کانالمون 6 ساله شد.

یکی از چیزهایی که همیشه برای من رضایت بخش و شادی آوره، گفتن از چیزهاییه که یاد میگیرم، از اتفاقات و تجربه هایی که میبینم و نکته ای برای فراگیری دارند. و اگه این اطلاعات و یاد گرفتن ها مربوط به بچه ها باشه که دیگه سر از پا نمی شناسم ?
هر کاری که بتونه این دنیا و زندگی رو برای بچه های معصوم جای بهتری بکنه به من انگیزه حرکت میده. و در راس اون کارها، دانستن اصول درستی است که ما بزرگترها باید تو روابطمون با بچه ها بدانیم و عمل کنیم، چه به عنوان والدین، چه معلم و مدیر و چه هر کسی که به نحوی با بچه ها تعاملی داره که یعنی میشه همه مون.
و به نظرم بهبود وضع جامعه در گرو اصلاح شیوه ای است که ما با بچه ها تعامل داریم و اونها رو بزرگ میکنیم.

از همه شما ممنونم که اینجایید و به من اجازه میدید در باب این موضوعات با هم صحبت کنیم. برای یکی دو سال که مشغول کارهای نهایی پایان نامه ام بودم، کانال بطور کامل خاموش بود، بعد از اون هم البته خیلی پرکار نیستم. بسیار سپاسگزارم که این کانال را همچنان در لیست خود حفظ کرده اید و امیدوارم مطالبی که اینجا میخوانید شایستگی این صبوری و همراهی شما را داشته باشد.❤️?

خیلی خوشحال میشم که نظراتتون رو در مورد کانال بخونم، و همینطور پیشنهاداتتون رو.

به مناسبت جشن تولد هم فیلمی رو تا چند ساعت دیگه بارگذاری میکنم که دور هم ببینیم ?? شما هم میتونید به عنوان هدیه تولد، این کانال رو به بقیه معرفی کنید تا گروهمون رو بزرگتر کنیم ?

"من هرگز کودک خنگ ندیده ام،
کودکی را دیده ام که گاهی کارهایی میکرد که
من نمی فهمیدم
یا کارها را به روش هایی انجام می‌داد که من هرگز به آن فکر نکرده ام،
من کودکی را دیده ام که ندیده بود
همان مکان هایی را که من دیده بودم،
اما او یک کودک خنگ نبود.
پیش از آنکه خنگ بنامی اش،
فکر کن، آیا او کودکی خنگ بود یا
چیزهایی می دانست متفاوت از آنچه تو می‌دانستی؟

پس من به این نتیجه رسیده ام که
ما را از ابهام نجات می دهد
اگر بین آنچه می‌توانیم ببینیم
و آنچه نظر ما است تفاوت قائل شویم. "

برگرفته از شعر روت ببرمیر، در کتاب "ارتباط بدون خشونت، زبان زندگی" از مارشال روزنبرگ، ترجمه کامران رحیمیان، انتشارات اختران

اصل انگلیسی شعر را می‌تونید در کامنت پست بخوانید.

#پذیرش
#تنوع

دارم کتاب "Counseling with Choice Therapy, The New Reality Therapy" از ویلیام گلاسر رو میخونم* و یک تیکه اش برام خیلی جالب بود.

در قسمتی از کتاب، داستان جف یک نوجوان 14 ساله رو میگه که ارتباط خوبی با هیچ کس نداره و اصطلاحا بریده، و بالتبع رفتار پسندیده ای هم از خودش بروز نمیده.

بعد گلاسر توضیح میده که تا الان باهاش از روش کنترل تعامل شده بوده و به همین دلیل تو ارتباطاتش خیلی به مساله کنترل حساسه، و به محض اینکه تو مدرسه متوجه بشه که کسی میخواد کنترلش کنه، باهاش مقابله میکنه.
"As soon as he detects that anyone at school is trying to
control him, even with rewards, he turns against the person."

نکته اش چیه؟ اینه که حتی تشویق و جایزه دادن هم میتونه یک رفتار کنترلگرانه به حساب بیاد.

