ ။ မာရ်နတ် ၏ ဆင် ဖြစ်ပါသည် ။

မေးခွန်း ( ၃ ) ။ ။ သူတော်ကောင်း ဥစ္စာ ခုနစ်ပါး ကို ဖော်ပြပါ ။

အဖြေ ။ ။ ပရိက္ခရာ ရှစ်ပါး မှ အပ် ကို နုတ်လိုက်လျှင် သူတော်ကောင်းဥစ္စာ ခုနစ်ပါး ကို ရပါသည် ။

မေးခွန်း ( ၄ ) ။ ။ အောက်ပါကဗျာ ကို ပိဏ္ဍတ္ထ ပြန်ဆိုပါ ။

စက်ရှင်ပတ်လည် ၊ ဝင်းဝင်းကြည်သား ၊ ကိုးမည်ရတနာ ၊ တည်ရာ အောင်ချက် ၊ ကျွန်းသန်လျက်ဝယ် ၊ ရှေးဆက်မြတ်ကျော် ၊ လောင်းရှင်တော်လျှင် ၊ သိမျှော်သစ္စာ ၊ ပွင့်ဆုရှာ၍ ၊ နတ်ရွာလူ့မြေ ၊ ကိုးကွယ်စေဟု ၊ ဘုံနေနတ်သား ၊ ရေချမ်းဖျားက ၊ နဂါးဗိမာန် ၊ လှူသောဟန်လျှင် ၊ သဏ္ဌာ န်မပြား ၊ ရွှေစင်သားဝယ် ၊ ထွားထွားပွင့်သစ် ၊ ပုလဲနှစ်သို့ ၊ သနစ်လွှဲပြော င် ၊ မွေရှင်ရောင်နှင့် ၊ တောက်ပြောင် မဆုံး ၊ နေ့ညဉ့်ဖုံးသည် ။ သောင်းလုံးပတ်လည် ရွှင်တော့သည်

❝ နည်းနည်းလေး မှ ပြောင်းလဲ မကြည့်တော့ဘူးလား ❞

“ ဟ မင်းတို့ ဟာ က တစ်နေ့ တစ်မျိုး ပါလားကွာ ”

“ ဒါ ဘဘတို့ ခေတ် မဟုတ်တော့ဘူး လေ ၊ ခု ခေတ် က တီထွင် နိုင် မှ ၊ ဆန်းသစ်နိုင် မှ ၊ ပြောင်းလဲနိုင် မှ ထမင်း စားရရုံပဲ ရတာ ”

“ ဟယ် ပြောပြီ ”

ကြည့်ဗျာ နမူနာ

လက်ဖက်ရည်ဆိုင် တစ်ဆိုင်

ပထမ တော့ ရိုးရိုး ၊ အအ ၊ ထုံထုံ ၊ ထိုင်းထိုင်း ၊ ခပ်နုံနုံ ၊ ခပ်ညံ့ညံ့ ။

သူ့ အဖေ လက် ထဲ က သူ သား နဲ့ ချွေးမ လက် ထဲ ရောက် ။

ဘာ ကြာလိုက်လို့လဲ ။

လူငယ် အမြင် ၊ လူငယ် အတွေး ၊ လူငယ် ရဲ့ အားနဲ့ ဆော် ထည့် လိုက်တာ ။

ပြောင်ပြောင်လက်လက် သားသားနားနား ။

လာ စားတဲ့ သောက်တဲ့ လူတွေ ကြိတ်ကြိတ်တိုး လို့ ပါ ဗျာ ။

••••• ••••• •••••

ကဲ နောက် လုပ်ငန်း တစ်ခု ။

“ သမီးတို့ က တော့ လူ က လွဲရင် အကုန် ပြောင်း ပစ်လိုက်ပြီ ”

“ မူရင်း ဆိုလို့ သမီး နဲ့ သမီး ယောက်ျား ပဲ ကျန်တော့တယ် ”