چرا؟ چون اینطور القا میشه که ما این جایزه رو در قبال یک رفتار بخصوص و مورد پسند ما بهت میدیم. یعنی چارچوبی رو ما تعیین میکنیم و تو مجبوری در اون چارچوب باشی.

بحث بسیار عمیق و ظریفیه.

• ترجمه فارسی کتاب: واقعیت درمانی نوین، مشاوره بر مبنای "نظریه انتخاب"، ویلیام گلاسر.
  نسخه‌ای که من سراغ دارم، از انتشارات رسا است و با ترجمه علی‌رضا کاربخش

#تشویق
#تئوری_انتخاب

همه ما میدونیم که بچه ها نیاز به تشویق دارند، چه در خانه چه در مدرسه. تشویق نه تنها به تثبیت کارهای خوب و پیشرفت اونها کمک میکنه، بلکه حال خوب (wellbeing) اونها رو هم ارتقا میده.
ولی به شرطی که به روش درستی انجام بشه و ظرائفی توش رعایت بشه.

مثلا اگه توی کلاس (یا هر جمع دیگه ای) بلند بگیم (یعنی یه جورایی شلوغش کنیم) "آفرین، نقاشیت خیلی خوبه" برخلاف تصور ما نه تنها اونها رو خوشحال نمیکنه بلکه حتی ممکنه احساس خجالت و معذبی بکنند از اون همه توجهی که یک دفعه به سمتشون میره. به علاوه که یک چنین جمله ای ممکنه به نظرشون توخالی بیاد، چونکه احتمالا تو ذهنشون جاهایی از نقاشی هست که خیلی هم خوب نیست، یا احساس کنند که این تشویق یک رفع تکلیف از سمت معلم یا والدین بوده.

چه باید کرد؟

یک استراتژی وجود داره به نام "I notice". که در اون شما یه جوری بین خودتون ولی با توجه کامل بهش میگید "متوجه شدم که" یا "دیدم که" و در ادامه جزییاتی از کار یا رفتارش رو توضیح میدید. مثلا
-"دیدم که چطور مداد رنگیهات رو به دوستات هم دادی"
-"متوجه شدم این موضوع نقاشی اولش برات چالشی بود ولی میبینم که جزییات زیادی رو تو نقاشیت گذاشتی"
- "متوجه شدم که وقت زیادی رو صرف کردی تا نقاشیت کامل و خوب بشه. خیلی پشتکار داری"
- "متوجه شدم که از بین موضوعات مختلف اینو که برات چالشی تر بود انتخاب کردی. چه خوبه که از محدوده امنت فراتر رفتی"

این "دیدن" ها و "توجه" ها میتونه ابعاد مختلفی رو پوشش بده. از رفتارش با بقیه، تا عملکردش راجع به خود موضوع.

چرا این استراتژی مهمه و به بچه ها حس بهتری میده؟

چون نشون میده ما اونها رو واقعا دیدیم. برای بچه ها (و البته ما بزرگترها) اون چیزی که مهمه اینه که ببینیم کارمون از طرف بقیه و مخصوصا اون مرجع مهم (مثلا معلم، والدین، رییس شرکت و..) اعتبار داره و دیده میشه. و این "دیده شدن" رو وقتی باور میکنیم که نسبت به جزییات و روند ما باشه.

به علاوه، ذهن اونها رو رشدگرا بار میاره (growth mindset). یعنی متوجه میشند که برای داشتن دستاورد و رسیدن به سرمنزل مقصود، قدمهای هرچند کوچک ماست که مهمه نه فقط داشتن استعداد و هوش.