ဟယ် ကြည့်စမ်း မန်နေဂျာ က လည်း မူလ လူ မဟုတ်တော့ ၊ ပရိဘောဂတွေ ကလည်း အပျံစား ။ ကွန်ပျူတာတွေ ၊ တီဗီတွေ ၊ စက်တွေ က လည်း အကောင်းစား ၊ ဂိမ်းခွေတွေ က လည်း နောက်ဆုံးပေါ် အပ်ဒိတ်တွေ ၊ လာ ကစားတဲ့ လူတွေ အုတ်အုတ်ကျက်ကျက် ။

“ ဘဘ ရယ် စီးပွား ရှာလာ အလွယ်ကလေးပါ ”

“ ဟာ မင်း က တော့ လုပ်ပြီ ”

“ ဟုတ်တယ် ဘဘ ”

“ ဘဘ ”

“ ပြော ”

“ လူတွေ ဘာ ကြိုက်သလဲ ၊ ဘာ လိုချင်တာလဲ ၊ ဘယ်လို ဖြစ်စေချင်တာလဲ အဲဒါတွေ သိပြီ ၊ မြင်ပြီ ဆိုရင် လုပ်စားလို့ ရပြီ ဘဘ ”

“ ကပ်စတန်မာ အလိုကျ လို့ ဆိုလိုတာလားကွာ ”

“ အလိုကျ တော့ အလိုကျ ပေါ့ ဘဘ ရယ် ၊ လုပ်ပေးနိုင်တဲ့ အဆင့် ဖြစ်နိုင်တဲ့ အဆင့် အထိ လုပ်ပေးရ မှာပေါ့ ။ လမင်းကြီး က အမြဲ သာနေ ရမယ် ၊ နှင်းမှုန်လေးတွေ အမြဲ ကျ နေရမယ် ဆိုတဲ့ မဖြစ်နိုင်တဲ့ တောင်းဆိုချက်တွေ ကို တော့ မလိုက်လျော နိုင်ဘူးပေါ့ ။ ပန်းခြံကလေး လုပ်ပေး ရမလား ၊ သစ်ပင်လေးတွေ စိုက်ပေး ရမလား ။ ခုံပုလေးတွေ ကြိုက်တာလား ။ ခုံရှည်တွေ ကြိုက်တာလား ”

“ ခပ်မှောင်မှောင်ကလေး ကို ကြိုက်တာလား ၊ ခပ်လင်းလင်းကလေး ကို ကြိုက်တာလား ”

“ သူတို့ ဘာတွေ ကြိုက်တတ်သလဲ ၊ ကပ်စတန်မာ ရဲ့ အဆင့် က ဘယ်လို အနေအထားမျိုးလဲ ၊ အကောင်းစား ကြိုက်တာလား ၊ အပေါစား ပဲ တတ်နိုင်တာလား ။ လူငယ်လေးတွေ က ဘာ ကြိုက်သလဲ ၊ လူကြီးတွေ က ဘာကို ကြိုက်သလဲ ၊ အလွှာ အမျိုးမျိုး နဲ့ အံဝင်အောင် ဘာတွေ ဖြည့်ဆည်း ပေးနိုင်မလဲ ”

“ အဲ သူတို့ အကြိုက် ကို သိပြီ ၊ ကိုယ် က တတ်နိုင်သမျှ ဖြည့်ဆည်း ပေးနိုင်ပြီ ဆိုရင် .... ”

ဤကား အောင်မြ င်နေသော အအေးဆိုင် ပိုင်ရှင် လူငယ်ကလေး တစ်ယောက် ၏ အမြင်ပါ ခင်ဗျာ ။

••••• ••••• •••••

“ အင်း အင်း မင်းတို့ ကတော့ တံဆိပ် ၊ ဒီဇိုင်း ၊ ထုပ်ပိုးပစ္စည်း ၊ ထုပ်ပိုးတဲ့ နည်းစနစ် အမျိုးမျိုး ပြောင်း နေကြတာပါလားနော် ”

“ ဦး ရယ် ”

“ အဲသလို မှ မလုပ်ရင် ”

အမှန်ပါပဲ ခင်ဗျာ ။

သူတို့ ရဲ့ ကုန်ထုတ်လုပ်ငန်း ဟာ ရှေ့ကို ပဲ အမြဲ သွား နေပါတယ် ။

ကုန်ပစ္စည်း ရဲ့ မူလ အရသာ က တော့ သည်အတိုင်း ပါပဲ ။

ဒါပေမဲ့ ထုပ်ပိုးတဲ့စနစ် တွေ က တစ်နှစ် ထက် တစ်နှစ် ပြောင်းလဲ မြင့်တက် လာတယ် ။

ပုလင်း ပြောင်း ထည့် ။

တံဆိပ် အသစ် ကပ် ။

ဒီဇိုင်း က လှလှလေး ဆိုတော့ ။

မိတ်ဆွေ

သင် စီးပွား ရှာနေပါသလား ။

မိဘ ဘိုးဘွား လက်ထက် က ဒီဇိုင်း အဟောင်းကြီးပဲလား ။

ဒါမှမဟုတ် သည်နေ့ ခေတ် နဲ့ အညီ ပြောင်းလဲ နေပါသလား ။

မိတ်ဆွေ

နည်းနည်းလေး မှ ပြောင်းလဲ ကြည့်ဖို့ စိတ်မ ကူးသေးဘူးလား ။

မပြောင်းလဲဘူး ။

မပြောင်းလဲရဲဘူး ဆိုရင် တော့ နောင် နှစ်ပေါင်း တစ်ထောင်

သူများ တွေ ရဲ့ နောက် မှာ ..

▢ မောင်ချမ်းသာ

📖 မော်ဒန် သတင်း ဂျာနယ်
၂ ဇန်နဝါရီ ၂၀၀၉

#ကိုအောင်နိုင်ဦး

.

ကိုယ့်ကိုယ်ကို ကဗျာဆရာလို့ကြွေးကြော်ဝံ့တဲ့
ယုံကြည်မှုမျိုး ငါရခဲ့ပါပြီ။

အမေချစ်ခဲ့တဲ့
ခင်မြင့်နွယ် တဝက်တပျက်ချစ်ခဲ့တဲ့
"လူဆိုးလေး"တစ်ယောက်နှလုံးသားက
ကဗျာထွက်လာတယ်ဆိုတာ
ခင်ဗျားတို့ယုံရဲ့လား။
ကျွန်တော့်အချစ်ဆုံးအရာတွေက..
ဆေးလိပ်
ကျွန်တော်
ကဗျာ
နှလုံးသားထဲက "သူ့ရုပ်ပုံ"
မတ်က်စ်ဝါဒ
စာအုပ်
လူအချို့

အကြိုက်ဆုံးအရာတွေက
မိန်းမ
လက်ဘက်ရည်
တရုတ်ဆိုင်ထမင်းဟင်း
လုံလုံခြုံခြုံအိပ်ခန်းတစ်ခု
သူများက ကိုယ့်ကို အကောင်းပြောခြင်း
အဝတ်ကောင်းကောင်း ၃ စုံ။

-ဖော်ဝေး
(၂၇မေ)
(ဖော်ဝေးဒိုင်ယာရီ စာမျက်နှာ၂၄)

လိုက်သာ လိုက်ခဲ့ ” လို့ တောလုံငှက် ကို ဖိတ်ခေါ် သတဲ့ ။ တောလုံငှက် လည်း ကျီး ပြောတာတွေ ကို မယုံကြည်ပေမယ့် သူ့ အစွမ်းအစ ကို သိချင်တာမို့ ဘာမှ ပြန်မပြောဘဲ လိုက်သွား သတဲ့ ။