#تشویق #ذهن_رشدگرا #growth_mindset #wellbeing

آهنگ پایانی فیلم رادیکال
El Saber (آگاهی)
by Gaby Moreno

مثل شعله ای که در باد سوسو می زند
این شن است که برمی خیزد
غمی که زمان، التیامش می بخشد
و آگاهی...آگاهی
آگاهی....آگاهی
خورشید طلوع میکند، صبح روشن میشود.
مانند فرشته سرنوشت
در طول راه سنگ می اندازد
این صدای من است، نور من، ضربان قلب من است

و آگاهی....آگاهی
آگاهی....آگاهی

خورشید طلوع میکند، صبح روشن میشود
خنده ای که زندگی را شیرین میکند

**مبارزه ای که هر روز در آغوش میکشم
همه آن مرواریدها پنهان هستند
در تاریکی و آنجا خواهند ماند
ما برخلاف جهت آب شنا می کنیم
در میان دریاها و رودها، بگذار که امواج بشکنند

یک شعله قوی از ایمان کافی است

به کجا منتهی خواهد شد؟
به کجا خواهند رفت؟
نور آرام به ما نگاه میکند
بیقراری هنگام بیدار شدن
آهنگی که زنده است و طنین انداز میشود**

**و آگاهی....آگاهی
آگاهی...آگاهی

خورشید طلوع میکند، صبح روشن میشود
و آگاهی...آگاهی
آگاهی....آگاهی**

#مهارت_کار_گروهی
#کتابخوانی
#قلدری
#هویت
#موفقیت
#آموزش_زبان
#تاب_آوری
#رفتار_حمایتگرانه
#تشویق
#مقطع_ابتدایی
#ارزیابی
#تکلیف
#تمرین
#تفکر_علمی
#بازی
#دبیرستان
#تحقیق
#پژوهش
#نگارش
#روش_علمی
#ریاضی
#ادبیات
#انشا
#ورزش
#علوم
#تاریخ
#کمال_طلبی
#اعتماد_به_نفس
#مشق_شب
#اوتیسم
#نارساخوانی
#بیش_فعالی
#تنوع_عصبی
#تنوع
#معلولیت
#سوگ
#مشاور
#مشاوره
#مسابقه
#رقابت
#ذهن_رشدگرا
#personalised_education
#growth_mindset
#WellbeingInEducation

آپریل ماه آگاهی بخشی در مورد اوتیسم است. پیشتر چند پست در مورد گوناگونی سیم‌پیچی مغز در افراد مختلف پستی گذاشته بودم.

خیلی خوبه که از این فرصت استفاده کنیم و‌برای دانش‌آموزانمون و فرزندانمون از اوتیسم صحبت کنیم، تا اونها هم متوجه این گوناگونی‌ها بشوند.

در عموم کشورهای دنیا، کودکان با نیازهای خاص به مدارس متداول می‌روند و سر همون کلاسی می‌نشینند که بچه‌های دیگه هم هستند.
پسرهای من، هم تجربه همکلاسی اوتیستیک رو داشته‌اند و هم همکلاسی کر و لال در هر دو مورد یک فرد اونها رو در کلاس همراهی میکرده (مثلا برای ترجمه به زبان اشاره )

این رویه باعث میشه که خود این دانش‌آموزان و خانواده‌هاشون احساس جداافتادگی از جامعه نمی‌کنند.
اما مهمتر از اون اینه که، همه بچه ها یاد می‌گیرند که این گوناگونی‌ها رو‌ببینند. و از افراد متفاوت از خودشون نترسند و دیگری رو بپذیرند.
پذیرش «دیگری» به همان گونه که هست اولین و مهمترین قدم برای رسیدن به صلح است.

حالا که سیستم آموزشی ما بچه ها رو از هم جدا میکنه، بهتره خودمون دست به کار بشیم و راه همدلی ها رو‌نشونشون بدیم ??

فیلم «ذهنهای خطرناک»
فیلم بر اساس یک داستان واقعی است. زنی که افسر نیروی دریایی بوده و بعد وقتی دنبال کار میگشته در یک دبیرستان به عنوان معلم مشغول به کار میشه. دانش آموزان دبیرستان که از منطقه پر از بزهکاری میان، شرایط تدریس در این کلاس رو سخت میکنند. اما این معلم راههایی رو برای اداره کلاس پیدا می‌کنه.
فیلمی بسیار دیدنی و‌الهام‌بخش

#فیلم