လူအသွားအလာ ထောင့်တဲ့ တောင်စောင်း မြစ်ကမ်းပါး ရောက်တော့ ကျီး က တစ် ကိုယ်လုံး ဝါဝါဝင်း နေတဲ့ တောလုံငှက် ရင်အုပ်ပိုင်း မှာ အနီရောင်ဆေး နဲ့ ဝလုံးတွေ ရေးခြယ်ပြီး ဝ အတွင်း မှာ အဖြူပြောက်ကလေးတွေ ရေးထားပေး သတဲ့ ။ အဲဒီလို ဆေးရောင် သုံးမျိုး နဲ့ တော လုံငှက် ကို လှပအောင် ရေးခြယ် ပေး ပြီးတဲ့ နောက် ကျီးဖို က “ အဆွေတော်ကြီး တောလုံ ၊ ကဲ ... ဘယ့်နှယ့်ရှိစ ၊ မိမွေးဖမွေး ပင်ကိုယ် အရောင်အဆင်း ကို ပြုပြင်ရေးလို့ ရနိုင်တယ် ဆိုတာ ယုံ ကြည်ပြီလား ၊ ခင်ဗျား ဟာ ဗျိုင်း ထက် ပိုပြီး လှ မလှ ခင်ဗျား ကိုယ် ကို သေသေချာချာ ကြည့်ပြီး ကျွန်တော့် ကို အဖြေ ပေးစမ်းပါ ဆိုပြီး ပြောသတဲ့ ။ တောလုံငှက် က လည်း သူ့ကိုယ် ကို ဟို လှည့်ကြည့် ဒီလှည့်ကြည့် ၊ အပြန်ပြန် အလှန်လှန် ကြည့်ပြီးတဲ့ နောက် “ အဆွေတော် ကျီး ၊ ခင်ဗျား ဟာ ထိုးထွင်းကြံဆ တဲ့ နေရာမှာ ရော ပန်းချီပညာမှာ ရော ၊ အင်မတန် တော်ပါပေတယ် ၊ ကျွန်တော့် ကို အင်မတန် လှပအောင် ဆေးခြယ် ပေးတဲ့ အတွက် ခင်ဗျား ကို လည်း စိတ်တိုင်းကျ ဖြစ်အောင် ဆေးခြယ် ပေးပါ့မယ် ။ ကျွန်တော် ဟာ အနုပညာ မှာ အင်မတန် ညံ့ဖျင်း နေတော့ကျွန်တော့် ကိုယ်ပိုင် စိတ်ကူးနဲ့ ခင်ဗျား ကို လှပတင့်တယ်အောင် ဆေးမခြယ် တတ်တာ အမှန်ပဲ ။ အဲဒီတော့ ခင်ဗျား လိုချင်တဲ့ အရောင်အဆင်း ပုံသဏ္ဌာန် ကို သာ ပြောပါ ။ ကျွန်တော် အတတ်နိုင်ဆုံး ကြိုး စားပြီးရေးခြယ် ပေးပါ့မယ် ” လို့ ကျီးဖို ကို ပြန်ဖြေသတဲ့ ။

ကျီးဖို က အတန်ကြာ အောင် စဉ်းစားပြီး မှ “ အဆွေ တောလုံ ၊ ကျွန်တော့် အဆင်း အရောင် ဟာ ခင်ဗျား မြင်တဲ့ အတိုင်း မွဲခြောက်ခြောက် ဖြစ်နေပါတယ် ၊ အဲဒါကြောင့် ကျွန်တော့် တစ်ကိုယ်လုံး ကို ပထမဦးဆုံး အဖြူရောင် ခပ်များများ ခြယ် ပေးပါ ။ ပြီးတော့ မှ ရင်အုပ် နဲ့ ကျောပြင် မှာ အနက်ကွက် တွေ ရေးခြယ် ပြီး အနား ကို အနီရောင် နဲ့ ကွပ်ပေးပါ ” လို့ တောလုံငှက် ကို သင်ပေး သတဲ့ ။ တောလုံငှက် က လည်း ကျီးဖို ပြောတဲ့ အတိုင်း အမှား မရှိအောင် ဆေးခြယ် ပေး ရှာသတဲ့ ။ တောလုံငှက် က ကျီးဖို ကို ဆေးခြယ် ပေးနေတုန်း မြစ် တစ်ဖက်ကမ်း မှာ ရှိတဲ့ ရွာ မှာ မီးခိုးတွေ ထ နေတာ ကို ကျီးဖို က မြင်လိုက်တော့ “ ဧကန္တ ဟိုရွာ မှာ ရွာသားတွေ နတ်ပွဲ ပြင်ပြီး ကျွဲ ၊ နွား ဖုတ်နေတာ နဲ့ တူတယ် ၊ ဟိုရွာ ကို အချိန်မီ သွား နိုင်ရင် ဝဝလင်လင်ကြီး စားရမယ် ၊ နောက် ကျရင် တော့ ဘာမှ စားရမှာ မဟုတ်ဘူး ” ဆိုပြီး စိတ် ထဲ တွေးတော မိ သတဲ့ ။ အဲဒါနဲ့ ကျီးဖို က ရွာ ကို အချိန်မီ သွားချင်ဇော နဲ့ တောလုံငှက် ကို မြန်မြန် ဆေးခြယ် ပေးဖို့ ခဏခဏ ပူဆာသတဲ့ ။ ကျီးဖို က သူ့ ကို မြန်မြန် ဆေးခြယ် ပေးဖို့ ပူစာဖန် များလာတော့ တောလုံငှက် လည်း စိတ်တို လာပြီး ကျီးဖို ကို အနက်ရောင်ဆေး ထည့်ထားတဲ့ အိုးထဲ တွန်းချပြီး ပြန် သွား သတဲ့ ။

ကျီးဖို က သူ့ တစ်ကိုယ်လုံး မည်းနက် သွားတာ ကို မြင်လိုက်ရတော့ ဒေါသ ထွက်ပြီး တောလုံငှက် ကို သ,တ်ပစ်ဖို့ အတင်း လိုက်သတဲ့ ။ တောလုံငှက် လည်း ကျီးဖို ကို ကြောက်လန့်ပြီး ရုန်းတော ထဲ ကို ပြေး အဝင် မှာ ကျီးဖို က တအား ထိုးဝင် လာတာ မြင်လိုက်တော့ ကြောက်အား လန့်အား နဲ့ နောက်ပေါက် ကန်ချ လိုက်လို့ ကျီးဖို ဟာ လိမ့်ကျပြီး ရုန်းဆူး စူးသွား သတဲ့ ။

ရှေးရှေးတုန်း က တစ်ကိုယ်လုံး ဝါဝါဝင်း နေတဲ့ တောလုံငှက် ဟာ အဲဒီနေ့ က စပြီး ဒီနေ့ အထိ အင်မတန် လှပတဲ့ ငှက် ဖြစ်သွား သတဲ့ ။ မွဲခြောက်ခြောက် အရောင်အဆင်း ရှိတဲ့ ကျီး ဟာ အဲဒီနေ့ က စပြီး မည်းနက် သွားတဲ့အပြင် ရုန်းဆူး စူး သွားလို့ လမ်း သွားတဲ့ အခါ ခုန်ဆွ ခုန်ဆွ သွား နေရရှာ သတဲ့ ။ ကျီးငှက် ရဲ့ ရန် ကို ကြောက်ရလွန်း လို့ တောလုံငှက် ဟာ ဒီနေ့ အထိ ချုံကြို ချုံကြား မှာ ပုန်းအောင်းပြီး ရှာဖွေစားသောက် နေရရှာ သတဲ့ ။

⎕ ဂျင်းဖောမောင်ကလေး

📖 ရှုမဝ မဂ္ဂဇင်း
၁၉၆၂ ၊ မေ

#ကိုအောင်နိုင်ဦး

.

"နာရဒဇာတ်တော်"

နာရဒဇာတ်တော်သည် ဇာတ်ကြီးဆယ်ဘွဲတွင် ရှစ်ခုမြောက် ဇာတ်တော်ဖြစ်သည်။ မြတ်စွာဘုရားသည် ရာဇဂြိုဟ်ပြည်အနီး နွယ်ချိုတောတွင် သီတင်းသုံးတော်မူစဉ် ဥရုဝေလတောတွင်း၌ ဥရုဝေလကဿပ၊ နဒီကဿပ၊ ဂယာကဿပ တည်းဟူသော ရသေ့ညီနောင် သုံးဦးနှင့်တကွ တပည့်များအား မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအယူမှ ချွတ်သည်ကို အကြောင်းပြု၍ နာရဒဇာတ်တော်ကို ဟောကြားတော်မူသည်။ ထိုဇာတ်တော်ကား အောက်ပါအတိုင်း ဖြစ်သည်။

ရှေးလွန်လေပြီးသောအခါ ဝိဒေဟရာဇ်တိုင်း မိထိလာပြည်၌ အင်္ဂတိအမည်ရှိသော မင်းသည် မင်းပြုသည်။ ထိုမင်းသည် မင်းကျင့်တရား ဆယ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသည်။ တရားကိုလည်း စောင့်သည်။ ထိုမင်းတွင် အလွန်အဆင်းလှသော ရုဇာအမည်ရှိ သမီးတော်တစ်ပါးတည်းသာ ထွန်းကားသည်။ ထိုသမီးတော်အား အလှူပေးစိမ့်သောငှာ ဥစ္စာတစ်ထောင်ကို လခွဲတစ်ကြိမ် ပေးတော်မူသည်။ ထိုမင်းကြီး၏ အမတ်ကြီး ၃ ပါးမှာ ဝိဇယ၊ သုနာမ၊ အလာတတိုဖြစ်ကြသည်။

တစ်ခုသော တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်နေ့ ကတ္တိကာ နက္ခတ်သဘင်အခါတွင် မင်းကြီးသည် နန်းပြာသာဒ်ထက်မှ ဖြူစင်စွာ ထွန်းတောက်သော လပြည့်ဝန်းကိုမြင်၌ အထူးစိတ်ကြည်နူးမိသည်။ ထိုညဉ့်မျိုးတွင် အဘယ်ကဲ့သို မွေ့လျော်ရသော် ကောင်းအံ့ည်းဟု အကြံဖြစ်၍ အမတ်တိုအား နှစ်သက်ရာကို တင်လျှောက်စေသည်။ ထိုအခါ စစ်သူကြီးဖြစ်သော အလာတ အမတ်က စစ်ပြုရန် လျှောက်သည်။ သုနာမ အမတ်က ကာမဂုဏ်တို၌ မွေ့လျော်ရန် လျှောက်သည်။ ဝိဇယ အမတ်က အကြားအမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန်းပုဏ္ဏားတိုထံ ဆည်းကပ်လျက် ယုံမှားခြင်းတိုကို ပယ်ဖျောက်ရန် လျှောက်သည်။ မင်းကြီးလည်း ဝိဇယအမတ်၏ စကားကို နှစ်သက်သဖြင့် အာလာတ အမတ် ညွှန်ကြားရာ မိဂဒါဝုန်တောရှိ ကဿပ တက္ကတွန်းတိုထံ ဗိုလ်ပါများနှင့် သွားရောက်လေသည်။

ရောက်လျှင် မင်းကြီးက မိဖ၊ ဆရာ၊ သားမယား၊ သက်ကြီးရွယ်အို၊ ရဟန်းပုဏ္ဏား၊ မှူးမတ်ဗိုလ်ပါ၊ ပြည်ရွာအပေါ်တွင် ကျင့်ရမည့်တရားနှင့် နတ်ရွာရောက်ကြောင်း ငရဲလွတ်ကြောင်းတရားတိုကို မေးလေသည်။ ကဿပ တက္ကတွန်းကား မေးနှင့်လျော်သော အဖြေကို မသိနားမလည်၍ မဖြေချေ။ ကောင်းကျိုး မကောင်းကျိုး၊ တမလွန် လောက၊ မိဖ၊ ဆရာဟူ၍မရှိ။ အလှူပေးခြင်းဖြင့် အကျိုးမရှိ။ မီး၊ မြေ၊ ရေ၊ လေ၊ ချမ်းသာ၊ ဆင်းရဲ၊ အသက် ဤခုနစ်ပါးသည် မြဲကုန်သည်။ သတ္တဝါတိုသည် ၈၄ ကမ္ဘာစေ့မှ စင်ကြယ်မည်။ ထိုအတွင်း ကောင်းမှုပြုသော်လည်း မစင်ကြယ်နိုင်၊ မကောင်းမှုပြုသော်လည်း ထိုခဏကို မလွန်နိုင်ကုန်ဟု ဟောကြားလေသည်။

အလာတ အမတ်ကလည်း မိမိရှေးဘဝက မကောင်းမှု ပြုခဲ့သော်လည်း ယခုအခါ ကောင်းကျိုးကိုသာ ခံစားရပုံကို ပြောပြလျက် ထိုစကားကို ထောက်ခံ၏။ ကဿပ တက္ကတွန်းထံတွင် ဆည်းကပ်နေသော မိထိလာပြည်သား ဗီဇက သူဆင်းရဲကလည်း မိမိသည် အတိတ်ဘဝက သူဌေးအဖြစ်ဖြင့် အလှူကောင်းမှုပြုပါသော်လည်း ယခုဘဝတွင် သူဆင်းရဲဖြစ်လာကြောင်းကို တင်ပြသောအားဖြင့် အလာတ အမတ်၏ စကားကို ထောက်ခံလေသည်။ ထိုအခါမှစ၍ မင်းကြီးသည် ပြည်ထဲရေးကို အမတ်တိုအား လွှပြီးသော် ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကိုသာ ခံစားလေတော့သည်။ အလှူဇရပ်တိုကိုလည်း ဖျက်စေသည်။ ပြည့်ရှင်မင်းကြီး အယူမှားသည်ကို တပြည်လုံး အုတ်အုတ်ကျက်ကျက် ပြောဆိုကြလေသည်။ ထိုအကြောင်းကို ရုဇာမင်းသမီးကြားလတ်သော် ခမည်းတော်၏ အယူမှားကို ပယ်ရှားအံ့ဟု အခွင့်ကို စောင့်လင့်၏။ ရုဇာမင်းသမီးကား ရှေ့ဘဝနှင့် နောက်ဘဝတိုကို သိမြင်နိုင်သောသူတည်း။ အချိန်ကျရောက်လတ်သော် မင်းကြီးထံသို အခစားဝင်၍ အလှူပြုရန် ရမြဲရိက္ခာကို တောင်းလေသည်။ ထိုအခါ မင်းကြီးက အလှူကို မယုံကြည်တော့၍ အပြစ်ပြကာ တားမြစ်သည်။ သမီးတော်က ခမည်းတော် အယူမှားနေပုံ၊ တက္ကတွန်းတို အပြောနှင့် အကျင့်မညီပုံများ၊ မိမိ၏ အတိတ်နှင့် အနာဂတ်ဘဝ အကြောင်းများကို ရှင်းလင်း ပြောပြလေသည်။ သိုသော် မင်းကြီးကား မိစ္ဆာအယူကို မစွန့်ချေ။ ထိုအခါ မင်းသမီးက နတ်ဗြဟ္မာများအား ကူညီရန် သစ္စာအဓိဋ္ဌာန်ပြုသည်။ ထိုသိုပြုလတ်သော် နာရဒဗြဟ္မာကြီးသည် မင်းကြီးကို ချွတ်အံ့ဟု ရဟန်းအသွင်ဖြင့် ရောက်လာသည်။

မင်းကြီးလည်း ဗြဟ္မာကြီးအား တန်ခိုးရှိခြင်း၏ အကြောင်းရင်းကို မေးသည်။ ကုသိုလ်ကောင်းမှုသာ အကြောင်းရင်းဖြစ်သည်ဟု ဗြဟ္မာကြီးက ဖြေသည်။ မင်းကြီးက သိလို၍ မေးသမျှသော ပြဿနာတိုင်းကိုလည်း မင်းကြီးစိတ်ကျေနပ်အောင် ဥပမာ သာဓကများစွာဖြင့် ဖြေဆိုသည်။ ထိုနောက် ငရဲအကြောင်း၊ ရှေးမင်းမြတ်တို ကျင့်စဉ်အကြောင်း စသည်တိုကို ဟောကြားလေသည်။ ဤသို အယူမှားကို ပယ်ရှားစေရန် ဟောကြားပြီးနောက် မင်းကြီးအား သီလ၌ တည်စေသည်။ ရုဇာမင်းသမီးကိုလည်း များစွာသော အကြောင်းတိုဖြင့် ချီးမွမ်းသည်။ မင်း၊ မိဖုရား၊ မောင်းမမိဿံတိုကိုလည်း အဆုံးအမ ပေးသည်။ ထိုနောက် ပရိသတ်တို မြင်စဉ်ပင်လျှင် နာရဒဗြဟ္မာကြီးသည် ဗြဟ္မာပြည်သို ပြန်သွားလေသည်။